Στην αποθήκη του λιμανιού της Καλαμάτας, όπου βρίσκονται οι διασωθέντες μετανάστες του ναυαγίου στα ανοιχτά της Πύλου, μετέβη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Αλέξης Τσίπρας.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύεται από κλιμάκιο στελεχών του κόμματος, μεταξύ των οποίων είναι ο Μιχάλης Καλογήρου, ο Αλέξης Χαρίτσης και η Αθηνά Λινού.

Αυτήν την ώρα, ενημερώνεται από στελέχη του Λιμενικού Σώματος για την εξέλιξη των ερευνών στην περιοχή του ναυαγίου.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας δηλώσεις στις κάμερες, ζήτησε αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική που θα θέτει ως προτεραιότητα την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

«Δεν υπάρχουν λόγια ορισμένες φορές για να εκφράσεις τα συναισθήματά σου μπροστά σε μια τόσο μεγάλη σε έκταση ανθρώπινη τραγωδία», είπε αρχικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

«Δυστυχώς σε αυτήν την Ευρώπη η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει το ίδιο για όλους τους ανθρώπους», επισήμανε στη συνέχεια, κάνοντας ταυτόχρονα λόγο για «πολιτικές ευθύνες της Ευρώπης».


Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας

«Καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους ανθρώπους που έσπευσαν να βοηθήσουν σε αυτήν την τραγωδία. Τους εθελοντές, το Λιμενικό Σώμα, την Αστυνομία, όλους όσοι έσπευσαν να αποδείξουν ότι υπάρχει ανθρωπιά.

Θα ήθελα, όμως να μιλήσω τη γλώσσα της αλήθειας. Στην Ευρώπη που γεννήθηκαν οι μεγάλες ιδέες του Διαφωτισμού και της ανθρώπινης αξίας, βλέπουμε ότι τώρα η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει το ίδιο για όλους τους ανθρώπους.

Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες στη μεταναστευτική πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια και μετατρέπει τις θάλασσες σε υδάτινους τάφους. Αυτή η πολιτική πρέπει να αλλάξει.

Επιβάλλεται να φυλάσσουμε τα σύνορά μας, αλλά επιβάλλεται να έχουμε ως προτεραιότητα την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Απαιτείται αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής, ένα νέο σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου, που θα διαμοιράζει την ευθύνη σε όλα τα κράτη μέλη και όχι μόνο στις χώρες υποδοχής και θα προβλέπει ασφαλείς διόδους.

Θέλω να θέσω, όμως, και κάποια κρίσιμα ερωτήματα.

Ποια είναι τα πρωτόκολλα, που όταν οι Αρχές βλέπουν ένα υπερφορτωμένο πλοίο με παραπάνω από 700 ανθρώπους, έτοιμο να βυθιστεί, δεν επιβάλλουν τη διάσωσή του αλλά το αφήνουν να συνεχίσει την πορεία του; Αρκεί η διαβεβαίωση από την πλευρά του καπετάνιου, του διακινητή ότι δεν θέλουν βοήθεια; Γιατί αυτός προφανώς ξέρει ότι αν έρθει βοήθεια θα συλληφθεί.

Οι άνθρωποι μας είπαν ότι ζητούσαν βοήθεια. Ποια είναι η προτεραιότητά μας, λοιπόν; Δεν θέλω να επιρρίψω καμία ευθύνη στους άνδρες και τις γυναίκες του Λιμενικού Σώματος. Θέλω όμως, να θέσω καίρια ερωτήματα για το ποια είναι τα πρωτόκολλα, ποια είναι η πολιτική που ακολουθείται.

Γιατί αν δεν τα απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, θα κάνουμε ένα τριήμερο εθνικό πένθος και θα προετοιμάζουμε ταυτόχρονα την επόμενη τραγωδία».