Εκλογές 2023: Περίεργα «παιχνίδια» στη Θράκη με την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ - «Το τουρκικό προξενείο κατάφερε να παρέμβει στα πολιτικά πράγματα στη Ροδόπη και απαιτεί πειθήνια υποταγή»
Το παρελθόν και τα πρόσωπα-κλειδιά
Η επιεικώς «ιδιότυπη» προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα της Θράκης και τη δράση του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής έρχεται από μακριά, με ρίζες στη μεταπολιτευτική ανανεωτική Αριστερά, από την οποία είχαν εξοριστεί έννοιες και κάθε αναφορά που συνδεόταν με τον κοινό τόπο: την πατρίδα... Στην «Αριστερά των δικαιωμάτων», στον βαθύ πυρήνα δηλαδή του «μικρού» ΣΥΡΙΖΑ, και πριν αυτός γιγαντωθεί σε κόμμα εξουσίας, επικρατούσε επιλεκτική σιγή απέναντι στα εθνικά θέματα, σχεδόν καθολική.
Μια ιστορία, για την οποία -κατά δήλωση του εκπρόσωπου της ΝΔ, Άκη Σκέρτσου- ήταν πλήρως ενήμερος ο ΣΥΡΙΖΑ, που όμως, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του έστω εκ των υστέρων, αποπέμποντας τους δύο από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, καθώς γίνονται με λίστα έτσι κι αλλιώς, συνεχίζει να εθελοτυφλεί σκοπίμως, βλέποντας θρίαμβο της Αριστεράς, κυρίως στη Ροδόπη, τον μόνο νομό που «βάφτηκε» ροζ.
Η ιστορία ξεκινά όταν ο τότε διπλωματικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργος Αϋφαντής, πρότεινε στη Ρομά ακτιβίστρια από το Δροσερό Ξάνθης να είναι υποψήφια στο ευρωψηφοδέλτιο. Μια γυναίκα, την οποία το τουρκικό προξενείο είχε βάλει στο στόχαστρο, γιατί έκανε μεγάλο αγώνα, θέλοντας τα τσιγγανάκια να πηγαίνουν σχολείο για να μορφωθούν και να μάθουν ελληνικά. Η Σουλεϊμάν αποδέχθηκε την πρόταση και η Κεντρική Επιτροπή την υπερψήφισε. Ωστόσο, χωρίς καμία εξήγηση, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την απέσυρε εκ των υστέρων και αφού είχε ανακοινωθεί η υποψηφιότητά της στο ψηφοδέλτιό του.
Όσοι τότε αντέδρασαν, πετάχτηκαν στο πυρ το εξώτερον, χαρακτηρίστηκαν «εθνικιστές» και άλλα διάφορα τέτοια, άκρως υποτιμητικά και απαξιωτικά, ενώ για την ίδια τη Σαμπιχά ακούστηκαν οι πιο ακραίες απόψεις από τους διαύλους επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ: Ότι -λόγου χάρη- «η δραστηριότητα της κ. Σαμπιχά έχει χρηματοδοτηθεί από την Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, από τον Όμιλο Εμφιετζόγλου, από το Ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου». Ή όπως με το χυδαίο κύριο άρθρο της «Αυγής» με πρωτοφανείς εκφράσεις και χαρακτηρισμούς για τη Ρομά ακτιβίστρια: «Ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένη νοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας-Ρομά, που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την ελληνική Ακροδεξιά;».
Η ίδια, μιλώντας αργότερα (στον Σκάι) για την αποπομπή της από το ψηφοδέλτιο και την περιπέτειά της, καθώς στοχοποιήθηκε περισσότερο από τους παρακρατικούς του Προξενείου, γνωρίζοντας πως είχε γίνει ακόμη πιο αντιπαθής στους κύκλους της Άγκυρας, δεν μάσησε τα λόγια της: «Ουδέποτε παραιτήθηκα, με απέπεμψαν. H Kεντρική Επιτροπή ψήφισε υπέρ εμού. Ήταν πολύ ξαφνικό για μένα, φαίνεται πως ήθελαν υποψήφιο τουρκικής συνείδησης...», δήλωνε, καταγγέλλοντας παράλληλα ότι παλαιότερα είχε δεχθεί επίθεση από ανθρώπους τουρκικής καταγωγής. Τελικά, το όνομά της στην ευρωλίστα αντικαταστάθηκε από αυτό του Μεστάν Οζμάν Ουμίζ και η αλλαγή έγινε γνωστή με μια λιτή ανακοίνωση της Κουμουνδούρου, χωρίς άλλες εξηγήσεις.
Και τα κατάφερε, καθώς το διαβόητο Προξενείο, που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, διαθέτει και καλό μηχανισμό και τους οικονομικούς πόρους, αλλά και δεκάδες πρόθυμους να παίξουν τα παιχνίδια του. Αντί φυσικά ανάλογων προνομίων. Και με τους μουφτήδες φυσικά που ελέγχονται από την τουρκική προπαγάνδα να πρωτοστατούν, δίνοντας γραμμή στα κηρύγματά τους κατά την προσευχή της Παρασκευής, μαζί με σταυρωμένα ψηφοδέλτια στον μουσουλμανικό πληθυσμό.
Ο προεκλογικός αγώνας του Δημήτρη Χαρίτου έγινε με καθαρούς όρους και πολιτικό λόγο, γνωρίζοντας ο ίδιος ότι ο συνυποψήφιός του, Οζγκιούρ Φερχάτ, είχε την πλήρη στήριξη του μηχανισμού της Άγκυρας, όπως επίσης γνώριζε, παρά τις διακριτικές δημόσιες παρεμβάσεις τους, ότι τον πολεμούσαν και χριστιανοί σύντροφοί του εντός του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης. Πλέον, η μόνη εθνικά υπεύθυνη στάση, μετά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει τη σειρά των υποψηφίων και ο Δημήτρης Χαρίτου να καταλάβει την πρώτη θέση στη λίστα και ο εκλεκτός του Προξενείου να τοποθετηθεί σε θέση μη εκλόγιμη.
Είναι ελπιδοφόρο πάντως πως τις ανεπίτρεπτες υποδείξεις του τουρκικού προξενείου και την απαίτησή του για πειθήνια υποταγή, υπάρχουν, λίγοι έστω, υποψήφιοι μουσουλμάνοι που δεν τις ακολουθούν. Είναι θέμα πολιτικής ωριμότητας, παιδείας και ανεξάρτητης συνείδησης.
Η άποψή μου βασίζεται στη βιωματική εμπειρία κατοίκου και εκπροσώπου των μελών του Συλλόγου Γυναικών Ρομά Δροσερού Ξάνθης ‘‘Η Ελπίδα’’. Ενός ‘‘ταπεινού’’ οικισμού 8.000 κατοίκων εκτός σχεδίου πόλης, στις παρυφές της Ξάνθης, με περισσότερα από 3.000 παιδιά, που τα περισσότερα αδυνατούν εξαιτίας της αδιαφορίας των Αρχών και αντικειμενικών συνθηκών, που διαμορφώθηκαν και σε ανάλογους οικισμούς στη χώρα μας, να ακολουθήσουν το πρόγραμμα σχολικής εκπαίδευσης, με τους κατοίκους να μην μπορούν να στεγάσουν νόμιμα την οικογένειά τους, να μην μπορούν να εκδώσουν επαγγελματική άδεια ακόμη και πλανόδιου μικροπωλητή, να μην μπορούν να έχουν παροχή ρεύματος, να μη διαθέτουν δίκτυο αποχέτευσης. Όσα καταγράφω με συντομία είναι, για όσους μπορούν να ξεχωρίσουν τα καίρια, πιο σημαντικά από τις παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου. Ο παρεμβατισμός της άλλης πλευράς καρπίζει στο έδαφος της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, των διακρίσεων, της εκμετάλλευσης των αναγκών, της αμάθειας».
Πρόσφατα ξαναχτύπησε με δηλώσεις στο πρακτορείο Αnadolou περί «τουρκικής μειονότητας», προκαλώντας και πάλι αντιδράσεις, χωρίς πάντως να ευαισθητοποιήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία φαίνεται να έχει βολευτεί πίσω από το δόγμα «ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού». Κάτι που επανέλαβε ο Νίκος Φίλης την Πέμπτη, όταν δήλωσε πως ο Οζγκιούρ Φερχάτ έχει κάθε δικαίωμα να αναφέρεται σε «τουκρική μειονότητα». Βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, η μειονότητα στη Θράκη είναι μουσουλμανική και όχι τουρκική, όπως η Τουρκία θέλει να αποκαλείται, στον ΣΥΡΙΖΑ όμως επικράτησε η άποψη ότι όλοι μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται, όχι βάζει θρησκεύματος, αλλά φυλετικής καταγωγής. Αγνοώντας τη συστηματική προσπάθεια ελέγχου των μειονοτικών, που για την Τουρκία συνιστά ύψιστης σημασίας ζήτημα, ειδικά στην περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης ισχνής πλειοψηφίας ενός, δύο ή τριών βουλευτών. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό για την Τουρκία οι μουσουλμάνοι βουλευτές που θα εκλεγούν στη Θράκη να είναι αυτοί που προωθεί το Προξενείο και όχι οι ανεξάρτητοι που δεν τους ελέγχει.
*Του Σπύρου Κάραλη / Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή.
Με μανδύα διεθνισμού
«Ουρές» αυτής της αντίληψης, κρυμμένες πίσω από θολούς ιδεολογισμούς, διεθνισμούς και πασιφισμούς, όχι μόνο διατηρούνται σε έναν πολιτικό σχηματισμό που θέλει να λέγεται κόμμα εξουσίας, αλλά επιμένουν να διαδραματίζουν τον ρόλο τους, όπως φάνηκε στην όλη υπόθεση μετά την καταγγελία του Κυριάκου Μητσοτάκη, περί πριμοδότησης των δύο μειονοτικών βουλευτών, Οζγκιούρ Φερχάτ και Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, από το «μακρύ χέρι» της Άγκυρας στην Κομοτηνή.Μια ιστορία, για την οποία -κατά δήλωση του εκπρόσωπου της ΝΔ, Άκη Σκέρτσου- ήταν πλήρως ενήμερος ο ΣΥΡΙΖΑ, που όμως, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του έστω εκ των υστέρων, αποπέμποντας τους δύο από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, καθώς γίνονται με λίστα έτσι κι αλλιώς, συνεχίζει να εθελοτυφλεί σκοπίμως, βλέποντας θρίαμβο της Αριστεράς, κυρίως στη Ροδόπη, τον μόνο νομό που «βάφτηκε» ροζ.
Η γενναία Σαμπιχά Σουλεϊμάν
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλεται πως σιωπά μπροστά στο γνωστό παιχνίδι των Τούρκων στη Θράκη. Είχε προηγηθεί το 2014 η υπόθεση της Σαμπιχά Σουλεϊμάν, η οποία συγκλόνισε τότε την Κουμουνδούρου, προκαλώντας αντιδράσεις από τα τμήματα εκείνα του κομματικού μηχανισμού που βρίσκονταν σε κόντρα με τη λογική των «δικαιωματιστών».Η ιστορία ξεκινά όταν ο τότε διπλωματικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργος Αϋφαντής, πρότεινε στη Ρομά ακτιβίστρια από το Δροσερό Ξάνθης να είναι υποψήφια στο ευρωψηφοδέλτιο. Μια γυναίκα, την οποία το τουρκικό προξενείο είχε βάλει στο στόχαστρο, γιατί έκανε μεγάλο αγώνα, θέλοντας τα τσιγγανάκια να πηγαίνουν σχολείο για να μορφωθούν και να μάθουν ελληνικά. Η Σουλεϊμάν αποδέχθηκε την πρόταση και η Κεντρική Επιτροπή την υπερψήφισε. Ωστόσο, χωρίς καμία εξήγηση, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την απέσυρε εκ των υστέρων και αφού είχε ανακοινωθεί η υποψηφιότητά της στο ψηφοδέλτιό του.
Όσοι τότε αντέδρασαν, πετάχτηκαν στο πυρ το εξώτερον, χαρακτηρίστηκαν «εθνικιστές» και άλλα διάφορα τέτοια, άκρως υποτιμητικά και απαξιωτικά, ενώ για την ίδια τη Σαμπιχά ακούστηκαν οι πιο ακραίες απόψεις από τους διαύλους επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ: Ότι -λόγου χάρη- «η δραστηριότητα της κ. Σαμπιχά έχει χρηματοδοτηθεί από την Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, από τον Όμιλο Εμφιετζόγλου, από το Ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου». Ή όπως με το χυδαίο κύριο άρθρο της «Αυγής» με πρωτοφανείς εκφράσεις και χαρακτηρισμούς για τη Ρομά ακτιβίστρια: «Ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένη νοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας-Ρομά, που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την ελληνική Ακροδεξιά;».
Η ίδια, μιλώντας αργότερα (στον Σκάι) για την αποπομπή της από το ψηφοδέλτιο και την περιπέτειά της, καθώς στοχοποιήθηκε περισσότερο από τους παρακρατικούς του Προξενείου, γνωρίζοντας πως είχε γίνει ακόμη πιο αντιπαθής στους κύκλους της Άγκυρας, δεν μάσησε τα λόγια της: «Ουδέποτε παραιτήθηκα, με απέπεμψαν. H Kεντρική Επιτροπή ψήφισε υπέρ εμού. Ήταν πολύ ξαφνικό για μένα, φαίνεται πως ήθελαν υποψήφιο τουρκικής συνείδησης...», δήλωνε, καταγγέλλοντας παράλληλα ότι παλαιότερα είχε δεχθεί επίθεση από ανθρώπους τουρκικής καταγωγής. Τελικά, το όνομά της στην ευρωλίστα αντικαταστάθηκε από αυτό του Μεστάν Οζμάν Ουμίζ και η αλλαγή έγινε γνωστή με μια λιτή ανακοίνωση της Κουμουνδούρου, χωρίς άλλες εξηγήσεις.
Δημήτρης Χαρίτου
Στην Αθήνα και στην υπόλοιπη χώρα η καταγγελία, διά στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη, για την ωμή τουρκική παρέμβαση υπέρ των δύο μειονοτικών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προκάλεσε αίσθηση όχι όμως στη Θράκη, εκεί όπου όλοι ήξεραν τι ακριβώς είχε συμβεί. Εκείνος που γνώριζε καλύτερα ήταν ο μέχρι πρότινος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Χαρίτου, ο οποίος τελικά έχασε την έδρα από τον εκλεκτό του Προξενείου, Οζγκιούρ Φερχάτ. Την επομένη των εκλογών, η κ. Ελένη Λαφτσή, εξέχον μέλος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ και σύζυγος του κ. Χαρίτου, σε μια ανάρτηση - «φωτιά» περιέγραψε ευθέως τι είχε παιχθεί στη Ροδόπη με την ανοχή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που επέλεγε να σφυρίζει αδιάφορα: «Συγχαρητήρια στο τουρκικό προξενείο, που για άλλη μία φορά κατάφερε να παρέμβει στα πολιτικά πράγματα στη Ροδόπη! Συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν στην προσπάθεια του ερντογανικού κράτους να εκλέξει το υποτιθέμενο αριστερό δεκανίκι τους ως βουλευτή στη Ροδόπη. Συγχαρητήρια και σε όσους προσπαθούν να περάσουν στην κοινή γνώμη αυτή την παρέμβαση της Τουρκίας ως νίκη ενός αριστερού χώρου. Θα σας στενοχωρήσω, αλλά αυτή η υποβοηθούμενη εκλογή ούτε αριστερή ούτε προοδευτική στο ελάχιστο είναι. Είναι μόνο παρέμβαση ωμή και αισχρή!», σημείωνε, αφήνοντας σαφείς αιχμές προς την Κουμουνδούρου, καθώς μόνον εκεί είδαν και πουθενά αλλού νίκη των αριστερών δυνάμεων.Ποιος είναι
Ο Δημήτρης Χαρίτου εξελέγη το 2019 στη Ροδόπη με τον ΣΥΡΙΖΑ και τυγχάνει γενικής εκτίμησης για το ήθος και τον τρόπο που πολιτεύτηκε, τόσο ως βουλευτής όσο και εν γένει. Άνθρωπος του καθήκοντος, χαμηλών τόνων, αφοσιώθηκε στις ανάγκες της Ροδόπης, μην κάνοντας διάκριση ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Όλοι στην περιοχή έχουν μόνο καλά λόγια να λένε για τον τέως βουλευτή, είχε όμως το εξής μειονέκτημα: Να μην είναι άνθρωπος του Προξενείου, κάτι που το πλήρωσε σε αυτές τις εκλογές, όπου η Άγκυρα επιστράτευσε λυτούς και δεμένους για να βάλει το δικό της πρόσωπο στην ελληνική Βουλή.Και τα κατάφερε, καθώς το διαβόητο Προξενείο, που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, διαθέτει και καλό μηχανισμό και τους οικονομικούς πόρους, αλλά και δεκάδες πρόθυμους να παίξουν τα παιχνίδια του. Αντί φυσικά ανάλογων προνομίων. Και με τους μουφτήδες φυσικά που ελέγχονται από την τουρκική προπαγάνδα να πρωτοστατούν, δίνοντας γραμμή στα κηρύγματά τους κατά την προσευχή της Παρασκευής, μαζί με σταυρωμένα ψηφοδέλτια στον μουσουλμανικό πληθυσμό.
Ο προεκλογικός αγώνας του Δημήτρη Χαρίτου έγινε με καθαρούς όρους και πολιτικό λόγο, γνωρίζοντας ο ίδιος ότι ο συνυποψήφιός του, Οζγκιούρ Φερχάτ, είχε την πλήρη στήριξη του μηχανισμού της Άγκυρας, όπως επίσης γνώριζε, παρά τις διακριτικές δημόσιες παρεμβάσεις τους, ότι τον πολεμούσαν και χριστιανοί σύντροφοί του εντός του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης. Πλέον, η μόνη εθνικά υπεύθυνη στάση, μετά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει τη σειρά των υποψηφίων και ο Δημήτρης Χαρίτου να καταλάβει την πρώτη θέση στη λίστα και ο εκλεκτός του Προξενείου να τοποθετηθεί σε θέση μη εκλόγιμη.
«Το προξενείο απαιτεί πειθήνια υποταγή»
Δήλωση της Σαμπιxά Σουλεϊμάν στην«Α»: «Ανέκαθεν το τουρκικό προξενείο εμπλέκεται στις εσωτερικές υποθέσεις του ελληνικού κράτους στη Θράκη. Οι παρασκηνιακές παρεμβάσεις του, που κάποιες φορές εκδηλώνονται απροκάλυπτα, αφορούν υποψήφιους κομμάτων, αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (πρώτου και δευτέρου βαθμού). Τις τελευταίες δεκαετίες το τουρκικό προξενείο κατευθύνει το ενδιαφέρον του προς τους υποψηφίους της εκάστοτε αντιπολίτευσης. Είναι μια στρατηγική αμφίπλευρης παρέμβασης, κατανοητή ως προς τη σκοπιμότητά της και αντιληπτή στους Έλληνες πολίτες της Θράκης, χριστιανούς και μουσουλμάνους.Είναι ελπιδοφόρο πάντως πως τις ανεπίτρεπτες υποδείξεις του τουρκικού προξενείου και την απαίτησή του για πειθήνια υποταγή, υπάρχουν, λίγοι έστω, υποψήφιοι μουσουλμάνοι που δεν τις ακολουθούν. Είναι θέμα πολιτικής ωριμότητας, παιδείας και ανεξάρτητης συνείδησης.
Η άποψή μου βασίζεται στη βιωματική εμπειρία κατοίκου και εκπροσώπου των μελών του Συλλόγου Γυναικών Ρομά Δροσερού Ξάνθης ‘‘Η Ελπίδα’’. Ενός ‘‘ταπεινού’’ οικισμού 8.000 κατοίκων εκτός σχεδίου πόλης, στις παρυφές της Ξάνθης, με περισσότερα από 3.000 παιδιά, που τα περισσότερα αδυνατούν εξαιτίας της αδιαφορίας των Αρχών και αντικειμενικών συνθηκών, που διαμορφώθηκαν και σε ανάλογους οικισμούς στη χώρα μας, να ακολουθήσουν το πρόγραμμα σχολικής εκπαίδευσης, με τους κατοίκους να μην μπορούν να στεγάσουν νόμιμα την οικογένειά τους, να μην μπορούν να εκδώσουν επαγγελματική άδεια ακόμη και πλανόδιου μικροπωλητή, να μην μπορούν να έχουν παροχή ρεύματος, να μη διαθέτουν δίκτυο αποχέτευσης. Όσα καταγράφω με συντομία είναι, για όσους μπορούν να ξεχωρίσουν τα καίρια, πιο σημαντικά από τις παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου. Ο παρεμβατισμός της άλλης πλευράς καρπίζει στο έδαφος της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, των διακρίσεων, της εκμετάλλευσης των αναγκών, της αμάθειας».
«Εκλεκτός» στην Ξάνθη ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ
Κυρίαρχη θέση στους εκλεκτούς του Προξενείου ΚΟμοτηνής κατέχει ο «βετεράνος» βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ, Χουσεϊν Ζεϊμπέκ. Έχοντας σπουδάσει στην Άγκυρα, εκλέγεται απο το 2012, συνοδεύει συχνά τους ψευδομουφτήδες και είναι πάντοτε παρών στις αντιπροσωπείες των Τούρκων αξιωματούχων που εισκέπτονται τη Θράκη, ενώ τακτικά φιλοξενείται στα τουρκικά ΜΜΕ, φροντίζοντας παράλληλα να περνάει τις τουρκικές θέσεις, μιλώντας στα ελληνικά ΜΜΕ. Συνηθίζει -δε- να υποστηρίζει ότι η Τουρκία είναι κοσμικό κράτος, ενώ η Ελλάδα όχι, διατηρώντας στενότατες σχέσεις με όλους τους Τούρκους προξένους που θήτευσαν στην Κομοτηνή την τελευταία 15ετία και συμμετέχει σε εκδηλώσεις του ψευτομουφτή Ξάνθης, Μουσταφά Τράμπα.Πρόσφατα ξαναχτύπησε με δηλώσεις στο πρακτορείο Αnadolou περί «τουρκικής μειονότητας», προκαλώντας και πάλι αντιδράσεις, χωρίς πάντως να ευαισθητοποιήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία φαίνεται να έχει βολευτεί πίσω από το δόγμα «ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού». Κάτι που επανέλαβε ο Νίκος Φίλης την Πέμπτη, όταν δήλωσε πως ο Οζγκιούρ Φερχάτ έχει κάθε δικαίωμα να αναφέρεται σε «τουκρική μειονότητα». Βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, η μειονότητα στη Θράκη είναι μουσουλμανική και όχι τουρκική, όπως η Τουρκία θέλει να αποκαλείται, στον ΣΥΡΙΖΑ όμως επικράτησε η άποψη ότι όλοι μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται, όχι βάζει θρησκεύματος, αλλά φυλετικής καταγωγής. Αγνοώντας τη συστηματική προσπάθεια ελέγχου των μειονοτικών, που για την Τουρκία συνιστά ύψιστης σημασίας ζήτημα, ειδικά στην περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης ισχνής πλειοψηφίας ενός, δύο ή τριών βουλευτών. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό για την Τουρκία οι μουσουλμάνοι βουλευτές που θα εκλεγούν στη Θράκη να είναι αυτοί που προωθεί το Προξενείο και όχι οι ανεξάρτητοι που δεν τους ελέγχει.
*Του Σπύρου Κάραλη / Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή.
