Η απειλή της Ακροδεξιάς και συγκεκριµένα της Μαρίν Λεπέν οδήγησε, ή ενδεχοµένως ανάγκασε, τις ευρύτερες δυνάµεις της γαλλικής Αριστεράς να συνεννοηθούν και να προχωρήσουν στη συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου, που θα κατεβεί στις εκλογές.

Σε αυτό, µάλιστα, συµµετέχει ως υποψήφιος βουλευτής, δίνοντας προφανώς και τον πιο υψηλό συµβολισµό, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ.

Πώς οι πολιτικές εξελίξεις και το Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία δείχνουν τον δρόµο και στην Ελλάδα για συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέας Αριστεράς

O γαλλικός άνεµος των συνεργασιών είναι προφανές ότι έχει παρενέργειες και στην Ελλάδα, καθώς πάρα πολλά στελέχη της εγχώριας Κεντροαριστεράς επικαλούνται το γαλλικό παράδειγµα προκειµένου να προωθήσουν την ιδέα της συνεννόησης µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέας Αριστεράς.

Επισηµαίνουν τις οµοιότητες µε τη Γαλλία, επικαλούµενοι το αποτέλεσµα των πρόσφατων ευρωεκλογών, σύµφωνα µε το οποίο ελλοχεύει ο κίνδυνος τα κόµµατα στα δεξιά της Ν.∆. να αποτελέσουν στις επόµενες εθνικές εκλογές τον βασικό αντίπαλο πόλο της κυβέρνησης.


Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις

Την κατεύθυνση των συνεργασιών «δείχνουν» και δύο δηµοσκοπήσεις που έγιναν τις τελευταίες ηµέρες. Με βάση τα ευρήµατα της Metron Analysis και της GPO παραπάνω από το 70% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ επιθυµούν να υπάρξει συνεργασία των δύο κοµµάτων. Κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» πως «όπου πήγαινα στις ευρωεκλογές οι πολίτες µου έθεταν το θέµα των συνεργασιών και µας προέτρεπαν να τα βρούµε µε το ΠΑΣΟΚ».

Το τελευταίο διάστηµα µοιάζουν να έχουν λειανθεί εντελώς οι µεγάλες διαφορές που χώριζαν τα δύο κόµµατα για πάρα πολλά χρόνια. Ακόµα και έως τις εθνικές εκλογές, ο Νίκος Ανδρουλάκης απέκρουε κατηγορηµατικά κάθε πρόταση συνεργασίας, έστω και προσχηµατική, που κατέθετε ο Αλέξης Τσίπρας.

Τα πράγµατα, ωστόσο, φαίνεται πως έχουν µπει σε µια διαφορετική ρότα και όλα τα κεντρικά πρόσωπα του χώρου µιλούν για την ανάγκη των προοδευτικών συνεργασιών.

Πρώτοι από όλους οι πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας, αλλά και οι πρόεδροι των κοµµάτων, Στέφανος Κασσελάκης, Νίκος Ανδρουλάκης και Αλέξης Χαρίτσης. Επίσης και κορυφαία στελέχη των κοµµάτων, όπως η Ολγα Γεροβασίλη, ο Χρήστος Σπίρτζης, η Κατερίνα Νοτοπούλου, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Γιώργος Βασιλειάδης, ο Νίκος Παππάς, ο Μιχάλης Κατρίνης, ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Παύλος Χρηστίδης, ο Θόδωρος Μαργαρίτης, η Εφη Αχτσιόγλου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Νίκος Μπίστης, ο Κώστας Καρπόζηλος κ.ά.

Στη σχετική συζήτηση έχουν πάρει θέση και διανοούµενοι του χώρου, ανάµεσα σε αυτούς οι Αντώνης Λιάκος, Γιώργος Σωτηρέλης, Νίκος Γκιώνης, Ξενοφών Κοντιάδης κ.ά.

∆ύσκολες και σύνθετες οι συνεργασίες

Ταυτόχρονα, ενώ όλοι επισηµαίνουν την ανάγκη συνεργασιών, παραδέχονται ότι οι διαδικασίες είναι πάρα πολύ δύσκολες και σύνθετες. Αφενός γιατί υπάρχουν µεγάλες εσωτερικές δυσκολίες και στα τρία κόµµατα, αφετέρου διότι υπάρχουν περισσότεροι διαθέσιµοι αρχηγοί από όσους µπορεί να «καταναλώσει» ο χώρος. Αρχής γενοµένης από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου η παρουσία του κ. Κασσελάκη µοιάζει να µπερδεύει κάπως τα πράγµατα, καθώς ο πρόεδρος του κόµµατος δεν έχει ξεκαθαρίσει στα στελέχη του τι θέλει ακριβώς να κάνει στο πεδίο των συνεργασιών. Στην τελευταία του συνέντευξη (ΑΝΤ1) υποστήριξε πως αν υπάρξει µια ενιαία κάλπη για την εκλογή προέδρου, ακόµα και αν συµµετέχει σε αυτή ο Αλέξης Τσίπρας, ο ίδιος θα είναι υποψήφιος. Επιπλέον, η θέση του κ. Κασσελάκη να εξαιρέσει από τον διάλογο τη Νέα Αριστερά και να συµπεριλάβει την Πλεύση Ελευθερίας της κ. Κωνσταντοπούλου βρίσκει αντίθετα τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Συν τοις άλλοις, στην πλευρά της εσωκοµµατικής µειοψηφίας µπορεί να κινούνται σε δύο γραµµές σε σχέση µε το πώς πρέπει να χειριστούν τον κ. Κασσελάκη, συµφωνούν, όµως, στην άποψη να περιµένουν τις κινήσεις που προτίθεται να κάνει ο κ. Τσίπρας. Κοµβική εκκρεµότητα Ακόµα πιο σύνθετα είναι πλέον τα πράγµατα στο ΠΑΣΟΚ, µετά την αµφισβήτηση του κ. Ανδρουλάκη και του πολύ πιθανού σεναρίου να στηθούν κάλπες το φθινόπωρο για την εκλογή αρχηγού. Οσο υπάρχει αυτή η κοµβική εκκρεµότητα είναι σαφές ότι οι συζητήσεις για το «µεγάλο» δεν µπορούν να προχωρήσουν. Παρά ταύτα, έχει σηµασία το πώς οι δυνάµει υποψήφιοι, µε πρώτον απ’ όλους τον κ. Ανδρουλάκη, θα εντάξουν στη ρητορική τους τη θέση τους για τις συνεργασίες µε τα άλλα κόµµατα. Το δυσµενές εκλογικό αποτέλεσµα της Νέας Αριστεράς εκ των πραγµάτων αδυνατίζει τη θέση του κόµµατος του κ. Χαρίτση.

Από την άλλη, παραµένει πολύ σηµαντικός ο ρόλος της Νέας Αριστεράς, καθώς διαθέτει µια πλειάδα σηµαντικών στελεχών, αλλά και το στοιχείο της πολιτικότητας που σε ένα βαθµό απουσιάζει από τα άλλα κόµµατα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να επισηµανθεί ότι ο σπόρος των συνεργασιών µπήκε πολύ έντονα στο συνέδριο του κ. Τσίπρα, τόσο µε την ηχηρή του παρέµβαση όσο και µε την ουσιαστική τοποθέτηση του Γιώργου Παπανδρέου. Το σήµα των συνεργασιών έχουν πάρει και «δυνάµεις από τα κάτω», δηλαδή εκπρόσωποι των συνδικάτων, επιστηµονικών και παραγωγικών φορέων, που προωθούν την ατζέντα των προοδευτικών συνεννοήσεων. ∆ιαφαίνεται δηλαδή πως από τον Σεπτέµβριο -και πολύ περισσότερο από τη στιγµή που θα ολοκληρωθούν οι εσωκοµµατικές διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ- οι συζητήσεις θα µπουν σε πιο στέρεες βάσεις.

Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή