Τα εκλογικά σενάρια που διαψεύδει ο Μητσοτάκης, οι φήμες για τον εκλογικό νόμο και η επιστροφή της λίστας στις ευρωεκλογές
Ανεξαρτήτως της εξαγγελίας για εξάντληση της τετραετίας, ο πρωθυπουργός θέτει από τώρα τα βασικά διακυβεύματα της προσεχούς, διπλής εκλογικής αναμέτρησης
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διεµήνυσε κατηγορηµατικά από το βήµα της Βουλής ότι οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας, ωστόσο η επιχειρηµατολογία που ανέπτυξε στη διάρκεια των παρεµβάσεών του αλλά και ο τόνος που χρησιµοποίησε ανέδειξαν σε όλη της την έκταση την επιθυµία του να θέσει από τώρα τα διλήµµατα της κάλπης, ώστε να τα καταστήσει την κρίσιµη στιγµή ακόµα πιο αποτελεσµατικά και επιδραστικά σε επίπεδο κοινωνίας.
Μάλιστα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης έδωσε τόση έµφαση στη σχετική επιχειρηµατολογία, που κάποιοι έσπευσαν να διαβάσουν πίσω από τις λέξεις την επικοινωνιακή προετοιµασία µιας τυχόν υπαναχώρησης από την εξαγγελία περί αποφυγής της πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυµηγορία, καθώς οι εξελίξεις εντός κι εκτός συνόρων δηµιουργούν µοιραία ένα περιβάλλον ρευστότητας, µε τον πολιτικό χρόνο να διαφαίνεται και πάλι ιδιαίτερα πυκνός.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές πως τα διλήµµατα στα οποία θα κινηθεί η ρητορική του κυβερνώντος κόµµατος και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη σε αυτό το κοµβικό διάστηµα και τον σχεδόν έναν χρόνο που µεσολαβεί µέχρι την εξάντληση της συνταγµατικής θητείας της «γαλάζιας» διακυβέρνησης είναι αυτά της «σταθερότητας και της αστάθειας», της «προοπτικής και του πισωγυρίσµατος», της «οµαλότητας και της αποσταθεροποίησης».
Στο πλαίσιο αυτό, ανέδειξε την ανευθυνότητα του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ζητάει εκλογές την ώρα που αναδιαµορφώνονται οι ισορροπίες σε ολόκληρο τον κόσµο, ενώ η χώρα βρίσκεται, µετά την κρίση της πανδηµίας, εν µέσω άλλης µίας αντίστοιχης κατάστασης, µε διεθνή χαρακτηριστικά. Ο λόγος βεβαίως για τις συνεπακόλουθες συνέπειες στο κοµµάτι των ανατιµήσεων σε βασικά προϊόντα.
Κι όλα αυτά σε µια στιγµή που το σύνολο των µετρήσεων καταδεικνύει ότι το τελευταίο πράγµα που θα επιθυµούσαν οι πολίτες είναι µια εκλογική περιπέτεια και που ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ως πρόσωπο επ’ ουδενί πείθουν τους Ελληνες για τη δυνατότητά τους να συγκροτήσουν µια σοβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Μάλιστα, στο Μέγαρο Μαξίµου στέκονται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ακόµη και τώρα, σε µια οικονοµική συγκυρία που είναι ακόµα πιο δύσκολη σε σχέση µε την πανδηµία και γίνεται τελικά εκρηκτική εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, οι όποιες κυβερνητικές απώλειες είναι απολύτως ελεγχόµενες, µε την Κουµουνδούρου όχι µόνο να µην επωφελείται, αλλά να βρίσκεται µε διαφορά ασφαλείας πιο πίσω στις προτιµήσεις των ερωτηθέντων αναφορικά µε τον δείκτη της καταλληλότητας για τη διαχείριση των διαδοχικών κρίσεων. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση µε το ερώτηµα για το κυβερνητικό σχήµα που συγκεντρώνει τη µεγαλύτερη εµπιστοσύνη, όπου προπορεύεται η προοπτική µιας νέας αυτοδυναµίας της Ν.∆. «Η επιµονή Τσίπρα στην εκλογολογία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα “πυροτέχνηµα”, µε το βλέµµα κυρίως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ», λένε χαρακτηριστικά.
«Στη διάρκεια της πανδηµίας καλούσαν σε διαδηλώσεις εναντίον κυβερνητικών πρωτοβουλιών, αλλά και υπέρ του Κουφοντίνα, µε τον Τσίπρα να δηλώνει ότι αναλαµβάνει το ρίσκο από υγειονοµικής πλευράς. Τώρα παίζουν και πάλι το παιχνίδι της αποσταθεροποίησης, υποσχόµενοι στους πάντες τα πάντα, γεγονός που µόνο απαρατήρητο δεν περνά από τον διεθνή παράγοντα, ιδιαίτερα σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη φάση. Οπως και τότε, έτσι και τώρα παίζουν το παιχνίδι της αποσταθεροποίησης, το οποίο το συνδυάζουν µε έντονες δόσεις λαϊκισµού, που θυµίζουν την περίοδο της πάνω και της κάτω πλατείας», επισηµαίνουν οι εν λόγω κύκλοι.
Στο µέτωπο αυτό, φέρνουν σε αντιδιαστολή τις κυβερνητικές ενέργειες για την απορρόφηση των κραδασµών του COVID στην εγχώρια οικονοµική πραγµατικότητα, αλλά και το πλέγµα µέτρων για την ενεργειακή κρίση, που αφενός ενίσχυσαν την ανθεκτικότητα του κοινωνικού ιστού και αφετέρου διέθεταν αναπτυξιακό πρόσηµο, καθώς δεν θυσίασαν την προοπτική της ελληνικής οικονοµίας χάριν µιας πρόσκαιρης επικοινωνιακής διαχείρισης.
Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, εκτός των άλλων, ο συγκεκριµένος παράγων θα αποσυµπιέσει το πολιτικό σκηνικό από µια εστία µοιραίας έντασης, που δηµιουργείτο στις προηγούµενες αναµετρήσεις για την Ευρωβουλή εξαιτίας του πανελλήνιας εµβέλειας ανταγωνισµού µεταξύ των υποψήφιων ευρωβουλευτών.
Πέραν αυτού και µε φόντο την πρόθεση του πρωθυπουργού να συνεχίσει να έχει ισχυρό ρόλο και λόγο στους κόλπους των Ευρωπαίων εταίρων, µε θέσεις και προτάσεις που σε µεγάλο βαθµό καθόρισαν τη στάση των Βρυξελλών σε κορυφαία µέτωπα, όπως το πιστοποιητικό εµβολιασµού ή οι ζυµώσεις για την προώθηση κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέµα της αγοράς ενέργειας, είναι, αν µη τι άλλο, ξεκάθαρο ότι η επιλογή για επιστροφή της «λίστας» αφορά και την ανάδειξη ως ευρωβουλευτών προσώπων που θα µπορούσαν να εξυπηρετήσουν αυτή την επιδίωξη. Οι προτεραιότητες αυτές φαίνεται ότι ακυρώνουν τις ενστάσεις που διατυπώνονται από µερίδα συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίοι διαµηνύουν ότι σε µια πιο... χαλαρή διαδικασία, όπως αυτή των ευρωεκλογών, η «λίστα» ευνοεί την... µπετοναρισµένη δεξαµενή της Αριστεράς, ενώ, αντιθέτως, η σταυροδοσία οδηγεί στην κινητοποίηση ενός σηµαντικού αριθµού «γαλάζιων» ψηφοφόρων ή ακόµα πιο µετριοπαθών πολιτικά πολιτών για χάρη των υποψηφίων, οι οποίοι, σε διαφορετική περίπτωση, ίσως και να απείχαν.
Μάλιστα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης έδωσε τόση έµφαση στη σχετική επιχειρηµατολογία, που κάποιοι έσπευσαν να διαβάσουν πίσω από τις λέξεις την επικοινωνιακή προετοιµασία µιας τυχόν υπαναχώρησης από την εξαγγελία περί αποφυγής της πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυµηγορία, καθώς οι εξελίξεις εντός κι εκτός συνόρων δηµιουργούν µοιραία ένα περιβάλλον ρευστότητας, µε τον πολιτικό χρόνο να διαφαίνεται και πάλι ιδιαίτερα πυκνός.
Οι βασικοί άξονες
Προχωρώντας, δε, ένα βήµα παραπέρα, παρουσίασε και τους βασικούς άξονες γύρω από τους οποίους στήριξε και θα στηρίξει τις δηµόσιες τοποθετήσεις του αναφορικά µε τις επιλογές που θα κληθούν να κάνουν οι πολίτες, ανεξαρτήτως της χρονικής παραµέτρου της διπλής εκλογικής αναµέτρησης που προβλέπεται, µε δεδοµένο τον παράγοντα της απλής αναλογικής στην πρώτη κάλπη.Στο πλαίσιο αυτό, ανέδειξε την ανευθυνότητα του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ζητάει εκλογές την ώρα που αναδιαµορφώνονται οι ισορροπίες σε ολόκληρο τον κόσµο, ενώ η χώρα βρίσκεται, µετά την κρίση της πανδηµίας, εν µέσω άλλης µίας αντίστοιχης κατάστασης, µε διεθνή χαρακτηριστικά. Ο λόγος βεβαίως για τις συνεπακόλουθες συνέπειες στο κοµµάτι των ανατιµήσεων σε βασικά προϊόντα.
Κι όλα αυτά σε µια στιγµή που το σύνολο των µετρήσεων καταδεικνύει ότι το τελευταίο πράγµα που θα επιθυµούσαν οι πολίτες είναι µια εκλογική περιπέτεια και που ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης ως πρόσωπο επ’ ουδενί πείθουν τους Ελληνες για τη δυνατότητά τους να συγκροτήσουν µια σοβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Τα δίπολα στα οποία θα κινηθεί η προεκλογική ρητορική της Ν.∆. αφορούν τη «σταθερότητα και την αστάθεια», την «προοπτική και το πισωγύρισµα», την «οµαλότητα και την αποσταθεροποίηση»
Μάλιστα, στο Μέγαρο Μαξίµου στέκονται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ακόµη και τώρα, σε µια οικονοµική συγκυρία που είναι ακόµα πιο δύσκολη σε σχέση µε την πανδηµία και γίνεται τελικά εκρηκτική εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, οι όποιες κυβερνητικές απώλειες είναι απολύτως ελεγχόµενες, µε την Κουµουνδούρου όχι µόνο να µην επωφελείται, αλλά να βρίσκεται µε διαφορά ασφαλείας πιο πίσω στις προτιµήσεις των ερωτηθέντων αναφορικά µε τον δείκτη της καταλληλότητας για τη διαχείριση των διαδοχικών κρίσεων. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση µε το ερώτηµα για το κυβερνητικό σχήµα που συγκεντρώνει τη µεγαλύτερη εµπιστοσύνη, όπου προπορεύεται η προοπτική µιας νέας αυτοδυναµίας της Ν.∆. «Η επιµονή Τσίπρα στην εκλογολογία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα “πυροτέχνηµα”, µε το βλέµµα κυρίως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ», λένε χαρακτηριστικά.
Ο λαϊκισμός και το παιχνίδι αποσταθεροποίησης
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός υπογραµµίζει πλέον σε κάθε ευκαιρία την επιστροφή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε µονοπάτια λαϊκισµού ανάλογα µε εκείνα της περιόδου 2012-2015, µε αφορµή τη ρητορική του περί παροχών και µέτρων στήριξης όχι µόνο µη µελετηµένων, αλλά, όπως λένε στελέχη του Μαξίµου και κορυφαίοι υπουργοί, άκρως επικίνδυνων για τη δηµοσιονοµική εικόνα της χώρας.«Στη διάρκεια της πανδηµίας καλούσαν σε διαδηλώσεις εναντίον κυβερνητικών πρωτοβουλιών, αλλά και υπέρ του Κουφοντίνα, µε τον Τσίπρα να δηλώνει ότι αναλαµβάνει το ρίσκο από υγειονοµικής πλευράς. Τώρα παίζουν και πάλι το παιχνίδι της αποσταθεροποίησης, υποσχόµενοι στους πάντες τα πάντα, γεγονός που µόνο απαρατήρητο δεν περνά από τον διεθνή παράγοντα, ιδιαίτερα σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη φάση. Οπως και τότε, έτσι και τώρα παίζουν το παιχνίδι της αποσταθεροποίησης, το οποίο το συνδυάζουν µε έντονες δόσεις λαϊκισµού, που θυµίζουν την περίοδο της πάνω και της κάτω πλατείας», επισηµαίνουν οι εν λόγω κύκλοι.
Ενδεικτικός της αποφασιστικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη διατήρηση της κοινωνικής ισορροπίας είναι ο σχεδιασµός για την επιστροφή της διεξαγωγής των ευρωεκλογών µε το σύστηµα της «λίστας»
Στο µέτωπο αυτό, φέρνουν σε αντιδιαστολή τις κυβερνητικές ενέργειες για την απορρόφηση των κραδασµών του COVID στην εγχώρια οικονοµική πραγµατικότητα, αλλά και το πλέγµα µέτρων για την ενεργειακή κρίση, που αφενός ενίσχυσαν την ανθεκτικότητα του κοινωνικού ιστού και αφετέρου διέθεταν αναπτυξιακό πρόσηµο, καθώς δεν θυσίασαν την προοπτική της ελληνικής οικονοµίας χάριν µιας πρόσκαιρης επικοινωνιακής διαχείρισης.
Λίστα στις ευρωεκλογές
Ενδεικτικός, εξάλλου, της αποφασιστικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη διατήρηση της κοινωνικής ισορροπίας και της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα, µέχρι να περάσει αυτή η παγκόσµια κρίση, αλλά και το διάστηµα που θα ακολουθήσει, µε τις δεδοµένες προκλήσεις µε τις οποίες θα βρεθεί αντιµέτωπη, είναι ο σχεδιασµός για την επιστροφή της διεξαγωγής των ευρωεκλογών µε το σύστηµα της «λίστας».Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, εκτός των άλλων, ο συγκεκριµένος παράγων θα αποσυµπιέσει το πολιτικό σκηνικό από µια εστία µοιραίας έντασης, που δηµιουργείτο στις προηγούµενες αναµετρήσεις για την Ευρωβουλή εξαιτίας του πανελλήνιας εµβέλειας ανταγωνισµού µεταξύ των υποψήφιων ευρωβουλευτών.
Πέραν αυτού και µε φόντο την πρόθεση του πρωθυπουργού να συνεχίσει να έχει ισχυρό ρόλο και λόγο στους κόλπους των Ευρωπαίων εταίρων, µε θέσεις και προτάσεις που σε µεγάλο βαθµό καθόρισαν τη στάση των Βρυξελλών σε κορυφαία µέτωπα, όπως το πιστοποιητικό εµβολιασµού ή οι ζυµώσεις για την προώθηση κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέµα της αγοράς ενέργειας, είναι, αν µη τι άλλο, ξεκάθαρο ότι η επιλογή για επιστροφή της «λίστας» αφορά και την ανάδειξη ως ευρωβουλευτών προσώπων που θα µπορούσαν να εξυπηρετήσουν αυτή την επιδίωξη. Οι προτεραιότητες αυτές φαίνεται ότι ακυρώνουν τις ενστάσεις που διατυπώνονται από µερίδα συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίοι διαµηνύουν ότι σε µια πιο... χαλαρή διαδικασία, όπως αυτή των ευρωεκλογών, η «λίστα» ευνοεί την... µπετοναρισµένη δεξαµενή της Αριστεράς, ενώ, αντιθέτως, η σταυροδοσία οδηγεί στην κινητοποίηση ενός σηµαντικού αριθµού «γαλάζιων» ψηφοφόρων ή ακόµα πιο µετριοπαθών πολιτικά πολιτών για χάρη των υποψηφίων, οι οποίοι, σε διαφορετική περίπτωση, ίσως και να απείχαν.