Οικονόμου στην ΚΟ της ΝΔ: "Ο πήχης μας δεν είναι τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ - Η αποϊδεολογικοποίηση οδηγεί στη συντριβή των παραδοσιακών κομμάτων"
Η τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ
Το σχόλιο του Γιάννη Οικονόμου για τις ευρωεκλογές, την συζήτηση για την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος, αλλά και για την ανάγκη για «ένα κοινωνικό συμβόλαιο, με χαρακτηριστικά σοβαρής αναδιανομής»
«Τόσο για λόγους αξιακούς και θεσμικούς όσο και για λόγους αποτελεσματικότητας και προοπτικής, ή και για όλα αυτά μαζί, ένα κρίσιμο μέρος των ψηφοφόρων μας αποφάσισε να μην μας ψηφίσει αυτή τη φορά, χωρίς όμως να κάνει μαζικά το μεγάλο βήμα και να υπερψηφίσει άλλο κόμμα», σημείωσε μιλώντας στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ ο βουλευτής Φθιώτιδας του κόμματος, Γιάννης Οικονόμου.
Συνέχισε, λέγοντας πως «καταφέραμε να φέρουμε την ανεργία κοντά στο 10%, μειώσαμε πάνω από 50 φόρους, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό, όπως και τις συντάξεις και τους μισθούς. Όμως, παράλληλα, έχουμε πολλούς ανθρώπους που αντικειμενικά τα βγάζουν δύσκολα πέρα όχι επειδή είναι άνεργοι, αλλά διότι εργάζονται σε κακοπληρωμένες δουλειές: το 53% των μισθωτών αμείβεται με 1000 ευρώ και λιγότερα. Και μόλις το 10% λαμβάνει μισθό μεγαλύτερο από 2000 ευρώ μεικτά. Δεκάδες χιλιάδες καταρτισμένοι άνθρωποι 30-40 ετών, με προσόντα αυξημένα, εργάζονται με μισθούς που υπολείπονται των προσόντων τους και των επενδύσεων που έκαναν για να αποκτήσουν τα προσόντα αυτά».
Πρόσθεσε, δε, πως «ο πήχης μας δεν είναι πια τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ και οι πολίτες έχουν πια σοβαρές επιφυλάξεις για το αν μπορούμε να φέρουμε ουσιώδεις βελτιώσεις στη ζωή και το βιοτικό τους επίπεδο, αν συνεχίσουμε να βαδίζουμε όπως σήμερα. Όχι γιατί αυτά που κάνουμε είναι λάθος, αλλά επειδή στον 5ο χρόνο της διακυβέρνησης μας δεν φαίνονται αρκετά και ικανά να εμπνεύσουν προοπτική ότι θα υπάρξει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η απτή πιθανότητα για ένα καλύτερο αποτέλεσμα είναι το κύριο πολιτικό διακύβευμα και το αίτημα της κοινωνίας των πολιτών, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ένα αίτημα που φωνάζει για ένα κοινωνικό συμβόλαιο, με χαρακτηριστικά σοβαρής αναδιανομής».
Ο Γιάννης Οικονόμου σημείωσε πως «ο πολίτης δεν αποδέχεται να υπάρχουν εντός Ελλάδας άβατα, στα οποία δεν μπορεί να μεταβεί και να μετάσχει εξαιτίας οικονομικής υστέρησης, ούτε να αισθάνεται ότι η διαρκής βελτίωση που συντελείται απέχει πολύ από το να του εξασφαλίσει ένα εισόδημα που θα του επιτρέψει να προσφέρει στα παιδιά του έστω αυτά που του πρόσφεραν οι δικοί του γονείς».
«Η υποταγή στη λογική του ότι με τα μνημόνια χάσαμε το 30% των εισοδημάτων μας και ταυτόχρονα η ζωή έγινε πιο ακριβή παντού, αλλά κάποια στιγμή θα προσαρμοστούμε, δεν πείθει, ακόμα και υπό την απειλή πως όποια άλλη πολιτική θα οδηγούσε σε νέα μνημόνια», είπε επίσης.
Και πρόσθεσε πως «τα μεγάλα εθνικά και παγκόσμια ζητήματα απαιτούν απαντήσεις που μπορούν να δοθούν μόνο από κόμματα με σαφή ιδεολογικό χαρακτήρα, τέτοιο που θα σηματοδοτεί την μετεξέλιξη και την διεύρυνση αλλά όχι την αλλοίωση και την μετάλλαξη ή ακόμη χειρότερα την ισοπέδωση. Η αποϊδεολογικοποίηση σταδιακά αλλά αναπόφευκτα οδηγεί σε συντριβή των παραδοσιακών κομμάτων και γιγάντωση των άκρων».
Ο Γιάννης Οικονόμου κατέληξε καταθέτοντας «τέσσερεις προτάσεις: η κυβέρνηση χρειάζεται ένα πολιτικό κέντρο, να δημιουργηθεί παρατηρητήριο εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και των νόμων που έχουμε ψηφίσει, το υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης χρειάζεται θεσμικό αναπροσανατολισμό, περιεχόμενο και γενναίο προϋπολογισμό, ριζική αναδιοργάνωση του κόμματος».
Συνέχισε, λέγοντας πως «καταφέραμε να φέρουμε την ανεργία κοντά στο 10%, μειώσαμε πάνω από 50 φόρους, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό, όπως και τις συντάξεις και τους μισθούς. Όμως, παράλληλα, έχουμε πολλούς ανθρώπους που αντικειμενικά τα βγάζουν δύσκολα πέρα όχι επειδή είναι άνεργοι, αλλά διότι εργάζονται σε κακοπληρωμένες δουλειές: το 53% των μισθωτών αμείβεται με 1000 ευρώ και λιγότερα. Και μόλις το 10% λαμβάνει μισθό μεγαλύτερο από 2000 ευρώ μεικτά. Δεκάδες χιλιάδες καταρτισμένοι άνθρωποι 30-40 ετών, με προσόντα αυξημένα, εργάζονται με μισθούς που υπολείπονται των προσόντων τους και των επενδύσεων που έκαναν για να αποκτήσουν τα προσόντα αυτά».
Πρόσθεσε, δε, πως «ο πήχης μας δεν είναι πια τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ και οι πολίτες έχουν πια σοβαρές επιφυλάξεις για το αν μπορούμε να φέρουμε ουσιώδεις βελτιώσεις στη ζωή και το βιοτικό τους επίπεδο, αν συνεχίσουμε να βαδίζουμε όπως σήμερα. Όχι γιατί αυτά που κάνουμε είναι λάθος, αλλά επειδή στον 5ο χρόνο της διακυβέρνησης μας δεν φαίνονται αρκετά και ικανά να εμπνεύσουν προοπτική ότι θα υπάρξει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η απτή πιθανότητα για ένα καλύτερο αποτέλεσμα είναι το κύριο πολιτικό διακύβευμα και το αίτημα της κοινωνίας των πολιτών, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ένα αίτημα που φωνάζει για ένα κοινωνικό συμβόλαιο, με χαρακτηριστικά σοβαρής αναδιανομής».
Ο Γιάννης Οικονόμου σημείωσε πως «ο πολίτης δεν αποδέχεται να υπάρχουν εντός Ελλάδας άβατα, στα οποία δεν μπορεί να μεταβεί και να μετάσχει εξαιτίας οικονομικής υστέρησης, ούτε να αισθάνεται ότι η διαρκής βελτίωση που συντελείται απέχει πολύ από το να του εξασφαλίσει ένα εισόδημα που θα του επιτρέψει να προσφέρει στα παιδιά του έστω αυτά που του πρόσφεραν οι δικοί του γονείς».
«Η υποταγή στη λογική του ότι με τα μνημόνια χάσαμε το 30% των εισοδημάτων μας και ταυτόχρονα η ζωή έγινε πιο ακριβή παντού, αλλά κάποια στιγμή θα προσαρμοστούμε, δεν πείθει, ακόμα και υπό την απειλή πως όποια άλλη πολιτική θα οδηγούσε σε νέα μνημόνια», είπε επίσης.
Και πρόσθεσε πως «τα μεγάλα εθνικά και παγκόσμια ζητήματα απαιτούν απαντήσεις που μπορούν να δοθούν μόνο από κόμματα με σαφή ιδεολογικό χαρακτήρα, τέτοιο που θα σηματοδοτεί την μετεξέλιξη και την διεύρυνση αλλά όχι την αλλοίωση και την μετάλλαξη ή ακόμη χειρότερα την ισοπέδωση. Η αποϊδεολογικοποίηση σταδιακά αλλά αναπόφευκτα οδηγεί σε συντριβή των παραδοσιακών κομμάτων και γιγάντωση των άκρων».
Ο Γιάννης Οικονόμου κατέληξε καταθέτοντας «τέσσερεις προτάσεις: η κυβέρνηση χρειάζεται ένα πολιτικό κέντρο, να δημιουργηθεί παρατηρητήριο εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και των νόμων που έχουμε ψηφίσει, το υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης χρειάζεται θεσμικό αναπροσανατολισμό, περιεχόμενο και γενναίο προϋπολογισμό, ριζική αναδιοργάνωση του κόμματος».
