Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι αυτή την ώρα το στέλεχος με το μεγαλύτερο πολιτικό και ηθικό κεφάλαιο στον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Προέρχεται από τα σπλάχνα της Αριστεράς, ήταν κορυφαίο στέλεχος της Νεολαίας του Συνασπισμού και μετέπειτα του κόμματος. Όταν διαφώνησε με το τρίτο μνημόνιο, παρέδωσε τη βουλευτική έδρα και έκτοτε ουδέποτε πέρασε στην αντίπερα όχθη, ούτε αναζήτησε ευκαιριακή δημοσιότητα κάνοντας κριτική στο κόμμα που τον ανέδειξε. Εδώ και πολλά χρόνια, δε, έχει απορρίψει όλες τις προτάσεις που έχει δεχτεί για ενεργότερη εμπλοκή στα κομματικά δρώμενα.
Τα προαναφερθέντα εξηγούν γιατί η συνάντηση που είχε τη Δευτέρα το απόγευμα με τον Αλέξη Τσίπρα σε μια ταβέρνα της Νέας Σμύρνης τροφοδότησε τόσες πολλές συζητήσεις, σενάρια και ερωτήματα. Διότι οι πάντες γνωρίζουν πως ο κ. Σακελλαρίδης οποιαδήποτε στιγμή ήθελε θα ήταν ο αδιαφιλονίκητος διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα. Είναι, άλλωστε, το μοναδικό πρόσωπο που μπορεί να ενεργοποιήσει μια σειρά από στελέχη που έπαιζαν ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη δεκαετία και για διαφορετικούς λόγους αποχώρησαν από το κόμμα ή εγκατέλειψαν την ενεργή πολιτική. Είναι, επίσης, το μοναδικό στέλεχος που κινητοποιεί όλες τις γενιές του κόμματος, αλλά και τους διανοούμενους, τους ακαδημαϊκούς, τους (περισσότερους) καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στις παρυφές του κόμματος και είναι εντελώς απογοητευμένοι από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ερώτημα, συνεπώς, που κυκλοφορεί είναι αν ο κ. Σακελλαρίδης αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα. Το βήμα της επιστροφής στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη. Άρα η απάντηση στο ερώτημα αφορά είτε στην επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ, που όλα δείχνουν πως δεν αργεί, είτε στο κόμμα που έχουν στα σκαριά η «Ομπρέλα» με τα στελέχη της ομάδας Αχτσιόγλου, που είναι με το ένα πόδι έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πολιτική έρχονται στιγμές που πρέπει να αποφασίσεις με «ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις». Αυτή η στιγμή έφτασε για τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
