Νάντια Γιαννακοπούλου στην Απογευματινή: ''Η οικογένειά µας είναι η οµαδάρα µας''

Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Νάντια Γιαννακοπούλου, είναι από εκείνες τις γυναίκες που µπορεί να τη συναντάς πρώτη φορά, αλλά για κάποιον λόγο νιώθεις κατευθείαν πως είναι φίλη σου από παλιά. Είναι πάντα χαµογελαστή και ευγενική, έχει µια ζεστασιά στο βλέµµα και µία αµεσότητα. Συναντηθήκαµε στο εντευκτήριο της Βουλής, ανάµεσα στα πολλά ραντεβού που είχε προγραµµατίσει εκείνη την ηµέρα. Πίνοντας το τσάι µας, αποφασίσαµε να µιλάµε στον ενικό και κάναµε µια απολαυστική συζήτηση για τη ζωή της. Τα παιδιά της, τις αγωνίες της και τον σύζυγό της, Μάξιµο Μουµούρη.


Ξέρω πως τρέχεις από το πρωί µέχρι το βράδυ. Πώς τα προλαβαίνεις όλα στην καθηµερινότητά σου;

Είναι πολύ απαιτητική η καθηµερινότητα. Ξυπνάω από τις 6 το πρωί για να ετοιµάσω το φαγητό των παιδιών, το τι θα πάρουν στο σχολείο, να προλάβω να κάνω και κάποια πράγµατα για να είµαι έτοιµη, αφού πάω τα κορίτσια στο σχολείο να συνεχίσω την ηµέρα µου. Τα ετοιµάζουµε όλα µαζί µε τον Μάξιµο και αφού τις πάµε στο σχολείο συνεχίζει ο καθένας την ηµέρα του. Αυτά όµως νοµίζω ότι εντάσσονται στην καθηµερινότητα κάθε εργαζόµενης µητέρας. ∆εν διαφέρει σε τίποτα η καθηµερινότητά µου από οποιαδήποτε γυναίκα που δουλεύει πολύ και έχει µια οικογένεια. Ολες οι γυναίκες τις ίδιες προκλήσεις αντιµετωπίζουµε, το πώς θα µπορέσουµε να συνδυάσουµε την οικογένειά µας, που είναι νοµίζω το πιο σηµαντικό πράγµα στη ζωή µιας γυναίκας, αλλά και την καριέρα µας.


Προλαβαίνεις το βράδυ όταν επιστρέφεις να δεις τα κορίτσια;

Αλλες φορές ναι, άλλες φορές όχι. Πάντα όµως, ανάλογα µε το πρόγραµµα της ηµέρας, θα ξεκλέψω χρόνο για να τις δω. Αν, για παράδειγµα, ξέρω ότι το βράδυ θα αργήσω, το µεσηµέρι θα πάω έστω για µισή ώρα στο σπίτι για να φάµε µαζί, αλλιώς θα φάµε το βραδινό µας µαζί και να µιλήσουµε. Να µου πουν πώς ήταν η µέρα τους, πώς ήταν τα πράγµατα στο σχολείο, να συζητήσουµε κάποιο πρόβληµα που µπορεί να έχουν... Γιατί µονίµως ανακύπτουν θέµατα, ειδικά όταν έχεις τρία κορίτσια στις ηλικίες που είναι τα δικά µας, στην εφηβεία που είναι οι δύο µεγάλες και στην προεφηβεία που είναι η µικρή... Καταλαβαίνεις τι γίνεται στο σπίτι;

Βιώνουµε πολλά περιστατικά βίας το τελευταίο διάστηµα. Βία ανηλίκων, γυναικοκτονίες, µπούλινγκ. Ανησυχείς για τα κορίτσια; Συζητάτε για όλα αυτά;

Εννοείται. Μιλάµε πάρα πολύ µε τα κορίτσια και εγώ και ο µπαµπάς τους. Ευτυχώς έχουµε µια σχέση ειλικρινή και ανοιχτή. Τους έχουµε δώσει µε τον Μάξιµο να καταλάβουν πως είµαστε δίπλα τους ό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν κάνουν, και αποδεχόµαστε τα παιδιά µας όπως ακριβώς είναι. Αυτό είναι το πιο σηµαντικό. Αυτό το οποίο µε χαροποιεί είναι πως πάντα όταν θα έχουν ένα θέµα θα έρθουν κατευθείαν να µας το πουν. Αυτό είναι µια κατάκτηση. Νοµίζω πως µε τα παιδιά µας πρέπει να µιλάµε και να γνωρίζουν πως η µαµά και ο µπαµπάς είναι εδώ για να τα ακούσουν και να τα αγκαλιάσουν ό,τι και αν γίνει στη ζωή τους - και λάθη αν κάνουν, είµαστε εδώ. Ανησυχώ πάρα πολύ µε όλα αυτά που γίνονται. Είναι απίστευτα τα περιστατικά και πιστεύω ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση. Ολη αυτή η βία είναι σηµείο των νέων καιρών. Εχω εµπιστοσύνη όµως στις κόρες µου, γιατί ξέρω πως τις έχουµε µεγαλώσει µε τέτοιον τρόπο, ώστε να έχουν αυτοπεποίθηση και εµπιστοσύνη στον εαυτό τους.

Γκρινιάζουν που δεν είναι η µαµά στο σπίτι πολλές ώρες;

∆εν το συζητώ. Ειδικά παλαιότερα, που ήταν ακόµα πιο µικρές, γκρίνιαζαν ακόµη περισσότερο. Τώρα οι έφηβες δεν έχουν και τόσο µεγάλο θέµα. Τους αρέσει να είναι και λίγο µόνες τους. Εχω περάσει -και έχω ακόµα- πολλές ενοχές που τις αφήνω. Νοµίζω όµως πως αυτό είναι ταυτόσηµο µε τη µητέρα εργαζόµενη. Θα είναι ψέµα να σου πω ότι δεν νιώθω ενοχές. Ξέρεις ότι ποτέ δεν είναι αρκετός ο χρόνος που περνάς µε το παιδί σου. Θα πω αυτό το κλισέ όµως που έχει ουσία: Προσπαθώ να περνάω πραγµατικά ποιοτικό χρόνο µε τα παιδιά, αλλά τα παιδιά θέλουν και ποσότητα. Προσπαθώ να τις βλέπω περισσότερο τα Σαββατοκύριακα.

Τι κάνετε όλοι µαζί τα Σαββατοκύριακα;

Κάνουµε πάρα πολλά. Πηγαίνουµε για ποδήλατο όλοι µαζί, ανεβαίνουµε στο βουνό, παίζουµε βόλεϊ. Είµαστε αθλητική οικογένεια, ειδικά ο µπαµπάς τους. Μας αρέσει επίσης να παίζουµε όλοι µαζί επιτραπέζια, να βλέπουµε ταινίες. Ειδικά τώρα τις γιορτές, είχαµε κάθε βράδυ movie night. Κάνουµε ό,τι κάνουν όλες οι οικογένειες.


Μου µιλάς συνεχώς για τον Μάξιµο και λάµπει το πρόσωπό σου ύστερα από 22 χρόνια σχέσης. Πώς γίνεται αυτό;

Απλώς γίνεται. Ξέρεις, όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται, αλλά εκτός από αυτό σέβεται ο ένας τον άλλο και είναι και οι δύο δοσµένοι στον κοινό στόχο να πορεύονται µαζί και να εξελίσσονται µαζί, να παλεύουν για τη σχέση και οι δύο, τότε όλο αυτό παίρνει τον δρόµο του αυτόµατα. Γνωριζόµαστε από παιδιά και αυτό παίζει τον ρόλο του. Το γεγονός ότι εµένα ήταν ο πρώτος µου έρωτας είναι κάτι το οποίο είναι πολύ ιδιαίτερο µέσα µου.


Ηταν ο πρώτος σου έρωτας, αλλά εκείνος δεν είχε µάτια για καµία...

∆εν ασχολιόταν µε εµάς, γιατί ήταν και το µισό σχολείο ερωτευµένο µαζί του. Ασχολιόταν µε το µπάσκετ του, ήταν δοσµένος στον αθλητισµό, δεν κοιτούσε τα κορίτσια. Μόνο σπορ και αντροπαρέες.

Αφορµή για να σµίξετε ξέρω πως στάθηκε ένα µήνυµα, πολλά χρόνια µετά.

Του είχα στείλει ένα µήνυµα όταν έκανα το µεταπτυχιακό µου στο Λονδίνο. ∆εν µπορούσα να το ξεπεράσω µε τίποτα αυτό που είχα µέσα µου. Και λέω «τέλος, θα του στείλω ένα µήνυµα». Είχα δει και ένα όνειρο... και του έστειλα χρόνια πολλά για τα γενέθλιά του, αλλά τα γενέθλιά του ήταν δύο µέρες µετά. Μου απάντησε πως ένα τέτοιο µήνυµα και από τόσο µακριά είναι πάντα ευπρόσδεκτο, «αν και έχω γενέθλια σε δύο µέρες». Ετσι ξεκινήσαµε να µιλάµε, να επικοινωνούµε και τελικά πολύ σύντοµα καταλήξαµε µαζί.


∆ίνετε συµβουλές ο ένας στον άλλο; Είστε και δύο άνθρωποι από εντελώς διαφορετικούς χώρους.

Ευτυχώς! Φαντάζεσαι πώς θα ήταν αν ήµουν µε έναν πολιτικό µαζί; Η απόλυτη ανισορροπία. Γιατί η ισορροπία που έχουµε τώρα οφείλεται στο γεγονός ότι είµαστε σε εντελώς διαφορετικούς χώρους. Εµένα ο Μάξιµος µε προσγειώνει, µε ηρεµεί, γιατί είµαι και «τσίτα γκάζια» διαρκώς, κι εγώ τον τσιτώνω από την άλλη. Ο Μάξιµος είναι πολύ πολιτικοποιηµένος, ασχολείται πολύ, διαβάζει, ακούει ραδιόφωνο και έχει µια πιο καθαρή µατιά από αυτή που έχεις όταν είσαι µέσα στην πολιτική. Ο Μάξιµος µε βοηθάει και ανοίγει ο ορίζοντάς µου. Κι εγώ από την άλλη έχω τη δική µου µατιά, του κάνω τη δική µου κριτική στο θέατρο, τον τσιτώνω κιόλας πολλές φορές όταν του κάνω κριτική.

Νευριάζει;

Καθόλου! Εγώ νευρίαζα όταν µε έβλεπε στην τηλεόραση και µου έκανε κριτική και µου έλεγε «ηρέµησε λίγο, πάρε ανάσες πριν βγεις και τα πεις». Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Εχεις χάσει ποτέ πρεµιέρα του;

Εχω χάσει µόνο µία πρεµιέρα του, γιατί ήταν πολύ µωρό το τρίτο µας παιδί. Σε όλα τα άλλα όχι απλά έχω πάει στις πρεµιέρες, αλλά έχω δει και την ίδια παράσταση δεκάδες φορές, ειδικά τα πρώτα χρόνια της σχέσης µας.

Κάνετε αποδράσεις;

Μας αρέσει πάρα πολύ το βουνό, η θάλασσα, η φύση και ό,τι και να γίνει αν έχουµε ένα πρωινό µαζί θα πάµε στη φύση. Είτε στο βουνό για περπάτηµα, καθώς ο Μάξιµος κάνει και mountain bike και downhill και είναι τρελαµένος µε το να κάνει οτιδήποτε στη φύση, είτε πηγαίνουµε στη θάλασσα.

Με τα παιδιά ή µόνοι σας;

Περισσότερο µε τα παιδιά. Αλλά αν προκύψει ένα πρωινό που µπορεί να έχουµε κενό, θα πάµε οι δυο µας. Αλλά ακόµα κι αν έχει τύχει να πάµε κάπου οι δυο µας, ξεκινάµε και λέµε «να ήταν εδώ η Κατερίνα, η Ιωάννα και η Γκρατσιέλα...». Οι κόρες µας είναι η καλύτερή µας παρέα. Η οικογένειά µας είναι η οµαδάρα µας.

∆εν µπορώ να µη σε ρωτήσω την άποψή σου για το θέµα των ηµερών, που είναι ο γάµος των οµόφυλων ζευγαριών. Ποια είναι η άποψή σου;

Η θέση µου είναι ότι στα ζητήµατα ανθρώπινων δικαιωµάτων δεν µπορεί να µην τοποθετείσαι µε βάση τις αξίες σου. Η κοινωνία εξελίσσεται, πάει µπροστά και βεβαίως είµαι απολύτως θετική στον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών και δεν πιστεύω ότι µπορεί να υπάρχει διάκριση ανάµεσα στα ετερόφυλα και τα οµόφυλα ζευγάρια. Πρέπει όλοι να έχουν ίδια δικαιώµατα. Αλλωστε, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αυτό κάνουν. Τι σόι ευρωπαϊκή χώρα είµαστε, αν κι εµείς δεν έχουµε το ίδιο νοµικό πλαίσιο; Η ένσταση που έχω διατυπώσει εδώ και καιρό -και χαίροµαι γιατί βλέπω πως αυτό γίνεται αποδεκτόέχει να κάνει µε την εργαλειοποίηση της γυναίκας, γιατί εγώ έτσι το βλέπω, µέσω της παρένθετης µητρότητας. Νιώθω πως έτσι εµπορευµατοποιείται η µητρότητα. Είναι κάτι το οποίο νοµίζω και φοβάµαι πως θα οδηγήσει, ειδικά τις πιο ευάλωτες οικονοµικά γυναίκες, σε τέτοιου είδους πρακτικές και θα τις κάνει ακόµα πιο ευάλωτες. Οταν άκουσα τον κύριο Κασσελάκη να λέει ότι θέλει να αποκτήσει δύο αγόρια µε συγκεκριµένα χαρακτηριστικά, τότε πείστηκα για τη θέση µου. Αρα, ναι στον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών και στην τεκνοθεσία. Οχι στην παρένθετη µητρότητα.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή της Κυριακής»