Νέα προκλητική συμπεριφορά επέδειξαν η Τουρκία και Λιβύη εναντίον της Ελλάδας, με επιστολή που έστειλαν την Τρίτη 13/12 στον ΟΗΕ, με αφορμή την αντίδραση της χώρας μας για τη συμφωνία Άγκυρας και Τρίπολης, τον περασμένο Οκτώβριο, που αφορά έρευνες για υδρογονάνθρακες, στη βάση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.

Σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, Τουρκία και Λιβύη στην επιστολή τους «καλούν την Ελλάδα να βάλει τέλος στις αβάσιμες κατηγορίες της, την επιθετική ρητορική και τις προκλητικές πράξεις και, αντίθετα, να σεβαστεί τις κυριαρχικές αποφάσεις των δύο χωρών».

Κατά την ανάγνωση που κάνουν Άγκυρα και Τρίπολη, «η συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου είναι ένα νομικό εργαλείο που βασίζεται στην αρχή της ισότητας της κυριαρχίας. Το μνημόνιο προβλέπει την ανάπτυξη των διμερών συνεργασιών στο πεδίο των υδρογονανθράκων τόσο στο έδαφος όσο και στη θάλασσα στην Ανατολική Μεσόγειο και επομένως είναι ευθυγραμμισμένο με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου για τις φιλικές σχέσεις και τις συνεργασίες των κρατών».

Στην επιστολή, όπως μεταδίδει το Anadolu, «αντίθετα με τους ισχυρισμούς της Ελλάδας, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Λιβύης έχει το δικαίωμα να συνάπτει και να τερματίζει διεθνείς συμφωνίες και οι νόμοι της εξουσιοδοτούν την κυβέρνηση να διαπραγματεύεται συμφωνίες με άλλα κράτη».

Η Τουρκία επιμένει στην επιστολή να «διαβάζει» όπως τη βολεύει την πολιτική συμφωνία για τη Λιβύη, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, από την οποία προβλέπεται ότι μοναδική αρμοδιότητα της μεταβατικής κυβέρνησης της Τρίπολης είναι να προχωρήσει στη διεξαγωγή εκλογών, υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει νομική συμφωνία για τους ελληνικούς ισχυρισμούς, καθώς ο οδικός χάρτης που θα οδηγήσει σε πολιτική λύση στη Λιβύη δίνει στην κυβέρνηση την πλήρη εξουσία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των εκλογών».

«Η Ελλάδα ξεχνάει να αναφέρει ή ηθελημένα αγνοεί ότι αρκετά κράτη, ανάμεσά τους και κράτη-μέλη της Ε.Ε., έχουν συνάψει δεκάδες παρόμοιες συμφωνίες-μνημόνια με την κυβέρνηση της εθνικής ενότητας για θέματα που απαιτούν μακροχρόνιες δεσμεύσεις, από θέματα ενέργειας μέχρι υποδομών και οικονομικών δραστηριοτήτων», αναφέρεται στην επιστολή.

Στην τουρκολιβυκή επιστολή γίνεται επίσης λόγος για το ότι «η Ελλάδα εμφανίζεται παράνομα ως ένα κράτος του αρχιπελάγους, υποστηρίζοντας ότι όλα τα νησιά, οι νησίδες και οι βραχονησίδες θα πρέπει να έχουν δικαιώματα θαλάσσιων συνόρων ανεξαρτήτως μεγέθους, τοποθεσίας ή δυνατότητας υποστήριξης ανθρώπινης δραστηριότητας ή οικονομικής ζωής».