Βορίδης στα Παραπολιτικά 90,1: Είχαν δεσμευτεί 140 εκατ. ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα μετά τον Ιανό, όχι για μια κακοκαιρία πέντε φορές σαν τον Ιανό
Για την πολιτική ευθύνη απάντησε πως πάντοτε και εξ ορισμού ως αντικειμενική ευθύνη βαρύνει την εκάστοτε κυβέρνηση
«Είχε δεσμευτεί κονδύλι ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία σχεδιάστηκαν μετά την κακοκαιρία "Ιανός" και όχι για μια κακοκαιρία πέντε φορές σαν τον "Ιανό"», δήλωσε στα «Παραπολιτικά» 90,1 και την εκπομπή «Εκείνη κι εγώ», με τη Στέλλα Γκαντώνα και τον Θανάση Φουσκίδη, ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης.
Διερωτήθηκε πώς μπορεί να γίνει ο σχεδιασμός στην περιοχή στο μέλλον. Τόνισε επίσης πως ζητήματα αλλαγών στην κυβέρνηση τίθενται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Ο κ. Βορίδης σημείωσε πως το υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, ενώ για την πολιτική ευθύνη απάντησε πως πάντοτε και εξ ορισμού ως αντικειμενική ευθύνη βαρύνει την εκάστοτε κυβέρνηση.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Υπάρχει κονδύλι 140 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο έχει δεσμευτεί για αντιπλημμυρικά έργα. Τα αντιπλημμυρικά έργα σε αυτό το κονδύλι προφανώς είναι έργα τα οποία εκτελεί η Περιφέρεια, είναι έργα τα οποία εκτελούν οι δήμοι, είναι έργα τα οποία εκτελεί το κεντρικό κράτος. Από αυτά ένα σημαντικό ποσό -και είναι έργα τα οποία έχουν εκτελεστεί και γίνει- είναι οι διανοίξεις ρεμάτων, οι οριοθετήσεις κοιτών, αυτά δηλαδή τα έργα τα οποία επιτρέπουν την εκτόνωση των πλημμυρικών φαινομένων, πολλά τέτοια έργα έχουν εκτελεστεί. Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι όταν σχεδιάστηκαν αυτά τα έργα και όταν έγιναν οι μελέτες γι' αυτά τα έργα, προφανώς η πρόβλεψη ως μέγιστο σημείο αντιμετώπισης πλημμυρικών φαινομένων ήταν ο «Ιανός», που ήδη ήταν ένα πρωτοφανές φαινόμενο, δεν ήταν πέντε φορές ο «Ιανός». Αυτή η πρόβλεψη δεν είχε γίνει και σε κανένα επιστημονικό μοντέλο δεν γίνονται τέτοιου είδους προβλέψεις.
Πρέπει να ξέρουμε ότι αν αρχίσουμε και σχεδιάζουμε με βάση φαινόμενα τα οποία συμβαίνουν μία φορά στα 400 χρόνια, να ξέρουμε ότι η διεθνής επιστημονική πρακτική των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτά όλη τους τη ζωή κανείς δεν θα έρθει να πει ότι θα σχεδιάσουμε αντιπλημμυρικά έργα στη βάση ότι θα συμβεί κάτι τα επόμενα 400 χρόνια. Αυτή η συζήτηση είναι μια κρίσιμη συζήτηση για το μέλλον, είναι μια συζήτηση του να κάνουμε έργα για ένα πλημμυρικό φαινόμενο που εχει μια προβλεπτικότητα 30 ή 40 χρόνων και είναι άλλη συζήτηση να κάνουμε αντιπλημμυρικά έργα με προβλεψιμότητα φαινομένων 300 ή 400 χρόνων. Είναι δυο διαφορετικές συζητήσεις σε κόστος, σε μέγεθος, σε διαστασιολόγηση.
Η επιστήμη λεει ότι δεν έχει κανένα νόημα να σχεδιάζουμε με μοντέλο 400 ετών και λογικό είναι αυτό που λένε οι επιστήμονες, γιατί σου λεει ότι τη χρονική στιγμή που φτιάχνεις κάτι για τα επόμενα 400 χρόνια είναι πάρα πολύ πιθανό ότι η μορφολογία, οι συνθήκες, οι παραγωγικοί όροι στα επόμενα 400 χρόνια δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτό που λες σήμερα, άρα στην πραγματικότητα δεν έχει νόημα να κάνεις τέτοια πρόβλεψη. Λέει λοιπόν ορίζοντα 30-50 χρόνια. Αυτοί μελετάνε τα φαινόμενα της τελευταίας 30ετίας, βάζουν τους όρους που πρέπει να βάλουν, ενδεχομένως παίρνουν και το ακραίο σημείο και σου λένε «να ποια είναι η πρόβλεψή μου για τα αντιπλημμυρικά». Ναι, αλλά αν τα υλοποιήσω εγώ αυτά τα αντιπλημμυρικά, δεν σημαίνει ότι γλιτώνω από τον Δανιήλ, πάλι τα ίδια θα είχα.
Ερωτηθείς αν πρέπει να αναζητηθούν πολιτικές ευθύνες το επόμενο χρονικό διάστημα και αν θα δούμε αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα: Ζητήματα αλλαγών αποφασίζει μόνο ο πρωθυπουργός, επομένως αυτή είναι μια ερώτηση που πρέπει να την απευθύνεται στον πρωθυπουργό. Αν θεωρήσει ο πρωθυπουργός ότι πρέπει να πει κάτι, θα το πει όταν εκείνος θεωρήσει ότι πρέπει να το πει.
Το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας ούτως ή άλλως διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, η φύση του είναι αυτή. Η πολιτική προστασία ενεργοποιείται όταν υπάρχουν συνθήκες δυσκολίας. Σε συνθήκες δυσκολίας πάντοτε θα υπάρχουν προβλήματα, θα υπάρχουν άνθρωποι που ενδεχομένως έχουν χάσει τις επιχειρήσεις τους, που έχουν χάσει τα σπίτια τους, που βράχηκαν, που κρύωσαν, θα υπάρχουν άνθρωποι που χάσανε δικούς τους ανθρώπους, αυτή είναι η πολιτική προστασία. Άρα θέλω να πω ότι εκείνο που πρέπει να σκεφτόμαστε κάθε φορά για να μετράμε την πολιτική προστασία είναι αν η αντίδρασή της ήταν αυτή που έπρεπε να είναι, αν έκαναν ό,τι μπορούσαν να κάνουν, αν έχουν βελτιωθεί από περιστατικό σε περιστατικό οι συνθήκες, αν οι μηχανισμοί των αποζημιώσεων είναι εκεί, αν οι μηχανισμοί των αποκαταστάσεων είναι εκεί, αν οι μηχανισμοί της προστασίας της δημόσιας Υγείας είναι εκεί... Σε μια σύνθετη επιχείρηση με τόσο πολλά θέματα όποιος μιλάει για τελειότητα είναι μακριά νυχτωμένος, όμως αυτό δεν μπορεί να μας οδηγήσει στο αντίθετο συμπέρασμα, ότι δηλαδή επειδή υπάρχει μια δύσκολη συνθήκη την οποία να διαχειρίζεται πάντοτε το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, θα πρέπει να αναζητούμε συνέχεια κάποιον στον οποίο να ρίχνουμε την ευθύνη. Δεν είναι σωστό αυτό.
Ερωτηθείς αν θα πρέπει να υπάρξει ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τα κακώς κείμενα της διαχείρησης: Η πολιτική ευθύνη πάντοτε και εξ ορισμού ως αντικειμενική ευθύνη βαρύνει την εκάστοτε κυβέρνηση.
ΔΗΜ.: Το rotation πέτυχε; Γιατί επί Στυλιανίδη, για παράδειγμα, το ’22 μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του ’21 είχαμε μια καλύτερη εικόνα.
Κάνετε συγκρίσεις επί μη συγκρινομένων μεγεθών. Είχαν σχέση οι φωτιές και οι καιρικές συνθήκες οι φετινές με τις περσινές; Και θα σας ρωτήσω το εξής, από πέρυσι είχαμε περισσότερα εναέρια; Ναι. Από πέρυσι έχουμε περισσότερους εθελοντές; Ναι. Έχουμε περισσότερα οχήματα; Ναι. Έχουμε περισσότερους πυροσβέστες; Ναι . Γιατί πέρυσι ήταν καλύτερη η επίδοση και φέτος είναι χειρότερη, επειδή άλλαξε ο υπουργός; Γιατί ο υπουργός πάει και σβήνει τις φωτιές; Γιατί προφανώς πέρυσι ήταν διαφορετικές οι καιρικές συνθήκες, ήταν διαφορετικές οι συνθήκες που εκδηλώθηκαν αυτές οι φωτιές.
Εγώ δεν είδα κακή διαχείριση. Για παράδειγμα, τα ζώα που έχουν μαζευτεί αυτές τις δύο μέρες ξεπερνάνε τις 30 χιλιάδες. Αν μου πει κάποιος ότι υπάρχει ένας μαγικός μηχανισμός όπου ξαφνικά τα νεκρά ζώα τα εξαφανίζει σε χρόνο μηδέν, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό.
Ερωτηθείς ποιο εκτιμά ότι είναι το κόστος της καταστροφής: Αν δεν τα βάλουμε κάτω με μολύβι και χαρτί ένα-ένα τα έργα που πρέπει να γίνουν και μία-μία τις υποδομές, είναι δύσκολο να πει κανείς, υπάρχει όμως μια εκτίμηση της τάξης των 2 δισ. Αυτό που ενδιαφέρει τους πληγέντες συμπολίτες μας είναι ότι θα αποζημιωθούν, ότι το κράτος είναι δίπλα τους.