Η παρουσία του προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα, αποτέλεσε αντικείμενο πολιτικής σπέκουλας πολύ πριν τα γεγονότα της σημερινής ημέρας. Το… κατάλληλο της χρονικής συγκυρίας για μια τέτοιου είδους περίσταση αποτέλεσε την απαρχή ουκ ολίγων συζητήσεων εντός των συνόρων, ακόμη και ενδοκυβερνητικών διαφωνιών, με φόντο βεβαίως την σχετική του τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Όσοι πίστευαν ότι θα ερχόταν εδώ ο Τούρκος πρόεδρος και θα ακύρωνε την σταθερή ρητορική της γειτονικής χώρας εδώ και δεκαετίες, για ζητήματα όπως η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ή τα δικαιώματα της Ελλάδας στα θαλάσσια σύνορα, μάλλον ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Το ίδιο όμως θα μπορούσε να πει κανείς για εκείνους που κάνουν ότι δεν βλέπουν την εμφανή διαφορά σε σχέση με το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν. Ένας Ερντογάν που επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο, που δεν παρεμβαίνει μετά την διόρθωση στην οποία προχώρησε ο πρωθυπουργός σε ό,τι αφορά τον θρησκευτικό χαρακτήρα της μειονότητας και μιλά για διαφορές που μπορούν αν μη τι άλλο να επιλυθούν και δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να σχολιάσει τη θεμελιώδους σημασίας συμμαχία της Ελλάδας με το… δαιμονοποιημένο από τον ίδιο Ισραήλ απέχει σίγουρα παρασάγγας από εκείνον που μας απειλούσε ότι θα… ερχόταν νύχτα.

Το σημερινό βήμα είναι ενθαρρυντικό και καθόλου δεδομένο με βάση την πραγματικότητα των τελευταίων ετών. Αν τώρα θα αποτελέσει την… μαγιά για να ανοίξει πιο συστηματικά η βαριά ατζέντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ουδείς μπορεί να το προβλέψει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η είδηση για την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα και των αντίστοιχων που προετοιμάζει η ελληνική διπλωματία για την προετοιμασία της συγκεκριμένης περίστασης, καταδεικνύει πως αν μη τι άλλο είναι κοινή πια επιθυμία να υπάρξει μία συνέχεια στην λογική του ανοικτού διαύλου επικοινωνίας.

Ουσιαστικά, αυτό που συνέβη σήμερα ήταν όπως λένε κορυφαία στελέχη της ελληνικής διπλωματίας μια win win διαδικασία. Από την μια η Ελλάδα ενίσχυσε το προφίλ της ως του πλέον αξιόπιστου εταίρου της Δύσης πλησίον μιας περιοχής που φλέγεται αναλαμβάνοντας εποικοδομητικές πρωτοβουλίες για τη γεφύρωση διαφορών και την εξεύρεση κοινών κωδίκων και από την άλλη η Τουρκία προσφέρει σε ΗΠΑ και Ευρώπη ένα στοιχείο έξωθεν καλής μαρτυρίας σε μια περίοδο απόλυτης αντιδυτικής στάσης και επιχειρηματολογίας. Μόνο που σε ό,τι μας αφορά, καταδεικνύεται σαφώς ότι πια η συστηματική διπλωματική τακτική φέρνει καρπούς σε όλα τα επίπεδα…. Ακόμη κι εκεί που δεν το περιμένεις.