Εύα Καϊλή: «Με τον Τζόρτζι δεν έχουμε τελειώσει...» - Μιλά για τον σύντροφό της και φωτογραφίζεται με την κόρη της
«Έπαθα σοκ. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί» είπε
Στη «Liberation», στην ιταλική «Corriere della Sera» και την ισπανική εφημερίδα «El Mundo» μίλησε η Εύα Καϊλή και φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά και με την κόρη της, μετά την αποφυλάκισή της. Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής μίλησε για τη στιγμή που πληροφορήθηκε ότι συνελήφθη ο σύζυγός της Φραντζέσκο Τζόρτζι, με την ίδια να υποθέτει πως ενεπλάκη σε κάποιο ατύχημα με το αυτοκίνητο. Ωστόσο, όπως είπε, όταν και η ίδια συνελήφθη, βίωσε το απόλυτο σοκ.
«Έπαθα σοκ. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Δεν μπορούσα να δω το παιδί μου, δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει με τον άντρα μου. Όλα όσα συνέβαιναν πήγαιναν να με τρελάνουν. Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμη» συνεχίζει η Ελληνίδα ευρωβουλευτής.
Επιπλέον, διαψεύδει ότι βρέθηκαν υπέρογκα ποσά στο σπίτι της λέγοντας ότι βρίσκονταν μόνο χρήματα που ήταν η αμοιβή της από το Ευρωκοινοβούλιο. Επιβεβαίωσε πως πράγματι ο Αντόνιο Παντσέρι ερχόταν τακτικά στο σπίτι, ωστόσο, διέψευσε κάθε οικονομική συναλλαγή μαζί του. Για τη σχέση της με τον Τζόρτζι από εδώ και στο εξής τόνισε πως ο χρόνος θα δείξει πώς θα εξελιχθεί, ενώ τον χαρακτήρισε «πολύ καλό πατέρα» για την κόρη της. Οι δικηγόροι της ανέφεραν ότι, με διάταξη του ανακριτή, επιτράπηκε στο σύντροφό της Φραντζέσκο Τζόρτζι να διαμένει στην κοινή κατοικία.
Αναφερόμενη στους μήνες που έμεινε μακριά από την κόρη της, η κ. Καϊλή είπε: «Ήταν τρομερό. Ο χωρισμός μιας μητέρας για τέσσερις μήνες από τη δίχρονη κόρη της δεν θεωρείται μόνο μια μορφή βασανιστηρίων σε χώρες που βασίζονται στο κράτος δικαίου, αλλά αποτελεί πλήρη παραβίαση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού που έχει επικυρώσει το Βέλγιο. Ένα παιδί δεν πρέπει ποτέ να χωρίζεται από τους γονείς του, αν δεν υπάρχει κίνδυνος για τη σωματική ή ψυχική του ασφάλεια. Πρόκειται για περιττά βασανιστήρια, διότι η έρευνα θα μπορούσε να είχε προχωρήσει με τον ίδιο τρόπο και με εμένα σε κατ' οίκον περιορισμό. Τα παιδιά κάτω των τριών ετών επιτρέπεται να βρίσκονται με τις μητέρες τους, αλλά εμένα δεν μου επιτράπηκε (σ.σ.: μπόρεσε να τη συναντήσει για πρώτη φορά μετά από ένα μήνα). Η χρησιμοποίηση της κόρης μου για να με πιέσουν ήταν μια αδίστακτη πράξη και είμαι ευγνώμων στη Διεθνή Αμνηστία Ιταλίας για την ανάδειξη του θέματος. Κατά τη διάρκεια των σπάνιων συναντήσεών μας, συνήθιζε να κλαίει, γιατί δεν ήθελε να με αφήσει. Τώρα μου κρατάει το χέρι ή βάζει τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου για να κοιμηθεί».
*Δημοσιεύθηκε στην On time στις 6/6/2023.