25η Μαρτίου: Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη από την Κατερίνα Σακελλαροπούλου
«Η 25η Μαρτίου 1821, ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι το ορόσημο της αναγέννησης του λαού μας», έγραψε η πρόεδρος της Δημοκρατίας
Λίγο πριν την έναρξη της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης στο κέντρο της Αθήνας για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Στο πλαίσιο εορτασμού της 25ης Μαρτίου, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έγραψε το δικό της μήνυμα.
«To πένθος μας για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ρίχνει βαριά τη σκιά του στη φετινή επέτειο. Η τραγωδία μας υποχρεώνει να προσεγγίζουμε κάθε δημόσια εκδήλωση με περίσκεψη και περισυλλογή.
Η 25η Μαρτίου 1821, ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι το ορόσημο της αναγέννησης του λαού μας και η απαρχή της σύγχρονης πορείας του ελληνισμού προς την εθνική ολοκλήρωση. Μια ηρωική εξέγερση εναντίον ενός υπέρτερου εχθρού, με πρόταγμα την ελευθερία και την ανεξαρτησία. «Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις», είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στον περίφημο λόγο του στην Πνύκα το 1838.
«Αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας». Αυτός ο διακαής πόθος παραμέρισε τα πολλά «εγώ» υπέρ ενός ισχυρού «εμείς», και στερέωσε την πεποίθηση ότι μόνο με τον κοινό αγώνα μπορεί να επιτύχει η εθνική προσπάθεια. Όχι μόνο στον καιρό των πολέμων, αλλά, ιδίως, στον καιρό της ειρήνης. «Δουλέψαμε όλοι μαζί για την πατρίδα», λέει ο Μακρυγιάννης, «να την φυλάμεν κι όλοι μαζί».
Στο πλαίσιο εορτασμού της 25ης Μαρτίου, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έγραψε το δικό της μήνυμα.
«To πένθος μας για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ρίχνει βαριά τη σκιά του στη φετινή επέτειο. Η τραγωδία μας υποχρεώνει να προσεγγίζουμε κάθε δημόσια εκδήλωση με περίσκεψη και περισυλλογή.
Η 25η Μαρτίου 1821, ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι το ορόσημο της αναγέννησης του λαού μας και η απαρχή της σύγχρονης πορείας του ελληνισμού προς την εθνική ολοκλήρωση. Μια ηρωική εξέγερση εναντίον ενός υπέρτερου εχθρού, με πρόταγμα την ελευθερία και την ανεξαρτησία. «Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις», είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στον περίφημο λόγο του στην Πνύκα το 1838.
«Αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας». Αυτός ο διακαής πόθος παραμέρισε τα πολλά «εγώ» υπέρ ενός ισχυρού «εμείς», και στερέωσε την πεποίθηση ότι μόνο με τον κοινό αγώνα μπορεί να επιτύχει η εθνική προσπάθεια. Όχι μόνο στον καιρό των πολέμων, αλλά, ιδίως, στον καιρό της ειρήνης. «Δουλέψαμε όλοι μαζί για την πατρίδα», λέει ο Μακρυγιάννης, «να την φυλάμεν κι όλοι μαζί».