Αντισυνταγματική η εγκύκλιος Γκάγκα για τις «εφημερίες τομέα» - Τι «προβλέπει» η εγκύκλιος
«Βούτυρο στο ψωμί» για μερίδα συνδικαλιστών γιατρών του ΕΣΥ, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές
Βασιλης Βενιζελος
Πολύς θόρυβος, και μάλιστα για το θεαθήναι, έγινε με την πρόσφατη, λίαν αμφιλεγόμενη εγκύκλιο για τις λεγόμενες «εφημερίες τομέα στα νοσοκομεία του ΕΣΥ», την οποία απέστειλε σε όλα τα ιδρύματα η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μίνα Γκάγκα.
Γιατί λίαν αμφιλεγόμενη εγκύκλιος; Πρώτον, η εγκύκλιος αυτή δεν αναφέρεται στους συγκεκριμένους νόμους, μάλλον δεν αναφέρεται σε κανέναν νόμο, εκτός από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, ο οποίος, ενώ επέχει θέση νόμου, πράγματι, περιλαμβάνει αποκλειστικά και μόνον γενικές δεοντολογικές αρχές, οι οποίες, μάλιστα, δεν αναφέρονται καν στις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ…
Επίσης, η εν λόγω εγκύκλιος Γκάγκα αναφέρεται στο Προεδρικό Διάταγμα 87 του πολύ μακρινού… 1986, στον Οργανισμό του υπουργείου Υγείας και σε μία εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), η οποία ψηφίσθηκε από την προηγούμενη σύνθεση του Συμβουλίου…
Γιατί για το θεαθήναι ο θόρυβος εκ μέρους των συνδικαλιστών νοσοκομειακών γιατρών; Γιατί κάλλιστα θα μπορούσαν οι συνδικαλιστές νοσοκομειακοί γιατροί να προσφύγουν στον Συνήγορο του Πολίτη, με το ερώτημα της αντισυνταγματικότητας για την επίμαχη εγκύκλιο Γκάγκα. Προτιμούν τους λεονταρισμούς και την οχλοβοή.
Γιατί αντισυνταγματική, πιθανώς, η εν λόγω εγκύκλιος Γκάγκα; Γιατί είναι προφανές ότι προσαρμόζει επί τα χείρω τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ, συνεπώς τη λειτουργία των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας, με άλλα λόγια ερμηνεύει επί τα χείρω όλους τους σχετικούς με τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ νόμους του ελληνικού κράτους. Πρόκειται για μία συνήθη πρακτική της διοίκησης, την οποία ο Συνήγορος του Πολίτη έχει κρίνει κατ’ επανάληψη ως αντισυνταγματική.
Αποκαλυπτικό είναι το σχόλιο επί της Έκθεσης Πεπραγμένων του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2011:
«Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του και σε ολόκληρο το εύρος της διοικητικής δράσης που προσπαθεί να ελέγξει, ο Συνήγορος έχει προσκρούσει σε ποικίλες μεθόδους με τις οποίες η διοίκηση παραλλάσσει ή εξουδετερώνει συστηματικά τις επιλογές του νομοθέτη. Το συνηθέστερο μέσο για τέτοιες πρακτικές αποτελεί η εγκύκλιος, η οποία, αν και αδιαμφισβήτητα δεν εισάγει δίκαιο, στην πράξη, ενόψει του αναλυτικού και εκλαϊκευτικού της χαρακτήρα, εκλαμβάνεται από τα κατώτερα διοικητικά κλιμάκια ως ο πράγματι ισχύων κανόνας. Ενώ εμφανίζεται να διευκρινίζει ή να ερμηνεύει νομοθετικές διατάξεις, στην ουσία συχνά τις ανατρέπει. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε ευθεία ανατροπή της ρύθμισης του νόμου είτε σε ασάφειες και αδυναμίες των εγκυκλίων που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, μια εγκύκλιος δεν μπορεί να παράγει αντίθετο δίκαιο από αυτό που με σαφήνεια ορίζεται από τον σχετικό νόμο, ούτε φυσικά να «αποσαφηνίζει» τον νόμο επί τα χείρω».
Θα μπορεί, δηλαδή, να εφημερεύει όλος ο παθολογικός τομέας με επικεφαλής μόνον κάποιον ειδικευμένο… ογκολόγο ή ολόκληρος ο χειρουργικός τομέας με επικεφαλής μόνον κάποιον ειδικευμένο αναισθησιολόγο, γεγονός το οποίο συνιστά προσαρμογή των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ επί τα χείρω, πρακτική καταφανώς αντισυνταγματική.
Τις Ερμηνευτικές Εγκυκλίους εκδίδουν οι ιεραρχικά προϊστάμενοι των διαφόρων υπηρεσιακών σχηματισμών του Κράτους και των ΝΠΔΔ (π.χ. Υπουργοί, Περιφερειάρχες, Γενικοί Γραμματείς, Διοικητές) κατά την άσκηση του προληπτικού ιεραρχικού ελέγχου και με αυτές επαναλαμβάνουν, σχολιάζουν και επεξηγούν τις διατάξεις των νομοθετικών και κανονιστικών πράξεων και παρέχουν οδηγίες για τον τρόπο εφαρμογής τους.
Με τις Κανονιστικές Εγκυκλίους καθορίζονται καθήκοντα των ιεραρχικά υφισταμένων υπαλλήλων έναντι των προϊσταμένων τους και επιβάλλονται υποχρεώσεις και αναγνωρίζονται δικαιώματα των διοικούμενων. (Πηγή: Επ. Σπηλιωτόπουλος, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Β’ Έκδοσις, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή 1982).
Η εγκύκλιος Γκάγκα, λοιπόν, αποτελεί μία ερμηνευτική εγκύκλιο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, και καθιστά ως μονόδρομο την προσφυγή των νοσοκομειακών γιατρών στον Συνήγορο του Πολίτη, προκειμένου η εγκύκλιος Γκάγκα να κριθεί ως αντισυνταγματική και να ακυρωθεί.
Μία εγκύκλιος, η οποία δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους, πολλούς εκ των οποίων εξηγήσαμε ήδη, γίνεται αντικείμενο αντικυβερνητικής προπαγάνδας εκ μέρους μερίδας των συνδικαλιστών γιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι, όμως, δεν αναλαμβάνουν μία πολύ απλή πρωτοβουλία για την ακύρωση της εγκυκλίου…
Γιατί λίαν αμφιλεγόμενη εγκύκλιος; Πρώτον, η εγκύκλιος αυτή δεν αναφέρεται στους συγκεκριμένους νόμους, μάλλον δεν αναφέρεται σε κανέναν νόμο, εκτός από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, ο οποίος, ενώ επέχει θέση νόμου, πράγματι, περιλαμβάνει αποκλειστικά και μόνον γενικές δεοντολογικές αρχές, οι οποίες, μάλιστα, δεν αναφέρονται καν στις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ…
Επίσης, η εν λόγω εγκύκλιος Γκάγκα αναφέρεται στο Προεδρικό Διάταγμα 87 του πολύ μακρινού… 1986, στον Οργανισμό του υπουργείου Υγείας και σε μία εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), η οποία ψηφίσθηκε από την προηγούμενη σύνθεση του Συμβουλίου…
Γιατί για το θεαθήναι ο θόρυβος εκ μέρους των συνδικαλιστών νοσοκομειακών γιατρών; Γιατί κάλλιστα θα μπορούσαν οι συνδικαλιστές νοσοκομειακοί γιατροί να προσφύγουν στον Συνήγορο του Πολίτη, με το ερώτημα της αντισυνταγματικότητας για την επίμαχη εγκύκλιο Γκάγκα. Προτιμούν τους λεονταρισμούς και την οχλοβοή.
Γιατί αντισυνταγματική, πιθανώς, η εν λόγω εγκύκλιος Γκάγκα; Γιατί είναι προφανές ότι προσαρμόζει επί τα χείρω τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ, συνεπώς τη λειτουργία των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας, με άλλα λόγια ερμηνεύει επί τα χείρω όλους τους σχετικούς με τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ νόμους του ελληνικού κράτους. Πρόκειται για μία συνήθη πρακτική της διοίκησης, την οποία ο Συνήγορος του Πολίτη έχει κρίνει κατ’ επανάληψη ως αντισυνταγματική.
Αποκαλυπτικό είναι το σχόλιο επί της Έκθεσης Πεπραγμένων του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2011:
«Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του και σε ολόκληρο το εύρος της διοικητικής δράσης που προσπαθεί να ελέγξει, ο Συνήγορος έχει προσκρούσει σε ποικίλες μεθόδους με τις οποίες η διοίκηση παραλλάσσει ή εξουδετερώνει συστηματικά τις επιλογές του νομοθέτη. Το συνηθέστερο μέσο για τέτοιες πρακτικές αποτελεί η εγκύκλιος, η οποία, αν και αδιαμφισβήτητα δεν εισάγει δίκαιο, στην πράξη, ενόψει του αναλυτικού και εκλαϊκευτικού της χαρακτήρα, εκλαμβάνεται από τα κατώτερα διοικητικά κλιμάκια ως ο πράγματι ισχύων κανόνας. Ενώ εμφανίζεται να διευκρινίζει ή να ερμηνεύει νομοθετικές διατάξεις, στην ουσία συχνά τις ανατρέπει. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε ευθεία ανατροπή της ρύθμισης του νόμου είτε σε ασάφειες και αδυναμίες των εγκυκλίων που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, μια εγκύκλιος δεν μπορεί να παράγει αντίθετο δίκαιο από αυτό που με σαφήνεια ορίζεται από τον σχετικό νόμο, ούτε φυσικά να «αποσαφηνίζει» τον νόμο επί τα χείρω».
Τι λέει η εγκύκλιος Γκάγκα
Συγκεκριμένα, η εγκύκλιος της Μίνας Γκάγκα ορίζει ότι «σε περίπτωση αποδεδειγμένης (sic) αδυναμίας εφημέρευσης Τμήματος / Κλινικής Νοσοκομείου με το διαθέσιμο προσωπικό και προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου και η υγεία των ασθενών στην εφημερία θα συμμετέχουν όλοι οι γιατροί του οικείου Τομέα (ειδικευόμενοι και ειδικευμένοι) υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει σε εφημερία ετοιμότητας διαθέσιμος ειδικευμένος ιατρός της αντίστοιχης ειδικότητας του εφημερεύοντος Τομέα».Θα μπορεί, δηλαδή, να εφημερεύει όλος ο παθολογικός τομέας με επικεφαλής μόνον κάποιον ειδικευμένο… ογκολόγο ή ολόκληρος ο χειρουργικός τομέας με επικεφαλής μόνον κάποιον ειδικευμένο αναισθησιολόγο, γεγονός το οποίο συνιστά προσαρμογή των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ επί τα χείρω, πρακτική καταφανώς αντισυνταγματική.
Δύο τύποι εγκυκλίων
Οι εγκύκλιοι διακρίνονται σε Ερμηνευτικές και Κανονιστικές:Τις Ερμηνευτικές Εγκυκλίους εκδίδουν οι ιεραρχικά προϊστάμενοι των διαφόρων υπηρεσιακών σχηματισμών του Κράτους και των ΝΠΔΔ (π.χ. Υπουργοί, Περιφερειάρχες, Γενικοί Γραμματείς, Διοικητές) κατά την άσκηση του προληπτικού ιεραρχικού ελέγχου και με αυτές επαναλαμβάνουν, σχολιάζουν και επεξηγούν τις διατάξεις των νομοθετικών και κανονιστικών πράξεων και παρέχουν οδηγίες για τον τρόπο εφαρμογής τους.
Με τις Κανονιστικές Εγκυκλίους καθορίζονται καθήκοντα των ιεραρχικά υφισταμένων υπαλλήλων έναντι των προϊσταμένων τους και επιβάλλονται υποχρεώσεις και αναγνωρίζονται δικαιώματα των διοικούμενων. (Πηγή: Επ. Σπηλιωτόπουλος, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Β’ Έκδοσις, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή 1982).
Η εγκύκλιος Γκάγκα, λοιπόν, αποτελεί μία ερμηνευτική εγκύκλιο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, και καθιστά ως μονόδρομο την προσφυγή των νοσοκομειακών γιατρών στον Συνήγορο του Πολίτη, προκειμένου η εγκύκλιος Γκάγκα να κριθεί ως αντισυνταγματική και να ακυρωθεί.
Μία εγκύκλιος, η οποία δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους, πολλούς εκ των οποίων εξηγήσαμε ήδη, γίνεται αντικείμενο αντικυβερνητικής προπαγάνδας εκ μέρους μερίδας των συνδικαλιστών γιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι, όμως, δεν αναλαμβάνουν μία πολύ απλή πρωτοβουλία για την ακύρωση της εγκυκλίου…
