Ο Χρήστος Σούλης είναι ο νεότερος άρρεν υποψήφιος στο «γαλάζιο ψηφοδέλτιο». Ο γοητευτικός οικονομολόγος θα είναι υποψήφιος βουλευτής με τη Ν.Δ. στη Β1 εκλογική περιφέρεια του Βόρειου Τομέα Αθηνών. Στην πρώτη του αποκλειστική συνέντευξη στο Parapolitika.gr μιλάει για τον πρόσφατο χαμό του πατέρα του, αν είναι ερωτευμένος, ποια είναι η ιδανική γυναίκα για εκείνον και πώς ξεκίνησε να παίζει βιολί.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την πολιτική;

Είναι ένα ερώτημα που δέχομαι συχνά. Η αλήθεια είναι ότι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα είχα ανησυχίες, ερωτήματα και απορίες και πάντα μου άρεσε η πολιτική. Δεν προέρχομαι από πολιτική οικογένεια, παρότι έχω πολλά ερεθίσματα, διότι ναι μεν δεν υπήρχε πολιτικός στο σπίτι, αλλά ο πατέρας μου είχε έντονη πολιτική άποψη και πάντοτε κουβεντιάζαμε για τέτοια θέματα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική, γιατί πρώτον δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός μου και επειδή πίστευα ότι δύσκολα το σύστημα θα δεχθεί έναν νέο άνθρωπο του ιδιωτικού τομέα, που δεν είχε «άκρες» και γνωριμίες.



Σωστή ή λάθος, αυτή ήταν η άποψή μου, μέχρι να αναλάβει ο Κυριάκος ο Μητσοτάκης την προεδρία της Ν.Δ. και να κάνει πράξη την ανανέωση, δίνοντας πάτημα σε νέους όπως εγώ να βγούμε μπροστά. Έτσι μέσα από κάποιες συγκυρίες και κάποιες τυχαίες γνωριμίες ξεκίνησα την πολιτική μου διαδρομή.
Θεωρώ ότι είναι χρέος μου να ασχολούμαι με τα κοινά και μέσα από το παράδειγμά μου θέλω να ωθήσω περισσότερους νέους να ασχοληθούν, γιατί το έχει ανάγκη η κοινωνία, αλλά και η νέα γενιά, που δυστυχώς σήμερα δεν εκπροσωπείται στον βαθμό που θα έπρεπε.

Πριν από λίγο καιρό έχασες τον πατέρα σου. Τι ακριβώς συνέβη;

Ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που δέχθηκα στη ζωή μου. Ο πατέρας μου ήταν εκτός από καταπληκτικός πατέρας και ο καλύτερός μου φίλος. Είναι κάτι που πιστεύω δεν θα ξεπεράσω ποτέ και μου είναι δύσκολο να ανταποκριθώ επαρκώς στις απαιτήσεις της καθημερινότητας, επαγγελματικά, πολιτικά αλλά και προσωπικά.



Η μνήμη του, η αγάπη του, η στήριξή του όλα αυτά τα χρόνια, η πίστη του σ' εμένα μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω, με τροφοδοτούν και με κάνουν να θέλω να τον κάνω περήφανο, όπως έκανε κι αυτός εμένα με το πρότυπο που ήταν στη ζωή μου.



Πριν από 6 μήνες ασθένησε με μια σπάνια κακοήθεια στο μεσοθωράκιο, κάτι που πολέμησε γενναία και παρότι κατάφερε σε πρώτο στάδιο να το ξεπεράσει έπειτα και από ένα μεγάλο χειρουργείο, λίγους μήνες μετά του δημιουργήθηκαν επιπλοκές με αποτέλεσμα να «φύγει».
Ήταν, είναι και θα παραμείνει κάτι πολύ δύσκολο και αβάσταχτο για εμένα ποσωπικά, όπως και για ολόκληρη την οικογένειά μου.

Πρόλαβες να του πεις όσα ήθελες;

Ναι. Πρόλαβα να του πω όλα όσα ήθελα, όχι μόνο κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, αλλά πάντα του τα έλεγα. Πάντα εκφραζόμουν και για το πόσο τον αγαπώ και τον λατρεύω, για το πόσο τον θαύμαζα ως άνθρωπο και ως πατέρα.

Όπως είπα πιο πάνω, ήταν ο καλύτερός μου φίλος. Είχαμε μια στενή σχέση πάντα που δεν γίνεται να αναπληρωθεί ποτέ. Τους τελευταίους μήνες, μέχρι και τη στιγμή που έκλεισε τα μάτια του, ήμουν συνεχώς δίπλα του και έκανα ό,τι μπορούσα και περνούσε από το χέρι μου να ξεπεράσει το πρόβλημα.
Είμαι γεμάτος αγάπη, αξίες και αρχές από αυτόν. Μου λείπει και θα μου λείπει πάντα, αλλά υπάρχει μια ικανοποίηση μέσα μου ότι ήξερε τι σήμαινε για μένα και τι ένιωθα γι' αυτόν.

Είσαι ερωτευμένος;

Είμαι πολύ καλά και κυρίως πολύ ήρεμος και γαλήνιος σε αυτό το κομμάτι.

Έχεις περάσει ερωτική απογοήτευση;

Φυσικά. Ποιος δεν έχει περάσει. Σε μικρότερη ηλικία μεν, αλλά αυτό θεωρώ δεν έχει ηλικία.

Ποια είναι η ιδανική γυναίκα για σένα;

Αυτή που κερδίζει τον θαυμασμό μου. Αυτή είναι η ιδανική γυνάικα για εμένα. Τώρα, τι είναι αυτό που θα με κάνει να τη θαυμάσω; Είναι πολλά και μικρά που κάνουν τη διαφορά στον χαρακτήρα της και την προσωπικότητά της.



Είναι η καλοσύνη της, είναι το χαμόγελό της, είναι το πόσο δημιουργική μπορεί να είναι στην καθημερινότητά της και στο κομμάτι αν θέλετε το επαγγελματικό και όχι μόνο. Είναι οι αρχές και οι αξίες που έχει για τη ζωή της και τις ανθρώπινες σχέσεις της σε όλα τα επίπεδα.

Το πόσο δοτική μπορεί να είναι (γιατί κι εγώ είμαι). Με τη σύντροφό σου πρέπει να μπορείς να μιλάς για όλα και να μη βαριέσαι. Αν αυτό επιτευχθεί, για μένα τα έχεις όλα.

Έχεις κάποιο χόμπι;

Έχω αρκετά, ναι. Κατ' αρχάς θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι που ακούω συχνά. Λένε κάποιοι ότι έχω χόμπι την πολιτική. Η πολιτική δεν είναι χόμπι, είναι ιερό κοινωνικό και εθνικό χρέος. Το ξεκαθαρίζουμε αυτό. Τώρα, χόμπι μου είναι να πηγαίνω με φίλους να παίζουμε μπάλα, μπάσκετ και τένις στον ελεύθερό μου χρόνο, είναι το διάβασμα που με ξεκουράζει αρκετά, είναι το περπάτημα σε όμορφα μέρη, είναι το βιολί, αν και έχω πολύ καιρό πλέον να παίξω, αλλά ποτέ δεν χάνω τον ενθουσιασμό μου για τη μουσική. Δεν είναι ένα, όπως προείπα, θα έλεγα είναι αρκετά και ανάλογα τη διάθεσή, την περίοδο και τη συγκυρία, επιλέγω.



Βιολί; Από μικρός;

Τακτικά, απ' όταν ήμουν 6 στον Καναδά, όπου γεννήθηκα, μέχρι και τα 18 μου. Ο πατέρας μου ήθελε να μεγαλώσουμε, όπως μας έλεγε, με τη λεγόμενη αναγεννησιακή παιδεία του Αριστοτέλη. Δηλαδή να μάθουμε γράμματα, αλλά ταυτόχρονα να είμαστε στον αθλητισμό, τη μουσική και την τέχνη, ώστε να έχουμε από παντού ερεθίσματα και αρχές.

Τι ήθελες να γίνεις μικρός;

Αρχικά ήθελα να γίνω πιλότος. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που είπα. Θυμάμαι τον εαυτό μου απ' όταν γεννήθηκα σε ένα αεροπλάνο και έτσι επηρεάστηκα. Η ζωή της οικογένειάς μου πάντα ήταν και παραμένει μεταξύ της Ελλάδας και του Καναδά. Στην πορεία, ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής και κάπου στα 17 πήρα την τελική απόφαση ότι ήθελα να ασχοληθώ με τις οικονομικές επιστήμες, το εμπόριο και τις πολιτικές επιστήμες. Όπως και έγινε. Ο πατέρας μου ήταν πάντα έμπορος και στον Καναδά και στην Ελλάδα, όπως το σύνολο της οικογένειας και αυτό με επηρέασε και θα έλεγα μου άρεσε, με αποτέλεσμα να με κερδίσουν τα οικονομικά, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού που ονομάζουμε εμπόριο.



Βλέπεις κάποιο σίριαλ;

Δεν έχω τον χρόνο να βλέπω τηλεόραση και αργά το βράδυ που γυρίζω σπίτι συνήθως βάζω κάποια ταινία ή ξένη σειρά στο ΝΕΤΦΛΙΞ. Μπορώ να πω, όμως, ότι αν τύχει και είμαι νωρίς στο σπίτι και δεν κάνω κάτι, μου αρέσει η «Γη της ελιάς». Η σειρά όμως που λάτρεψα και δεν έχανα επεισόδιο, αν το έχανα, να φανταστείς το έβαζα επανάληψη, είναι οι «Άγριες μέλισσες».



Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ηθοποιός;

Από Έλληνες είναι ο Λεωνίδας Κακούρης, ο Γιάννης Μπέζος, ο Γιώργος Σουξές και η Κάτια Δανδουλάκη (μπορώ να πω κι άλλους).
Και από ξένους είναι ο Αλ Πατσίνο, ο Άντονι Χόπκινς, ο Τζακ Νίκολσον, ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Ντι Κάπριο.

Στο σχολείο τι μαθητής ήσουν;

Θα έλεγα, με την ιεράρχηση που υπάρχει στις σχολικές βαθμολογίες, καλός προς πολύ καλός, ανάλογα το μάθημα. Οι καθηγητές έλεγαν ότι αδικούσα τον εαυτό μου, καθότι πίστευαν ότι μπορούσα να είμαι άριστος. Άριστος, όμως, ήμουν μετέπειτα, στο Πανεπιστήμιο.

Έχεις δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση;

Όχι, δεν έχω δεχτεί. Να έρθω σε δύσκολη θέση κάποιες φορές, ναι, έχει συμβεί. Αλλά σεξουαλική παρενόχληση δεν έχω δεχτεί.



Πρόσφατα σε είδαμε να παίζεις μπάσκετ με τους υπουργούς Άδωνι Γεωργιάδη, Νίκη Κεραμέως και λοιπούς βουλευτές της περιφέρειάς σου στον Βόρειο Τομέα Αθηνών. Σε τι αφορούσε;

Ναι, σωστά. Πριν από λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε ένας όμορφος αγώνας στο Χαλάνδρι που αφορούσε την ενίσχυση του συλλόγου ΦΛΟΓΑ. Η παρουσία μας στα κοινά αφορά αποκλεισιτκά την προσφορά, έτσι και ο αγώνας έβγαλε ένα όμορφο και ανθρώπινο προόσωπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής που αφορά την περιφέρειά μου και προσωπικά ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Ήταν τιμή. Με την ευκαιρία, επειδή αναφερθήκατε στους υπουργούς και τους βουλευτές του Βορείου Τομέα, θα ήθελα να αναφέρω ότι αποτελεί ιδιαίτερα μεγάλη τιμή για μένα να συμπεριληθώ από τον πρωθυπουργό σε ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο και θα δώσω έναν έντιμο και υπεύθυνο αγώνα, να εκπροσωπήσω τη γενιά μου!