Άκης Σκέρτσος: Οι κομβικές θέσεις στο κυβερνητικό σχήμα, η οµιλία - έκπληξη και η πετυχημένη πορεία του 47χρονου τεχνοκράτη

Πολλοί τον αποκαλούν «ο εξελάκιας» ή «ο κουτάκιας» λόγω του ότι περνάει ατελείωτες ώρες µπροστά στον υπολογιστή, οργανώνοντας φακέλους και ταξινοµώντας έργα και δράσεις.

Ο επίσηµος τίτλος για τον 47χρονο σήµερα τεχνοκράτη, από την άνοδο της Νέας ∆ηµοκρατίας στην εξουσία, το 2019, µέχρι το καλοκαίρι του 2021, ήταν «υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, αρµόδιος για τον συντονισµό του κυβερνητικού έργου».

Από τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς αναβαθµίστηκε σε υπουργό Επικρατείας και ουσιαστικά ασχολείται µε τα πάντα: Την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου µέσα από το πληροφοριακό σύστηµα «Μαζί», την προετοιµασία των περιβόητων µπλε φακέλων των υπουργών, δηλαδή του ενοποιηµένου σχεδίου κυβερνητικής πολιτικής, την επιµέλεια των ειδικών αναπτυξιακών σχεδίων για κάθε περιφέρεια για το 2030 (που παρουσιάζει ο πρωθυπουργός στις περιοδείες του) και άλλα πολλά.

Σύντοµα, στον 'Ακη Σκέρτσο θα προστεθεί, όπως όλα δείχνουν, και άλλο ένα καθήκον, αυτό του εκπροσώπου Τύπου για τις τέσσερις εβδοµάδες της προεκλογικής περιόδου.

Η πορεία του

Πτυχιούχος της Σχολής ∆ηµοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτέλειου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, µε µεταπτυχιακό στο Πολιτικό Μάνατζµεντ και Λόµπινγκ από το Πανεπιστήµιο George Washington των ΗΠΑ, ο Ακης Σκέρτσος ήταν επί χρόνια συνεργάτης του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ενώ το 2012 διετέλεσε διευθυντής του γραφείου του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραµµένου. Στη συνέχεια, ανέλαβε διευθυντής του γραφείου του τότε υπουργού Οικονοµικών, Γιάννη Στουρνάρα, και µεταπήδησε στον ΣΕΒ ως γενικός διευθυντής τον Ιούνιο του 2014, µετά την αποχώρηση του κ. Στουρνάρα από την κυβέρνηση. Παρέµεινε στη θέση αυτή µέχρι τον Ιούλιο του 2019, όταν τον επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως το πρόσωποκλειδί για την εύρυθµη λειτουργία του κυβερνητικού µηχανισµού.

Η επιστροφή του στο Μέγαρο Μαξίµου έπειτα από επτά χρόνια τού επεφύλασσε έναν σαφώς πιο διευρυµένο ρόλο. Εχοντας µια µεγάλη οµάδα πλέον (υπό τον Θανάση Κοντογεώργη), της Γενικής Γραµµατείας Συντονισµού, είχε ευρείες αρµοδιότητες συντονισµού και εποπτείας του κυβερνητικού έργου, στο πλαίσιο και της λειτουργίας του λεγόµενου «επιτελικού κράτους». Παράλληλα, φροντίζει να επικοινωνεί σχεδόν κάθε εβδοµάδα το κυβερνητικό έργο µε αρθρογραφία στον Τύπο, αλλά και µε συχνές εµφανίσεις του σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθµούς.


Το πρώτο του άρθρο, µάλιστα, το είχε γράψει για την «Εφηµερίδα των Συντακτών», αµέσως µετά την ορκωµοσία της κυβέρνησης, στο οποίο ανέλυε την ανάγκη ύπαρξης τεχνοκρατών στην κυβέρνηση, που «όχι µόνο δεν αντιβαίνει στο Σύνταγµα, αλλά εµπλουτίζει τη δηµοκρατική διακυβέρνηση, καθώς υπηρετεί και ενισχύει την επιδίωξή της να πετύχει το βέλτιστο για όλους τους πολίτες και τη χώρα».

Η αποκάλυψη

Οσο για την προσωπική και οικογενειακή του ζωή, την είχε αποκαλύψει πρώτη φορά ο ίδιος σε µια οµιλία-έκπληξη, έξω και πέρα από τις τακτικές του τοποθετήσεις, στο τελευταίο Συνέδριο της Νέας ∆ηµοκρατίας. «Σας µιλώ, λοιπόν, σήµερα από αυτό το βήµα ως ο εγγονός του πρόσφυγα παππού µου, του Χρήστου, και της γιαγιάς µου, Αδαµαντής, που διέσχισαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στις αρχές του περασµένου αιώνα µε την ανταλλαγή των πληθυσµών από την Ανατολική Θράκη, για να εγκατασταθούν στον Ασκό Λαγκαδά, στη Θεσσαλονίκη. Εφτασαν εκεί και έφτιαξαν µια οικογένεια, πρόκοψαν ως µυλωνάδες και έκαναν πέντε παιδιά», ανέφερε ο κ. Σκέρτσος χαρτογραφώντας την καταγωγή της οικογένειάς του. Και πρόσθεσε: «Ή του άλλου παππού µου, του Παναγιώτη, του περήφανου αγρότη από την ορεινή Κορινθία, που έκανε τρία παιδιά µε τη γιαγιά µου, Ευτυχία, και δούλευαν στα χώµατα του οροπεδίου του Φενεού, του τόπου που τόσο αγαπούσε µέχρι τα βαθιά του γεράµατα».


Μίλησε, επίσης, για τον πατέρα του, Βασίλη, που -όπως τόνισε- άφησε τις δύσκολες αγροτικές δουλειές στην Γκούρα της ορεινής Κορινθίας στα µέσα του ’60, για να µετακοµίσει στην πόλη και να γίνει τελικά τραπεζικός υπάλληλος. Εκανε βέβαια αναφορά και στη σύζυγό του, Αυγή, και στον γιο τους, Βασίλη, µαθητή Γυµνασίου σήµερα. Στην ίδια οµιλία συνέδεσε, δε, την οικογενειακή του πορεία µε το ιδεολογικό και πολιτικό του στίγµα. «Ας ξεκαθαρίσουµε, λοιπόν, κάτι. Το ότι εγώ, ως εγγονός του πρόσφυγα µυλωνά και του αγρότη, ως ο γιος του τραπεζοϋπαλλήλου και της γραµµατέως αγγλικών, της µητέρας µου, της Αννας, και µετέπειτα νοικοκυράς, κατάφερα να γίνω κάποια στιγµή γενικός διευθυντής στον Σύνδεσµο Επιχειρήσεων και Βιοµηχανιών και τελικά µέλος αυτής της κυβέρνησης δεν µε κάνει παιδί των βιοµηχάνων, δεν µε κάνει παιδί µιας άλλης, ανώτερης τάξης, ούτε κάποιον χωρίς κοινωνική ή ταξική συνείδηση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ακης Σκέρτσος.