Αντίθετος στο νομοσχέδιο  που αφορά τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία τάσσεται και ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Στράτος Σιμόπουλος.

Ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι στηρίζει την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πως παρά τη διαφωνία του επί της αρχή δεν επιθυμεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην κύβερνηση.

Μάλιστα, σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επισημαίνει ότι «επειδή το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, όπως το φέρνει η κυβέρνηση είναι ένα καθαρά νομικό θέμα, πιστεύω ότι θα μπορούσε να λυθεί με βελτιώσεις στο σύμφωνο συμβίωσης. Υπάρχουν σήμερα ζευγάρια ομόφυλα στην Ελλάδα που ένα από τα δύο μέλη έχει υιοθετήσει κάποιο παιδί. Όπως υπάρχουν και Έλληνες του εξωτερικού που έχουν συνάψει αντίστοιχες σχέσεις και των οποίων τα παιδιά στην Ελλάδα δε θα έχουν ίσα δικαιώματα. Σε αυτά τα προβλήματα πρέπει η πολιτεία να δώσει λύσεις».

«Δεν τίθεται εκ μέρους μου θέμα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού. Στέκομαι με σεβασμό στα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων, αλλά ταυτόχρονα δεν δέχομαι στο όνομα αυτών των δικαιωμάτων που μπορεί να αφορούν σήμερα 420 ζευγάρια ομόφυλα που έχουν υπογράψει το σύμφωνο συμβίωσης, σταδιακά, να αρχίζουμε να αποσταθεροποιούμε αυτό το οποίο ονομάζουμε παραδοσιακή οικογένεια με την μητρότητα και την πατρότητα. Μία οικογένεια για την οποία γνωρίζω ότι δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα, έχει και ελαττώματα», καταλήγει στη συνέχεια

Ο βουλευτής της ΝΔ, όπως είπε, με αφορμή τον διάλογο που γίνεται για τη νομοθετική ρύθμιση, συζήτησε διαδικτυακά με μία Ελληνίδα, κάτοικο εξωτερικού, παντρεμένη με άλλη Ευρωπαία, με ένα παιδί, η οποία παρουσίασε τα επιχειρήματα της υπέρ της ρύθμισης.

Αναλυτικά η συζήτηση που είχε ο Στράτος Σιμόπουλος

Στράτος Σιμόπουλος: Καταρχήν χαίρομαι γιατί για πρώτη φορά θα συζητήσω με ένα μέλος από ομόφυλο ζευγάρι που μάλιστα έχει ένα παιδί.

ΟΖ (μέλος ομόφυλου ζευγαριού) : Ακριβώς.

ΣΣ: Να το χαίρεστε.

ΟΖ: Σας ευχαριστώ.

ΣΣ: Λοιπόν, για να είμαι ξεκάθαρος να πω ότι έχω φίλο ο οποίος έκανε πρόσφατα come out στα 50 του, παντρεύτηκε και είναι ευτυχισμένος. Άρα, λοιπόν, σε προσωπικό επίπεδο δεν υπάρχει κανένα θέμα με τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.

ΟΖ: Ευχαριστώ πολύ και ευχαριστώ που δεχτήκατε να με ακούσετε. Γιατί ειλικρινά δεν το περίμενα και ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη ότι ένα πολιτικός δέχτηκε να με ακούσει.

ΣΣ: Όχι όχι αλίμονο. Προσωπικά αντιμετωπίζω σε επίπεδο αρχής αρνητικά τη νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα έρθει, θεωρώντας, αν και κατανοώ πλήρως το θέμα των 1.000, 2.000, 3.000 ζευγαριών στην Ελλάδα και ότι τα παιδιά σε μια τέτοια οικογένεια μπορεί να μεγαλώσουν με τον ίδιο τρόπο όπως με τα ετερόφυλα ζευγάρια, αυτός ο ακραίος δικαιωματισμός στο τέλος είναι η αιτία που μπορεί να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός και η ελληνική οικογένεια όπως την φαντάζομαι.

ΟΖ: Για εμένα η ελληνική οικογένεια είναι η ελληνική οικογένεια εφόσον υπάρχει ένας Έλληνας γονέας. Από τη στιγμή που αυτός ο Έλληνας γονέας αγαπάει τα παιδιά του, τους προσφέρει ότι μπορεί όπως κάθε άλλος γονέας. Και ζω σε μια κοινωνία που αυτό είναι τόσο αποδεκτό που μου φαίνεται ακόμη περίεργο που στην Ελλάδα δεν είναι.

ΣΣ: Για τεκνοθεσία μιλάμε πάντα, έτσι; Όχι για τον γάμο, αλίμονο.

ΟΖ: Ναι ναι. Στις άλλες χώρες είναι κάτι τόσο λυμένο εδώ και χρόνια που τους φαίνεται περίεργο που εμείς συζητάμε ακόμη γι αυτό το πράγμα. Και μάλιστα η σύζυγός μου, μου είχε πει ότι στην χώρα της είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς, εδώ και πολλά χρόνια, το θέμα λύθηκε όταν λύθηκε νομοθετικά. Δηλαδή ο κόσμος άπαξ και θεωρήθηκε νόμιμο δεν το ξανακοίταξε δεύτερη φορά, δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα. Η κοινωνική γνώμη δηλαδή αλλάζει όταν ο νόμος αλλάζει. Γιατί όταν ο νόμος μας βλέπει σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας είναι σαν να δίνουμε πάτημα στους συμπολίτες να μας βλέπουν κι αυτοί σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

ΣΣ: Πέστε μου κάτι το οποίο ίσως είναι υπερβολικό. Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι είναι ας πούμε μουσουλμάνοι και οι οποίοι είναι υπέρ της πολυγαμίας. Δικαίωμά τους δεν είναι;

ΟΖ: Ναι

ΣΣ: Εσείς θα το δεχόσασταν;

ΟΖ: Εφόσον δεν με πιέζουν εμένα να αλλάξω κάτι. Μιλάμε για δύο συναινούντες ενήλικες. Δεν το έχω σκεφτεί πολύ να σας πω γιατί είναι κάτι καινούριο που μου λέτε, αλλά εφόσον δεν επηρεάζει τη δική μου ζωή και είναι δύο συναινούντες ενήλικες οι οποίο θέλουν να ζήσουν μ’ αυτό τον τρόπο, θα το κάνουν είτε εγώ τους δώσω την άδεια είτε όχι.

ΣΣ: Αυτό είναι και το πρόβλημά μου. Δηλαδή δεν είναι καθόλου απαξιωτικό για τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Ούτε δέχομαι ότι μέσα σε μια τέτοια οικογένεια τα παιδιά μπορεί να μην μεγαλώνουν πάντα καλά και να μεγαλώνουν καλά σε μία με ετερόφυλο ζευγάρι. Αλλά θεωρώ ότι σιγά σιγά αν υποκύπτουμε σ’ αυτόν το δικαιωματισμό ως κοινωνία, η κοινωνία θα πάει αλλού. Κι εγώ θέλω την ελληνική οικογένεια να είναι όπως την έχω ζήσει παραδοσιακά με τα προβλήματά της και με τα ελαττώματά της. Γι αυτό τον λόγο είμαι αρνητικός. Αυτό θέλω να κάνω σαφές.

ΟΖ: Εγώ θα σας πω ότι η οικογένειά μας δεν διαφέρει από καμία άλλη οικογένεια. Πρώτον, όπως σας είπα εμένα το παιδί μου έχει αλλάξει δύο σχολεία μέχρι τώρα λόγω της ηλικίας του. Και στα δύο σχολεία υπήρχε πάντα άλλο ένα παιδάκι από ομόφυλη οικογένεια. Δηλαδή στα 20 με 24 παιδιά που ήταν σε κάθε τάξη δεν ήταν το μόνο. Αυτό είναι κάτι πολύ συνηθισμένο εδώ και απόλυτα αποδεκτό. Όπως φυσικά στην ίδια τάξη υπήρχε και παιδάκι από μόνη μητέρα, υπήρχαν παιδάκια χωρισμένων γονιών, υπήρχαν μουσουλμανάκια, υπήρχαν τα πάντα. Κι όλα τα παιδιά μεγαλώνουν με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.

ΣΣ: Ερώτηση: εσείς είστε υπέρ και της τεχνητής γονιμοποίησης; Δηλαδή της παρένθετης μητέρας; Γιατί αυτό δεν θα έρθει.

ΟΖ: Ξέρω ναι γνωρίζω. Και για μένα είναι δυσάρεστο γιατί γίνεται σε άλλες χώρες. Δηλαδή μπορεί κάποιο ζευγάρι Ελλήνων ανδρών να πάει στην Αμερική ή στον Καναδά και να φέρει ένα παιδί εδώ και να το αναγνωρίσει. (Εννοεί αν στην Ελλάδα επιτραπεί ο γάμος χωρίς την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή). Απλά τους γλιτώνουμε τα έξοδα που είναι αρκετά μεγάλα.

ΣΣ: Πέστε μου, το παιδί σας είναι από ίδρυμα ή γεννήθηκε με τον τρόπο αυτό;

ΟΖ: Η σύζυγός μου κυοφόρησε και το παιδί μου με σπέρμα δότη, όπως προβλέπει εδώ ο νόμος. Κάναμε την όλη διαδικασία εδώ πέρα. Δηλαδή, ουσιαστικά, βγάλαμε το ωάριο το γονιμοποιήσαμε και ξαναβάλαμε το έμβρυο μέσα με σκοπό να γεννηθούν το παιδί.

ΣΣ: Στην Ελλάδα υπάρχει το επιχείρημα ότι είναι καλύτερο τα παιδιά να είναι σε μια οικογένεια από ομόφυλα ζευγάρια παρά να είναι σε ίδρυμα. Και υπάρχει ο αντίλογος ο οποίος λέει ότι γιατί τα παιδιά από το ίδρυμα να τα στερήσουμε τη δυνατότητα να έχουν μητέρα και πατέρα και να έχουν γονέα 1 και γονέα 2. Να ενισχύσουμε πάρα πολύ τη διαδικασία της υιοθεσίας ώστε τα ζευγάρια τα ετερόφυλα να μπορούν πολύ πιο εύκολα απ’ ότι συμβαίνει τώρα να υιοθετήσουν. Κι επίσης μπαίνει κι ένα άλλο θέμα που πρέπει να το έχετε υπόψη σας. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να υιοθετήσουν και ετερόφυλα ζευγάρια. Θεωρώ ότι ο νόμος αυτός θα είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί για τα ομόφυλα όταν για τα ετερόφυλα υπάρχει μια διαδικασία τεράστια και πολλών χρόνων.

ΟΖ: Εντάξει καταλαβαίνω ότι για εσάς είναι σημαντικό και δεν ζητάμε ποτέ να καταργηθεί η οικογένεια με τη μορφή που έχει τώρα

ΣΣ. Ναι είναι θέμα αρχής περισσότερο και θέλω να γίνει σαφές γιατί υπάρχουν και κάποιες άλλες φωνές στην Ελλάδα. Ούτε είναι εκκλησιαστικό το θέμα. Ούτε θεολογικό. Και μάλιστα υπάρχουν φωνές από την εκκλησία οι οποίες ρίχνουν λάδι στη φωτιά και κάνουν κακό στη συζήτηση.

ΟΖ: Συμφωνώ, αλλά εγώ θέλω να ρωτήσω γιατί πιστεύετε ότι είναι σημαντικό για ένα παιδί να έχει τον πατέρα και τη μητέρα; Δηλαδή έχουμε δει ότι δεν είναι εκεί η ευτυχία

ΣΣ: Γιατί αυτή είναι η φύση μας.

ΟΖ: Ναι κατάλαβα. Δεν είναι εγγύηση ευτυχίας για ένα παιδί ότι άπαξ και έχει και τους δύο γονείς θα είναι ευτυχισμένο

ΣΣ: Προφανώς. Αλλά θεωρώ ότι είναι πιο φυσιολογικό γιατί αυτή είναι η φύση μας, έτσι γεννηθήκαμε, έτσι είναι η αναπαραγωγή. Γι αυτό είναι πιο δύσκολο να συμφωνήσω αλλά το κάνω σε χαμηλούς τόνους. Κανένα πρόβλημα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Όχι εκκλησιαστικό το θέμα. Απλώς μπορεί να είμαι φιλελεύθερος στην οικονομία, είμαι αρκετά συντηρητικός φαίνεται στα κοινωνικά.

ΟΖ: Για μένα έχω συνηθίσει τόσο πολύ να βλέπω τριγύρω μου τα παιδιά σε ένα ευτυχισμένο κύκλο. Έχουν τις παρέες τους, έχουν τους φίλους τους, όπως όλα τα παιδιά. Δηλαδή και το δικό μου το παιδί που είναι σε ένα ομόφυλο ζευγάρι και όλοι οι φίλοι του βρισκόμαστε και παίζουμε και δεν κοιτάει κανείς ποιος είναι ο γονιός σου και τι χρώμα είναι, τι φύλο είναι. Είναι χωρισμένος; Είναι παντρεμένος; Τι θρησκεία ακολουθεί. Τίποτε. Είμαστε άνθρωποι οι οποίοι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τα άγχη μας, με το στρες μας, με τη χαρά μας, με τα ταξίδια μας

ΣΣ: Ναι δεν αμφιβάλλω. Σας είπα ότι είναι δύσκολο να το αποδεχτώ γιατί είναι θέμα αρχής και δεν μπαίνω στις λεπτομέρειες

ΟΖ: Αυτό σας λέω. Δεν θέλουμε να καταργήσουμε την ελληνική οικογένεια. Φυσικά θα συνεχίσει να υπάρχει και πολύ καλά θα συνεχίσει να υπάρχει

ΣΣ: Πέστε μου όμως κάτι. Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα είναι νομικό κυρίως. Δηλαδή η σύζυγός σας έκανε παιδί, αν ήσασταν στην Ελλάδα δεν θα μπορούσατε να είστε και εσείς ο κηδεμόνας;

ΟΖ: Ακριβώς. Δεν θα είχα κανένα δικαίωμα πάνω στο παιδί θα ήμουν μια ξένη: Κι αυτό είναι το πρόβλημά μου στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Δηλαδή εδώ που είμαι αναγνωρίζονται τα πάντα, αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να πάμε στην Ελλάδα εγώ δεν θα έχω παιδί και το παιδί μου δεν θα έχουν εμένα, που σημαίνει ότι αν αρρωστήσουν εγώ δεν μπορώ να πάω στο νοσοκομείο μαζί του. Αν αρρωστήσω, όταν μεγαλώσω και χρειαστεί κάποιος να μου βγάλει την πρίζα γιατί δεν θα είμαι καλά δεν θα μπορούν να πάρει την απόφαση αυτή το παιδί μου.

ΣΣ: Δηλαδή αν αναγνωριστεί ο γάμος, όσοι γάμοι συνάπτονται στο εξωτερικό στην Ελλάδα θα είναι οκ.

ΟΖ: Για μένα. Αλλά για κάποιον που ζει στην Ελλάδα; Δηλαδή για ένα ζευγάρι γυναικών που δεν έχει φύγει από την Ελλάδα θα υπάρχει πρόβλημα. Θα πρέπει να έρθουν στο εξωτερικό να παντρευτούν και να έρθουν στην Ελλάδα και να αναγνωριστεί ο γάμος τους; Εμάς το πρόβλημα είναι το παιδί μας, γιατί αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι σαν να μην έχω παιδί και είναι κρίμα γιατί αν πεθάνω αύριο ενώ έχουμε αγοράσει ένα σπίτι με τις τελευταίες οικονομίες δεν θα μπορεί να το πάρει το παιδί.

ΣΣ: Ε καλά, φαντάζομαι ότι μπορείτε να το γράψετε στο παιδί

ΟΖ: Αν το γράψω το γράφω σε κάποιον τρίτο και η φορολογία είναι από 200 έως 400% παραπάνω. Θεωρείται ότι το γράφω σε έναν ξένο

ΣΣ: Στην Ελλάδα θεωρώ –δεν ξέρω- πόσα είναι ή πόσα μπορεί να είναι τα ομόφυλα ζευγάρια ή πόσοι θα παντρευτούν με βάση την καινούρια ρύθμιση που θα έρθει. Αυτό δεν το ξέρω. Αλλά αυτό είναι και το πρόβλημά μου. Θεωρώ ότι είναι 1.000, 2.000, 3.000; Όπως σας είπα, έτσι θεωρώ ότι ξηλώνουμε αυτό το οποίο λέγεται οικογένεια

ΟΖ: Στα 10.000.000 είναι μικρό νούμερο, όμως, αυτό

ΣΣ: Ναι, αλλά αυτό είναι ο δικαιωματισμός. Και σας είπα και μου απαντήσατε ότι δέχεστε να υπάρχει πολυγαμία αν το θέλουν κάποιοι.

ΟΖ: Λέω ότι δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, αλλά λέω ότι εφόσον υπάρχουν δύο συναινούντες ενήλικες δεν υπάρχει λόγος για μένα να τους πω πως θα ζήσουν τη ζωή τους. Εφόσον δεν μου πουν αυτοί αύριο μεθαύριο ότι πρέπει να γίνεις κι εσύ πολύγαμη. Εκεί θα έχουμε πρόβλημα. Γιατί όπως κι εγώ δεν μπορώ να πω σε κάποιον να γίνει ομοφυλόφιλος με τίποτα. Και κάποιος δεν

μπορεί να πει σε μένα θα γίνεις ετεροφυλόφιλη με το ζόρι. Αλλά λίγο πολύ αυτό μας λέει η κοινωνία. Μας λέει μην είστε αυτοί που είστε.

ΣΣ: Τέλος πάντων, αντιμετωπίζω το θέμα με κατανόηση, αλλά με άρνηση για τον λόγο που σας εξήγησα

ΟΖ: Θέλω να καταλάβετε ότι από τη στιγμή που υπήρξε ο νόμος που επέτρεπε το διαζύγιο δεν σημαίνει ότι όλα τα ζευγάρια πρέπει να χωρίσουν. Απλά δίνει τη δυνατότητα σ’ αυτά που θέλανε να το κάνουν. Αυτό ζητάμε εμείς, να κατοχυρωθεί το δικαίωμά μας, να έχουμε τη ζωή μας.

ΣΣ: Το καταλαβαίνω

ΟΖ: Και το παιδί μας κυρίως να μην έχει διαφορά από τα άλλα Ελληνόπουλα. Να μην φοβάμαι να έρθω στην Ελλάδα και μην τυχόν και αρρωστήσει και πάει στο νοσοκομείο

ΣΣ: Εγώ καταλαβαίνω τον πόνο που έχετε, αλλά δεν ζητάω να καταλάβετε το θέμα αρχής που έχω.

ΟΖ: Μα δεν ζητάω να καταπατήσετε κάποια αρχή. Λέω απλά να ….

ΣΣ: Αλλά δεν είμαι μόνος ξέρετε

ΟΖ: Το γνωρίζω

ΣΣ: Περίπου το 60% όσων ψηφίζουν ΝΔ είναι αρνητικοί στον γάμο και στην τεκνοθεσία είναι πάνω από το 80%. Δηλαδή η κοινωνία μας σήμερα δεν είναι ώριμη. Θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή μπορεί να ωριμάσει περισσότερο την κοινωνία. Πιθανώς. Δεν το ξέρω. Πάντως λίγο πολύ στην Ελλάδα ο γάμος γίνεται αποδεκτός πια. Υπάρχει και το σύμφωνο συμβίωσης ούτως ή άλλως. Το θέμα της τεκνοθεσίας ακόμη θέλει δρόμο πάρα πολύ

ΟΖ: Πάντως τα παιδιά υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και οι άνθρωποι κάνουν παιδιά από τότε που γεννήθηκε ο κόσμος, δηλαδή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Το θέμα είναι αν θα τους επιτρέψουμε να αναγνωριστούν αυτά τα παιδιά ως παιδιά τους, να δώσουν τα δικαιώματα στα παιδιά τα ίδια να μπορούν να έχουν αυτά που έχουν τα υπόλοιπα παιδάκια

ΣΣ: Αυτό το οποίο λένε κάποιοι ότι από ομόφυλο ζευγάρι, μέσα από μια διαδικασία την οποία θα βλέπει καθημερινά ένα παιδί θα γίνει ομόφυλο τι απαντάτε;

ΟΖ: Το παιδί είναι στο σπίτι για κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα, έτσι; Στο μεσοδιάστημα πηγαίνει στο σχολείο του, πηγαίνει στις δραστηριότητες, βλέπει τις διαφορές αγοριών και κοριτσιών καταλαβαίνει τις διαφορές. Βγαίνουμε έξω με άλλους φίλους πηγαίνουμε σε σπίτια βλέπει ποιοι είναι οι μπαμπάδες και ποιες είναι οι μαμάδες. Δεν έχει κάποια διαφορά. Δεν μπορεί κάποιος να γίνει ομόφυλος. Δεν σε κάνει το περιβάλλον σου ομόφυλο. Δεν έχω γνωρίσει κάποιον που μου είπε ότι ναι εγώ ήμουν straight αλλά κάποια στιγμή λέω δεν αλλάζω; Γιατί αν ήταν έτσι θα μπορούσατε κι εσείς να πείτε αύριο θα αλλάξω κι εγώ.