Μενδώνη στα Παραπολιτικά 90,1: Ανιστόρητοι οι ισχυρισμοί του Βρετανικού Μουσείου ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν αποκόπηκαν
«Εκλάπησαν και μάλιστα οι μετώπες φαίνονται πριονισμένες», τόνισε η υπουργός Πολιτισμού
Τόνισε, μάλιστα, χαρακτηριστικά ότι τα Γλυπτά εκλάπησαν και είπε πως οι μετώπες φαίνονται πριονισμένες.
Οι διεκδικήσεις
Επιπλέον, η υπουργός ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα διεκδικεί από Αρχαιότητες μόνο τα Γλυπτά που αποτελούν μια οργανική και αναπόσπαστη ενότητα του Παρθενώνα.Υπέρ του διαλόγου
Επίσης, ανέφερε ότι η Ελλάδα ήταν υπέρ του διαλόγου και πως το Ηνωμένο Βασίλειο ζήτησε να ξεκινήσουν οι συνομιλίες. Επιπλέον, η κ. Μενδώνη εκτίμησε ότι μπορούν να βρεθούν λύσεις αν οι δύο πλευρές είναι καλόπιστες και επιθυμούν να επιλύσουν το ζήτημα.Η συνέντευξη
Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, είπε στην εκπομπή «Secret» και τον Παναγιώτη Τζένο:
Για τους ισχυρισμούς ότι τα γλυπτά του Παρθενώνα τα βρήκαν στα «χαλάσματα»: Αυτά είναι ανιστόρητα πράγματα. Υπάρχουν αδιάψευστα τα αρχαιολογικά τεκμήρια όταν μετόπες φαίνονται πριονισμένες δηλαδή έχει κοπεί η ανάγλυφη επιφάνεια και έχει μείνει πίσω και πετάχτηκε την εποχή που έγιναν όλοι αυτοί οι βανδαλισμοί στο μνημείο και φυσικά την έχουμε εμείς, είναι πάνω στην Ακρόπολη, τα βλέπει κανείς αυτά τα πράγματα. Είναι αστείοι ισχυρισμοί που δεν μπορούν να σταθούν και εδώ και πάρα πολλά χρόνια και έχουν απαντηθεί και από το υπουργείο Πολιτισμού, την ελληνική κυβέρνηση και από την επιστημονική κοινότητα.
Για το αν είναι στο μυαλό μας και άλλες διεκδικήσεις: Τις μόνες αρχαιότητες τις οποίες διεκδικεί η Ελλάδα και είμαστε κατηγορηματικοί, είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα ακριβώς γιατί είναι αυτά τα οποία εκλάπησαν με τον τρόπο που εκλάπησαν αφενός και αφετέρου διότι αποτελούν μια οργανική και αναπόσπαστη ενότητα με τον ίδιο τον Παρθενώνα ο οποίος ειναι το σύμβολο του δυτικού πολιτισμού. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα άλλο, διεκδικεί μόνο την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα.
Για το αν υπάρχουν συζητήσεις για δανεισμό ή ανταλλαγές: Η θέση της Ελλάδας ήταν από την αρχή ξεκάθαρη και παραμένει η ίδια, είμαστε αμετακίνητοι σε αυτό ότι δεν μπορούμε με τίποτα να αποδεχτούμε νομή, κατοχή και κυριότητα στο Βρετανικό μουσείο ή στο Ηνωμένο Βασίλειο ακριβώς για τις συνθήκες τις οποίες εκλάπησαν τα γλυπτά. Όταν κάτι είναι προϊόν κλοπής δεν μπορείς να δεχτείς ότι ανήκει σε κάποιον άλλο. Εάν συζητήσει κανείς μια περίπτωση δανεισμού είναι σαν να αναγνωρίζει ότι δεν έγινε κλοπή. Για αυτό άλλωστε χειριστήκαμε έτσι όπως χειριστήκαμε και το θραύσμα Fagan και το οποίο θεωρήθηκε στην 23η Σύνοδο της UNESCO ότι ήτα μια καλή πρακτική. Όλα τα κράτη μέλη αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τη συμφωνία η οποία έγινε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης δια του υπουργείου πολιτισμού με την αυτόνομη κυβέρνηση της Σικελίας και φυσικά με την συναίνεση της Ιταλικής δημοκρατίας.
Για τους τρόπους διεκδίκησης: Τρόποι διεκδίκησης υπάρχουν αρκεί να υπάρχει καλή θέληση. Η Ελλάδα είναι και ήταν έτοιμη να προσέλθει σε έναν καλόπιστο διάλογο. Επίσης αυτό που πρέπει να επισημάνω είναι ότι τον Σεπτέμβρη του ’21 η UNESCO εξέδωσε μια πάρα πολύ σημαντική απόφαση, ενώ μέχρι τότε είχαμε μόνο συστάσεις έβγαλε μια απόφαση η οποία λεει ο δύο πολύ σημαντικά πράγματα. Το ένα είναι ότι αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδας ως δίκαιο και νόμιμο, και το δεύτερο ότι θεωρεί τη διαφορά αυτή την οποία υπάρχει ότι είναι διακυβερνητική και όχι θέμα του Βρετανικού Μουσείου ή του Μουσείου της Ακρόπολης. Επίσης το Σεπτέμβριο ήταν η πολλοστή φορά που έλεγε ότι η Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να καθίσουν και να συζητήσουν ειλικρινά και καλόπιστα. Στην προχθεσινή σύσταση αυτό το οποίο λεει είναι ότι χαιρετίζει ότι η Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο θα ξεκινήσουν το διάλογο. Η Ελλάδα ήταν πάντα υπέρ του διαλόγου, το Ηνωμένο Βασίλειο ζήτησε και εκείνο πλέον να ξεκινήσει ο διάλογος. Δηλαδή την Παρασκευή οι εκπρόσωποι του Ηνωμένου Βασιλείου που μετέχουν στη διακυβερνητική της UNESCO συμφωνούν στο να καθίσει η Ελλάδα και το Ηνωμένο βασίλειο να καθίσουν να συζητήσουν και δύο μέρες αργότερα βγαίνει το Βρετανικό Μουσείο και λεει ότι εμείς τα βρήκαμε κάτω πεταμένα; Αυτά είναι αστειότητες!
Για τη βρετανική κυβέρνηση: Η θέση της Βρετανικής κυβέρνησης έτσι όπως αποτυπώθηκε στην επίσκεψη του Πρωθυπουργού στον κ.Τζόνσον πέρυσι τον Νοέμβριο ήταν ότι εμάς δεν μας αφορά το θέμα αυτό, αφορά το Βρετανικό Μουσείο. Παρακολουθούμε αυτό το «μπαλάκι» να γίνεται επί δεκαετίες.
Για τη διευθέτηση του θέματος: Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια πολυ καλή πρακτική, υπάρχουν είμαι σίγουρη και άλλες δυνατότητες, που μπορεί εφόσον είναι καλόπιστες και επιθυμούν με ειλικρίνεια να αντιμετωπίσουν το ζήτημα μέσα στο πολιτιστικό, ιστορικό, ηθικό και νομικό πλαίσιο μπορούν να βρεθούν λύσεις.
Για τον διάλογο με τους Βρετανούς: Ο διάλογος επί της ουσίας δεν έχει ξεκινήσει. Δέχτηκα στο τέλος Απριλίου μια πρόσκληση για να συνομιλήσω με τον Λορδο Μπάρκινσον ο οποίος έχει την αρμοδιότητα στο συγκεκριμένο θέμα, το αποδέχτηκα αμέσως προσπαθήσαμε να βρούμε κοινές ημερομηνίες, δεν κατέστη δυνατόν είπαμε μετά τις 20 Μαΐου, αυτό άλλωστε αποτυπώθηκε και στη σύσταση της UNESCO να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία συζήτησης και συνεννόησης, θα το δούμε.
Για το αν έχουμε σύμμαχους στην όλη διαδικασία: Η διεθνής κοινή γνώμη είναι υπέρ της επιστροφής των γλυπτών στην Αθήνα. Η βρετανική κοινή γνώμη με βάση μια δημοσκόπηση η οποία έγινε τον Νοέμβριο του ’21 τάσσεται κατά 59,8% υπέρ της επιστροφής των γλυπτών στην Αθήνα και επίσης θα έχετε παρακολουθήσει τη μεταστροφή πολύ σημαντικών ΜΜΕ που μέχρι πρότινος, και αναφέρομαι στους Times του Λονδίνου υπάρχουν και άλλα, υποστήριξε ότι τα γλυπτά πρέπει να παραμείνουν στο βρετανικό μουσείο αλλά ήδη τον Νοέμβρη σε κύριο άρθρο υπάρχει μια πλήρης μεταστροφή, το λεει ευθέως ο συντάκτης, ότι μετά από 50 χρόνια θεωρούμε πλέον ότι ήρθε η στιγμή τα γλυπτά να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Άλλωστε και το διεθνές κλίμα το οποίο σχετίζεται με τις επιστροφές των πολιτιστικών αγαθών στις χώρες που ανήκουν, στις χώρες που τα δημιούργησαν ευνοεί απολύτως τους χειρισμούς της Ελλάδος.
Για το αν υπάρχουν άλλοι τρόποι διεκδίκησης στην περίπτωση που δεν ευοδωθεί ο διάλογος: Θα έλεγα αυτή τη στιγμή να μην κάνουμε υποθέσεις, είμαστε σε μια χρονική στιγμή που στις 20 Μαΐου οι δύο πλευρές στο πλαίσιο της UNESCO συμφώνησαν για αυτό το διάλογο, ας περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.
