Στις Βρυξέλλες και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τα κομπιουτεράκια έχουν πάρει φωτιά: Ποια θα είναι η σύνθεση του επόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Θα έχουν οι τρεις μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί αθροιστικά την πλειοψηφία; Πόσες έδρες θα πάρει η Ακροδεξιά; Ολα αυτά τα ερωτήματα ρίχνουν σκιά πάνω από την επόμενη ημέρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά τις ευρωεκλογές, που κανείς δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να πει με σιγουριά πώς ακριβώς θα μοιάζει.

Στο σημερινό Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα έχει 176 έδρες, οι Σοσιαλδημοκράτες (S&D) 139 και οι Φιλελεύθεροι του Renew Europe 102, σχηματίζοντας και οι τρεις μαζί την πλειοψηφία, με 417 εκπροσώπους στο σώμα των 705 ευρωβουλευτών. Ο μέσος όρος των δημοσκοπήσεων του Απριλίου (όπως τον αναλύει το EuropeElects) έδινε 183 έδρες στο ΕΛΚ και 140 στο S&D, ενώ αυτός του Μαΐου (όπως τον αναλύει το Politico) δίνει 170 έδρες στο ΕΛΚ και 144 στο S&D, με τα δύο παραδοσιακά κόμματα να διατηρούν σε κάθε περίπτωση με άνεση την πρώτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η τρίτη θέση, ωστόσο, του Renew, όπου κυριαρχεί πολιτικά η παράταξη του Εμανουέλ Μακρόν, είναι πλέον ιδιαίτερα επισφαλής, καθώς η δυναμική της Ακροδεξιάς αυξάνεται.

Τα μάτια πολλών το βράδυ των εκλογών θα είναι κυρίως στραμμένα σε Γαλλία και Γερμανία, για να διαπιστωθεί πόσο αποδυναμωμένοι εκλογικά θα βγουν οι κ. Μακρόν (από την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν) και Σολτς (από την Εναλλακτική για τη Γερμανία - AfD). Τα αποτελέσματα εκεί, καθώς και σε άλλες μεγάλες χώρες, θα κρίνουν εν πολλοίς την τρίτη θέση και ενδέχεται να αλλάξουν τα δεδομένα στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Δύο είναι οι πολιτικοί σχηματισμοί που τη διεκδικούν: το ευρωσκεπτικιστικό και συντηρητικό ECR, όπου κυρίαρχη φιγούρα είναι η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, και προβλέπεται να λάβει 75 έδρες, και το ακροδεξιό I.D., όπου κυριαρχούν η Μαρίν Λεπέν και ο Ματέο Σαλβίνι και προβλέπεται να λάβει 69 έδρες.

Οι εξελίξεις, ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες είναι ραγδαίες: Με πρωτοβουλία της Λεπέν, που θέλει να βγάλει την «ταμπέλα» της Ακροδεξιάς, το γερμανικό AfD αποβλήθηκε από το I.D., επειδή εξέφραζε ακραίες θέσεις. Στη συνέχεια, η 55χρονη Γαλλίδα πολιτικός απηύθυνε πρόσκληση στην πρωθυπουργό της Ιταλίας να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους, να ενώσουν το ECR και το I.D. και ίσως και κάποια άλλα μικρά κόμματα και να δημιουργήσουν ένα κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να συγκεντρώσει πάνω από 170 έδρες και να κερδίσει την πρωτιά.

Αυτή και μόνο η προοπτική προκαλεί τεράστια ανησυχία και προβληματισμό ανά την Ευρώπη, που εντάθηκε μετά τις δηλώσεις του Βίκτορ Ορμπαν. Μιλώντας προχθές, Πέμπτη, στο γαλλικό «Le Point», ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας είπε ότι «το μέλλον της ομάδας της εθνικής κυριαρχίας στην Ευρώπη και της Δεξιάς γενικά βρίσκεται τώρα στα χέρια δύο γυναικών». Κάλεσε ουσιαστικά τις κυρίες Λεπέν και Μελόνι να συνασπιστούν σε έναν νέο σχηματισμό, όπου θα συμμετέχει και ο ίδιος και θα είναι εν δυνάμει το πρώτο κόμμα στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ένας από τους ηγέτες του ΕΛΚ που θα έχουν ισχυρό ρόλο στις διαπραγματεύσεις και τις ζυμώσεις της επόμενης ημέρας. Δεν είναι διόλου τυχαία, συνεπώς, μια αποστροφή του λόγου του στη διάρκεια της συνέντευξής του στο Action24 προ ημερών, ότι «και η κυρία Φον ντερ Λάιεν έχει πει πως υπάρχουν κάποιες δυνάμεις στα δεξιά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όχι πολιτικές ομάδες, αλλά χώρες, πρωθυπουργοί, με τους οποίους υπό προϋποθέσεις μπορούμε να συζητήσουμε. Αρα, εδώ πάμε να διαμορφώσουμε μία νέα πλειοψηφία».

Στη συνέχεια, δε, επανήλθε στο θέμα, δείχνοντας ουσιαστικά την προσπάθεια που γίνεται από την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά να κάνει ένα άνοιγμα προς την Τζόρτζια Μελόνι και να την απομακρύνει από τον πολιτικό εναγκαλισμό της Μαρίν Λεπέν. «Δεν νομίζω ότι η κυρία Μελόνι έχει τόσο πολλά κοινά με την κυρία Λεπέν όσα η κυρία Λεπέν μπορεί να φαντάζεται ότι έχει», είπε ο πρωθυπουργός μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1.

Πρόσθεσε, δε, με νόημα: «Δεν θεωρώ την κυρία Μελόνι ως μία πολιτικό που μπορεί να έχει άλλες καταβολές, με τις οποίες προφανώς δεν συμφωνώ καθόλου, αλλά δεν έχω διακρίνει ότι μιλάμε για μια πολιτικό η οποία βλέπει την Ευρώπη μέσα από μια πολύ διαφορετική οπτική γωνία από αυτήν που τη βλέπουμε και πολλοί άλλοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, να μη μιλήσω μόνο για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα».

*Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά