«Εχω πολλά να πω. Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος. Θα “µιλήσω” θεσµικά όσες φορές χρειαστεί. Μόνο έτσι». Αυτή την απάντηση πήραµε δυο-τρεις φορές όταν επιχειρήσαµε να συνοµιλήσουµε επισήµως και για συνέντευξη µε τον Κώστα Καραµανλή. Μονότονη απάντηση σε όλες τις απόπειρες, εκτός από την τελευταία. Τέλη φθινοπώρου, λίγο πριν αρχίσει τις συνεδριάσεις της η Εξεταστική Επιτροπή για το δυστύχηµα στα Τέµπη. Πάλι την ίδια µονότονη απάντηση πήραµε, αλλά µε µια... προσωπική εξοµολόγηση: «Ο,τι χρειάζεται θα το πω θεσµικά. ∆εν ταιριάζει στην πολιτική σχολή που πιστεύω να λάβω µέρος σ’ ένα τέτοιο εµπόριο πόνου που κάνουν κάποιοι. Μπορώ να φανταστώ τον πόνο των γονιών», µας είπε. Κι έσπευσε να… αυτοδιορθωθεί: «Ψέµατα! ∆εν µπορώ καν να φανταστώ τον πόνο τους. Και ξέρω ότι είµαι ο τελευταίος που θα ήθελαν να δουν µπροστά τους».

Ο Κώστας Καραµανλής µάς ζήτησε να µη δηµοσιοποιήσουµε αυτήν τη συνοµιλία µας, καθώς ήταν προσωπική. Και το σεβαστήκαµε τότε.

«Ξέρω ότι είµαι το τελευταίο πρόσωπο που θέλουν να δουν οι γονείς»

Μέχρι που το πρωί της περασµένης Τρίτης, σε µια ολοφάνερα «φορτισµένη» εισαγωγική του τοποθέτηση, το είπε από µόνος του και δηµόσια. Κι εκεί πλέον κατέστη σαφές ότι τα λόγια του Σερραίου πολιτικού ήταν ξεκάθαρα το καταστάλαγµα µιας ιδιότυπης «αυτοαποµόνωσης» σχεδόν ενός έτους, αλλά και της κατανόησης των όσων του καταµαρτυρούνταν και της αυτονόητης κριτικής που του ασκήθηκε αυτούς τους σχεδόν δώδεκα µήνες που µεσολάβησαν από την εθνική τραγωδία.

Η υποβολή παραίτησης την 1η Μαρτίου 2023 ήταν η εύκολη απόφασή του. Η δύσκολη ήταν να νιώσει και να πει στην επιτροπή: «Ξέρω ότι είµαι το τελευταίο πρόσωπο που θέλουν να δουν οι γονείς»


«∆εν κρύφτηκα ποτέ», είπε στην Εξεταστική, µε φόντο την ένταση που δηµιουργήθηκε από µια σειρά τοποθετήσεών του και την αντίδραση των συναδέλφων του των άλλων κοµµάτων. Η υποβολή παραίτησης την 1η Μαρτίου 2023 µοιάζει σήµερα να ήταν η πλέον εύκολη απόφασή του. Η δύσκολη, όπως λένε οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του, ήταν να νιώσει και να φθάσει να πει στην επιτροπή: «Ξέρω ότι είµαι το τελευταίο πρόσωπο που θέλουν να δουν οι γονείς»... Η ατάκα αυτή επί της ουσίας ήταν αφορµή για να συνεχιστεί η διαδικασία σε άλλους τόνους, αλλά και για να υπάρξουν πιο ανθρώπινες προσεγγίσεις στις συνοµιλίες που είχε αργότερα µε κοινοβουλευτικά στελέχη απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής.

Στον «αυτοπεριορισµό» του τελευταίου έτους συνειδητοποίησε πλήρως ότι απέναντι στον θυµό και την οργή των συγγενών η λογική δεν µπορούσε να έχει θέση. Και πώς θα µπορούσε, άλλωστε; Οµως, εξίσου συνειδητά αποφάσισε να αντιτάξει τη λογική των επιχειρηµάτων και των στοιχείων στην ξέφρενη και δηµαγωγική πολιτική εκµετάλλευση της οδύνης των συγγενών. Γι’ αυτό και ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ναι στην αλήθεια, όχι στην πολιτική καπηλεία». Καθηµερινά, όπως µαθαίνουµε, ο Κώστας Καραµανλής βλέπει για πολλές ώρες τις συνεδριάσεις της Εξεταστικής Επιτροπής. «Πολλές φορές νιώθει να αδικείται, καθώς διαστρεβλώνεται η πραγµατικότητα και προκαλείται η κοινή λογική», τονίζουν οι συνεργάτες του. «∆εν θα µπω σε αυτό το τριπάκι. ∆εν θα κάνω πολιτική σπέκουλα. Οσοι το έκαναν έχασαν», σηµείωσε. Και δεν αναφερόταν στην εκλογική δικαίωση, όπως κάποιοι αντίπαλοί του «βάπτισαν» την επανεκλογή του.

Καταδικάστηκε ο καιροσκοπισµός και η πολιτική εκµετάλλευση

Σύµφωνα µε τον Καραµανλή και το περιβάλλον του, στις εκλογές δεν δικαιώθηκε ο ίδιος, αλλά καταδικάστηκε ο καιροσκοπισµός και η πολιτική εκµετάλλευση: Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την περιφέρεια των Σερρών -όχι µόνο γιατί δεν έβρισκε υποψηφίους, αλλά και «για να γκρεµίσει τα κάστρα από µέσα». Και η συντριβή του ήταν η συντριβή της πολιτικής καπηλείας. Στις συχνές συγκεντρώσεις ή δηλώσεις συγγενών επέλεξε να µην απαντήσει, προτιµώντας την υπεύθυνη σιωπή ακόµα και έναντι των υπερβολών.

Το ίδιο αρνητικός ήταν όταν συνεργάτες του τού είπαν να συµβουλευθεί δικηγόρο για όσα πει: «Γιατί; Εχω όλα τα στοιχεία. Και δεν έχω κάτι να κρύψω ή να φοβηθώ». Το µόνο που, όπως µαθαίνουµε, ζήτησε πριν από λίγες ηµέρες ήταν κωδικοποιηµένα δέκα σηµεία που είχαν τεθεί στην Εξεταστική και στον δηµόσιο διάλογο. Του παραδόθηκαν στα χέρια κάποιες σελίδες, από τις οποίες το προηγούµενο Σαββατοκύριακο συνέθεσε την εισαγωγική του τοποθέτηση.

Ο μυστηριώδης φάκελος που δεν χρησιμοποιήθηκε

Προσερχόµενος στην Εξεταστική, εθεάθη να κρατάει δύο µικρά ντοσιέ µε τις σηµειώσεις, έναν φάκελο µε λευκά χαρτιά όπου έγραφε όσα άκουγε κι ένα µεγάλο κουτί µε έγγραφα που συµβουλευόταν και στο τέλος τα κατέθεσε. Επίσης, µέσα από τον σάκο τον είδαµε να βγάζει και να ξαναβάζει έναν µπλε φάκελο. «Αυτό; Θα το καταθέσεις;», τον ρώτησε βουλευτής της Ν.∆. «Οχι! ∆εν χρειάστηκε να το χρησιµοποιήσω. Υπάρχουν κι άλλα στοιχεία. Οταν έρθει η ώρα»...

«Ούτε ήθελε ούτε πήγε για να τσακωθεί ο Καραµανλής στην Εξεταστική», επισηµαίνουν πολιτικοί φίλοι και συνεργάτες και συµπληρώνουν: «Οχι µόνο γιατί αυτό πρεσβεύει, αλλά και γιατί δεν µπορεί να υπηρετήσει τέτοια λογική. Ηξερε ότι τίποτε δεν θα κέρδιζε, αλλά πολλά θα έχανε. Είχε χαρτογραφήσει κάθε µέλος της Εξεταστικής και ήξερε τι να αναµένει. Και στο τέλος εµφανίστηκε να λέει χωρίς περιστροφές: «Ολες οι επιλογές είναι του υπουργού», επιλέγοντας να βάλει «ασπίδα» κάλυψης σε όλους όσοι συνεργάστηκαν µαζί του.

*Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»