Μιλένα Αποστολάκη: Το άλµπουµ ζωής της και η υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ

H Μιλένα Αποστολάκη είναι το πρόσωπο των ηµερών, καθώς έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Σήµερα το «Secret» σάς αποκαλύπτει πτυχές και λεπτοµέρειες της παιδικής της ηλικίας. Η Μιλένα Αποστολάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι το µεσαίο παιδί µιας τρίτεκνης οικογένειας, µεγαλύτερη από την αδελφή της, Λίλι, και µικρότερη από τον αδελφό της, Μανόλη. Η καταγωγή της είναι από το Ρέθυµνο, από ένα ορεινό χωριό του Μυλοποτάµου. Ο παππούς της ως νεαρό παιδί συµµετείχε στην Επανάσταση του Θερίσου, δίπλα στον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Το χωριό της είναι η Αρχαία Ελεύθερνα, ο τόπος όπου έγιναν οι ανασκαφές της αρχαίας νεκρόπολης υπό τον καθηγητή Ν. Σταµπολίδη και σήµερα υπάρχει ένα µουσείο-κόσµηµα για την περιοχή. Στα έξι της χρόνια µετακόµισε µε την οικογένειά της στην Αϊτή της µακρινής Καραϊβικής, όπου ο µηχανικός πατέρας της υπήρξε ο επιστηµονικός υπεύθυνος σε ένα πρόγραµµα του ΟΗΕ για τον εξηλεκτρισµό του νησιού. Ξεκίνησε εκεί το σχολείο και ήταν αυτό µια µικρή δοκιµασία, καθώς έκανε την Α’ ∆ηµοτικού σε ξένη γλώσσα, τα γαλλικά, που είναι η επίσηµη γλώσσα στην Αϊτή. Επέστρεψε έπειτα από έναν χρόνο στην Ελλάδα και συνέχισε το σχολείο στο Αρσάκειο Ψυχικού, από όπου και αποφοίτησε.

Σε όλη τη διάρκεια των µαθητικών της χρόνων ήταν αυτό που λέµε µια καλή µαθήτρια, διαβασµένη πάντα. Στα χρόνια του Γυµνασίου και του Λυκείου ήταν πρόεδρος στα Μαθητικά Συµβούλια και ιδρυτικό µέλος στην έκδοση της µαθητικής σχολικής εφηµερίδας µε τίτλο «Επεισόδιο». Η µεγάλη της αγάπη ήταν ο αθλητισµός. Ξεκίνησε στο Γυµνάσιο να παίζει µπάσκετ και στη συνέχεια στο Λύκειο µπήκε στην οµάδα του σχολείου, µε την οποία κατέκτησε δύο πανελλήνια σχολικά πρωταθλήµατα, µε αντίπαλα σχολεία το Λύκειο του Βόλου την πρώτη φορά και το Λύκειο του Π. Φαλήρου τη δεύτερη. Συνέχισε να παίζει µπάσκετ στο πρωτάθληµα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας Γυναικών και µετά την αποφοίτηση από το σχολείο, έχοντας πλέον µπει στη Νοµική Αθηνών. Ως παιδί ήταν πολύ εξωστρεφής και κοινωνική. «Εµπαινε µπροστά», γι’ αυτό και εκλεγόταν πρόεδρος.


Ηταν διεκδικητική και µαχητική για τα αιτήµατα των παιδιών απέναντι στη διεύθυνση του σχολείου. Συµµετείχε έντονα στις εκδηλώσεις του σχολείου, σε γιορτές, αφιερώµατα, εκδροµές και χορούς, που είχαν αρχίσει να εµφανίζονται στη σχολική ζωή. Στο πανεπιστήµιο δεν ασχολήθηκε µε τον φοιτητικό συνδικαλισµό.


Ηταν εργαζόµενη φοιτήτρια όλα τα χρόνια του πανεπιστηµίου και οι συµφοιτητές της τής είχαν δώσει τον τίτλο του outsider, γιατί, ενώ δούλευε και έχανε πολλές παρακολουθήσεις, περνούσε όλα τα µαθήµατα συνήθως στην εξεταστική περίοδο του Ιουνίου. Οι φίλες της από το σχολείο, µε τις οποίες κάνει και σήµερα παρέα, την περιγράφουν ως πολύ κοινωνική και µε µεγάλη πειθαρχία στον χρόνο, κάτι που µάλλον οφείλεται στον αθλητισµό και πιθανόν ήταν η αιτία των καλών επιδόσεων στη Νοµική. Προλάβαινε να κάνει πολλά πράγµατα ταυτόχρονα και, όπως λένε, δεν αργούσε και δεν αργεί ποτέ στα ραντεβού της!



*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας «Παραπολιτικά»