Με το βλέµµα στραµµένο στην επόµενη ηµέρα από τις ευρωεκλογές και στις πιθανές συµµαχίες της εθνικιστικής ∆εξιάς µε Κεντροδεξιά ή Ακροδεξιά βρίσκονται οι αναλυτές, καθώς προσέρχονται στις κάλπες οι ψηφοφόροι στα 27 κράτη-µέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πιθανό θεωρείται σε µεγάλες γραµµές η ψήφος να είναι αυτή της διαµαρτυρίας, καθώς, όπως επισηµαίνει και το Politico, οι ευρωεκλογές είναι εντέλει «τοπικές εκλογές», στις οποίες σφυγµοµετρούνται οι κυβερνήσεις και τα κρίσιµα ζητήµατα σε κάθε κράτος-µέλος. Με απλά λόγια, οι περισσότεροι πολίτες δεν ενδιαφέρονται τόσο αν την επόµενη ηµέρα στο τιµόνι της Κοµισιόν θα βρίσκεται η Φον ντερ Λάιεν ή ποιο θα είναι το µείγµα συµµαχιών στα θεσµικά ευρωπαϊκά όργανα.


Ευρωεκλογές 2024: Το διακύβευµα της ακροδεξιάς

Οµως, αν µε την ψήφο διαµαρτυρίας επιλέξουν να στηρίξουν κυρίως, π.χ., την Ακροδεξιά ή την εθνικιστική ∆εξιά, το αποτέλεσµα σωρευτικά θα φέρει αλλαγές στην Ε.Ε., που θα τους αφορούν, τελικά, άµεσα. Το διακύβευµα της ακροδεξιάς ανόδου συζητείται εδώ και µήνες, µε µία εξέλιξη στα τέλη Μαΐου να διαµορφώνει λίγο διαφορετικά τα πράγµατα.

Συγκεκριµένα, η ακροδεξιά ευρωοµάδα ∆ηµοκρατία και Ταυτότητα (I.D.) αποφάσισε να αποκλείσει το γερµανικό κόµµα Εναλλακτική για τη Γερµανία (AfD), µετά τις δηλώσεις που έκανε ο υποψήφιος του κόµµατος Μαξιµίλιαν Κραχ ότι «δεν ήταν όλοι οι άνθρωποι των SS εγκληµατίες».

Ειδικά η Μαρίν Λεπέν, η οποία επί χρόνια πάλευε να αποτινάξει τη νεοναζιστική ρετσινιά, διαµαρτυρήθηκε έντονα, ενώ και το ίδιο το AfD, που πήγαινε πολύ καλά δηµοσκοπικά στη Γερµανία, είδε τα ποσοστά του να πέφτουν. Αποτέλεσµα αυτής της αποµάκρυνσης όµως ήταν το I.D., το οποίο για αρκετούς προηγούµενους µήνες εµφανιζόταν ως τρίτη δηµοσκοπική δύναµη στην Ευρώπη, να µειώσει τα ποσοστά του και -σύµφωνα µε την τελευταία καταµέτρηση του Poll of Polls του Politico, που αναλύει τα δεδοµένα των δηµοσκοπήσεων σε όλη την Ευρώπη- να εµφανίζεται πλέον µε 69 έδρες (δηλαδή µόλις 10 περισσότερες απ’ ό,τι σήµερα). Αντίθετα, η δηµοσκόπηση δείχνει άνοδο των ανεξάρτητων υποψηφίων, που δεν πρόσκεινται πλέον σε κανέναν συνασπισµό.

Με τη Λεπέν του I.D. να θεωρείται ισχυρή δύναµη στη Γαλλία, η πραγµατική «µάχη» στην Ευρώπη φαίνεται πλέον ότι θα γίνει ανάµεσα στους εθνικιστές του κόµµατος της (προερχόµενης από την Ακροδεξιά) Τζόρτζια Μελόνι των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθµιστών (ECR) και τους Φιλελευθέρους του Renew για την τρίτη θέση (στο πιο πρόσφατο Poll of Polls ισοψηφούν µε 75 έδρες), ενώ αδιαµφισβήτητα πρώτοι φέρονται να έρχονται οι κεντροδεξιοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος µε 172 έδρες και δεύτεροι οι Σοσιαλδηµοκράτες του S&D µε 143.


Το φάσµα της Ακροδεξιάς επανέρχεται… από το παράθυρο

Τα ποσοστά αντικατοπτρίζουν ένα πιθανό επίπεδο διατήρησης του στάτους κβο και στα όργανα αποφάσεων των Βρυξελλών. Με µία διαφορά: Αν η Μελόνι, που αναµένεται να αυξήσει τα ποσοστά του ECR, αποφασίσει να συνεργαστεί µε την ευρω-Ακροδεξιά της Λεπέν, τότε το φάσµα της Ακροδεξιάς επανέρχεται… από το παράθυρο. Ενώ όµως η Λεπέν τής έχει απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση («Τώρα είναι η στιγµή να ενώσουµε τις δυνάµεις µας… Αν τα καταφέρουµε, θα µπορούσαµε να γίνουµε η δεύτερη µεγαλύτερη οµάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», είχε δηλώσει στην ιταλική εφηµερίδα «Corriere della Sera»), η Μελόνι αφήνει όλα τα ενδεχόµενα ανοιχτά.

Αλλωστε, η συνεργασία της µε την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο Μεταναστευτικό έχει υπάρξει καλή, η ίδια προβάλλεται ως «γέφυρα» και ρυθµιστής εξελίξεων στον χώρο της ευρωπαϊκής ∆εξιάς και όλα αυτά µένει να φανούν µετά τις κάλπες.

Πάντως, όπως είπε ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Βίκτορ Ορµπαν, το κόµµα του οποίου κατεβαίνει ανεξάρτητο ευρωπολιτικών σχηµατισµών: «Το µέλλον του στρατοπέδου της εθνικής κυριαρχίας (σ.σ.: sovereigntist camp) στην Ευρώπη σήµερα βρίσκεται στα χέρια αυτών των δύο γυναικών. Ολα θα εξαρτηθούν από την ικανότητα συνεργασίας µεταξύ Μαρίν Λεπέν και Τζόρτζια Μελόνι».

 Σύµφωνα µε τις σφυγµοµετρήσεις, στην Ιταλία η παράταξη της Μελόνι προηγείται µε περίπου 28% και στη Γαλλία ο Εθνικός Συναγερµός (R.N.) της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελά παρουσιάζεται να προσεγγίζει ή ακόµα και να ξεπερνά το 33%.


Η διαδικασία 

Η εκλογική διαδικασία ξεκίνησε την Πέµπτη στην Ολλανδία και αναµένεται να ολοκληρωθεί τα µεσάνυχτα της Κυριακής (ώρα Ελλάδας). Την Παρασκευή ψήφισαν οι πολίτες της Ιρλανδίας. Παρασκευή και Σάββατο ψηφίζουν στην Τσεχία, το Σάββατο οι πολίτες σε Λετονία, Μάλτα και Σλοβακία, Σάββατο και Κυριακή στην Ιταλία.

Και την Κυριακή τα υπόλοιπα κράτη-µέλη, συµπεριλαµβανοµένης και της Ελλάδας. Σύµφωνα µε ανάλυση του Politico, στη Γερµανία τα ζητήµατα πάνω στα οποία θα ψηφίσουν οι πολίτες είναι ο βαθµός εµπλοκής που θα έχει η Γερµανία στον πόλεµο στην Ουκρανία, το Μεταναστευτικό και βέβαια τα δηµοσκοπικά προβλήµατα του κυβερνητικού συνασπισµού SPD-FDP-Πρασίνων.

Στη Γαλλία, οι επιδόσεις της κυβέρνησης Μακρόν, µε το βλέµµα στραµµένο και στις προεδρικές εκλογές του 2027. Σηµασία έχει και πόσες ψήφους θα πάρει ο ακροδεξιός Ζορντάν Μπαρντελά, δεξί χέρι της Λεπέν. Στην Ιταλία το διακύβευµα περιστρέφεται γύρω από την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και πώς θα µοιραστεί η πολιτική κληρονοµιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Στην Ισπανία, η ψήφος θα αξιολογήσει την κυβέρνηση του Σάντσεθ και την απόφαση θεσµοθέτησης αµνηστίας για τους Καταλανούς αυτονοµιστές. Στην Πορτογαλία, ο Αντόνιο Κόστα είναι πιθανό να διαδεχθεί τον Σαρλ Μισέλ στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου. Αλλα διακυβεύµατα είναι οι επιδόσεις του νέου πρωθυπουργού, Λουίς Μοντενέγκρο, και το ακροδεξιό Chega.

Στη Σουηδία όλα γυρίζουν γύρω από το Μεταναστευτικό, ενώ στην Ολλανδία θα αξιολογηθεί ο νέος ολλανδικός κυβερνητικός συνασπισµός µε το ακροδεξιό PVV του Χερτ Βίλντερς. Στη Σλοβακία θα φανεί πώς θα επηρεάσει την κάλπη η απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού Ρόµπερτ Φίτσο και στην Ουγγαρία η δύναµη του κόµµατος TISZA του Πέτερ Μαγιάρ, αντίπαλου πόλου στο Fidesz του Ορµπαν.

Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά»