Ο κύβος... ερρίφθη για τον Μανώλη Χριστοδουλάκη, ο οποίος προέβη σε κάλεσμα για συμπόρευση με τον Χάρη Δούκα στην προσπάθεια του δεύτερου να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ, μετά την αμφισβήτηση στην οποία επήλθε μετά το αποτέλσμα των ευρωεκλογών ο Νίκος Ανδρουλάκης.

«Χρειαζόμαστε μια γενναία, τολμηρή Αλλαγή. Για την παράταξη, για την πατρίδα! Χάρη πάμε;», τονίζει ο Μανώλης Χριστοδουλάκης.

Ειδικότερα, το όνομα του βουλευτή Ανατολικής Αττικής εσχάτως «έπαιζε δυνατά» για την διεκδίκηση της ηγεσίας του κόμματος, όμως ο κ. Χριστοδουλάκης αποφάσισε να «κάνει πίσω» και να στηρίξει την υποψηφιότητα του δημάρχου Αθηναίων, επιδιώκοντας μία «νέα μέρα» για το κόμμα και ευρύτερα την Κεντροαριστερά. Μάλιστα, το πρωί της Τρίτης, η στήλη Big Mouth αποκάλυπτε πρώτη τον «γάμο» ανάμεσα σε Δούκα και Χριστοδουλάκη, με τη συμφωνία να επισημοποιείται μετά τη βραδινή συνάντηση που είχαν οι δύο άνδρες ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. 

Όπως αναφέρει στην δήλωση που πραγματοποίησε, δεν υπάρχει «χρόνος για χάσιμο, δεν έχουμε την πολυτέλεια των προσωπικών εγωισμών, δεν έχουμε το περιθώριο να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες και αυτοαναφορικές διεργασίες την ώρα που η κοινωνία αποζητά διέξοδο έκφρασης». Ο πρώην Γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής και σήμερα βουλευτής Ανατολικής Αττικής επισημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ανταποκριθεί στον πρωταγωνιστικό του ρόλο και οφείλει «να εμπνεύσει την νέα γενιά της πατρίδας μας, και κυρίως, να βάλει τον πήχη ψηλά».



Αναλυτικά η δήλωσή του

Η παράταξη βρίσκεται σε μία κρίσιμη, ιστορική καμπή. Η ίδια η πολιτική συγκυρία μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας.

Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, δεν έχουμε την πολυτέλεια των προσωπικών εγωισμών, δεν έχουμε το περιθώριο να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες και αυτοαναφορικές διεργασίες την ώρα που η κοινωνία αποζητά διέξοδο έκφρασης. Και την ζητά τώρα. Την ζητά από εμάς, αλλά δεν θα μας περιμένει.

Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, το έλλειμμα εμπιστοσύνης στην πολιτεία και τους θεσμούς της, οι διχαστικές φωνές του δήθεν αντισυστημισμού της ακροδεξιάς που καραδοκούν, αλλά και οι μεγάλες ευκαιρίες και προκλήσεις της χώρας, διαμορφώνουν μια ανυπέρβλητη κοινωνική επιτακτικότητα.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο. Οφείλει με όρους αυτοπεποίθησης και εξωστρέφειας να κινητοποιήσει ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας και της δημιουργίας, δυνάμεις ασυμβίβαστα προοδευτικές, σφυρηλατημένες με το βάρος του αξιακού φορτίου της δημοκρατικής παράταξης. Οφείλει να εμπνεύσει την νέα γενιά της πατρίδας μας, και κυρίως, να βάλει τον πήχη ψηλά.

Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζει η μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Ζητάμε περισσότερα και τα διεκδικούμε.

Η παράταξη ανήκει σε όλους εμάς, ανήκει στους εμφανείς και αφανείς αγωνιστές της, σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό της χώρας. Σε κάθε κοιτίδα αγωνίας και προβληματισμού, όπου γεννιέται προσδοκία και ελπίδα.

Και η ελπίδα θέλει υπέρβαση, απαιτεί από εμάς επιλογές τολμηρές. Επιλογές που ενώνουν δυνάμεις, αντί να διχάζουν.

Γνωρίζω καλά, πως βρισκόμαστε σε έναν δρόμο που κανείς δεν μπορεί να περπατήσει μόνος του. Πως στο κρίσιμο σταυροδρόμι, αυτό που έχει αξία είναι οι προτεραιότητες που βάζεις. Ο αγώνας για την πατρίδα σου, η πίστη στην ψυχή της παράταξης, η αφοσίωση στις ιδέες και τις αρχές σου.

Πιστεύω βαθιά, πως η φωνή και τα «θέλω» της κοινωνίας δεν ορίζονται από τα «εγώ» ή την προσωπική φιλοδοξία. Προσωπικά ήξερα πάντα να την υπερβαίνω. Το ίδιο επιλέγω και τώρα.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, το βάρος μιας ευθύνης που μοιράζεται, για μένα είναι σαφές ποιο μοντέλο μπορεί να ενώσει δυνάμεις, να μεγαλώσει την παράταξη, να κερδίσει τη ΝΔ, να δώσει διέξοδο διακυβέρνησης σε μία κοινωνία με ανάγκες και προβλήματα. Και τελικά, να δώσει προοπτική νίκης για το μεγάλο ΠΑΣΟΚ που ονειρευόμαστε.

Χρειαζόμαστε μια γενναία, τολμηρή Αλλαγή. Για την παράταξη, για την πατρίδα!

Χάρη πάμε;