Θα αγνοούσε όλες τις συνταγματικές απαγορεύσεις και θα προχωρούσε με υπουργική του απόφαση στην μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων του ΕΣΥ της χώρας μας, εάν ο ίδιος, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Όθων Ηλιόπουλος ήταν ο υπουργός Υγείας της χώρας μας.

Συγκεκριμένα, ο Όθων Ηλιόπουλος απαντά ως εξής στον “Εθνικό Κήρυκα” και στην ερώτηση ποια είναι τα τρία πρώτα πράγματα, τα οποία θα έκανε, εάν ο ίδιος ήταν ο υπουργός Υγείας της Ελλάδας:

“Η πρώτη κίνηση που θα έκανα μέσα στις πρώτες 24 ώρες θα ήταν να μονιμοποιήσω με υπουργική απόφαση τους συμβασιούχους γιατρούς που κράτησαν το ΕΣΥ κατά τη διάρκεια της πανδημίας και χωρίς τους οποίους το ΕΣΥ θα κατέρρεε. Δεν είναι μόνο ζήτημα ηθικής, είναι απαραίτητη κίνηση για να υπάρξει ΕΣΥ.

Το δεύτερο μέτρο θα ήταν γενναίες προσλήψεις προσωπικού παροχής υγείας (γιατροί αλλά και νοσηλευτικό προσωπικό) ανάλογα με τις ανάγκες των νοσοκομείων αρχίζοντας από αυτά που βρίσκονται σε επείγουσα ανάγκη. Κύριο μέλημα θα ήταν οι προσλήψεις αναισθησιολόγων (με διπλάσιο μισθό από τον σημερινό) ώστε να λειτουργήσουν τα χειρουργεία και παθολόγων για να καλύψουν επείγουσες ανάγκες.

Το τρίτο μέτρο θα ήταν να επεκτείνω τη σωστή πρωτοβάθμια περίθαλψη ολοκληρώνοντας το δίκτυο ΤΟΜΥ (Τοπικές Μονάδες Υγείας) που άρχισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την επικράτεια. Η πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση δεν μπορεί να βασίζεται σε αποσπασματικά SMS, όπως στέλνονται σήμερα από την κυβέρνηση της ΝΔ που φτάνουν σε μέρος μόνο του πληθυσμού και δεν έχουν συνέχεια σε βάθος χρόνου. Δεν αρκεί να λες σε μια γυναίκα να πάει να κάνει μαστογραφία όταν αυτή κατοικεί σε ορεινή ή νησιωτική περιοχή, πρέπει να της πεις πού και πώς θα πάει να την κάνει και ποιος θα της το υπενθυμίσει τον επόμενο χρόνο. Αυτές οι κινήσεις είναι απρογραμμάτιστες και σπασμωδικές. Παραφράζω από τον κανονισμό του υπουργείου επί ΣΥΡΙΖΑ. «Προκειμένου να υπάρξει ολιστική φροντίδα του πληθυσμού απαιτούνται γνώσεις που αφορούν τη δημόσια υγεία, το βιοψυχοκοινωνικό πλαίσιο, τον οικογενειακό προγραμματισμό κ.ά. Η αποτελεσματική πρωτοβάθμια δε βασίζεται αποκλειστικά στην ιατρική επιστήμη και γι’ αυτό πρέπει να παρέχεται από καλά συντονισμένες ομάδες επαγγελματιών Υγείας (δική μου προσθήκη: γενικοί γιατροί, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι). Αυτές είναι που θα πρέπει να επιτύχουν μια στενή σχέση με την κοινότητα”.