Μιλένα Αποστολάκη στα "Παραπολιτικά": Ο ρόλος της μητέρας είναι πιο σημαντικός από της πολιτικού
Συνέντευξη στα "Παραπολιτικά"
Σε μια συνέντευξη εκ βαθέων, η Μιλένα Αποστολάκη μιλάει στα "Π" για τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, για το ΠΑΣΟΚ του τότε και του τώρα, αλλά και για τη σχέση αγάπης και στοργής με τον γιο της
Η Μιλένα Αποστολάκη είναι ένα από τα πιο γνωστά και παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το 1993 εντάχθηκε στο Νομικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, όπου και υπηρέτησε έως το 1995. Το διάστημα αυτό επεξεργάστηκε σειρά νομοσχεδίων, αλλά κυρίως ασχολήθηκε με τις συμβάσεις μεγάλων έργων (Αεροδρόμιο Σπάτων, Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κ.λπ.), έχοντας τη θέση της γραμματέως στην Επιτροπή Μεγάλων Έργων.
*Διαβάστε εδώ: Τρεις δεδομένες και τρεις πιθανές υποψηφιότητες για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά;
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ανέδειξε έναν μεγάλο ηττημένο, τον πρωθυπουργό και τη Ν.Δ., χωρίς όμως να αναδείξει αντίστοιχο νικητή. Στη χώρα έχουμε μια φθίνουσα πλειοψηφία, που κυβερνά με καθεστωτισμό, χωρίς να έχει αναδειχθεί, εδώ και πέντε χρόνια από την εκλογή της, μια αξιόπιστη, υπεύθυνη, εναλλακτική, προοδευτική κυβερνητική λύση. Αυτό συνιστά πρόβλημα όχι μόνο για τον προοδευτικό χώρο, αλλά και για τη λειτουργία των θεσμών και του πολιτεύματος στον τόπο μας. Κατά συνέπεια, είναι για το ΠΑΣΟΚ, που υπήρξε στην Ελλάδα ο εκφραστής του προοδευτικού χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς, ευθύνη και χρέος με την απήχηση του σχεδίου του, με την αξιοπιστία των στελεχών του και με τις πρωτοβουλίες του, να ξαναδώσει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά στον προοδευτικό χώρο.
Υπάρχει κάποιο πρόσωπο που θα μπορούσε να αναμετρηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Ασφαλώς και υπάρχει. Ο πρωθυπουργός είναι πλέον, μετά την ετυμηγορία των ευρωεκλογών, εξαιρετικά ευάλωτος. Η αξιοπιστία του έπειτα από πέντε χρόνια διακυβέρνησης είναι μειωμένη και η αποτελεσματικότητά του ανύπαρκτη. Ο μύθος του επιτελικού κράτους και η αισχροκέρδεια τον εκθέτουν καθημερινά. Επομένως, δεν είναι πια ένας «ανίκητος» αντίπαλος. Οι πολίτες επιζητούν έναν καταλύτη πολιτικών εξελίξεων, που θα φέρει στον τόπο τη νέα αλλαγή.
ΠΑΣΟΚ: Τότε και τώρα.
Τότε: πλειοψηφικό, κυβερνητικό, με τομές και μεταρρυθμίσεις υπέρ των πολλών, με πολιτικές που άλλαξαν τις ζωές των ανθρώπων και γεννούσαν ελπίδα. Με το βάρος της χρεοκοπίας να φορτώνεται αποκλειστικά και ανιστόρητα στις πλάτες του και με ετερόκλητες συμμαχίες, που προσπάθησαν, χωρίς να τα καταφέρουν, να το εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Τώρα: ανθεκτικό, καθώς, παρά τα όσα προανέφερα, δεν υποκαταστάθηκε στη συνείδηση των ανθρώπων και παραμένει ισχυρός εκφραστής του προοδευτικού χώρου. Με μια τεράστια οφειλή απέναντι στους πολίτες, που μας ζητούν να ξαναγίνουμε καταλύτης των εξελίξεων, να αποτελέσουμε την εναλλακτική, προοδευτική, πλειοψηφική λύση απέναντι στη δραματική αύξηση των ανισοτήτων, την οποία η διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη υπηρετεί με μεγάλη επιτυχία.
Μάστιγα της εποχής οι γυναικοκτονίες. Είναι επαρκή τα μέτρα που έχουν ληφθεί;
Θα σας απαντήσω με στοιχεία. Το 2019 είχαμε 17 γυναικοκτονίες, το 2020 είχαμε 19, το 2021 είχαμε 31, το 2022 έγιναν 25, το 2023 σημειώθηκαν 15 και στο μέσον του 2024 μετράμε ήδη 7. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν είχε κατά την έναρξη της θητείας της ένα σχέδιο επαρκών παρεμβάσεων στην ποινική νομοθεσία, τη λειτουργία των αστυνομικών Αρχών και τις αναγκαίες δομές κοινωνικής στήριξης. Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής κυβερνητικής ανεπάρκειας είναι οι αριθμοί που σας ανέφερα και η διαρκώς αυξανόμενη ενδοοικογενειακή βία, καθώς οι δομές πρόληψης, αποτροπής και προστασίας και τα αντίστοιχα εργαλεία της κυβερνητικής πολιτικής είναι ανεπαρκή. Το δε φαινόμενο η κυβέρνηση να εξαγγέλλει νομοθετικές παρεμβάσεις παρακολουθώντας το αστυνομικό δελτίο και τις πρωινές εκπομπές, εκ των υστέρων και χωρίς ίχνος θεσμικής σοβαρότητας και επάρκειας, είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.
Μητέρα, πολιτικός. Ποιος είναι ο πιο δύσκολος ρόλος και γιατί;
Κάθε ρόλος ευθύνης είναι δύσκολος, γιατί είναι σημαντικός. Και οι δύο αυτοί ρόλοι είναι για μένα ρόλοι ευθύνης. Ο ρόλος της μητέρας, ασφαλώς ο πιο σημαντικός, γιατί περικλείει τον πιο σημαντικό δεσμό για τη ζωή κάθε ανθρώπου, γιατί συμπυκνώνει το απόλυτο νόημα της ζωής, γιατί αποτελεί έναν πολύ κρίσιμο παράγοντα για την ποιότητα των πολιτών που συγκροτούν μια κοινωνία. Ο ρόλος της πολιτικού, σημαντικός για πολλούς επίσης λόγους. Γιατί μπορεί να συμβάλει στο να γίνουν οι ζωές των ανθρώπων καλύτερες. Γιατί μπορεί να συμβάλει στο να δίνονται ευκαιρίες σε αυτούς που γεννήθηκαν χωρίς προνόμια. Αλλά και γιατί σε μια εποχή γενικευμένης έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι στους πολιτικούς και την πολιτική, μπορεί κανείς με το υπόδειγμα του λόγου και των πράξεών του να συμβάλει στην αναγκαία όσο ποτέ αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής.
Πώς είναι η σχέση σας με τον γιο σας; Τι ηλικία έχει;
Ο γιος μου είναι είκοσι ετών. Αφοσιώθηκα πολύ στο μεγάλωμά του, χτίζοντας μια ουσιαστική και δημιουργική σχέση, που σήμερα την απολαμβάνουμε. Μοιραζόμαστε σκέψεις, χαρές και αγωνίες, χαιρόμαστε πράγματα μαζί και είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο πάντα και πάνω από καθετί άλλο. Καμαρώνω να τον βλέπω να ανοίγει τα φτερά του. Άλλωστε, αυτός είναι ο στόχος του γονιού, να δώσουμε στα παιδιά μας δυνατά και υγιή φτερά, προκειμένου να πετάξουν.
Τι προτείνετε για την πάταξη της ακρίβειας;
Ό,τι έκαναν οι Ισπανοί, που μείωσαν ή και μηδένισαν, όπως πρόσφατα για το ελαιόλαδο και πολλά άλλα είδη πρώτης ανάγκης, τον ΦΠΑ. Ό,τι κάνουν οι οργανωμένες δημοκρατίες που δεν είναι μπανανίες, ώστε να επιτρέπουν την καρτελοποίηση της αγοράς, με αποτέλεσμα την ανυπαρξία ανταγωνισμού και τη συσσώρευση υπερκερδών απληστίας για τους εκπροσώπους των καρτέλ που προστατεύουν. Ό,τι κάνουν οι οργανωμένες δημοκρατίες, που ισχυροποιούν την Εθνική Επιτροπή Ανταγωνισμού και επιβάλλουν διαρκώς συστηματικούς ελέγχους στην αγορά, αποτρέποντας την αισχροκέρδεια.
Εθνικό Σύστημα Υγείας: Υπάρχει στην εποχή μας;
Κατεδαφίστηκε κατόπιν σχεδίου από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, που κατήργησε τον δημόσιο χαρακτήρα του, οδηγώντας το μέσα από τη σκόπιμη και συστηματική υποχρηματοδότησή του σε ασφυξία. Οι Έλληνες πληρώνουν τις δεύτερες υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία στην Ε.Ε. Οι ανισότητες διευρύνονται, τα ιδιωτικά funds κερδίζουν εκατομμύρια και το κοινωνικό κράτος διαλύεται μεθοδικά και συστηματικά.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 29/06/2024
*Διαβάστε εδώ: Τρεις δεδομένες και τρεις πιθανές υποψηφιότητες για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά;
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ανέδειξε έναν μεγάλο ηττημένο, τον πρωθυπουργό και τη Ν.Δ., χωρίς όμως να αναδείξει αντίστοιχο νικητή. Στη χώρα έχουμε μια φθίνουσα πλειοψηφία, που κυβερνά με καθεστωτισμό, χωρίς να έχει αναδειχθεί, εδώ και πέντε χρόνια από την εκλογή της, μια αξιόπιστη, υπεύθυνη, εναλλακτική, προοδευτική κυβερνητική λύση. Αυτό συνιστά πρόβλημα όχι μόνο για τον προοδευτικό χώρο, αλλά και για τη λειτουργία των θεσμών και του πολιτεύματος στον τόπο μας. Κατά συνέπεια, είναι για το ΠΑΣΟΚ, που υπήρξε στην Ελλάδα ο εκφραστής του προοδευτικού χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς, ευθύνη και χρέος με την απήχηση του σχεδίου του, με την αξιοπιστία των στελεχών του και με τις πρωτοβουλίες του, να ξαναδώσει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά στον προοδευτικό χώρο.
Υπάρχει κάποιο πρόσωπο που θα μπορούσε να αναμετρηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Ασφαλώς και υπάρχει. Ο πρωθυπουργός είναι πλέον, μετά την ετυμηγορία των ευρωεκλογών, εξαιρετικά ευάλωτος. Η αξιοπιστία του έπειτα από πέντε χρόνια διακυβέρνησης είναι μειωμένη και η αποτελεσματικότητά του ανύπαρκτη. Ο μύθος του επιτελικού κράτους και η αισχροκέρδεια τον εκθέτουν καθημερινά. Επομένως, δεν είναι πια ένας «ανίκητος» αντίπαλος. Οι πολίτες επιζητούν έναν καταλύτη πολιτικών εξελίξεων, που θα φέρει στον τόπο τη νέα αλλαγή.
ΠΑΣΟΚ: Τότε και τώρα.
Τότε: πλειοψηφικό, κυβερνητικό, με τομές και μεταρρυθμίσεις υπέρ των πολλών, με πολιτικές που άλλαξαν τις ζωές των ανθρώπων και γεννούσαν ελπίδα. Με το βάρος της χρεοκοπίας να φορτώνεται αποκλειστικά και ανιστόρητα στις πλάτες του και με ετερόκλητες συμμαχίες, που προσπάθησαν, χωρίς να τα καταφέρουν, να το εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Τώρα: ανθεκτικό, καθώς, παρά τα όσα προανέφερα, δεν υποκαταστάθηκε στη συνείδηση των ανθρώπων και παραμένει ισχυρός εκφραστής του προοδευτικού χώρου. Με μια τεράστια οφειλή απέναντι στους πολίτες, που μας ζητούν να ξαναγίνουμε καταλύτης των εξελίξεων, να αποτελέσουμε την εναλλακτική, προοδευτική, πλειοψηφική λύση απέναντι στη δραματική αύξηση των ανισοτήτων, την οποία η διακυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη υπηρετεί με μεγάλη επιτυχία.
Μάστιγα της εποχής οι γυναικοκτονίες. Είναι επαρκή τα μέτρα που έχουν ληφθεί;
Θα σας απαντήσω με στοιχεία. Το 2019 είχαμε 17 γυναικοκτονίες, το 2020 είχαμε 19, το 2021 είχαμε 31, το 2022 έγιναν 25, το 2023 σημειώθηκαν 15 και στο μέσον του 2024 μετράμε ήδη 7. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν είχε κατά την έναρξη της θητείας της ένα σχέδιο επαρκών παρεμβάσεων στην ποινική νομοθεσία, τη λειτουργία των αστυνομικών Αρχών και τις αναγκαίες δομές κοινωνικής στήριξης. Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής κυβερνητικής ανεπάρκειας είναι οι αριθμοί που σας ανέφερα και η διαρκώς αυξανόμενη ενδοοικογενειακή βία, καθώς οι δομές πρόληψης, αποτροπής και προστασίας και τα αντίστοιχα εργαλεία της κυβερνητικής πολιτικής είναι ανεπαρκή. Το δε φαινόμενο η κυβέρνηση να εξαγγέλλει νομοθετικές παρεμβάσεις παρακολουθώντας το αστυνομικό δελτίο και τις πρωινές εκπομπές, εκ των υστέρων και χωρίς ίχνος θεσμικής σοβαρότητας και επάρκειας, είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.
Η αυξανόμενη ενδοοικογενειακή βία είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας σε δομές πρόληψης, αποτροπής και προστασίας
Μητέρα, πολιτικός. Ποιος είναι ο πιο δύσκολος ρόλος και γιατί;
Κάθε ρόλος ευθύνης είναι δύσκολος, γιατί είναι σημαντικός. Και οι δύο αυτοί ρόλοι είναι για μένα ρόλοι ευθύνης. Ο ρόλος της μητέρας, ασφαλώς ο πιο σημαντικός, γιατί περικλείει τον πιο σημαντικό δεσμό για τη ζωή κάθε ανθρώπου, γιατί συμπυκνώνει το απόλυτο νόημα της ζωής, γιατί αποτελεί έναν πολύ κρίσιμο παράγοντα για την ποιότητα των πολιτών που συγκροτούν μια κοινωνία. Ο ρόλος της πολιτικού, σημαντικός για πολλούς επίσης λόγους. Γιατί μπορεί να συμβάλει στο να γίνουν οι ζωές των ανθρώπων καλύτερες. Γιατί μπορεί να συμβάλει στο να δίνονται ευκαιρίες σε αυτούς που γεννήθηκαν χωρίς προνόμια. Αλλά και γιατί σε μια εποχή γενικευμένης έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι στους πολιτικούς και την πολιτική, μπορεί κανείς με το υπόδειγμα του λόγου και των πράξεών του να συμβάλει στην αναγκαία όσο ποτέ αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής.
Πώς είναι η σχέση σας με τον γιο σας; Τι ηλικία έχει;
Ο γιος μου είναι είκοσι ετών. Αφοσιώθηκα πολύ στο μεγάλωμά του, χτίζοντας μια ουσιαστική και δημιουργική σχέση, που σήμερα την απολαμβάνουμε. Μοιραζόμαστε σκέψεις, χαρές και αγωνίες, χαιρόμαστε πράγματα μαζί και είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο πάντα και πάνω από καθετί άλλο. Καμαρώνω να τον βλέπω να ανοίγει τα φτερά του. Άλλωστε, αυτός είναι ο στόχος του γονιού, να δώσουμε στα παιδιά μας δυνατά και υγιή φτερά, προκειμένου να πετάξουν.
Τι προτείνετε για την πάταξη της ακρίβειας;
Ό,τι έκαναν οι Ισπανοί, που μείωσαν ή και μηδένισαν, όπως πρόσφατα για το ελαιόλαδο και πολλά άλλα είδη πρώτης ανάγκης, τον ΦΠΑ. Ό,τι κάνουν οι οργανωμένες δημοκρατίες που δεν είναι μπανανίες, ώστε να επιτρέπουν την καρτελοποίηση της αγοράς, με αποτέλεσμα την ανυπαρξία ανταγωνισμού και τη συσσώρευση υπερκερδών απληστίας για τους εκπροσώπους των καρτέλ που προστατεύουν. Ό,τι κάνουν οι οργανωμένες δημοκρατίες, που ισχυροποιούν την Εθνική Επιτροπή Ανταγωνισμού και επιβάλλουν διαρκώς συστηματικούς ελέγχους στην αγορά, αποτρέποντας την αισχροκέρδεια.
Εθνικό Σύστημα Υγείας: Υπάρχει στην εποχή μας;
Κατεδαφίστηκε κατόπιν σχεδίου από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, που κατήργησε τον δημόσιο χαρακτήρα του, οδηγώντας το μέσα από τη σκόπιμη και συστηματική υποχρηματοδότησή του σε ασφυξία. Οι Έλληνες πληρώνουν τις δεύτερες υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία στην Ε.Ε. Οι ανισότητες διευρύνονται, τα ιδιωτικά funds κερδίζουν εκατομμύρια και το κοινωνικό κράτος διαλύεται μεθοδικά και συστηματικά.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 29/06/2024