Ο νέος υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστος Κέλλας συστήνεται στην «Αλλη όψη» της «Κυριακάτικης Απογευµατινής» και µιλάει για την υπουργοποίησή του, την Ιατρική που είναι η µεγάλη του αγάπη, τη Λάρισα και το παράπονο που έχει από τον γιο του, επειδή δεν του σηκώνει το τηλέφωνο.

Αναφέρει ακόµα την είσοδό του στην πολιτική και τις προσδοκίες για την ανάκαµψη της αγροτικής οικονοµίας, η οποία αποτελεί προσωπικό στοίχηµα του πρωθυπουργού

Την περιµένατε την υπουργοποίηση;

Ναι, την περίµενα. Πάντα υπάρχει κρυφή ελπίδα. Η Λάρισα ήταν πέντε χρόνια εκτός κυβέρνησης και νοµίζω ότι δικαιούνταν εκπροσώπηση και µάλιστα ειδικά µετά τις µεγάλες καταστροφές και µε τον «Ιανό» και τον σεισµό που έπληξαν τον Νοµό Λαρίσης, αλλά και µε τον «Daniel» και τον «Elias» που έπνιξαν όλη τη Θεσσαλία. Πρώτος βουλευτής σε σταυρούς ήµουν στη Λάρισα και όχι µόνο στη Λάρισα, αλλά και στη Θεσσαλία. Ηταν, θα έλεγα, όχι αναµενόµενο, αλλά το ήλπιζα βάσιµα.

Και πώς νιώσατε όταν χτύπησε το τηλέφωνό σας;

Με πήρε ο πρωθυπουργός και µου είπε: «Αναλαµβάνεις υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Είσαι ευχαριστηµένος; Η Θεσσαλία έχει πολύ µεγάλα προβλήµατα». Του είπα: «Πρόεδρε, αλίµονο. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιµή και θα κάνω ό,τι µπορώ, ό,τι περνάει από το χέρι µου για να ανταποκριθώ στη µεγάλη τιµή που µου κάνεις». Και µε την ευκαιρία αυτή βεβαίως θα ήθελα να τον ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την τιµή που µου έκανε να µου αναθέσει αυτό το κρίσιµο υπουργείο για τον Θεσσαλικό κάµπο, αλλά και για όλη την Ελλάδα. Και βεβαίως οι ευθύνες είναι µεγάλες, γιατί ξέρετε ότι υπάρχουν πάρα πολλά προβλήµατα στον κλάδο και θέλει πολλή δουλειά και πολλή προσπάθεια για να αποκατασταθεί η ηρεµία στον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσµο.

434

Πώς ήταν η πρώτη ηµέρα στο υπουργείο;

Ηρθα την πρώτη µέρα εδώ για την παράδοση-παραλαβή µε τον υπουργό, τον κ. Τσιάρα, ο οποίος είναι και πολλά χρόνια φίλος, αλλά και µε τον υφυπουργό, τον ∆ιονύση Σταµενίτη, µε τον οποίον επίσης εκλεγήκαµε µαζί πρώτη φορά το ’12 στη Βουλή και ήµασταν φίλοι και συνεργάτες. Η πρώτη µέρα είχε συγκίνηση, χαρά, υπερηφάνεια, τιµή, όλα µαζί τα συναισθήµατα. Παρότι η παράδοση-παραλαβή έγινε αµέσως µετά την ορκωµοσία, µέσα σε λίγες ώρες ήρθε πολύς κόσµος και από τη Λάρισα. Είναι πρώτες µέρες εδώ και ακόµα βλέπουµε τις υποχρεώσεις και την οργάνωση, αλλά και το αντικείµενο του υπουργείου. Εχουµε πολλή δουλειά µπροστά µας.

Σας αγχώνει το γεγονός πως εκπροσωπείτε τον ταλαιπωρηµένο Θεσσαλικό κάµπο; Νιώθετε µεγαλύτερη ευθύνη;

Η Λάρισα και η Θεσσαλία γενικότερα είναι πολύ τραυµατισµένη, βαριά τραυµατισµένη από την κλιµατική αλλαγή τα τελευταία χρόνια. Ο κόσµος της Λάρισας αισθάνθηκε µεγάλη ανακούφιση. Μέχρι την περασµένη εβδοµάδα είχε παράπονο γιατί δεν είναι στην κυβέρνηση. Τώρα αισθάνθηκε ανακούφιση, αλλά ταυτόχρονα, όπως καταλαβαίνετε, οι ευθύνες που πέφτουν στις πλάτες µου είναι πολύ µεγάλες. Είµαι έτοιµος, όµως, να ανταποκριθώ. Θέλω να σας πάω πίσω στα παιδικά σας χρόνια.

Πώς ήταν ο µικρός Χρήστος Κέλλας στη Λάρισα;

Τα παιδικά χρόνια ήταν όπως ήταν παλιότερα τα παιδικά χρόνια στη Λάρισα. 4ο ∆ηµοτικό Σχολείο Λάρισας, 1ο Γυµνάσιο Αρρένων. Στη συνέχεια σπουδές. Τελείωσα την Ιατρική Αθηνών και αµέσως έφυγα για τη Γερµανία. Εκανα ειδικότητα στην Αναισθησιολογία και Εντατική Ιατρική στην Πανεπιστηµιακή Κλινική του Μίνστερ και στη συνέχεια στην Κολονία. Επέστρεψα στην Ελλάδα, όπου έκανα τη στρατιωτική µου θητεία, και στη συνέχεια -παρότι είχα πολλές προτάσεις από ιδιωτικά νοσοκοµεία των Αθηνών-, επειδή είναι στην καρδιά µου, στη Λάρισα, από το 1990 µέχρι και πρόσφατα.

“Η Ιατρική ήταν το παιδικό όνειρο το οποίο έγινε πραγματικότητα. Στην πολιτική ξεκίνησα χωρίς να περιμένω ότι θα εκλεγώ”

Ιατρική ή πολιτική;

Και στην Ιατρική και στην πολιτική υπηρετείς τον άνθρωπο. Για εµένα αυτό είναι ύψιστο καθήκον και τιµή. Η Ιατρική ήταν το παιδικό όνειρο το οποίο έγινε πραγµατικότητα. Στην πολιτική ξεκίνησα χωρίς να περιµένω ότι θα εκλεγώ, βάζοντας υποψηφιότητα µε τον υποψήφιο δήµαρχο τότε και δήµαρχο Λαρισαίων στη συνέχεια, τον Κώστα Τζανακούλη. Εξελέγην δηµοτικός σύµβουλος, έγινα αντιδήµαρχος. Τον πρώτο χρόνο ήµουνα πρόεδρος στον Οργανισµό Κοινωνικής Πολιτικής, στη συνέχεια αντιδήµαρχος Οικονοµικών και ∆ιοίκησης και ∆ηµοτικής Αστυνοµίας και Κοινωνικής Πολιτικής τη µεθεπόµενη χρονιά. Συνέχισα να ασχολούµαι βέβαια µε την Ιατρική, την οποία και αγαπούσα και αγαπώ. Η Ιατρική έχει βέβαια µόνο αγωνίες. Εικοσιτετράωρα εργασίας, καµία διάκριση µεταξύ µέρας και νύχτας. Μέχρι που το 2012 χτύπησε το τηλέφωνο του υποψήφιου πρωθυπουργού, του Αντώνη Σαµαρά, και µου είπε: «Σε θέλω υποψήφιο». Αρνήθηκα βέβαια δυο-τρεις φορές. Τελικά µε έπεισε και κατέβηκα πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής το 2012. Και ω του θαύµατος, βγήκα κιόλας, προς µεγάλη έκπληξη πάρα πολλών. Εκτοτε εκλέγοµαι συνέχεια και µε µεγάλη αύξηση σε αριθµό ψήφων. Το 2015, τα δύσκολα χρόνια της πρωθυπουργίας Σαµαρά, την εποµένη το πρωί των εκλογών του Ιανουαρίου µε πήρε Σαµαράς και µου λέει: «Συγχαρητήρια! Τι έκανες; Από 11.800 που είχες, πήρες 19.000 σταυρούς! ∆εν υπάρχει 80% αύξηση τέτοια εποχή». Μεγάλη τιµή για µένα. Με τίµησαν οι Λαρισαίοι, µε τίµησαν όλα τα χρόνια που ήµουν υποψήφιος και όπως καταλαβαίνετε µου ανταπέδωσαν την αγάπη που τους έχω.

345543534

Εχετε δηµιουργήσει µία ωραία οικογένεια. Εχετε αδυναµία στην κόρη ή στον γιο;

Και στους δύο. Αδυναµία. Εντάξει, τα κορίτσια είναι αλλιώς, αλλά και στα δύο παιδιά µας έχουµε την ίδια αδυναµία. Απλώς µε τα κορίτσια µιλάς, µε τον γιο δεν πολυµιλάς.

Είστε από τους µπαµπάδες που παίρνουν τηλέφωνο όλη µέρα τα παιδιά;

Με την κόρη µιλάµε πιο πολύ, ο γιος δεν το σηκώνει. ∆εν το σήκωνε ποτέ, ούτε ως φοιτητής. Και είχαµε και πολλές λαχτάρες. Τροµάξαµε κάποια στιγµή γιατί δεν το σήκωνε όλη την ηµέρα. Τώρα βέβαια είναι και πολυάσχολος, γιατί εργάζεται και ως ελεύθερος επαγγελµατίας, πολιτικός µηχανικός, αλλά και ως αντιδήµαρχος. Εχει φόρτο. Εν πάση περιπτώσει, γενικώς δεν τα έχει καλά µε το τηλέφωνο, µε τον µπαµπά του. Μιλάει όµως µε όλους τους άλλους.

Με τη µαµά του;

Με τη µαµά του µιλάει λίγο περισσότερο, αλλά µη φανταστείτε πολύ.

Με τη γυναίκα σας πώς γνωριστήκατε;

Ηµασταν σχεδόν συµµαθητές στο σχολείο. Βέβαια τότε ήταν αρρένων και θηλέων. Οι γονείς ήταν φίλοι. Γνωριζόµασταν από µικρά παιδιά και κάποια στιγµή συνέβη το µοιραίο. Ηµασταν γνωστοί, ήµασταν φίλοι, ήµασταν σε κοινές παρέες, αλλά ο δεσµός προέκυψε πολύ αργότερα, στο Πανεπιστήµιο. Η γυναίκα µου είναι ψυχολόγος. Σπούδασε στη Γαλλία, στην Γκρενόµπλ, και εργαζόταν από το 1989 ως ψυχολόγος στο Ειδικό Σχολείο της Λάρισας, το µοναδικό Ειδικό Σχολείο που είχε τότε η Λάρισα, από το οποίο και έφυγε µε πρόωρη σύνταξη πριν από µερικά χρόνια.

“Η πολιτική υποβαθμίζει το επίπεδο ζωής της οικογένειάς μας, επειδή, όταν ασχολείσαι με την πολιτική, είσαι απασχολημένος όλο το 24ωρο”

Σας προτιµάει γιατρό ή πολιτικό;

∆εν θέλει να ακούει για πολιτική και µε τον γιο µας που ασχολείται δεν το θέλει καθόλου, γιατί λέει ότι η πολιτική υποβαθµίζει το επίπεδο ζωής της οικογένειάς µας, επειδή, όταν ασχολείσαι µε την πολιτική, είσαι απασχοληµένος όλο το 24ωρο και µε ένα τηλέφωνο στο χέρι.

∆εν σας αντέχει δηλαδή;

Τώρα µε αντέχει, τώρα µε συνήθισε και δεν µπορεί χωρίς εµένα.

Εχετε χρόνο για εσάς ή χρόνο να πάτε ένα ταξίδι µε τη γυναίκα σας και να βρεθείτε όλοι µαζί ως οικογένεια;

Αυτά τα έχουµε ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά τρώµε όλοι µαζί. Ταξίδια κάνουµε το καλοκαίρι λίγες µέρες που δικαιούµαστε ως βουλευτές να φύγουµε, γιατί τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχουν και τα θερινά τµήµατα. Θα πραγµατοποιήσουµε µια µικρή απόδραση και µετά το υπόλοιπο διάστηµα το περνάµε στον Πλαταµώνα, όπου έχουµε το εξοχικό. Η σύζυγος είναι εκεί και οι υπόλοιποι είµαστε διερχόµενοι.

Γκρινιάζει που την αφήνετε µόνη της;

Ετσι ήταν όλα τα χρόνια. Εγώ τα Σαββατοκύριακα είµαι στη Λάρισα. Βέβαια, τώρα οι υποχρεώσεις µε την ανάληψη του υφυπουργείου θα είναι ακόµα περισσότερες, αλλά τα Σαββατοκύριακα στη Λάρισα θα είµαστε.

Τι σηµαίνει για εσάς η Λάρισα;

Είναι η πόλη που γεννήθηκα, που µεγάλωσα και που σκοπεύω να µην εγκαταλείψω ποτέ.

Οταν τη βλέπατε τη Λάρισα και γενικότερα τον Θεσσαλικό κάµπο να βιώνει όλα αυτά τα τραγικά που βίωσε πώς νιώθατε;

Αυτά που βλέπατε από την τηλεόραση δεν έχουν καµία σχέση µε την πραγµατικότητα. Αυτά που συνέβησαν και τα οποία ζήσαµε τα τελευταία χρόνια στη Λάρισα ήταν πέραν πάσης φαντασίας. Ηταν πράγµατα πρωτόγνωρα, βιβλικά. Και ακόµα και τώρα υπάρχουν 120-130 χιλιάδες στρέµµατα τα οποία είναι πληµµυρισµένα µε νερό. Καταστράφηκαν περιουσίες και άλλαξε η ζωή του κόσµου. Θα χρειαστεί καιρός για να επανέλθει η ζωή στην προτεραία κατάσταση. Η κυβέρνηση οφείλω να οµολογήσω ότι από την πρώτη στιγµή στάθηκε στο πλευρό των πολιτών. Τεράστιες προσπάθειες έγιναν. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται πολύ συχνά στη Λάρισα το τελευταίο διάστηµα, έχουν γίνει αρκετά και µένουν να γίνουν πολύ περισσότερα. Είναι και προσωπικό στοίχηµα του Κυριάκου Μητσοτάκη η αποκατάσταση της εθνικής οικονοµίας, της αγροτικής οικονοµίας. Και είναι στοίχηµα το οποίο θέλουµε να κερδίσουµε και πιστεύω ότι θα το κερδίσουµε.

Φιλίες στην πολιτική έχετε δηµιουργήσει;

Ναι, έχω κάνει πολλούς φίλους, µόνο που δεν µπορώ να τους απολαύσω, γιατί ο χρόνος µου δεν είναι διαθέσιµος για βόλτες και για εκδροµές. Είναι πολύ λίγος και από εδώ και πέρα λόγω υπουργείου θα είναι πολύ λιγότερος. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους, ενδιαφέροντες ανθρώπους και ανθρώπους µε τους οποίους έχω δεθεί.

Ησασταν από τα πρώτα βαριά περιστατικά κορονοϊού. Πώς το βιώσατε τότε;

∆εν είχα ποτέ νοσηλευθεί. Γενικώς δεν είχα ποτέ κανένα πρόβληµα υγείας. Ηµουν στο... πέταγµα, αλλά µε τη βοήθεια των γιατρών του Πανεπιστηµιακού Νοσοκοµείου της Λάρισας, παρότι ήµουνα το πρώτο περιστατικό, άρα δεν υπήρχε η εµπειρία και η γνώση, τα κατάφερα και µπορώ να πω ότι βγήκα και πιο δυνατός από αυτή την περιπέτεια.

Αναθεωρήσετε πράγµατα µέσα σας;

Ναι, αναθεώρησα πολλά. Οτι δεν αξίζει να στενοχωριόµαστε για τίποτα. Οτι η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό. Και το λέει ένας γιατρός που ζει καθηµερινά µε ασθενείς. Νοµίζω ότι πρέπει ο κόσµος να χαίρεται τη ζωή του, να χαίρεται τα πολλά και µικρά, γιατί αυτές είναι οι χαρές της ζωής και γιατί δεν ξέρει τι του ξηµερώνει.

*Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή