Ζωή Κωνσταντοπούλου στα Παραπολιτικά: Δεν ξεπλένουμε πρόσωπα που είχαν… ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, μιλάει για τις εξελίξεις στη αριστερά και δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις για το ποια στελέχη θα μπορούσαν να ενταχθούν στο κόμμμα της
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, μιλάει σήμερα στα «Π» για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει αισιόδοξη για το αύριο της πραγματικής Αριστεράς και ξεκαθαρίζει πως η πόρτα στο κόμμα της είναι ανοιχτή μόνο για καθαρά στελέχη και όχι για όσους συνέδεσαν το όνομά τους με χαράτσια, πλειστηριασμούς και μνημόνια.
Πώς σχολιάζετε τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Για εμένα ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή αυτό θα συνέβαινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε προ πολλού να είναι ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, όπως ξεκίνησε, και έγινε ένα κόμμα συμφερόντων, τακτικισμών και επικοινωνιακών παιχνιδιών. Εφάρμοσε την πιο δεξιά πολιτική, στο όνομα της Αριστεράς, στην πλάτη ανθρώπων που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την κοινωνία. Ενα κόμμα που έχασε την επαφή του με την κοινωνία και την αλήθεια, αφέθηκε στα χέρια μιας ομάδας ιδιοτελών, που κινούνται με βάση το χρήμα, την εξουσία και τα προνόμια και όχι τις αρχές, τις αξίες, τους αγώνες των κινημάτων, των πολιτών και της Αριστεράς, ήταν μοιραίο να οδηγηθεί κάποτε σε παρακμή και διάλυση. Βέβαια, αυτό συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ με τον πιο θορυβώδη και γελοιογραφικό τρόπο, αφού η περίπτωση Κασσελάκη αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του Τσίπρα και της ομάδας του, που δεν δίστασαν να προωθήσουν και να τοποθετήσουν έναν άσχετο στην κορυφή του κόμματος, για να μην αφεθεί η διοίκησή του και η χρηματοδότησή του εκτός του πεδίου ελέγχου τους…
Κι έτσι σήμερα πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ωφελήθηκαν με καρέκλες και χρήματα, είχαν παραμυθιαστεί από τον Τσίπρα και περίμεναν ότι κάποτε το κόμμα θα ανακτούσε την αριστερή του ταυτότητα και την κοινωνική του αναφορά, καταλαβαίνουν ότι έπεσαν κι αυτοί θύματα μιας καλοστημένης πολιτικής απάτης. Και αποχωρούν, αποστασιοποιούνται ή αποσύρονται, δικαίως. Τους καταλαβαίνω. Η δική μου πορεία συνειδητοποίησης ξεκίνησε πολύ πιο νωρίς, το 2015. Και η Πλεύση Ελευθερίας φτιάχτηκε ακριβώς για να συγκροτήσει το υπόδειγμα αλλά και την απαρχή ενός πολιτικού-κινηματικού φορέα που θα μείνει πιστός στις δεσμεύσεις του στους πολίτες, δεν θα τους προδώσει, δεν θα τους εξαπατήσει, δεν θα τους απογοητεύσει, αλλά θα τους υπηρετήσει. Κι αυτό κάνουμε, με πείσμα, χαμόγελο και πολλή δουλειά.
Θα μπορούσε η Πλεύση Ελευθερίας να «υιοθετήσει» στελέχη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και ποια;
Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ανοιχτή σε καθαρούς ανθρώπους, που δεν έβαλαν πλάτη στα μνημόνια και στη δεξιά πολιτική επίθεσης στην κοινωνία, με φόρους, χαράτσια, περικοπές, πλειστηριασμούς, καταστολή, περιστολή ελευθεριών. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που φεύγουν ή που σκέφτονται να φύγουν και με αυτούς μπορούμε να έχουμε επαφή και συνεργασία. Ομως, σε καμία περίπτωση δεν θα αναβαπτίσουμε, δεν θα ξεπλύνουμε πρόσωπα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή της δημοκρατικής εντολής του δημοψηφίσματος, που κυβέρνησαν καταπατώντας την εντολή του ελληνικού λαού, αδιαφορώντας για τους ασθενέστερους και τους πιο ευάλωτους, αλλά και για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, και ξεχνώντας τι σημαίνει Αριστερά. Βίτσας, Βούτσης, Φίλης, Τσακαλώτος και λοιποί, που τώρα θυμήθηκαν την Αριστερά, την οποία οι ίδιοι πρόδωσαν για χάρη της καρέκλας, προφανώς και δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Πλεύση Ελευθερίας. Μπορούν κάλλιστα να χτυπήσουν την πόρτα του κ. Μητσοτάκη, με τον οποίο είχαν άριστα συνεργαστεί το 2015, υπογράφοντας κοινά κείμενα μαζί του, ψηφίζοντας όλοι μαζί και καταδιώκοντας και λοιδορώντας όποιον και όποια τολμούσε να αντισταθεί.
Πώς βλέπετε το αύριο της Αριστεράς;
Με αισιοδοξία. Είναι μια ιστορική στιγμή συνειδητοποίησης. Από τη μία, χάρη στο γκροτέσκο παράδειγμα Κασσελάκη γίνεται ορατό και χειροπιαστό ότι ο Τσίπρας, η παρέα του και το μόρφωμα στο οποίο μετασκευάσθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Η συνειδητοποίηση είναι σημαντική, γιατί για πολλά χρόνια ο κόσμος παραμυθιάστηκε ότι αυτοί είναι αριστεροί και έχασε την εμπιστοσύνη του στην Αριστερά και την ελπίδα του. Από την άλλη, με την πολιτική της κυβέρνησης και την ανυπαρξία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνεται συνειδητή η κοινωνική αναγκαιότητα ύπαρξης και ενίσχυσης της πραγματικής Αριστεράς. Η Αριστερά ταυτίζεται με την κοινωνία, με τις κοινωνικές ανάγκες, με τις αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της ισότητας, της αξιοπρέπειας.
Είναι η Πλεύση Ελευθερίας ένα κόμμα της Αριστεράς;
Η Αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κοινωνία. Γι’ αυτό και η Πλεύση Ελευθερίας γεννήθηκε και πορεύθηκε όχι με μέλημά της να αναστυλώσει την Αριστερά, αλλά με πρόταγμά της να στηρίξει την κοινωνία, να την ενώσει και να της δώσει τη δύναμη να παλέψει. Δεν απεμπολούμε το σύνθημά μας «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά», με το οποίο προσκαλούμε κοντά μας όλους τους πολίτες. Οπως δεν απεμπολούμε τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, που είναι εγγεγραμμένες στην ιδρυτική μας διακήρυξη και στις πράξεις μας. Οι αρχές και οι αξίες της Αριστεράς είναι κομμάτι της ψυχής και της δράσης μας.
Ποιος είναι ο πήχυς που βάζει για τις ευρωεκλογές η Πλεύση Ελευθερίας;
Βάζουμε τον πήχυ ψηλά. Θέλουμε η Πλεύση Ελευθερίας να καταγράψει και εκλογικά και να ξεπεράσει τη δυναμική που ξεκίνησε να διαμορφώνεται την περασμένη άνοιξη, με γεωμετρική, αλματώδη αύξηση, που κάποιοι την ανέκοψαν με τις γνωστές, οργανωμένες και πληρωμένες επικοινωνιακές επιθέσεις, στέλνοντας τον κόσμο σε άγνωστα νερά και στην αποχή. Αυτή τη φορά δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν τέτοια παιχνίδια. Εχουμε άλλωστε ήδη καταγράψει το πιο διακριτό κοινοβουλευτικό αποτύπωμα, με ταυτόχρονη κοινωνική και κινηματική παρουσία, σε αυτή τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο. Η Πλεύση Ελευθερίας, με τους λιγότερους βουλευτές, είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική παρουσία και με την εντονότερη, συνεπέστερη και ουσιαστικότερη αντιπολιτευτική δράση. Ο κόσμος το βλέπει, παρά τον μιντιακό περιορισμό, και το εκτιμά. Και μέχρι τις ευρωεκλογές, η εκτίμηση αυτή θα μετατραπεί σε αισθητή σύμπραξη και ισχυρή εμπιστοσύνη. Νομίζω ότι αυτό το αναμένουν πολλοί. Εμείς όμως θα σας εκπλήξουμε ακόμα περισσότερο.
Πώς σχολιάζετε τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Για εμένα ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή αυτό θα συνέβαινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε προ πολλού να είναι ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, όπως ξεκίνησε, και έγινε ένα κόμμα συμφερόντων, τακτικισμών και επικοινωνιακών παιχνιδιών. Εφάρμοσε την πιο δεξιά πολιτική, στο όνομα της Αριστεράς, στην πλάτη ανθρώπων που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την κοινωνία. Ενα κόμμα που έχασε την επαφή του με την κοινωνία και την αλήθεια, αφέθηκε στα χέρια μιας ομάδας ιδιοτελών, που κινούνται με βάση το χρήμα, την εξουσία και τα προνόμια και όχι τις αρχές, τις αξίες, τους αγώνες των κινημάτων, των πολιτών και της Αριστεράς, ήταν μοιραίο να οδηγηθεί κάποτε σε παρακμή και διάλυση. Βέβαια, αυτό συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ με τον πιο θορυβώδη και γελοιογραφικό τρόπο, αφού η περίπτωση Κασσελάκη αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του Τσίπρα και της ομάδας του, που δεν δίστασαν να προωθήσουν και να τοποθετήσουν έναν άσχετο στην κορυφή του κόμματος, για να μην αφεθεί η διοίκησή του και η χρηματοδότησή του εκτός του πεδίου ελέγχου τους…
Κι έτσι σήμερα πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ωφελήθηκαν με καρέκλες και χρήματα, είχαν παραμυθιαστεί από τον Τσίπρα και περίμεναν ότι κάποτε το κόμμα θα ανακτούσε την αριστερή του ταυτότητα και την κοινωνική του αναφορά, καταλαβαίνουν ότι έπεσαν κι αυτοί θύματα μιας καλοστημένης πολιτικής απάτης. Και αποχωρούν, αποστασιοποιούνται ή αποσύρονται, δικαίως. Τους καταλαβαίνω. Η δική μου πορεία συνειδητοποίησης ξεκίνησε πολύ πιο νωρίς, το 2015. Και η Πλεύση Ελευθερίας φτιάχτηκε ακριβώς για να συγκροτήσει το υπόδειγμα αλλά και την απαρχή ενός πολιτικού-κινηματικού φορέα που θα μείνει πιστός στις δεσμεύσεις του στους πολίτες, δεν θα τους προδώσει, δεν θα τους εξαπατήσει, δεν θα τους απογοητεύσει, αλλά θα τους υπηρετήσει. Κι αυτό κάνουμε, με πείσμα, χαμόγελο και πολλή δουλειά.
Θα μπορούσε η Πλεύση Ελευθερίας να «υιοθετήσει» στελέχη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και ποια;
Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ανοιχτή σε καθαρούς ανθρώπους, που δεν έβαλαν πλάτη στα μνημόνια και στη δεξιά πολιτική επίθεσης στην κοινωνία, με φόρους, χαράτσια, περικοπές, πλειστηριασμούς, καταστολή, περιστολή ελευθεριών. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που φεύγουν ή που σκέφτονται να φύγουν και με αυτούς μπορούμε να έχουμε επαφή και συνεργασία. Ομως, σε καμία περίπτωση δεν θα αναβαπτίσουμε, δεν θα ξεπλύνουμε πρόσωπα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή της δημοκρατικής εντολής του δημοψηφίσματος, που κυβέρνησαν καταπατώντας την εντολή του ελληνικού λαού, αδιαφορώντας για τους ασθενέστερους και τους πιο ευάλωτους, αλλά και για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, και ξεχνώντας τι σημαίνει Αριστερά. Βίτσας, Βούτσης, Φίλης, Τσακαλώτος και λοιποί, που τώρα θυμήθηκαν την Αριστερά, την οποία οι ίδιοι πρόδωσαν για χάρη της καρέκλας, προφανώς και δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Πλεύση Ελευθερίας. Μπορούν κάλλιστα να χτυπήσουν την πόρτα του κ. Μητσοτάκη, με τον οποίο είχαν άριστα συνεργαστεί το 2015, υπογράφοντας κοινά κείμενα μαζί του, ψηφίζοντας όλοι μαζί και καταδιώκοντας και λοιδορώντας όποιον και όποια τολμούσε να αντισταθεί.
Πώς βλέπετε το αύριο της Αριστεράς;
Με αισιοδοξία. Είναι μια ιστορική στιγμή συνειδητοποίησης. Από τη μία, χάρη στο γκροτέσκο παράδειγμα Κασσελάκη γίνεται ορατό και χειροπιαστό ότι ο Τσίπρας, η παρέα του και το μόρφωμα στο οποίο μετασκευάσθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Η συνειδητοποίηση είναι σημαντική, γιατί για πολλά χρόνια ο κόσμος παραμυθιάστηκε ότι αυτοί είναι αριστεροί και έχασε την εμπιστοσύνη του στην Αριστερά και την ελπίδα του. Από την άλλη, με την πολιτική της κυβέρνησης και την ανυπαρξία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνεται συνειδητή η κοινωνική αναγκαιότητα ύπαρξης και ενίσχυσης της πραγματικής Αριστεράς. Η Αριστερά ταυτίζεται με την κοινωνία, με τις κοινωνικές ανάγκες, με τις αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της ισότητας, της αξιοπρέπειας.
Είναι η Πλεύση Ελευθερίας ένα κόμμα της Αριστεράς;
Η Αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κοινωνία. Γι’ αυτό και η Πλεύση Ελευθερίας γεννήθηκε και πορεύθηκε όχι με μέλημά της να αναστυλώσει την Αριστερά, αλλά με πρόταγμά της να στηρίξει την κοινωνία, να την ενώσει και να της δώσει τη δύναμη να παλέψει. Δεν απεμπολούμε το σύνθημά μας «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά», με το οποίο προσκαλούμε κοντά μας όλους τους πολίτες. Οπως δεν απεμπολούμε τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, που είναι εγγεγραμμένες στην ιδρυτική μας διακήρυξη και στις πράξεις μας. Οι αρχές και οι αξίες της Αριστεράς είναι κομμάτι της ψυχής και της δράσης μας.
Βίτσας, Βούτσης, Φίλης, Τσακαλώτος και λοιποί, που τώρα θυμήθηκαν την Αριστερά, την οποία οι ίδιοι πρόδωσαν για χάρη της καρέκλας, προφανώς και δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Πλεύση Ελευθερίας
Ποιος είναι ο πήχυς που βάζει για τις ευρωεκλογές η Πλεύση Ελευθερίας;
Βάζουμε τον πήχυ ψηλά. Θέλουμε η Πλεύση Ελευθερίας να καταγράψει και εκλογικά και να ξεπεράσει τη δυναμική που ξεκίνησε να διαμορφώνεται την περασμένη άνοιξη, με γεωμετρική, αλματώδη αύξηση, που κάποιοι την ανέκοψαν με τις γνωστές, οργανωμένες και πληρωμένες επικοινωνιακές επιθέσεις, στέλνοντας τον κόσμο σε άγνωστα νερά και στην αποχή. Αυτή τη φορά δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν τέτοια παιχνίδια. Εχουμε άλλωστε ήδη καταγράψει το πιο διακριτό κοινοβουλευτικό αποτύπωμα, με ταυτόχρονη κοινωνική και κινηματική παρουσία, σε αυτή τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο. Η Πλεύση Ελευθερίας, με τους λιγότερους βουλευτές, είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική παρουσία και με την εντονότερη, συνεπέστερη και ουσιαστικότερη αντιπολιτευτική δράση. Ο κόσμος το βλέπει, παρά τον μιντιακό περιορισμό, και το εκτιμά. Και μέχρι τις ευρωεκλογές, η εκτίμηση αυτή θα μετατραπεί σε αισθητή σύμπραξη και ισχυρή εμπιστοσύνη. Νομίζω ότι αυτό το αναμένουν πολλοί. Εμείς όμως θα σας εκπλήξουμε ακόμα περισσότερο.