Ζελένσκι: Αύριο η ομιλία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο - Τι αναμένεται να περιλαμβάνει η ρητορική τακτική του - Κερδίζει τον επικοινωνιακό «πόλεμο»
Από την πρώτη στιγμή της εισβολής του ρωσικού στρατού στην πατρίδα του, στις 24 Φεβρουαρίου, ο Ζελένσκι έχει εξαπολύσει μια πυρετώδη επικοινωνιακή εκστρατεία με μαραθώνια εικονική περιοδεία σε εθνικά κοινοβούλια σε πλήθος χωρών
Προγραμματισμένη για αύριο, Πέμπτη 7 Απριλίου περίπου στις 12:00 είναι η ομιλία του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι μέσω τηλεδιάσκεψης στην Ολομέλεια του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η ομιλία του αναμένεται να είναι διάρκειας περίπου 10-15 λεπτών και όπως σε όλες τις τοποθετήσεις του, σε πολλά άλλα κοινοβούλια ανά τον κόσμο, αναμένεται με ενδιαφέρον από την πλειοψηφία των κομμάτων της ελληνικής Βουλής.
«Είναι ένας συμβολικός τρόπος να δείξεις την αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό που δοκιμάζεται και στους ομογενείς μας», απάντησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας αναφερόμενος στην πρόσκληση προς τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Οι συγκινητικές ομιλίες του Ζελένσκι εκθειάζουν το φρόνημα του ουκρανικού λαού που επιμένει να αντιστέκεται στη λύσσα του επίδοξου κατακτητή, αλλά και ζητώντας άμεση βοήθεια.
Απέναντι στην παγερή, απειλητική φιγούρα του Βλαντιμίρ Πούτιν, με το σαρδόνιο και σαδιστικό μειδίαμα, υψώνει το ανάστημά του ένας συνηθισμένος, κουρασμένος πλην αλύγιστος άνθρωπος με αμφίεση απλού οπλίτη, όχι πολέμαρχου. Κάθε ημέρα ο Ουκρανός ηγέτης είναι προσκεκλημένος ως ομιλητής σε κάποιο κοινοβούλιο ανά την υδρόγειο -ενίοτε και σε περισσότερα του ενός- κατορθώνοντας να διατηρεί ψηλά στην παγκόσμια επικαιρότητα την τραγωδία που βιώνει ο λαός του. Κατ’ αυτό τον τρόπο ακούγονται ξεκάθαρα -αν μη τι άλλο- τα αιτήματά του για κατεπείγουσα διεθνή στήριξη στην Ουκρανία και, βέβαια, ο ίδιος γίνεται διάσημος και κοσμαγάπητος.
Παράλληλα ενδέχεται να συμπεριλάβει μνεία στην Επανάσταση του 1821, στο «Όχι» του Ιωάννη Μεταξά το 1940, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου κ.λπ. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα διανθίσει τον λόγο του με ιστορικές αναλογίες προκειμένου να προσδώσει τη μέγιστη δυνατή έμφαση στις ομοιότητες και, γενικότερα, την κοινή μοίρα του ουκρανικού και του ελληνικού έθνους. Αυτή η τακτική, άλλωστε, είναι μέρος της ρητορικής τακτικής του, όπως έχει αποδειχθεί από τις μέχρι στιγμής εμφανίσεις του.
Όταν μίλησε στη βρετανική Βουλή, αναφέρθηκε στη Μάχη της Αγγλίας, χρησιμοποίησε το υπαρξιακό δίλημμα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ από τον «Αμλετ» («να ζει κανείς ή να μη ζει;») και επανέλαβε απόσπασμα από το θρυλικό διάγγελμα του Ουίνστον Τσόρτσιλ, το οποίο διατράνωνε την απόφαση των Βρετανών να αντισταθούν πάση θυσία, χωρίς να υποχωρήσουν ποτέ, απέναντι στη ναζιστική επίθεση. Στους Γάλλους, αντίστοιχα, μίλησε για «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα». Στη γερμανική Μπούντεσταγκ χρησιμοποίησε το Τείχος με μεταφορική έννοια, κεντρίζοντας την ιστορική ευαισθησία των Γερμανών γύρω από τη νέα διχοτόμηση που επιχειρεί ο Πούτιν - αυτή τη φορά όχι σε επίπεδο χώρας, όπως συνέβη με τη διαίρεση του Βερολίνου και της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Παράλληλα, προτού προσωποποιήσει τη δραματική έκκλησή του για βοήθεια από τις ΗΠΑ απευθυνόμενος αποκλειστικά στον Αμερικανό πρόεδρο, ο Ζελένσκι είχε αναφέρει το «I have a dream» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στην ίδια ομιλία φρόντισε να υπενθυμίσει στους Αμερικανούς το Περλ Χάρμπορ και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, εφαρμόζοντας τη συνταγή της υποκίνησης συγκινησιακής μέθεξης στο κοινό του με την ανάκληση στη μνήμη τραυματικών εμπειριών, ακριβώς επειδή αυτές έχουν εντυπωθεί ανεξίτηλα στο συλλογικό υποσυνείδητο.
Ενστάσεις από μικρότερα κόμματα
Οι τελευταίες τυπικές διαδικασίες για τη διαδικτυακή φιλοξενία του Ουκρανού προέδρου στην ελληνική Βουλή , ολοκληρώθηκαν κατά την τελευταία Διάσκεψη των Προέδρων του Κοινοβουλίου, αναδεικνύοντας ωστόσο τις ήδη -από την πρώτη στιγμή- διαφωνίες και ενστάσεις από τα μικρότερα κόμματα και ειδικότερα το ΚΚΕ και την Ελληνική Λύση, ενώ μια μεσοβέζικη στάση διατηρεί τελικά το ΜΕΡΑ 25.«Είναι ένας συμβολικός τρόπος να δείξεις την αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό που δοκιμάζεται και στους ομογενείς μας», απάντησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας αναφερόμενος στην πρόσκληση προς τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Επικοινωνιακή εκστρατεία
Από την πρώτη στιγμή της εισβολής του ρωσικού στρατού στην πατρίδα του, στις 24 Φεβρουαρίου, ο Ζελένσκι έχει εξαπολύσει μια πυρετώδη επικοινωνιακή εκστρατεία με μαραθώνια εικονική περιοδεία σε εθνικά κοινοβούλια σε πλήθος χωρών. Ο κατάλογος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, την Ελβετία, την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Ιαπωνία και πολλά άλλα κράτη.Οι συγκινητικές ομιλίες του Ζελένσκι εκθειάζουν το φρόνημα του ουκρανικού λαού που επιμένει να αντιστέκεται στη λύσσα του επίδοξου κατακτητή, αλλά και ζητώντας άμεση βοήθεια.
Με αμφίεση οπλίτη έχει γίνει κοσμαγάπητος
Με όρους πολέμου, η αντεπίθεση του Ουκρανού προέδρου στον Ρώσο ομόλογό του είναι ισοπεδωτική, διότι, αν στο καθαυτό πεδίο της μάχης οι εξελίξεις είναι αμφίρροπες, στον επικοινωνιακό τομέα ο Ζελένσκι μάλλον έχει ήδη συντρίψει τον αντίπαλό του.Απέναντι στην παγερή, απειλητική φιγούρα του Βλαντιμίρ Πούτιν, με το σαρδόνιο και σαδιστικό μειδίαμα, υψώνει το ανάστημά του ένας συνηθισμένος, κουρασμένος πλην αλύγιστος άνθρωπος με αμφίεση απλού οπλίτη, όχι πολέμαρχου. Κάθε ημέρα ο Ουκρανός ηγέτης είναι προσκεκλημένος ως ομιλητής σε κάποιο κοινοβούλιο ανά την υδρόγειο -ενίοτε και σε περισσότερα του ενός- κατορθώνοντας να διατηρεί ψηλά στην παγκόσμια επικαιρότητα την τραγωδία που βιώνει ο λαός του. Κατ’ αυτό τον τρόπο ακούγονται ξεκάθαρα -αν μη τι άλλο- τα αιτήματά του για κατεπείγουσα διεθνή στήριξη στην Ουκρανία και, βέβαια, ο ίδιος γίνεται διάσημος και κοσμαγάπητος.
Ομιλία στο ελληνικό Κοινοβούλιο
Είναι πολύ πιθανόν ο Ουκρανός πρόεδρος να μιλήσει με διθυραμβικά σχόλια για τους Έλληνες και την Ελλάδα, τον τόπο που γέννησε τη Δημοκρατίας.Παράλληλα ενδέχεται να συμπεριλάβει μνεία στην Επανάσταση του 1821, στο «Όχι» του Ιωάννη Μεταξά το 1940, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου κ.λπ. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα διανθίσει τον λόγο του με ιστορικές αναλογίες προκειμένου να προσδώσει τη μέγιστη δυνατή έμφαση στις ομοιότητες και, γενικότερα, την κοινή μοίρα του ουκρανικού και του ελληνικού έθνους. Αυτή η τακτική, άλλωστε, είναι μέρος της ρητορικής τακτικής του, όπως έχει αποδειχθεί από τις μέχρι στιγμής εμφανίσεις του.
Όταν μίλησε στη βρετανική Βουλή, αναφέρθηκε στη Μάχη της Αγγλίας, χρησιμοποίησε το υπαρξιακό δίλημμα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ από τον «Αμλετ» («να ζει κανείς ή να μη ζει;») και επανέλαβε απόσπασμα από το θρυλικό διάγγελμα του Ουίνστον Τσόρτσιλ, το οποίο διατράνωνε την απόφαση των Βρετανών να αντισταθούν πάση θυσία, χωρίς να υποχωρήσουν ποτέ, απέναντι στη ναζιστική επίθεση. Στους Γάλλους, αντίστοιχα, μίλησε για «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα». Στη γερμανική Μπούντεσταγκ χρησιμοποίησε το Τείχος με μεταφορική έννοια, κεντρίζοντας την ιστορική ευαισθησία των Γερμανών γύρω από τη νέα διχοτόμηση που επιχειρεί ο Πούτιν - αυτή τη φορά όχι σε επίπεδο χώρας, όπως συνέβη με τη διαίρεση του Βερολίνου και της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Παράλληλα, προτού προσωποποιήσει τη δραματική έκκλησή του για βοήθεια από τις ΗΠΑ απευθυνόμενος αποκλειστικά στον Αμερικανό πρόεδρο, ο Ζελένσκι είχε αναφέρει το «I have a dream» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στην ίδια ομιλία φρόντισε να υπενθυμίσει στους Αμερικανούς το Περλ Χάρμπορ και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, εφαρμόζοντας τη συνταγή της υποκίνησης συγκινησιακής μέθεξης στο κοινό του με την ανάκληση στη μνήμη τραυματικών εμπειριών, ακριβώς επειδή αυτές έχουν εντυπωθεί ανεξίτηλα στο συλλογικό υποσυνείδητο.