Σε δύο βασικούς άξονες κινείται η στρατηγική της Πειραιώς για την επανασυσπείρωση των ψηφοφόρων που την 21η Μαΐου προτίµησαν τη Ν.∆., δίνοντας στον Κυριάκο Μητσοτάκη ποσοστό άνω του 40% και διαφορά 20 ποσοστιαίων µονάδων από τον Αλέξη Τσίπρα. Αφενός στη διαρκή υπενθύµιση του διακυβεύµατος της πολιτικής σταθερότητας και αφετέρου στην επιχείρηση αύξησης του ποσοστού της «γαλάζιας» παράταξης σε περιοχές όπου υφίσταται αντίστοιχο περιθώριο, παράµετρος που σύµφωνα µε τις αναλύσεις κορυφαίων επιτελικών παραγόντων θα οδηγήσει µε µαθηµατική ακρίβεια είτε στη διατήρηση της δυναµικής της είτε ακόµα και στην περαιτέρω ενίσχυσή της. Ενόψει λοιπόν της κάλπης της 25ης Ιουνίου, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται µεταξύ άλλων σε εκλογικές περιφέρειες στις οποίες η Ν.∆. κατέγραψε µεγαλύτερο ποσοστό το 2019 σε σχέση µε τις τελευταίες εθνικές εκλογές και ως εκ τούτου δεν ακολούθησαν στον απόλυτο βαθµό το ρεύµα που δηµιουργήθηκε στην υπόλοιπη επικράτεια. Φυσικά, µε εξαίρεση τη Ροδόπη, το µέχρι πρότινος κυβερνών κόµµα έκοψε πρώτο το νήµα στις περιφέρειες αυτές (όπως άλλωστε συνέβη και στην υπόλοιπη Ελλάδα), ενώ παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε πολύ µεγάλο µέρος της δύναµής του χάνοντας την πρωτοκαθεδρία σε όσες εξ αυτών την είχε εξασφαλίσει προ τετραετίας.

Στις περιοχές αυτές επικεντρώνεται το πρόγραµµα των περιοδειών τόσο του πρωθυπουργού όσο και των πλέον προβεβληµένων στελεχών του κόµµατος


Στις περιοχές αυτές της χώρας επικεντρώνεται εξάλλου και το πρόγραµµα των περιοδειών τόσο του πρωθυπουργού όσο και των πλέον προβεβληµένων στελεχών του κόµµατος, που εδώ και µερικές ηµέρες οργώνουν την Ελλάδα σε µια προσπάθεια να δοθεί διαφορετική διάσταση στην προεκλογική εκστρατεία. Μεταξύ άλλων, στη σχετική λίστα φιγουράρουν η Α’ Αθήνας, η Α’ Θεσσαλονίκης, που όπως γίνεται αντιληπτό συνιστούν και τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις, αλλά ακόµα και «γαλάζια» παραδοσιακά προπύργια, όπως η Μεσσηνία και οι νοµοί της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας. Αξίζει να σηµειωθεί ότι σε κάποιες από τις περιφέρειες αυτές η Ν.∆. είχε καταγράψει το 2019 ποσοστό ακόµα και πάνω από 40%, ενώ σε κάποιες που θεωρούνται διαχρονικά «γαλάζια» κάστρα ξεπέρασε το 45% και έφτασε πέριξ του 50%. Για τον λόγο αυτόν, άπαντες στο στρατόπεδο του Κυριάκου Μητσοτάκη θεωρούν πως η ιδιαιτέρως πιθανή αύξηση των κοµµατικών ποσοστών στα συγκεκριµένα σηµεία του χάρτη της χώρας θα δηµιουρήσει ακόµα πιο ευνοϊκή συνθήκη για την επερχόµενη εκλογική αναµέτρηση. Ιδιαίτερα µάλιστα στη Βόρεια Ελλάδα, στο µικροσκόπιο των επιτελών της Πειραιώς έχουν µπει από την πρώτη στιγµή οι σηµαντικές επιδόσεις που κατέγραψαν στις προηγούµενες κάλπες οι σχηµατισµοί στα δεξιά της Ν.∆., όπως η «Νίκη» και η Ελληνική Λύση, µε τον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό να τίθεται επικεφαλής (µόλις πριν από µερικές ηµέρες επισκέφθηκε την Ανατολική Μακεδονία και έπεται συνέχεια) της τακτικής για την αποφυγή διαρροών προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και τον επαναπατρισµό ψηφοφόρων της λεγόµενης «παραδοσιακής ∆εξιάς» που στράφηκαν σε αυτές τις επιλογές. Οσο για τη Ροδόπη, η ανάδειξη του ρόλου που διαδραµάτισε το τουρκικό προξενείο στην εκλογή του Φερχάτ Οζγκιούρ, ο οποίος εξυπηρετεί σε δηµόσια θέα την προπαγάνδα της Αγκυρας σχετικά µε τη µουσουλµανική µειονότητα στη Θράκη, συνιστά κεντρικό πυλώνα της επιχειρηµατολογίας της Πειραιώς τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

Ο χάρτης

Οπως φαίνεται και στον συγκεντρωτικό πίνακα που παρουσιάζουν τα «Π», οι µεγαλύτερες προς τα κάτω ποσοστιαίες διαφορές για τη Ν.∆. έναντι των εθνικών εκλογών του 2019 εµφανίζονται στη Ροδόπη (-10,78%), στην Πιερία (-6,36%), στη ∆ράµα (-4,5%), στην Ευρυτανία (-3,7%), στην Καστοριά (-3,39%) και στη Β’ Θεσσαλονίκης (-2,95%). Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζουν οι περιπτώσεις της Λακωνίας, αλλά και των Σερρών, πολιτικής έδρας της οικογένειας Καραµανλή, όπου το νεοδηµοκρατικό στοιχείο είναι σταθερά έντονο από τη Μεταπολίτευση και ύστερα.

23

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 10/6