Γεωργούλης στα Παραπολιτικά 90,1: Θα μου άρεσε να ιδρύσω έναν κομματικό φορέα που να έχει προτεραιότητα τον πολιτισμό
Συνέντευξη στα ''Παραπολιτικά'' 90,1
"Έχω ονειρευτεί ένα κόμμα το οποίο να μιλάει για τον πολιτισμό σαν το Νο1 στοιχείο που θα πρέπει να έχει κάθε στρατηγική, κάθε πολιτική, κάθε τρόπος ζωής", σημείωσε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Πράσινο Κίνημα Αλέξης Γεωργούλης
«Θα μου άρεσε να ιδρύσω έναν κομματικό φορέα που να έχει προτεραιότητα τον πολιτισμό», δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Agenda», με την Αλεξάνδρα Καϋμένου, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Πράσινο Κίνημα Αλέξης Γεωργούλης.
*Διαβάστε εδώ: Αλέξης Γεωργούλης στα ''Παραπολιτικά'': "Είχα σκεφτεί να κάνω δικό µου κόµµα"
«Αυτή η προεκλογική περίοδος ήταν πολύ έντονη, ήταν πιο έντονη από την προηγούμενη, γιατί το Πράσινο Κίνημα είναι ένα πολύ μικρό κίνημα και όλο το βάρος αυτής της εκστρατείας που κάνει ένα κόμμα έπεσε πάνω στους δικούς μου ώμους, με αποτέλεσμα να πρέπει να οργώσω όλη την Ελλάδα. Ομολογώ ότι όλο αυτό ήταν μια πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα περιοδεία. Είναι μια εμπειρία που με έχει γεμίσει, δηλαδή θεωρώ ότι όλη αυτή η προεκλογική εκστρατεία είναι ήδη μια νίκη», είπε αρχικά ο Αλέξης Γεωργούλης.
Στην ερώτηση αν η πολιτική συνδέεται με την ηθοποιία, απάντησε ότι «η πολιτική συνδέεται άμεσα με την έκφραση και το να αφουγκραστείς τον κόσμο, ώστε να μπορέσεις κι εσύ να μεταφέρεις όλο αυτό το πρόσημο που έχει ο κόσμος στην πολιτική μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και σε κάθε κοινοβούλιο το οποίο έχει άμεση σχέση με αυτό που κάνει ο καλλιτέχνης. Δηλαδή ο καλλιτέχνης αφουγκράζεται τον κόσμο, εμπνέεται μέσα από αυτό και βγάζει ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα, για να το επικοινωνήσει με τον κόσμο και ο κόσμος μετά να το επικοινωνήσει και μεταξύ τους και με τον καλλιτέχνη. Αυτό το πράγμα πιστεύω ότι πρέπει να κάνει και ο πολιτικός, γι' αυτό πιστεύω ότι οι πολιτικοί θα πρέπει να είναι πάντα μέσα στον κόσμο».
Ερωτηθείς γιατί κατεβαίνει ξανά στον πολιτικό στίβο, απάντησε πως «έχει να κάνει με την πενταετία που πέρασε. Όταν κατέβηκα στις εκλογές, μου είχε δώσει την αίσθηση ο Λ. Κρέτσος ότι όντως μπορείς να αλλάξεις πράγματα στον κόσμο μέσω της πολιτικής, γιατί είχε κάνει το ΕΚΟΜΕ και μου έδωσε πολύ θάρρος και ελπίδα γι' αυτό. Έτσι ασχολήθηκα με τις εκλογές του ’19 και μπαίνοντας στο Ευρωκοινοβούλιο είδα ότι τελικά, εάν έχεις θέληση, εάν έχεις ένα πραγματικό θέλω και έναν προσανατολισμό προς αυτή την κατεύθυνση, μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, μπορείς να αλλάξεις πράγματα και μπορείς να προσφέρεις. Το βασικότερο στην πολιτική είναι η προσφορά».
Όσον αφορά στο Πράσινο Κίνημα, είπε: «Όταν μίλησα με τον κ. Καλογράνη, που αντιπροσώπευε το Πράσινο Κίνημα, στη συζήτησή μας αυτό που κατάλαβα ήταν ότι δεν κρατά πολιτικό πρόσημο Δεξιά ή Αριστερά, κρατά ένα πρόσημο που αυτό είναι το πρόσημο του πλανήτη για το πώς η οικονομία σαν επιστήμη θα μπορέσει να μας πάει στη σωστή κατεύθυνση. Ο κ. Καλογράνης λέει δεν με νοιάζει αν θα πάμε από τα Δεξιά ή από τα Αριστερά, ποιος θα βγει μπροστά, μας νοιάζει να δώσουμε την πράσινη συνείδηση, τον πράσινο τρόπο ζωής, γιατί αυτό είναι το μέλλον. Όταν λέμε ότι σχεδόν το 40% θα πρέπει να αφιερωθεί σε πράσινες δραστηριότητες, αυτό σημαίνει ότι αυτό είναι το μέλλον μας. Αυτό σημαίνει αν δεν επενδύσουμε πράσινα, θα το πληρώσουμε στο μέλλον. Πιστεύω ότι δεν είναι αργά, πιστεύω ότι μπορούμε να φέρουμε αλλαγές με τις οποίες θα μπορέσουμε να πάμε προς τη σωστή κατεύθυνση».
Ερωτηθείς αν θα παραμείνει στην πολιτική στην περίπτωση που δεν καταφέρει να εκλεγεί ευρωβουλευτής, επισήμανε: «Έχω συνειδητοποιήσει ότι στην πολιτική ήμουνα όλα αυτά τα χρόνια που ήμουνα γνωστός. Κάθε celebrity, κάθε influencer, κάθε γνωστός, κάθε άνθρωπος, κάθε ιερέας που έχει έρεισμα στον κόσμο ασκεί πολιτική. Συνειδητοποιώντας το αυτό και βλέποντας ότι όντως αλλάζει ο κόσμος, έχοντας ξεκάθαρες πολιτικές γραμμές, πιστεύω ότι θα συνεχίσω και θα πρέπει να σκεφτώ αν θα είναι με ένα επίσημο κόμμα, όπως είναι με το Πράσινο Κίνημα, ή αν θα πρέπει να συνεχίσω να ασκώ πολιτική, όπως έκανα πριν από την πενταετία σαν καλλιτέχνης».
«Έχω ονειρευτεί έναν κομματικό φορέα ο οποίος να έχει με απόλυτη προτεραιότητα και με διαφορά από τις άλλες τον πολιτισμό. Έχω ονειρευτεί ένα κόμμα το οποίο να μιλάει για τον πολιτισμό σαν το Νο1 στοιχείο που θα πρέπει να έχει κάθε στρατηγική, κάθε πολιτική, κάθε τρόπος ζωής», σημείωσε ο Αλέξης Γεωργούλης.
Ερωτηθείς αν υπάρχει ενδεχόμενο να ιδρύσει έναν κομματικό φορέα, απάντησε: «Αυτό θα μου άρεσε πάρα πολύ να το υποστηρίξω και να αφιερώσω πάρα πολύ από τον χρόνο μου και τη ζωή μου πάνω σε αυτό το κομμάτι. Είναι κάτι που λείπει, είναι κάτι που πιστεύω ότι θα πρέπει να το έχουν όλες οι χώρες. Όπως έχουμε τον πράσινο χώρο, έτσι θα πρέπει να έχουμε και τον χώρο του πολιτισμού».
Στην ερώτηση ποια είναι τα συναισθήματά του για τον ΣΥΡΙΖΑ, είπε: «Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπήρχε πριν από τις τελευταίες εκλογές. Στην προηγούμενη φάση του ήταν ένας ο αρχηγός, ένας ο πυρήνας, που μπορούσε να μαζέψει όλες τις συνιστώσες και να την κάνει μία, να δημιουργήσει μια συνισταμένη η οποία να είναι αυτή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που από τη φθορά, από τον χρόνο δεν κατάφερε να τις κρατήσει όλες μαζί. Ίσως επειδή η κάθε συνιστώσα θεωρούσε ότι είναι και η συνισταμένη που μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει και όχι ό,τι ανήκει σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Αυτό το έχω ζήσει και εγώ σε αυτόν τον χώρο και δεν το κρύβω ότι είχα πολλές επιθέσεις και οι πιο ύπουλες επιθέσεις ήταν μέσα από τον χώρο σίτον οποίο ήμουνα. Αυτό το πράγμα έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στο σημείο της διάσπασης, με το που ήρθε μια καινούργια προσωπικότητα, η οποία με έναν νόμιμο τρόπο κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση και ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που είχε τόσους βουλευτές, από εκεί που είχε αυτόν τον τρόπο λειτουργίας ''ξαφνικά δεν το δέχομαι, γεια σας''. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον η ρίζα του κόμματος αυτού δεν ήταν μα, ήταν περισσότερες οι ρίζες και γι’ αυτό ο καθένας αποφάσισε να κάνει το δικό του κόμμα».
«Δεν ήταν δουλειά του Στέφανου Κασσελάκη να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπήκε ο Στέφανος Κασσελάκης με τη διαδικασία που ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώριζε και είχε δημιουργήσει για το πώς θα βγαίνει ο αρχηγός, και με το που βγήκε ο αρχηγός είπαν ''το χαλάμε το παιχνίδι''. Άρα δεν ήταν δουλειά του Κασσελάκη να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως ήταν, ήταν δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ να κρατήσει τον Κασσελάκη έτσι όπως ήρθε, και η δουλειά αυτή δεν έγινε. Έπρεπε να προσαρμοστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί οι διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ βγάλανε τον Στέφανο Κασσελάκη και θα έπρεπε να προσαρμοστούν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό που φτιάξανε. Από τη στιγμή που αυτό που φτιάξανε έβγαλε αυτό το αποτέλεσμα, θα έπρεπε να αποδεχτούν το αποτέλεσμα. Αν δεν τους αρέσει, το σπάνε, αυτό δεν σημαίνει συνοχή. Δεν το κατηγορώ. Από τη στιγμή που δεν συμφωνείς, πολύ όμορφα, σηκώνεσαι και φεύγεις. Εδώ το πρόβλημα είναι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι των ανθρώπων που φύγανε», συμπλήρωσε.
Ερωτηθείς αν θα τον εξέφραζε το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, απάντησε: «Δεν θα ήταν ένα κόμμα που θα με εξέφραζε -από την αρχή το σκεφτόμουν αυτό-, γιατί αισθάνομαι πολύ περίεργα να μην μπορώ να πω ότι ο απέναντι έχει κάνει δύο σωστές κινήσεις. Είναι άσχημο να πιστεύεις ότι ο άλλος ναι είναι ικανός, αλλά δεν θα του το αναγνωρίσω. Μου ξένιζε πάρα πολύ να μην μπορείς να αποδεχτείς τις νίκες του αντιπάλου».
Στην ερώτηση τι θα γινόταν αν εξακολουθούσε να είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε: «Αν ήμουν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, κατ' αρχάς θα αποδεχόμουνα τον Στέφανο Κασσελάκη. Μίλησα με τον κ. Κασσελάκη και είδα έναν άνθρωπο έξυπνο, έχει το έρεισμα που θα μπορούσε να φτάσει στον κόσμο, έχει ηγετικές ικανότητες, δηλαδή έχει το προφίλ ενός ανθρώπου που μπορεί να γίνει αρχηγός κόμματος. Το θέμα είναι ότι δεν έχει ελληνικό database, δεν ξέρει ακριβώς τι γίνεται μέσα στη χώρα. Αυτό το μαθαίνεις. Το θέμα είναι ποιοι θα είναι αυτοί που θα του δώσουν όλη αυτή την εικόνα για να δούμε πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την Ελλάδα πιο καλή για το σύνολο».
Αναφορικά με τις ευρωεκλογές, επισήμανε: «Βλέπουμε ότι υπάρχει αντιπαράθεση για το τι κάνει η κυβέρνηση και το τι κάνει η αντιπολίτευση και μπαίνουμε στη διαδικασία να κρίνουμε εάν η κυβέρνηση τα πήγε καλά ή αν η αντιπολίτευση έκανε σωστά τη δουλειά της. Δεν έχει καμία σχέση και αυτό είναι το πρόβλημα, που το βλέπεις στη συμμετοχή, γιατί αν ο κόσμος μπαίνει σε μια αντιπαράθεση για το αν τα πήγε καλά η κυβερνηση ή όχι, γιατί να πάει να ψηφίσει για τις ευρωεκλογές. Δεν κρίνεται η κυβέρνηση. Με έναν τρόπο βάζουμε τον κόσμο να αδιαφορεί για τις ευρωεκλογές».
Για την περιπέτεια των καταγγελιών εις βάρος του είπε: «Ήταν τόσο ξαφνικό, που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω αν πραγματικά γινόταν σε μένα ή ήταν ένα κακό όνειρο. Ήταν ένα πολύ ισχυρό σοκ, διαλύθηκα πραγματικά και ευτυχώς υπήρχαν οι άνθρωποι που είναι κοντά μου, όπως είναι η οικογένειά μου, οι οποίοι ήρθαν και μου μιλήσανε πολύ εύστοχα. Με κρατήσανε σε ισορροπία και δεν άρχισα να τρελαίνομαι, γιατί όταν δεν ξέρεις γιατί γίνεται αυτό και δεν μπορεί να ελεγχθεί, δηλαδή ήταν ένας χείμαρρος που παρασύρει τα πάντα, δεν ήξερα πώς να κρατήσω την παραμικρή ρανίδα λογικής στο μυαλό μου. Ευτυχώς, κόσμος άρχισε μετά να μιλά δημοσίως και να λέει ''αυτό το πράγμα δεν το βρίσκω λογικό'', με αποτέλεσμα να αρχίσω να σκέφτομαι λογικά για να δω πώς μπορώ να αντιδράσω και να μπορέσω να συλλέξω τα κομμάτια μου».
«Μέτρησα φίλους και ευτυχώς δεν είχα απώλειες», κατέληξε.
*Διαβάστε εδώ: Αλέξης Γεωργούλης στα ''Παραπολιτικά'': "Είχα σκεφτεί να κάνω δικό µου κόµµα"
«Αυτή η προεκλογική περίοδος ήταν πολύ έντονη, ήταν πιο έντονη από την προηγούμενη, γιατί το Πράσινο Κίνημα είναι ένα πολύ μικρό κίνημα και όλο το βάρος αυτής της εκστρατείας που κάνει ένα κόμμα έπεσε πάνω στους δικούς μου ώμους, με αποτέλεσμα να πρέπει να οργώσω όλη την Ελλάδα. Ομολογώ ότι όλο αυτό ήταν μια πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα περιοδεία. Είναι μια εμπειρία που με έχει γεμίσει, δηλαδή θεωρώ ότι όλη αυτή η προεκλογική εκστρατεία είναι ήδη μια νίκη», είπε αρχικά ο Αλέξης Γεωργούλης.
Στην ερώτηση αν η πολιτική συνδέεται με την ηθοποιία, απάντησε ότι «η πολιτική συνδέεται άμεσα με την έκφραση και το να αφουγκραστείς τον κόσμο, ώστε να μπορέσεις κι εσύ να μεταφέρεις όλο αυτό το πρόσημο που έχει ο κόσμος στην πολιτική μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και σε κάθε κοινοβούλιο το οποίο έχει άμεση σχέση με αυτό που κάνει ο καλλιτέχνης. Δηλαδή ο καλλιτέχνης αφουγκράζεται τον κόσμο, εμπνέεται μέσα από αυτό και βγάζει ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα, για να το επικοινωνήσει με τον κόσμο και ο κόσμος μετά να το επικοινωνήσει και μεταξύ τους και με τον καλλιτέχνη. Αυτό το πράγμα πιστεύω ότι πρέπει να κάνει και ο πολιτικός, γι' αυτό πιστεύω ότι οι πολιτικοί θα πρέπει να είναι πάντα μέσα στον κόσμο».
Ερωτηθείς γιατί κατεβαίνει ξανά στον πολιτικό στίβο, απάντησε πως «έχει να κάνει με την πενταετία που πέρασε. Όταν κατέβηκα στις εκλογές, μου είχε δώσει την αίσθηση ο Λ. Κρέτσος ότι όντως μπορείς να αλλάξεις πράγματα στον κόσμο μέσω της πολιτικής, γιατί είχε κάνει το ΕΚΟΜΕ και μου έδωσε πολύ θάρρος και ελπίδα γι' αυτό. Έτσι ασχολήθηκα με τις εκλογές του ’19 και μπαίνοντας στο Ευρωκοινοβούλιο είδα ότι τελικά, εάν έχεις θέληση, εάν έχεις ένα πραγματικό θέλω και έναν προσανατολισμό προς αυτή την κατεύθυνση, μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, μπορείς να αλλάξεις πράγματα και μπορείς να προσφέρεις. Το βασικότερο στην πολιτική είναι η προσφορά».
Όσον αφορά στο Πράσινο Κίνημα, είπε: «Όταν μίλησα με τον κ. Καλογράνη, που αντιπροσώπευε το Πράσινο Κίνημα, στη συζήτησή μας αυτό που κατάλαβα ήταν ότι δεν κρατά πολιτικό πρόσημο Δεξιά ή Αριστερά, κρατά ένα πρόσημο που αυτό είναι το πρόσημο του πλανήτη για το πώς η οικονομία σαν επιστήμη θα μπορέσει να μας πάει στη σωστή κατεύθυνση. Ο κ. Καλογράνης λέει δεν με νοιάζει αν θα πάμε από τα Δεξιά ή από τα Αριστερά, ποιος θα βγει μπροστά, μας νοιάζει να δώσουμε την πράσινη συνείδηση, τον πράσινο τρόπο ζωής, γιατί αυτό είναι το μέλλον. Όταν λέμε ότι σχεδόν το 40% θα πρέπει να αφιερωθεί σε πράσινες δραστηριότητες, αυτό σημαίνει ότι αυτό είναι το μέλλον μας. Αυτό σημαίνει αν δεν επενδύσουμε πράσινα, θα το πληρώσουμε στο μέλλον. Πιστεύω ότι δεν είναι αργά, πιστεύω ότι μπορούμε να φέρουμε αλλαγές με τις οποίες θα μπορέσουμε να πάμε προς τη σωστή κατεύθυνση».
Αλέξης Γεωργούλης: Θα μου άρεσε να ιδρύσω έναν κομματικό φορέα που να έχει προτεραιότητα τον πολιτισμό
Ερωτηθείς αν θα παραμείνει στην πολιτική στην περίπτωση που δεν καταφέρει να εκλεγεί ευρωβουλευτής, επισήμανε: «Έχω συνειδητοποιήσει ότι στην πολιτική ήμουνα όλα αυτά τα χρόνια που ήμουνα γνωστός. Κάθε celebrity, κάθε influencer, κάθε γνωστός, κάθε άνθρωπος, κάθε ιερέας που έχει έρεισμα στον κόσμο ασκεί πολιτική. Συνειδητοποιώντας το αυτό και βλέποντας ότι όντως αλλάζει ο κόσμος, έχοντας ξεκάθαρες πολιτικές γραμμές, πιστεύω ότι θα συνεχίσω και θα πρέπει να σκεφτώ αν θα είναι με ένα επίσημο κόμμα, όπως είναι με το Πράσινο Κίνημα, ή αν θα πρέπει να συνεχίσω να ασκώ πολιτική, όπως έκανα πριν από την πενταετία σαν καλλιτέχνης».«Έχω ονειρευτεί έναν κομματικό φορέα ο οποίος να έχει με απόλυτη προτεραιότητα και με διαφορά από τις άλλες τον πολιτισμό. Έχω ονειρευτεί ένα κόμμα το οποίο να μιλάει για τον πολιτισμό σαν το Νο1 στοιχείο που θα πρέπει να έχει κάθε στρατηγική, κάθε πολιτική, κάθε τρόπος ζωής», σημείωσε ο Αλέξης Γεωργούλης.
Ερωτηθείς αν υπάρχει ενδεχόμενο να ιδρύσει έναν κομματικό φορέα, απάντησε: «Αυτό θα μου άρεσε πάρα πολύ να το υποστηρίξω και να αφιερώσω πάρα πολύ από τον χρόνο μου και τη ζωή μου πάνω σε αυτό το κομμάτι. Είναι κάτι που λείπει, είναι κάτι που πιστεύω ότι θα πρέπει να το έχουν όλες οι χώρες. Όπως έχουμε τον πράσινο χώρο, έτσι θα πρέπει να έχουμε και τον χώρο του πολιτισμού».
Στην ερώτηση ποια είναι τα συναισθήματά του για τον ΣΥΡΙΖΑ, είπε: «Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που υπήρχε πριν από τις τελευταίες εκλογές. Στην προηγούμενη φάση του ήταν ένας ο αρχηγός, ένας ο πυρήνας, που μπορούσε να μαζέψει όλες τις συνιστώσες και να την κάνει μία, να δημιουργήσει μια συνισταμένη η οποία να είναι αυτή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που από τη φθορά, από τον χρόνο δεν κατάφερε να τις κρατήσει όλες μαζί. Ίσως επειδή η κάθε συνιστώσα θεωρούσε ότι είναι και η συνισταμένη που μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει και όχι ό,τι ανήκει σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Αυτό το έχω ζήσει και εγώ σε αυτόν τον χώρο και δεν το κρύβω ότι είχα πολλές επιθέσεις και οι πιο ύπουλες επιθέσεις ήταν μέσα από τον χώρο σίτον οποίο ήμουνα. Αυτό το πράγμα έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στο σημείο της διάσπασης, με το που ήρθε μια καινούργια προσωπικότητα, η οποία με έναν νόμιμο τρόπο κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση και ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που είχε τόσους βουλευτές, από εκεί που είχε αυτόν τον τρόπο λειτουργίας ''ξαφνικά δεν το δέχομαι, γεια σας''. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον η ρίζα του κόμματος αυτού δεν ήταν μα, ήταν περισσότερες οι ρίζες και γι’ αυτό ο καθένας αποφάσισε να κάνει το δικό του κόμμα».
«Δεν ήταν δουλειά του Στέφανου Κασσελάκη να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπήκε ο Στέφανος Κασσελάκης με τη διαδικασία που ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώριζε και είχε δημιουργήσει για το πώς θα βγαίνει ο αρχηγός, και με το που βγήκε ο αρχηγός είπαν ''το χαλάμε το παιχνίδι''. Άρα δεν ήταν δουλειά του Κασσελάκη να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως ήταν, ήταν δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ να κρατήσει τον Κασσελάκη έτσι όπως ήρθε, και η δουλειά αυτή δεν έγινε. Έπρεπε να προσαρμοστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί οι διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ βγάλανε τον Στέφανο Κασσελάκη και θα έπρεπε να προσαρμοστούν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό που φτιάξανε. Από τη στιγμή που αυτό που φτιάξανε έβγαλε αυτό το αποτέλεσμα, θα έπρεπε να αποδεχτούν το αποτέλεσμα. Αν δεν τους αρέσει, το σπάνε, αυτό δεν σημαίνει συνοχή. Δεν το κατηγορώ. Από τη στιγμή που δεν συμφωνείς, πολύ όμορφα, σηκώνεσαι και φεύγεις. Εδώ το πρόβλημα είναι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι των ανθρώπων που φύγανε», συμπλήρωσε.
Ερωτηθείς αν θα τον εξέφραζε το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, απάντησε: «Δεν θα ήταν ένα κόμμα που θα με εξέφραζε -από την αρχή το σκεφτόμουν αυτό-, γιατί αισθάνομαι πολύ περίεργα να μην μπορώ να πω ότι ο απέναντι έχει κάνει δύο σωστές κινήσεις. Είναι άσχημο να πιστεύεις ότι ο άλλος ναι είναι ικανός, αλλά δεν θα του το αναγνωρίσω. Μου ξένιζε πάρα πολύ να μην μπορείς να αποδεχτείς τις νίκες του αντιπάλου».
Στην ερώτηση τι θα γινόταν αν εξακολουθούσε να είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε: «Αν ήμουν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, κατ' αρχάς θα αποδεχόμουνα τον Στέφανο Κασσελάκη. Μίλησα με τον κ. Κασσελάκη και είδα έναν άνθρωπο έξυπνο, έχει το έρεισμα που θα μπορούσε να φτάσει στον κόσμο, έχει ηγετικές ικανότητες, δηλαδή έχει το προφίλ ενός ανθρώπου που μπορεί να γίνει αρχηγός κόμματος. Το θέμα είναι ότι δεν έχει ελληνικό database, δεν ξέρει ακριβώς τι γίνεται μέσα στη χώρα. Αυτό το μαθαίνεις. Το θέμα είναι ποιοι θα είναι αυτοί που θα του δώσουν όλη αυτή την εικόνα για να δούμε πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την Ελλάδα πιο καλή για το σύνολο».
Για τις ευρωεκλογές
Αναφορικά με τις ευρωεκλογές, επισήμανε: «Βλέπουμε ότι υπάρχει αντιπαράθεση για το τι κάνει η κυβέρνηση και το τι κάνει η αντιπολίτευση και μπαίνουμε στη διαδικασία να κρίνουμε εάν η κυβέρνηση τα πήγε καλά ή αν η αντιπολίτευση έκανε σωστά τη δουλειά της. Δεν έχει καμία σχέση και αυτό είναι το πρόβλημα, που το βλέπεις στη συμμετοχή, γιατί αν ο κόσμος μπαίνει σε μια αντιπαράθεση για το αν τα πήγε καλά η κυβερνηση ή όχι, γιατί να πάει να ψηφίσει για τις ευρωεκλογές. Δεν κρίνεται η κυβέρνηση. Με έναν τρόπο βάζουμε τον κόσμο να αδιαφορεί για τις ευρωεκλογές».
«Ήταν ένα πολύ ισχυρό σοκ, διαλύθηκα πραγματικά»
Για την περιπέτεια των καταγγελιών εις βάρος του είπε: «Ήταν τόσο ξαφνικό, που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω αν πραγματικά γινόταν σε μένα ή ήταν ένα κακό όνειρο. Ήταν ένα πολύ ισχυρό σοκ, διαλύθηκα πραγματικά και ευτυχώς υπήρχαν οι άνθρωποι που είναι κοντά μου, όπως είναι η οικογένειά μου, οι οποίοι ήρθαν και μου μιλήσανε πολύ εύστοχα. Με κρατήσανε σε ισορροπία και δεν άρχισα να τρελαίνομαι, γιατί όταν δεν ξέρεις γιατί γίνεται αυτό και δεν μπορεί να ελεγχθεί, δηλαδή ήταν ένας χείμαρρος που παρασύρει τα πάντα, δεν ήξερα πώς να κρατήσω την παραμικρή ρανίδα λογικής στο μυαλό μου. Ευτυχώς, κόσμος άρχισε μετά να μιλά δημοσίως και να λέει ''αυτό το πράγμα δεν το βρίσκω λογικό'', με αποτέλεσμα να αρχίσω να σκέφτομαι λογικά για να δω πώς μπορώ να αντιδράσω και να μπορέσω να συλλέξω τα κομμάτια μου».«Μέτρησα φίλους και ευτυχώς δεν είχα απώλειες», κατέληξε.