Η µάχη της ευρωκάλπης: Η ''γαλάζια'' επιδίωξη για 33%, οι νέες, θολές δεξαµενές του ΣΥΡΙΖΑ και η κρίσιµη ώρα για το ΠΑΣΟΚ
Αγώνας επιβίωσης για τα μικρά κόμματα
Οι στόχοι και οι εκτιµήσεις των κοµµάτων ενόψει της 9ης Ιουνίου
Στις ευρωεκλογές του 2019 εκπροσωπήθηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο πέντε συν ένα κόµµατα, και λέµε «συν ένα», καθώς εκτός της Ν.∆., του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης είχε καταφέρει να εκλέξει δύο ευρωβουλευτές η Χρυσή Αυγή, που µετέπειτα καταδικάστηκε ως εγκληµατική συµµορία από την ελληνική ∆ικαιοσύνη.
Στις επικείµενες ευρωεκλογές διαφαίνεται ότι πάµε για ρεκόρ εκπροσώπησης σε επίπεδο αριθµού κοµµάτων, δεδοµένου ότι την είσοδό τους στο Ευρωκοινοβούλιο διεκδικούν παραπάνω από δέκα κόµµατα. Με βάση τη σηµερινή εικόνα από τις δηµοσκοπήσεις βέβαιη είσοδο θα πετύχουν έξι κόµµατα: η Ν.∆., ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας. Ακολούθως τη µάχη για να πιάσουν το όριο εισόδου στην Ευρωβουλή, το οποίο υπολογίζεται πως είναι κοντά στο 4%, δίνουν η Νέα Αριστερά του Αλέξη Χαρίτση, οι ∆ηµοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου, το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, που συνεργάζεται µε την Ανυπότακτη Αριστερά του ∆ηµήτρη Στρατούλη, ο Κόσµος του Πέτρου Κόκκαλη, το Κόµµα της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Από την εκλογική διαδικασία αποκλείστηκαν οι Σπαρτιάτες, οπότε ένα από βασικά ερωτήµατα είναι πώς θα µοιραστούν οι 244.000 ψήφοι που είχαν λάβει στις εθνικές εκλογές του 2023.
Οι επικείµενες ευρωεκλογές είναι αρκούντως διαφορετικές από τις τρεις προηγούµενες εκλογικές αναµετρήσεις, µε την έννοια ότι το 2009, το 2014 και το 2019 πραγµατοποιήθηκαν λίγους µήνες πριν από τις εθνικές εκλογές, προκαλώντας ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Παραλλήλως οι ευρωεκλογές του 2014 και του 2019 διενεργήθηκαν παράλληλα µε τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου θα λέγαµε πως πραγµατοποιούνται σε «νεκρό» πολιτικό χρόνο, µε την έννοια ότι διεξάγονται ακριβώς ένα χρόνο µετά τις εθνικές εκλογές και δεν υπάρχει ουσιαστικό διακύβευµα. Γι’ αυτό και ένα από τα βασικά ερωτήµατα είναι αυτό της συµµετοχής.
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»
Στις επικείµενες ευρωεκλογές διαφαίνεται ότι πάµε για ρεκόρ εκπροσώπησης σε επίπεδο αριθµού κοµµάτων, δεδοµένου ότι την είσοδό τους στο Ευρωκοινοβούλιο διεκδικούν παραπάνω από δέκα κόµµατα. Με βάση τη σηµερινή εικόνα από τις δηµοσκοπήσεις βέβαιη είσοδο θα πετύχουν έξι κόµµατα: η Ν.∆., ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας. Ακολούθως τη µάχη για να πιάσουν το όριο εισόδου στην Ευρωβουλή, το οποίο υπολογίζεται πως είναι κοντά στο 4%, δίνουν η Νέα Αριστερά του Αλέξη Χαρίτση, οι ∆ηµοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου, το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, που συνεργάζεται µε την Ανυπότακτη Αριστερά του ∆ηµήτρη Στρατούλη, ο Κόσµος του Πέτρου Κόκκαλη, το Κόµµα της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Από την εκλογική διαδικασία αποκλείστηκαν οι Σπαρτιάτες, οπότε ένα από βασικά ερωτήµατα είναι πώς θα µοιραστούν οι 244.000 ψήφοι που είχαν λάβει στις εθνικές εκλογές του 2023.
Οι επικείµενες ευρωεκλογές είναι αρκούντως διαφορετικές από τις τρεις προηγούµενες εκλογικές αναµετρήσεις, µε την έννοια ότι το 2009, το 2014 και το 2019 πραγµατοποιήθηκαν λίγους µήνες πριν από τις εθνικές εκλογές, προκαλώντας ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Παραλλήλως οι ευρωεκλογές του 2014 και του 2019 διενεργήθηκαν παράλληλα µε τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου θα λέγαµε πως πραγµατοποιούνται σε «νεκρό» πολιτικό χρόνο, µε την έννοια ότι διεξάγονται ακριβώς ένα χρόνο µετά τις εθνικές εκλογές και δεν υπάρχει ουσιαστικό διακύβευµα. Γι’ αυτό και ένα από τα βασικά ερωτήµατα είναι αυτό της συµµετοχής.
Ευρωεκλογές: Ο «γαλάζιος» στόχος του 33%
Η Ν.∆., έπειτα από µια περίοδο που το δηµοσκοπικό βέλος ήταν συνεχώς προς τα κάτω, µοιάζει να ανακτά δυνάµεις. Ο πρωθυπουργός έβαλε τον πήχυ στο 33%, το ποσοστό δηλαδή που είχε πετύχει στις ευρωεκλογές του 2019. Ο στόχος µε τα σηµερινά δεδοµένα µοιάζει ρεαλιστικός, µε τους δηµοσκόπους να προεξοφλούν πως η Ν.∆. θα κινηθεί σε ποσοστά από 31% έως 35%. Η κίνηση της ένταξης του Φρέντη Μπελέρη στο «γαλάζιο» ευρωψηφοδέλτιο, σε συνδυασµό µε την αποκατάσταση των σχέσεων µε την ηγεσία της Εκκλησίας, διαφαίνεται πως περιορίζει τις διαρροές που είχε το κυβερνών κόµµα προς τα δεξιά του.«Κόµµα Κασσελάκη»
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που σταδιακά εξελίσσεται σε «κόµµα Κασσελάκη», είναι αυτή τη στιγµή το µεγάλο ερωτηµατικό για τους περισσότερους αναλυτές. Είναι σαφές ότι έχει αλλάξει ακροατήρια, µε τον κ. Κασσελάκη να µην απευθύνεται πλέον στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του κόµµατος, αλλά σε διαφορετικά κοινά, αυτά που χαρακτηρίζονται πιο απολιτίκ, που δεν ενδιαφέρονται για τις κλασικές ιδεολογικές ταµπέλες. Το ζητούµενο εν προκειµένω είναι αν αυτά τα κοινά στο τέλος της ηµέρας θα προσέλθουν στην κάλπη. Στις περισσότερες δηµοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πέριξ του 15%, χωρίς όµως τίποτα να θεωρείται δεδοµένο, λόγω των καινούργιων κοινών που προσεγγίζουν το κόµµα του κ. Κασσελάκη. Ο τελευταίος µε έµµεσο τρόπο τοποθετεί τον πήχυ κοντά στο ποσοστό που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, δηλαδή στο 17%, στην πραγµατικότητα όµως η βασική φιλοδοξία του Στέφανου Κασσελάκη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να πετύχει τη δεύτερη θέση, κάτι που µε τα σηµερινά δεδοµένα φαίνεται να είναι το πιθανότερο ενδεχόµενο.Το μεγάλο μειονέκτημα του ΠΑΣΟΚ
Τον ίδιο στόχο έχει θέσει και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ήτοι τη δεύτερη θέση, δηλώνοντας ευθαρσώς πως η τρίτη θέση θα είναι αποτυχία για το ΠΑΣΟΚ. Στην παρούσα φάση το ΠΑΣΟΚ κινείται περίπου στα ποσοστά των εθνικών εκλογών, δηλαδή πέριξ του 12%, ωστόσο από τη Χαριλάου Τρικούπη υπενθυµίζουν ότι εδώ και χρόνια το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα πιο χαµηλά στις δηµοσκοπήσεις απ’ ό,τι στην κάλπη. Το πλεονέκτηµα του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή τη στιγµή το γεγονός ότι έχει µια καλά δοµηµένη οργανωτική βάση, µε ισχυρά δίκτυα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα επιµελητήρια, τα συνδικάτα. Στον αντίποδα, το µεγάλο του µειονέκτηµα είναι πως δεν έχει καθόλου εισροές από άλλα κόµµατα. Σε κάθε περίπτωση η µάχη των ευρωεκλογών είναι κοµβικής σηµασίας για τον κ. Ανδρουλάκη.Η τέταρτη θέση
Στο ΚΚΕ δίνουν µάχη µε την Ελληνική Λύση για την τέταρτη θέση, καθώς τα δύο κόµµατα κινούνται από 8% έως 10%. Η συνεχόµενη άνοδος που είχε το ΚΚΕ διεκόπη µετά τη σκληρή γραµµή που είχε στο θέµα των οµόφυλων ζευγαριών. Αντιστοίχως η διαρκής άνοδος του κ. Βελόπουλου, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα, φαίνεται πως περιορίζεται µετά τις τελευταίες κινήσεις που έκανε ο πρωθυπουργός. Η Πλεύση Ελευθερίας και η Νίκη δείχνουν να κερδίζουν τη µάχη της εκπροσώπησης στο Ευρωκοινοβούλιο. Η κ. Κωνσταντοπούλου απευθύνεται ιδίως σε νεανικά κοινά, ενώ ο κ. Νατσιός ενισχύεται πολύ από εκκλησιαστικούς κύκλους, ιδίως τις λεγόµενες παραθρησκευτικές οργανώσεις αλλά και το φιλορωσικό λόµπι. Υπάρχει και ένας τρίτος κύκλος κοµµάτων που παλεύουν για την είσοδό τους στην Ευρωβουλή. Τις περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει η Νέα Αριστερά µε ένα πολύ αξιόλογο ψηφοδέλτιο, αλλά και µε ενθαρρυντικό στοιχείο για το κόµµα του κ. Χαρίτση το γεγονός ότι έχει πάρει το µεγαλύτερο κοµµάτι της οργανωµένης βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΜέΡΑ25 παίζει το χαρτί της κριτικής στην Ε.Ε. από αριστερή σκοπιά, µε ένα ψηφοδέλτιο που έχει έντονα αντιµνηµονιακά χαρακτηριστικά. Περισσότερο προσωποπαγή χαρακτηριστικά έχουν τα κόµµατα του κ. Λοβέρδου, του κ. Κόκκαλη και της κ. Λατινοπούλου. Ο κ. Λοβέρδος απευθύνεται σε πιο µετριοπαθή ή συντηρητικά ακροατήρια, προσπαθώντας να εισπράξει τη φθορά της κυβέρνησης. Ο κ. Κόκκαλης προσεγγίζει κοινά που έχουν περισσότερες οικολογικές ευαισθησίες και ανησυχούν για την κλιµατική κρίση. Η κ. Λατινοπούλου επιθυµεί να εισπράξει από τα πιο δεξιά κοινά, ιδίως αυτά που ψήφισαν τους Σπαρτιάτες. Συµπερασµατικά θα λέγαµε πως το βράδυ των ευρωεκλογών µπορεί η κατάσταση να µοιάζει µε φοιτητικές εκλογές. Το κάθε κόµµα, για τους δικούς του λόγους, θα πανηγυρίζει και θα αυτoτοποθετείται στην πλευρά των νικητών. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσµα που θα προκύψει θα διαµορφώσει το κλίµα για την επόµενη τριετία έως τις εθνικές εκλογές. Θα είναι µια πανελλαδική δηµοσκόπηση που κανείς δεν θα µπορεί να αµφισβητήσει. Απλώς θα την ερµηνεύει κατά το δοκούν…*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»