Έναν πλήρη και ουσιαστικό «απολογισμό» δράσεων του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης την τελευταία τριετία που αυτός είναι ο πολιτικός προϊστάμενός του, πραγματοποίησε ο ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος στη διάρκεια των εργασιών του 14ου Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας.

Τελείως επιγραμματικώς ο ΥΕΘΑ κατά την ομιλία του, τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

• «Τρία χρόνια κρίσεων που είναι παράλληλες, επάλληλες και αλλεπάλληλες, η μία μετά την άλλη. Δεν το περιμέναμε αυτό, καλούμαστε όμως να το διαχειριστούμε και νομίζω το έχουμε διαχειριστεί ως τώρα σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο».

• «Στο τέλος του 2019 και στις αρχές του 2020 αντιμετωπίσαμε ίσως την πρώτη κρίση σε μία σειρά από αλλεπάλληλες κρίσεις. Στα σύνορα του Έβρου, αλλά και στα νησιά. Ήταν η πρώτη εκδηλωθείσα υβριδική απειλή... Αυτό συνιστούσε η εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών και των προσφυγικών ροών στον Έβρο. Όμως το αντιμετωπίσαμε. Και δεν έτυχε -για να εξηγούμεθα- αλλά πέτυχε».

• «Η πανδημία δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων γιατί σε αυτές τις συνθήκες έπρεπε οι Ένοπλες Δυνάμεις να παραμείνουν ικανές, λειτουργικές, αποτρεπτικές».

• «Κλιματική κρίση, φυσικές καταστροφές κι εκεί είναι πολύτιμη η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων».

• «Και βέβαια, αυτή η μεγάλη γεωπολιτική καταιγίδα, που εκδηλώθηκε σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και γι’ αυτούς που λένε ότι έχουν γίνει κι άλλοι πόλεμοι σε ευρωπαϊκό έδαφος, θυμίζω ότι αυτός ο πόλεμος είναι διαφορετικός γιατί μια χώρα εισέβαλε σε μια άλλη. Αλλάζει ποιοτικά, αν θέλετε, ο πόλεμος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ας το καταλάβουμε όλοι. Κι εκεί όμως πήραμε τη θέση που είναι η σωστή θέση, η δίκαια θέση.

Και συνεχίζουμε».

• «Η θωράκιση της χώρας ήταν εξ αρχής στρατηγικός στόχος αυτής της Κυβέρνησης και προσωπικός στόχος του Πρωθυπουργού».

• «Ο Πρωθυπουργός μας είπε πολύ ευθαρσώς, φέρτε μου σχέδιο για τον εξοπλισμό και εγώ θα σας εξασφαλίσω τα μέσα, κυρίως οικονομικά, για να το κάνετε, αλλά φέρτε μου σχέδιο πρώτα».

• «Σαφώς κι έχει μεγάλο, τεράστιο οικονομικό κόστος (η Άμυνα), έχει όμως και ανυπολόγιστο εθνικό όφελος και πρέπει να γίνει. Γιατί η ασφάλεια, ξέρετε, χωρίς ισχυρές και αποτρεπτικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν νοείται. Κι αν υπάρχει ασφάλεια, υπάρχει και η δυνατότητα θετικής οικονομικής προοπτικής, υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης, υπάρχει η δυνατότητα επενδύσεων. Πρώτα όμως πρέπει να υπάρχει ασφάλεια και αίσθημα ασφάλειας».

• Ενίσχυση της χώρας κινούμενοι προς δύο άξονες. Πρώτα με την ενίσχυση και αναβάθμιση των συμμαχιών της χώρας, όχι μόνο στο επίπεδο της ΕΕ ή ΝΑΤΟ, αλλά και με πολλές άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής που λίγο – πολύ έχουν τις ίδιες απόψεις με εμάς για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής (Αίγυπτος, Ισραήλ, Αραβικές Χώρες, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

• «Σαφώς και η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία είναι κατ’ αρχήν αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού και φυσικά του καθ’ ύλην αρμοδίου Υπουργού Εξωτερικών. Όμως εδώ και το Υπουργείο Άμυνας έπαιξε το ρόλο του μέσω της αμυντικής διπλωματίας. Η αμυντική διπλωματία είχε να κάνει συμφωνίες με καθαρά αμυντικό περιεχόμενο. Αν δείτε τη συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ που θα έρθει προς Ψήφιση στη Βουλή αυτήν την εβδομάδα, είναι συμφωνία με κυρίως αμυντικό περιεχόμενο. Έτσι όμως αναβαθμίζονται οι διμερείς σχέσεις. Έτσι λέγεται το λεγόμενο «δέσιμο». Έτσι γίνεται η προσέγγιση και έτσι δημιουργείται μία κοινωνία συμφέροντος, είτε ανάμεσα σε δύο μέρη, είτε στη βάση πολυμερών σχημάτων (τριπλών, τετραπλών, κτλ) η οποία τελικά θωρακίζει με το δικό της τρόπο τη χώρα».

• «Γιατί είναι γεγονός ότι η χώρα, η ηγεσία της χώρας, ο Πρωθυπουργός αλλά στο μέτρο που μας αναλογεί και εμείς οι αρμόδιοι Υπουργοί ακουγόμαστε πλέον από τους Συμμάχους. Μας υπολογίζουν, μας μετρούν, ζητούν την άποψή μας, επιζητούν τη συνεργασία μας. Κάτι το οποίο επιτρέψτε μου να πω τα τελευταία δύο – τρία χρόνια ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στο παρελθόν της αναξιοπιστίας και πολλές φορές της αμφίσημης στάσης σε πάρα πολλά ζητήματα. Οι καθαρές θέσεις δημιουργούν και την καθαρή αντιμετώπιση από τους Συμμάχους. Ένας υποάξονας αυτός, λοιπόν, αμυντική διπλωματία, οικοδόμηση και ενίσχυση και αναβάθμιση συμμαχιών».

• «…Δεύτερο, η ενίσχυση της σημαντικής, της συνολικής αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων μέσα από τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Δεν ήταν μόνο τα καινούργια αεροσκάφη, τα καινούργια πλοία. Έχει να κάνει αυτό και με τη συντήρηση και αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων που έχει η χώρα και που είχαν απαξιωθεί πλήρως».

• «Γι’ αυτό και "βγαίνω από τα ρούχα μου" όταν μας ασκούν κριτική αυτοί που τόσα χρόνια δεν βάλανε ούτε μία βίδα για τα συστήματα των ΕΔ που ήδη διαθέταμε. Δεν αγόρασαν ούτε μία βίδα έτσι για ξεκάρφωμα! Και μας ασκούν τώρα κριτική ότι καθυστερούμε ή δεν κάνουμε το ένα σωστά ή το άλλο ενώ είχαν τις δυνατότητες, γιατί πάντα υπήρχε Προϋπολογισμός αφιερωμένος στην εξοπλιστική ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, δεν λέω. Αλλά αν γινόταν σωστή προτεραιοποιημένη, κοστολογημένη χρήση, σχεδιασμός αυτού του Προϋπολογισμού θα είχε και αποτελέσματα. Δεν είχε».

• «Ο Πρωθυπουργός έδωσε την κατεύθυνση. Ο Πρωθυπουργός έκανε το σχέδιο, «Σχέδιο Μητσοτάκη» είναι το σχέδιο ενίσχυσης των ΕΔ, μην το ξεχνάμε αυτό! Εμείς απλά έπρεπε να πάμε να το υλοποιήσουμε. Και το κάναμε γιατί δουλέψαμε όλοι. Δούλεψαν οι Στρατιωτικοί, δούλεψε η Πολιτική Ηγεσία, δούλεψαν οι υπηρεσίες και φυσικά δούλεψε και η άλλη πλευρά. Αν δεν βοηθούσαν, αν δεν είχαν καλή διάθεση οι Γάλλοι να μας βοηθήσουν, δεν θα πιάναμε αυτούς τους ασυνείδητους πραγματικά χρόνους για την παραλαβή τελικά. Κι έρχονται άλλα έξι μέχρι το τέλος του έτους, αυτού του συγκεκριμένου τύπου αεροσκαφών που ενόχλησαν πάρα πολύ τους γείτονές μας επειδή ακριβώς ανατρέπουν τους συσχετισμούς ισχύος, τουλάχιστον στον αέρα, όσον αφορά τις δύο χώρες».

• «Δεν εφησυχάζουμε, παραμένουμε σε εγρήγορση. Εγρήγορση έναντι πάντων. Κι εγώ προσωπικά δεν δηλώνω καθόλου ικανοποιημένος ότι φτάσαμε σε ένα σημείο και πήραμε, παραλάβαμε, συμφωνήσαμε, διαπραγματευτήκαμε την πρόσκτηση εξοπλιστικών συστημάτων τεχνολογίας αιχμής γιατί έχουμε κι άλλα να κάνουμε. Έχουμε πολλά άλλα να κάνουμε, σύμφωνα με το σχέδιο που εκπονήσαμε. Και φυσικά, η δουλειά θα συνεχιστεί χωρίς καμία περίσπαση».

• «Και να σας πω και κάτι άλλο, για να κλείσω. Όταν στην μακρά ιστορική της διαδρομή, ιδίως στους νεώτερους χρόνους, η χώρα κατήγαγε μεγάλους θριάμβους αλλά έχει υποστεί και μεγάλες καταστροφές. Την εποχή που η Ελλάδα κατήγαγε τους μεγάλους θριάμβους της, πάντα συνέτρεχαν μαζί τρεις προϋποθέσεις: Η πρώτη προϋπόθεση ήταν να έχει ισχυρή ηγεσία στο τιμόνι. Η δεύτερη, διόλου αμελητέα, ήταν να έχει ισχυρές ΕΔ. Και η τρίτη, θα έλεγα η πιο σημαντική από όλες, είναι να διαθέτει ισχυρό εθνικό, λαϊκό, συλλογικό φρόνημα. Όταν συνέτρεχαν αυτές οι τρεις προϋποθέσεις, η Ελλάδα πήγαινε πολύ μπροστά. Σημείωνε νίκες. Προχωρούσε. Όταν δεν συνέτρεχαν ένα από τα τρία ή και τα τρία μαζί, υποχωρούσε. Υφίστατο ήττες μεγάλες. Θεωρώ ότι σήμερα η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή ηγεσία, αποφασισμένη ηγεσία. Ηγεσία που εισακούγεται. Θεωρώ ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια που καταγράφεται με απτά αποτελέσματα. Διαθέτει και ισχυρές ΕΔ. Και θεωρώ ότι αν εργαστούμε όλοι για να συντρέξει και η τρίτη προϋπόθεση, ένα ισχυρό εθνικό φρόνημα, τότε μπορούμε να πάμε πιο καλύτερα από ό,τι το φανταζόμαστε, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες».