Ξανθός: Αναγνωρίζει τις πολιτικές της κυβέρνησης για την υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων
Αλλά θεωρεί ότι αποτελούν απλώς επικοινωνιακά τεχνάσματα…
Με… «μισή καρδιά» αναγνωρίζει ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, το γεγονός ότι τόσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, ιδιαιτέρως ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, όσο και συνολικά η κυβέρνηση έχουν νομοθετήσει κατά καιρούς, αλλά με συνέπεια, υπέρ της διευκόλυνσης της απρόσκοπτης πρόσβασης ευάλωτων ομάδων του γενικού πληθυσμού, μεταξύ των οποίων τα άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+, στις υπηρεσίες Υγείας και το σύστημα Υγείας της χώρας μας.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, χαρακτηριστική είναι η εξής αποστροφή του λόγου του Ανδρέα Ξανθού, κατά τη διάρκεια ομιλίας του για την πρόσβαση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο σύστημα Υγείας: «Η κυβέρνηση της ΝΔ αντιμετωπίζει το θέμα των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων κυρίως με επικοινωνιακά χαρακτηριστικά. Διακηρύξεις, επίδειξη ευαισθησίας, αλλά ελάχιστη ουσία και πρακτικό αποτέλεσμα. Ακόμα και στα θέματα που σωστά νομοθέτησε η κυβέρνηση, συχνά το έκανε άτολμα και χωρίς να επιλύει οριστικά τα προβλήματα, προκαλώντας την αντίδραση πολλές φορές των οργανώσεων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαγόρευση των «θεραπειών μεταστροφής», η οποία έχει το «παραθυράκι» της «προσωπικής συναίνεσης», ενώ οι προβλεπόμενες κυρώσεις αφορούν μόνο τους επαγγελματίες υγείας, όταν είναι γνωστό ότι πολλές από αυτές τις βάναυσες και τραυματικές ψευδοθεραπείες αποτελούν πρακτική διαφόρων «τσαρλατάνων» μη υγειονομικών».
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, χαρακτηριστική είναι η εξής αποστροφή του λόγου του Ανδρέα Ξανθού, κατά τη διάρκεια ομιλίας του για την πρόσβαση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο σύστημα Υγείας: «Η κυβέρνηση της ΝΔ αντιμετωπίζει το θέμα των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων κυρίως με επικοινωνιακά χαρακτηριστικά. Διακηρύξεις, επίδειξη ευαισθησίας, αλλά ελάχιστη ουσία και πρακτικό αποτέλεσμα. Ακόμα και στα θέματα που σωστά νομοθέτησε η κυβέρνηση, συχνά το έκανε άτολμα και χωρίς να επιλύει οριστικά τα προβλήματα, προκαλώντας την αντίδραση πολλές φορές των οργανώσεων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαγόρευση των «θεραπειών μεταστροφής», η οποία έχει το «παραθυράκι» της «προσωπικής συναίνεσης», ενώ οι προβλεπόμενες κυρώσεις αφορούν μόνο τους επαγγελματίες υγείας, όταν είναι γνωστό ότι πολλές από αυτές τις βάναυσες και τραυματικές ψευδοθεραπείες αποτελούν πρακτική διαφόρων «τσαρλατάνων» μη υγειονομικών».