Η Ν.Δ. είναι στριµωγµένη και πεσµένη στο καναβάτσο µε την υπόθεση της παρακολούθησης του Ν. Ανδρουλάκη. Η κωµωδία, όµως, είναι ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. δεν µπορούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά κέρδη για τα ίδια και κυρίως για τον τόπο από την ακραία αντιδηµοκρατική και, θα προσέθετα, κοµµατική µυωπική στάση της Ν.∆.

Και δεν µπορούν να επωφεληθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., διότι είναι αµετανόητοι γενικώς και ειδικώς, αλλά και διότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας, κατά τη µόνιµη πρακτική τους, λένε σταθερά στο επίµαχο χονδροειδή ψέµατα, ιδίως όσον αφορά το πρόσωπό µου.

Και λέω ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. είναι αµετανόητοι, διότι παριστάνουν τις οσίες παρθένες και, αντί στοιχειώδους αυτοκριτικής για τα δικά τους εκτρώµατα και θετικών προτάσεων για τη ριζική αλλαγή τρόπου λειτουργίας της ΕΥΠ και όχι µόνο, συµπεριφέρονται ως να ανακάλυψαν τώρα την πυρίτιδα και ως τάχα οι παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων να έπεσαν αιφνιδίως από τον ουρανό.

Είναι αµετανόητοι, λοιπόν, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., γιατί δεν προέβησαν σε καµία αυτοκριτική για το αντιδηµοκρατικό εκτός κάθε ελέγχου καθεστώς λειτουργίας της ΕΥΠ, το οποίο όχι µόνο δεν άλλαξαν, αλλά και το θωράκισαν και το ενίσχυσαν επί κυβερνητικής θητείας τους.

Είναι αµετανόητοι, επίσης, διότι δεν εξήγησαν, ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς έφτασαν σε δεκάδες χιλιάδες επί της θητείας τους «παρακολουθήσεις», εντός των οποίων δεν υπήρχαν τάχα, κατά τα λεγόµενά τους, ούτε πολιτικά και δηµόσια πρόσωπα ούτε δηµοσιογράφοι ούτε πρόσωπα δηµόσιου ενδιαφέροντος!

Η περίπτωσή µου είναι πολύ χαρακτηριστική. Μπορεί να µη διαθέτω τους φακέλους της ΕΥΠ, αυτοί άλλωστε «χάθηκαν» ή «κάηκαν», αλλά από πολύ έγκυρες πηγές γνώριζα καλά ότι επί ΣΥΡΙΖΑ τελούσα υπό στενή και αδιάλειπτη παρακολούθηση. Μάλιστα, δεν µε παρακολουθούσε µόνο η ΕΥΠ, αλλά και το αµαρτωλό Τµήµα Προστασίας του Κράτους και του ∆ηµοκρατικού Πολιτεύµατος της Γενικής Ασφάλειας.

Αυτό το τελευταίο Τµήµα ιδρύθηκε επί κυβέρνησης Σηµίτη και ενισχύθηκε θεσµικά µε νοµοθετική παρέµβαση σε προσωπικό, αρµοδιότητες και εξοπλισµό επί ΣΥΡΙΖΑ. Το Τµήµα αυτό µε αυτόν τον βαρύγδουπο τίτλο, το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί, δεν εργαζόταν για την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας της πατρίδας µας, αλλά παρακολουθούσε και δίωκε, όπως συνεχίζει να το κάνει µέχρι σήµερα, όσους αγωνίζονταν και αγωνίζονται για τα δηµοκρατικά και κοινωνικά δικαιώµατα του ελληνικού λαού. Τόσο καλά!

Λοιπόν, αυτό το Τµήµα εµένα και πολλούς συναγωνιστές µου µας παρακολουθούσε τηλεφωνικά, µας φωτογράφιζε, µας µαγνητοφωνούσε, µας µαγνητοσκοπούσε και βιντεοσκοπούσε και µας «φακέλωνε» ερήµην µας και µυστικά σε όλες τις κινηµατικές µας εκδηλώσεις και δραστηριότητες, ιδίως στις κινητοποιήσεις µας στο Ειρηνοδικείο και τα συµβολαιογραφεία για την αποτροπή πλειστηριασµών πρώτης κατοικίας. Και µε βάση αυτές τις δήθεν παρακολουθήσεις «στοιχειοθέτησε» ψεύτικες, κατασκευασµένες κατηγορίες από το 2017 για τέσσερις δίκες σε βάρος µου, µε κατηγορίες τον µισό Ποινικό Κώδικα, δίκες που εκκρεµούν µέχρι σήµερα, διότι συνεχώς αναβάλλονται σκοπίµως, παρά τις διαµαρτυρίες µου, διότι οι εξουσίες ούτε θέλουν να µε καταδικάσουν ούτε να µε αθωώσουν, διότι και τα δύο έχουν γι’ αυτές πολιτικό κόστος.

Το παρακρατικό, ανώµαλο καθεστώς, δυστυχώς, ζούσε και βασίλευε επί ΣΥΡΙΖΑ, όπως ζει, βασιλεύει, ανθεί και σήµερα.

Η διαµάχη σήµερα ανάµεσα στη Ν.∆., από τη µια, και τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. και τις παραφυάδες τους, από την άλλη, δεν διεξάγεται για να εξαλειφθεί η διαχρονική ανωµαλία στη χώρα, αλλά είναι µια διαµάχη άνευ ουσίας για τις καρέκλες και τα λάφυρα της εξουσίας. Το σηµερινό καθεστώς δεν αλλάζει, αλλά µόνο ανατρέπεται.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 10/9