Αιχμές κατά της στρατηγικής που ακολούθησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, αφήνει ο αρθρογράφος της «Αυγής», Θανάσης Καρτερός, αναφερόμενος στο χαμηλό ποσοστό 14,9% που συγκέντρωσε το κόμμα στις ευρωεκλογές της Κυριακής.

Στο άρθρο του με τίτλο «Μερικά ερωτήματα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ», ο Θανάσης Καρτερός διατυπώνει πέντε ερωτήματα που αφορούν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτώμενος μεταξύ άλλων:

- Η μονοπρόσωπη εκστρατεία και οι ρηξικέλευθες εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη ωφέλησαν τελικά;

- Αποδοκιμάστηκε μόνο η αλαζονεία του Μητσοτάκη ή μήπως δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό και το one man show του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;

- Η στάση απέναντι στο αποτέλεσμα, με τις πρώτες δηλώσεις Κασσελάκη («δεν έχω καμιά τύψη», «ο λαός μου έδωσε τον χρόνο» κ.λπ.), σημαίνει ότι δεν χρειάζεται συλλογικός προβληματισμός;

Ο Καρτερός ερωτά γιατί ενώ τα ποσοστά της Ν.Δ. κατέρρευσαν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενισχύθηκε και η εκλογική του επιρροή μειώθηκε, με τη διαμαρτυρία να κατευθύνεται στην άκρα δεξιά, το ΚΚΕ και τα μικρότερα κόμματα.

Κλείνοντας, δε, το άρθρο του ο Θανάσης Καρτερός ερωτά: Είναι εχθρική ενέργεια να ζητήσει κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να προβληματιστεί μήπως υπάρχει κάποια σχέση της στάσης του προέδρου του με το εκλογικό αποτέλεσμα;

Όλο το άρθρο του Θανάση Καρτερού με τίτλο «Μερικά ερωτήματα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ»

Για τις προχθεσινές εκλογές μπορεί να παραφράσει κανείς ένα παλιό σύνθημα: Τα αποτελέσματά τους δεν ήταν απάντηση, ήταν ερωτήσεις. Για τις ηγεσίες όλων των κομμάτων, και κυρίως των «κομμάτων εξουσίας». Πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτο: Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι που τον επέλεξαν στις εκλογές της «οδυνηρής ήττας» τώρα του γύρισαν την πλάτη;

Δεύτερο: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άμοιρος ευθυνών για την τεράστια αποχή; Αφορά αυτή μόνο τη Ν.Δ. και τους άλλους;

Τρίτο: Γιατί ενώ τα ποσοστά της Ν.Δ. κατέρρευσαν, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν ενισχύθηκε, αλλά είδε την εκλογική του επιρροή να μειώνεται; Τη «διαμαρτυρία» να κατευθύνεται στην άκρα δεξιά, στο ΚΚΕ και στα μικρότερα κόμματα; Φταίνε γι’ αυτό μόνο οι επιθέσεις που όντως δέχτηκε και οι δύσκολες αντικειμενικές συνθήκες; Οι διασπάσεις κ.λπ.;

Τέταρτο: Η μονοπρόσωπη εκστρατεία και οι ρηξικέλευθες εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη ωφέλησαν τελικά; Η μάχη του πόθεν έσχες έσχε θετικό αποτέλεσμα; Αποδοκιμάστηκε μόνο η αλαζονεία του Μητσοτάκη ή μήπως δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό και το one man show του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;

Τελευταίο: Η στάση απέναντι στο αποτέλεσμα, με τις πρώτες δηλώσεις Κασσελάκη («δεν έχω καμιά τύψη», «ο λαός μου έδωσε τον χρόνο» κ.λπ.), σημαίνει ότι δεν χρειάζεται συλλογικός προβληματισμός; Συνεχίζονται τα ίδια; Όλα καλά με το θεώρημα ότι μειώθηκε η διαφορά με τη Ν.Δ.; Αν ναι, λίγος Μπρεχτ.

Κάποτε επισκέφτηκε τον κ. Κ. ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία του. Μετά από λίγη ώρα, ο κ. Κ. είπε στον καθηγητή: «Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς ενοχλητικά, σκέφτεσαι ενοχλητικά». Σαν τ’ άκουσε αυτό ο καθηγητής, θύμωσε και του είπε: «Δεν μ’ ενδιαφέρει τι σκέφτεσαι για το άτομό μου, μ’ ενδιαφέρει να μάθω τη γνώμη σου γι’ αυτά που λέω». «Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο», αποκρίθηκε ο κ. Κ. «Σε βλέπω να βαδίζεις αδέξια και το βάδισμά σου δεν έχει προορισμό. Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δεν φωτίζει τίποτα. Βλέποντας τη στάση σου παύει να μ’ ενδιαφέρει ο στόχος σου».

Είναι εχθρική ενέργεια να ζητήσει κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να προβληματιστεί μήπως υπάρχει κάποια σχέση της στάσης του προέδρου του με το εκλογικό αποτέλεσμα;