O Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Οικονόμου, τόνισε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ και τον Κώστα Παπαχλιμίντζο ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με σχέδιο και ευαισθησία προστατεύει την κοινωνία, όπως έπραξε και στην πρώτη τετραετία.

«Ο πρώτος είναι μέτρα στήριξης σε ό, τι αφορά τους οικονομικά ασθενέστερους, με μία περίμετρο προϊόντων, όπως για παράδειγμα με το «Καλάθι του Νοικοκυριού», το οποίο λειτούργησε απόλυτα. Υπάρχει μια μεγάλη περίμετρος προϊόντων για τα οποία όσες εβδομάδες εφαρμόστηκε το «Καλάθι του Νοικοκυριού» δεν υπήρχαν αυξομειώσεις στις τιμές και υπήρχαν μειώσεις σε πολλές κατηγορίες. Υπήρχαν πολλά προϊόντα, απαραίτητα για κάθε νοικοκυριό, που ο καταναλωτής τα έπαιρνε σε σταθερές ή μειούμενες τιμές, ανεξαρτήτως πληθωρισμού. Αυτό δημιουργούσε και ανταγωνισμό. Λειτούργησε απόλυτα κι αυτός είναι ο λόγος που και άλλες χώρες το υιοθέτησαν και προσπαθούν να το εφαρμόσουν.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι πώς αντιμετωπίζεται η ακρίβεια και η πληθωριστική πίεση που υφίσταται η ελληνική κοινωνία και κυρίως οι πιο ευάλωτοι. Αυτός είναι ο κεντρικός προσανατολισμός. Με βάση την ΕΛ.ΣΤΑΤ τα εισοδήματα μεσοσταθμικά αυξήθηκαν, ο κατώτατος μισθός από το 2019 μέχρι τώρα αυξήθηκε 20%. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται τα πάντα και τα συνυπολογίζει στην εμπιστοσύνη σε εκείνους που θα τον κυβερνήσουν. Ο στόχος είναι περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές. Αυτό σημαίνει επενδύσεις. Ανάγεται έτσι σε κορυφαίο στόχο η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας σε ό, τι έχει να κάνει με την προσέλκυση επενδύσεων, τη δημιουργία καλύτερων θέσεων εργασίας, τη δυνατότητα όλων να δανείζονται φθηνότερα. Σημαίνει συνεχείς αυξήσεις στους μισθούς για να φθάσουμε στο τέλος της τετραετίας σε αυτό που υποσχεθήκαμε και για το οποίο δεσμευθήκαμε, ότι θα μειώσουμε την απόσταση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι ο μέσος μισθός θα είναι στα 1.500 ευρώ, ότι ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο στο τέλος της τετραετίας.

Όλα αυτά δεν γίνονται με ευχές, ούτε με διαπιστώσεις και αλλοπρόσαλλα πράγματα που δεν έχουν συνέχεια. Γίνονται με μία οικονομική πολιτική που θα φέρει επενδύσεις, που το Κράτος θα υπηρετήσει το ρυθμιστικό του πλαίσιο, θα δημιουργήσει καλύτερες δουλειές, θα δώσει κίνητρα, θα συνεχίσει στον άξονα των φοροαπαλλαγών και της φοροελάφρυνσης, όπως έγινε και την πρώτη τετραετία».