Δένδιας: Η Συνθήκη της Λωζάννης ισχύει και θα ισχύει απαρέγκλιτα, δεν έχει ημερομηνία λήξης
«Η Διεθνής Κοινότητα καταδικάζει κάθε μορφή σύγχρονης αναθεωρητικής τάσης», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας
«Η Συνθήκη της Λωζάννης ισχύει και θα ισχύει απαρέγκλιτα. Δεν έχει ημερομηνία λήξης ούτε ημερομηνία αναθεώρησης», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, στον χαιρετισμό του κατά την έναρξη των εργασιών του Συμποσίου που διοργανώνει στη Λήμνο, από σήμερα Παρασκευή 15 έως και τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου, η Ελληνική Εταιρεία Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων για τη Διάσκεψη της Λωζάννης και τις αποφάσεις της 100 χρόνια μετά.
«Η Συνθήκη της Λωζάννης αποτελεί εχέγγυο της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πολιτικής ασφάλειας με την οριστική κατοχύρωση των εθνικών μας συνόρων σε διεθνές συμβατικό πλαίσιο.
Λίγες διεθνείς συνθήκες έχουν δείξει τόση διάρκεια όση η Συνθήκη της Λωζάννης», ανέφερε ο κ. Δένδιας και συνέχισε: «Πρόκειται για ένα κείμενο που πάνω απ' όλα ρυθμίζει σύνορα και παράγει διεθνή νομιμότητα. Και αυτή η νομιμότητα συνεπάγεται ιστορική μονιμότητα».
Αναφερόμενος στη συνθήκη, υπογράμμισε ότι «συνιστά τη διεθνοδικαιική αποτύπωση της ισορροπίας και σε επίπεδο ελληνοτουρκικών σχέσεων μεταξύ 1923-2023» και συνέχισε λέγοντας ότι «τα προβλεπόμενα της Συνθήκης δεν αφορούν μόνο στις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας. Έχουν ευρύτερη γεωπολιτική σημασία».
Ξεκαθάρισε ότι «η Συνθήκη της Λωζάννης θα εξακολουθήσει να αποτελεί θεμέλιο των σχέσεων μεταξύ των κρατών της ευρύτερης περιοχής. Ουδείς στη διεθνή κοινότητα επιτρέπεται να οραματίζεται την αμφισβήτηση της Συνθήκης.
Γιατί ουδείς νοείται να φαντάζεται αλλαγή συνόρων».
«Γι' αυτό», πρόσθεσε, «και η Διεθνής Κοινότητα καταδικάζει κάθε μορφή σύγχρονης αναθεωρητικής τάσης».
«Η Συνθήκη της Λωζάννης, όπως και οι ιταλο-τουρκικές Συμφωνίες (1932) και η Συνθήκη των Παρισίων (1947)», εξήγησε, «κατοχυρώνουν πλήρως και σαφώς την ελληνική κυριαρχία σε όλα τα νησιά. Και δεν επιδέχονται παρερμηνείας».
Ειδικότερα για τη Λήμνο, ο κ. Δένδιας ανέφερε ότι «το Άρθρο 12 επισφραγίζει την κυριαρχία της Ελλάδος επί της Λήμνου. Αλλά και της Σαμοθράκης, της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου και της Ικαρίας. Νήσων που ενσωματώθηκαν πλήρως στον ελληνικό εθνικό κορμό».
«Η Συνθήκη της Λωζάννης», συμπλήρωσε, «υπεγράφη σε μία οδυνηρή συγκυρία. Κι όμως, αποτελεί για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τον αναπόσπαστο οδηγό για το μέλλον και παράγοντα για τη σταθερότητα στην περιοχή».
«Αρκεί οι συμβαλλόμενοι να σεβαστούν τις Αρχές και τους Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου των Συνθηκών», κατέληξε ο κ. Δένδιας.