Eπισήµως η Βουλή διαλύθηκε το Σάββατο την επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όπου και ζήτησε την προκήρυξη των εθνικών εκλογών.

Εκδόθηκε το Προεδρικό ∆ιάταγµα, που θυροκολλήθηκε από τον φρούραρχο της Βουλής, σηµατοδοτώντας την επίσηµη έναρξη της προεκλογικής περιόδου και των κανόνων που τη διέπουν. Στο Προεδρικό ∆ιάταγµα αναφέρεται η ηµεροµηνία των εκλογών και της σύγκλησης της νέας Βουλής, προκειµένου να γίνει η απαιτούµενη ορκωµοσία, αλλά και η εκλογή του προεδρείου της Βουλής, γεγονός που δεν εξαρτάται από την έκβαση της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών.

Μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου µε το σύστηµα της απλής αναλογικής, είναι πολύ πιθανό η Βουλή των Ελλήνων να ανοίξει έστω και για µία ή δύο ηµέρες. Οι ηµεροµηνίες αυτές είναι στις 31 Μαΐου ή στις 2 Ιουνίου, προκειµένου να γίνει η ορκωµοσία των βουλευτών που θα έχουν εκλεγεί και αυθηµερόν η εκλογή προέδρου της Βουλής.

Δηλαδή, πιθανότατα θα ζήσουµε, για δεύτερη φορά στη µεταπολιτευτική κοινοβουλευτική µας ιστορία, µια ολόκληρη κοινοβουλευτική περίοδο (τη ΙΘ’) για µία ηµέρα. Αµέσως µετά, η Βουλή µπορεί να διαλυθεί στις αρχές Ιουλίου για τη διεξαγωγή των δεύτερων εκλογών, αν αυτές χρειαστούν.  Κάτι αντίστοιχο είχε συµβεί και στις κάλπες του 2012. Εντεκα χρόνια µετά τις διπλές εκλογές του 2012, η χώρα είναι πολύ πιθανόν να οδηγηθεί και πάλι σε διπλές κάλπες, καθώς η απλή αναλογική της πρώτης Κυριακής και οι προϋποθέσεις που τίθενται από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού τοπίου για κυβερνητική συνεργασία καθιστούν δύσκολο τον σχηµατισµό κυβέρνησης. 

Στις 17 Μαΐου του 2012, µέσα σε ένα πρωτόγνωρο για τα κοινοβουλευτικά δεδοµένα κλίµα Μνηµονίων, οικονοµικής αβεβαιότητας, πολιτικής αστάθειας και κοµµάτων-µορφωµάτων, ορκίστηκε η νέα Βουλή που προέκυψε από τις κάλπες της 6ης Μαΐου. Κοινοβουλευτικοί παράγοντες, µιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», κάνουν λόγο για την «πιο βραχύβια Βουλή στη µεταπολεµική ιστορία της χώρας», αφού την εποµένη της εκλογής του νέου προεδρείου, θα διαλυόταν. Στα βιβλία της κοινοβουλευτικής ιστορίας έχει καταγραφεί και ο τότε πρόεδρος της Βουλής για µίηµέρα...: Βύρων Πολύδωρας. Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου εξελέγη στο αξίωµα του προέδρου της Βουλής, ώστε να εκτελεστούν οι απαραίτητες διεργασίες στην πιο σύντοµη κοινοβουλευτική περίοδο της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας (εναρκτήρια συνεδρίαση και ορκωµοσία βουλευτών στις 17 Μαΐου και διάλυση της Βουλής δύο ηµέρες αργότερα, στις 19 Μαΐου). Μάλιστα, ο ίδιος αποφάσισε να διορίσει την κόρη του σε θέση µετακλητής υπαλλήλου στο γραφείο του τέως προέδρου της Βουλής, κίνηση για την οποία δέχθηκε έντονη κριτική, παρόλο που νοµικά ήταν έγκυρη. Με δηλώσεις του ο Βύρων Πολύδωρας ανέφερε ότι δεν µετανιώνει για τον διορισµό, ενώ άσκησε κριτική σε όσους βουλευτές της Ν.∆. τον κατηγόρησαν.

Με δηλώσεις του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο νοµικός και γ.γ. της Κοινοβουλευτικής Οµάδας της Ν.∆., Ιωάννης Μπούγας, εξηγεί ποιες ακριβώς είναι οι διαδικασίες που ακολουθεί η Βουλή το επόµενο διάστηµα. «Μετά τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών, ο πρόεδρος της Βουλής της προηγούµενης περιόδου οφείλει να ανακοινώσει τη δύναµη των κοµµάτων στην ΠτΔ. Ακολούθως, η Πτ∆, λόγω του επείγοντος χαρακτήρα που έχουν οι προσπάθειες για τον σχηµατισµό βιώσιµης κυβέρνησης και των ανασταλτικών επιπτώσεων στον κρατικό µηχανισµό από µια εκκρεµή κυβερνητική λειτουργία, δεν αναµένει την τυπική συγκρότηση της νέας Βουλής σε σώµα µε την εκλογή του προεδρείου της, προκειµένου να προχωρήσει στις σχετικές ενέργειες. Τίθενται, ως εκ τούτου, σύντοµες προθεσµίες τριών ηµερών για τις διερευνητικές εντολές σχηµατισµού κυβέρνησης (Αρθρο 37, παρ. 3, εδ. β΄ Σ)». Αν το στάδιο των διερευνητικών εντολών δεν τελεσφορήσει, η Πτ∆ καλεί σε σύσκεψη τους αρχηγούς των κοµµάτων, προκειµένου να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα σχηµατισµού («οικουµενικής») κυβέρνησης, µε την εµπιστοσύνη της Βουλής.

Σε περίπτωση αποτυχίας, ο Πτ∆ επιδιώκει σχηµατισµό εκλογικής κυβέρνησης από όλα τα κόµµατα της Βουλής και, εάν ούτε αυτό καταστεί δυνατό, αναθέτει σχηµατισµό εκλογικής (υπηρεσιακής) κυβέρνησης, ευρύτερης αποδοχής, σε έναν από τους προέδρους των τριών ανώτατων δικαστηρίων και διαλύει τη Βουλή (Αρθρο 37, παρ. 3 Σ).

Οπως τονίζει ο Ι. Μπούγας, «βασικό σκοπό της υπηρεσιακής αυτής κυβέρνησης αποτελεί η διενέργεια εκλογών, όχι η άσκηση κυβερνητικών - πολιτικών αρµοδιοτήτων. Επιτελεί δηλαδή κατά βάση διοικητική και όχι κυβερνητική λειτουργία µέχρι τον διορισµό της νέας κυβέρνησης και δεν λαµβάνει βεβαίως ψήφο εµπιστοσύνης, δεδοµένου ότι η Βουλή έχει διαλυθεί». 

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 21/4