Με sudoku για πολύ δυνατούς λύτες µοιάζει το παιχνίδι που παίζεται στο γήπεδο της Κεντροαριστεράς. Από τη µία, οι πάντες προεξοφλούν πως µετά τις ευρωεκλογές θα προκύψουν διεργασίες σε όλα τα κόµµατα, που ενδέχεται να οδηγήσουν σε συνολική ανασύνθεση του χώρου, στο πολυσυζητηµένο big bang. Από την άλλη, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθούν οι διαδικασίες, καθώς υπάρχει ο αστάθµητος παράγοντας του εκλογικού αποτελέσµατος. Ακόµα κι έτσι όµως, τα ερωτήµατα παραµένουν πάνω στο τραπέζι και αφορούν όλους τους πρωταγωνιστές του πολιτικού σκηνικού. Βρισκόµαστε δηλαδή σε µια φάση που θα βγουν αυθεντικά συµπεράσµατα για όλα τα κεντρικά πρόσωπα από τα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν τα κόµµατά τους.

Βέτο και διαθέσεις

Η πιο σύνθετη κατάσταση είναι αυτή που παρατηρείται στον ΣΥΡΙΖΑ. Οποιο κι αν είναι το εκλογικό ποσοστό, πολύ δύσκολα το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης δεν θα υποστεί άλλη µια διάσπαση. Η κατάσταση στο εσωτερικό του κόµµατος θυµίζει καζάνι που βράζει και όλοι περιµένουν να τελειώσουν οι ευρωεκλογές για να σηκώσουν το καπάκι. Απλώς το ποσοστό που θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα κρίνει και το εύρος της σύγκρουσης. Το επισηµαίνουµε διότι υπάρχει µια σηµαντική γκάµα στελεχών που δεν εξαρτά τη στάση της από τα ποσοστά. Μιλάµε για στελέχη που προέρχονται από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ, που αισθάνονται ξένοι µέσα στο ίδιο τους το κόµµα, τα οποία αδυνατούν να συµβιβαστούν µε την ιδεολογική µετάλλαξη του κόµµατος και τις µεγάλες αλλαγές που προετοιµάζει ο κ. Κασσελάκης.

∆ιαβλέπουν, άλλωστε, πως µε τον τρόπο τους ο Στέφανος Κασσελάκης και όσοι τον περιβάλλουν τους ωθούν προς την έξοδο. Τα µηνύµατα για διαγραφές που έστειλαν την προηγούµενη εβδοµάδα ο Ευάγγελος Αντώναρος και ο Θανάσης Οικονόµου προκάλεσαν την αντίδραση στελεχών, όπως ο πρώην γραµµατέας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βασιλειάδης, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Χρήστος Σπίρτζης, ο Γιώργος Τσίπρας κ.ά. Για προφανείς λόγους, πιο προσεκτική είναι η Ολγα Γεροβασίλη, γνωρίζοντας ότι τα φώτα του ενδιαφέροντος θα πέσουν πάνω της από την εποµένη των ευρωεκλογών.

Γι’ αυτό και το σιωπητήριο που έχει κηρυχθεί από πολλές πλευρές θα διακοπεί το βράδυ της 9ης Ιουνίου. Απλώς, ακόµα και σε όσους είναι κάθετα απέναντι στον κ. Κασσελάκη υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το αν πρέπει ή όχι να µετέχει στις διεργασίες για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του. Αλλοι λένε ευθαρσώς πως δεν τους αφορά πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι «µε τον Κασσελάκη έχει γίνει κόµµα Ι.Χ., που παραπέµπει σε δεξιό κόµµα» και άλλοι πως δεν µπορεί να αρχίσει η συζήτηση µε αποκλεισµούς και ότι δεν θα είναι εύκολο να µπει βέτο στο πρόσωπό του, ιδίως αν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνούν το 17%. Βεβαίως, ενδέχεται να λογαριάζουν χωρίς τον «ξενοδόχο», καθώς ο κ. Κασσελάκης δεν δείχνει έως τώρα να τον αφορά η συζήτηση περί Κεντροαριστεράς και Αριστεράς ούτε και να ενδιαφέρεται να πάρει µέρος σε έναν διάλογο µε τον κ. Ανδρουλάκη, τον κ. Χαρίτση κ.λπ. Αντιθέτως, φέρεται να θέλει να φτιάξει ένα αµιγώς δικό του κόµµα, που δεν θα περιορίζεται από τέτοιου είδους ταµπέλες και που θα εντάξει στο δυναµικό του πρόσωπα χωρίς ιδεολογικά φορτία.

Η µάχη του ΠΑΣΟΚ

Στον αντίποδα, κοµβικής σηµασίας είναι για τον Νίκο Ανδρουλάκη τα ποσοστά που θα συγκεντρώσει το κόµµα του. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δηλώνει έτοιµος να πάρει µεγάλες πρωτοβουλίες, αντιλαµβανόµενος πως απαιτούνται ευρύτερες συµµαχίες για να αντιµετωπιστεί η κυριαρχία της Ν.∆. και να υπάρχει πραγµατικός αντίπαλος για τον κ. Μητσοτάκη στις επόµενες εθνικές εκλογές. Γνωρίζει, ωστόσο, πως αν τα ποσοστά του κόµµατός του κινηθούν στα αντίστοιχα των εθνικών εκλογών, δηλαδή πέριξ του 12%, θα υπάρξει µια µουρµούρα και µια εσωστρέφεια που θα δυσκολεύει τις κινήσεις του. Από την άλλη, όσοι έχουν γνώση της ανθρωπογεωγραφίας του κόµµατος λένε πως δύσκολα θα υπάρξει κύµα αµφισβήτησης του κ. Ανδρουλάκη και όσοι έχουν παραπάνω φιλοδοξίες θα περιµένουν την εσωκοµµατική διαδικασία που είναι προγραµµατισµένη για το φθινόπωρο του 2025. Εν αναµονή πάντως και του αποτελέσµατος των ευρωεκλογών, ο κ. Ανδρουλάκης φαίνεται έτοιµος να µπει σε έναν προγραµµατικό διάλογο µε τη Νέα Αριστερά, αλλά και µε ένα κοµµάτι του ΣΥΡΙΖΑ που είναι έτοιµο να αποχωρήσει.

Η ύπαρξη της Νέας Αριστεράς εν πολλοίς διακυβεύεται από τις ευρωεκλογές. Το ευτύχηµα για το κόµµα του Αλέξη Χαρίτση θα είναι να εκλέξει τουλάχιστον έναν ευρωβουλευτή και ταυτόχρονα ο κ. Κασσελάκης να κινηθεί σε ποσοστά πέριξ ή και κάτω του 15%. Σε αυτή την περίπτωση θα είναι πιο εύκολες οι διεργασίες και µάλιστα θα µπορούν τα νεότερα στελέχη του σχήµατος να παίξουν πιο κοµβικό ρόλο. Αλλωστε, στην ηγεσία της Νέας Αριστεράς δεν φιλοδοξούν απλώς να αναβιώσουν το εγχείρηµα του Συνασπισµού, που πάλευε για την είσοδό του στη Βουλή, αλλά θέλουν να µετέχουν σε διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.

Ο ρόλος για τον Αλέξη

Στο κάδρο των διεργασιών είναι εµφανές πως µπαίνει και ο Αλέξης Τσίπρας. Απολύτως διασταυρωµένες πληροφορίες αναφέρουν πως το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού µετριέται στις έρευνες γνώµης που γίνονται και µάλιστα κατά τις ίδιες πηγές φέρεται να είναι ο µόνος που συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά στο ερώτηµα «ποιος µπορεί να αντιµετωπίσει τον Μητσοτάκη». Ο κ. Τσίπρας πραγµατοποιεί εµφανώς µεθοδικές κινήσεις για το πλήρες φρεσκάρισµα της εικόνας του, κάνοντας ταυτόχρονα αυτοκριτική για πτυχές της διακυβέρνησής του. Την ίδια ώρα, µε τον τρόπο του έχει διαχωρίσει πλήρως τη θέση του από τον σηµερινό ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ότι δεν τον εκφράζει πολιτικά και αισθητικά ο κ. Κασσελάκης. Στο πλαίσιο αυτό, κανείς δεν µπορεί να προεξοφλήσει τι ρόλο επιθυµεί να διαδραµατίσει την επόµενη µέρα.

Σε κάθε περίπτωση τα ενδεχόµενα των συζητήσεων για τις συνεργασίες που κυοφορούνται στο παρασκήνιο αφορούν δύο σενάρια. Το ένα έχει να κάνει µε το ενδεχόµενο οµοσπονδίας κοµµάτων κάτω από ένα «σχήµα-οµπρέλα» και το άλλο µέσα από τη δηµιουργία ενός νέου φορέα που θα προκύψει από ιδρυτικό συνέδριο και εκλογή αρχηγού από µια πλατιά βάση. Φυσικά υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόµενο: Να µη γίνει τίποτα και απλώς τα κόµµατα να διαγκωνίζονται είτε για τη δεύτερη θέση είτε για την επιβίωσή τους.

*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή της Κυριακής