Την απογοήτευσή του για το τοξικό κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, μετά και τις αποφάσεις του Στέφανου Κασσελάκη για τους τομεάρχες, το τελεσίγραφο για τους διαφωνούντες και τα πυρά της αριστερής μειοψηφίας του κόμματος, διατυπώνει με γλαφυρό τρόπο ο εκ των στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Καρτερός, με άρθρο του στην «Αυγή».

«Σώσον, Κύριε, τον ΣΥΡΙΖΑ απ' όσους προσπαθούν να τον ανανεώσουν, να τον σώσουν, να τον κρατήσουν στον δρόμο της αρετής. Αμήν…», σημειώνει ο Θανάσης Καρτερός, ο οποίος επισημαίνει ότι το μόνο που έχει απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «οι προσευχές. Άντε και οι ευχές για τους άθεους».

Διαβάστε ακόμα: Κασσελάκης: Το ''εγχειρίδιο'' του ''Καλού Προέδρου'' από τον Θανάση Καρτερό - ''Θεέ μου, φύλαγέ με από τους φίλους μου''

Διαβάστε το άρθρο του Θανάση Καρτερού

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι από τον ακούραστο περί αυτά ΣΥΡΙΖΑ, από μια διμοιρία εγκατεστημένων στα ρετιρέ του κυρίως, όπως και από τους οργισμένους ατάκτους στα υπόγεια του Διαδικτύου γίνεται επιτέλους μια αποτελεσματική προσπάθεια. Η προσπάθεια, που όλοι παρακολουθούμε αποσβολωμένοι για το βάθος της υπευθυνότητάς της, να μη μείνει τίποτα όρθιο από την εμπιστοσύνη που έχει απομείνει για το κόμμα στη μετα-Τσίπρα εποχή. Κάνουν ό,τι μπορούν από διάφορες πλευρές και με μεγάλη αφοσίωση και ευρηματικότητα για να γυρίσουν τις πλάτες τα ταλαιπωρημένα απλά μέλη στην Κουμουνδούρου και στα πέριξ. Και οι ψηφοφόροι να γυρίσουν τις πλάτες στους πάντες. Με ανεξιθρησκεία, χωρίς διακρίσεις αποχρώσεων και τάσεων.

Ο νέος πρόεδρος διάλεξε την ώρα, λίγες μέρες πριν από τον δεύτερο γύρο των εκλογών, να ανακοινώσει τους νέους τομεάρχες. Και δεν βρέθηκε κάποιος να του πει: «Άσ’ το για μετά τις εκλογές». Γιατί ήταν σίγουρο, ιδιαίτερα μετά τη λευκή απεργία της μειοψηφίας στην Κ.Ο., τι θα γινόταν. Ακόμα χειρότερα, διάλεξε την ώρα να ανακοινώσει ότι όποιος υπονομεύει την προσπάθεια του κόμματος δεν θα είναι υποψήφιος. Πάτα γκάζι, οδηγέ, που φωνάζαμε στις σχολικές εκδρομές. Αλλά στις ευθείες, όχι στις στροφές του Δομοκού. Ξεσπάθωσαν σαν έτοιμοι από καιρό οι εραστές του καταστατικού και φτάσαμε λίγο πριν από τις κάλπες σε φραστικές και διχαστικές ακρότητες. Προς μεγάλη χαρά του Μπακογιάννη, του Αγοραστού και των λοιπών αυλικών του Μητσοτάκη.

Επειδή κυανόκρανους δεν έχει προβλέψει το καταστατικό, αυτό που απομένει είναι η προσευχή. Τουλάχιστον από κείνους τους συριζαίους που εξακολουθούν να έχουν καλές σχέσεις με τον Θεό. Διότι: Όταν άνθρωποι με αναφορά στην κοινωνία δεν καταλαβαίνουν την ανάγκη να συμπαρατάσσονται απέναντι στον αντίπαλο. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν αυτό που αφορά την κοινωνία και τους πολίτες από εκείνο που αφορά τους κομματικούς συσχετισμούς. Δεν έχουν κατανοήσει ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι ανάγκη να σωπαίνουν και όποια εσωτερική αναμέτρηση να αναβάλλεται για εύθετο χρόνο. Τότε δεν έχουν νόημα τα λόγια. Μένουν οι προσευχές. Άντε και οι ευχές για τους άθεους.

Σώσον, Κύριε, τον ΣΥΡΙΖΑ απ' όσους προσπαθούν να τον ανανεώσουν, να τον σώσουν, να τον κρατήσουν στον δρόμο της αρετής. Αμήν…