Με αµέτρητους πονοκεφάλους, που εκ των πραγµάτων δεν µπορούν να αντιµετωπιστούν µε (πολιτικές) ασπιρίνες και επαναλαµβανόµενα mea culpa, βρίσκεται αντιµέτωπος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το πολεµικό κλίµα που συνάντησε ο Στέφανος Κασσελάκης (κυριολεκτικά) από το πρώτο δευτερόλεπτο που πάτησε το πόδι του στην Κουµουνδούρου, την Πέµπτη το πρωί, είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί.

Εκεί τον περίµεναν οι διαµαρτυρόµενοι εργαζόµενοι της «Αυγής», που είναι σε κινητοποιήσεις εδώ και δέκα µέρες, διεκδικώντας την πληρωµή των δεδουλευµένων τους, αλλά και να µην κλείσει το καθηµερινό φύλλο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ άφησε να εννοηθεί ότι θα αναζητηθεί ιδιώτης επενδυτής, ξεκαθαρίζοντας ότι στον αντίποδα δεν υπάρχει καµία οικονοµική δυνατότητα για να ξανακυκλοφορήσει το καθηµερινό φύλλο της «Αυγής». Είπε, πάντως, mea culpa για το γεγονός ότι προχώρησε στο κλείσιµο χωρίς να έχει προηγηθεί συνάντηση µε τους εργαζόµενους της ιστορικής εφηµερίδας.

Με άλλα λόγια, ο κ. Κασσελάκης καλείται εντός περίπου τριών µηνών, µιας και ο χρόνος πλέον δεν είναι απεριόριστος, να βρει λύσεις για ουκ ολίγα µέτωπα. Μέτωπα που έχουν να κάνουν µε τη διαχείριση των προσώπων, τον τρόπο λειτουργίας του κόµµατος, τα οικονοµικά του ΣΥΡΙΖΑ, συµπεριλαµβανοµένων και των κοµµατικών ΜΜΕ, αλλά και τις συµµαχίες στο πεδίο της Κεντροαριστεράς.

Είναι µια τεράστια βεντάλια θεµάτων, που έως τώρα ο κ. Κασσελάκης τα αντιµετώπιζε µε τρόπο µάλλον πολιτικά επιπόλαιο, λόγω και της απειρίας του, που περισσότερο τα διόγκωνε ή τα διαιώνιζε παρά τα επέλυε.

Τα «αγκάθια»

Το υπ’ αριθµόν ένα πρόβληµα του κ. Κασσελάκη ακούει στο όνοµα «Αλέξης Τσίπρας». Εδώ και µήνες, όπως φάνηκε και από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, η σχέση των δύο βρίσκονταν σε οριακό σηµείο. Παρά ταύτα, γίνονταν προσπάθειες να µπει το πρόβληµα κάτω από το χαλί, λόγω της προεκλογικής περιόδου. Το καπάκι της σύγκρουσης άνοιξε ο κ. Κασσελάκης τη ∆ευτέρα του Αγίου Πνεύµατος. Από τις ΗΠΑ, που (υποτίθεται πως) πήγε για να φτιάξει ινστιτούτο για την αντιµετώπιση του κινδύνου της Ακροδεξιάς, φαίνεται πως του ήρθε κάποιας µορφής επιφοίτηση. Και για ακατανόητους λόγους έκανε κατά µέτωπο επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, αφενός ότι τον υπονοµεύει για να γίνει αυτός αρχηγός όχι µόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλης της Κεντροαριστεράς, αφετέρου ότι επί των ηµερών του κυκλοφορούσε «µαύρο» χρήµα στο κόµµα.


Casus belli

Και αν το πρώτο «καταπίνεται», το δεύτερο αποτέλεσε casus belli για τον πρώην πρωθυπουργό. Θεωρήθηκε ότι ξεπέρασε και τις τελευταίες κόκκινες γραµµές και διαµόρφωσε µια κατάσταση που δεν αντιστρέφεται. «Ούτε ο Μητσοτάκης δεν έχει κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ για ‘‘µαύρο’’ χρήµα και ‘‘µαύρα’’ ταµεία», έλεγε στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολεµικό κλίµα πυροδοτήθηκε ακόµα περισσότερο µε τις διαρροές που έγιναν από την Κουµουνδούρου, πως ο κ. Τσίπρας δεν συνεισέφερε οικονοµικά στη στήριξη της «Αυγής», όπως ζητήθηκε από τον κ. Κασσελάκη. Οι κύκλοι του πρώην προέδρου απάντησαν µε σφοδρότητα, ωστόσο ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να µη σχολιάσει, δείχνοντας µε αυτή τη στάση του την απαξίωσή του προς το πρόσωπο του κ. Κασσελάκη.

Το «θέµα Τσίπρα» ήταν ουσιαστικά το σπίρτο που έβαλε τη φωτιά στην εύφλεκτη ύλη που κυκλοφορεί εδώ και µήνες στην Κουµουνδούρου. Ενοποίησε την εσωκοµµατική αντιπολίτευση, µε αποτέλεσµα 87 στελέχη, ανάµεσά τους βουλευτές και πρώην υπουργοί, να συνυπογράψουν κοινό κείµενο, µε το οποίο έθεταν τον κ. Κασσελάκη προ των ευθυνών του.

Απαίτησαν ουσιαστικά τη συνεδρίαση των οργάνων, τη συλλογικότητα στη λήψη των αποφάσεων, τον ουσιαστικό διάλογο για την Κεντροαριστερά. Και βεβαίως να σταµατήσουν οι επιθέσεις στον πρώην πρωθυπουργό. Τα προαναφερθέντα τέθηκαν µετ’ επιτάσεως τόσο στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραµµατείας της Πέµπτης όσο και στη χθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Η πιο χαρακτηριστική ατάκα ειπώθηκε από τον Κώστα Ζαχαριάδη, ο οποίος, απευθυνόµενος στον κ. Κασσελάκη, του είπε:

«Με τα όσα είπες για τον Αλέξη Τσίπρα έχεις πληγώσει τον κόσµο του ΣΥΡΙΖΑ. Να ζητήσεις συγγνώµη». Επί της ουσίας οι 87 παρουσίασαν στις δύο διαδοχικές συνεδριάσεις το κείµενό τους, θέτοντας µετ’ επιτάσεως το θέµα του τρόπου λειτουργίας του κόµµατος.


Πόσα μέλη ελέγχει

Ο Στέφανος Κασσελάκης προσπάθησε κάπως να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, προαναγγέλλοντας σειρά συνεδριάσεων µέσα στον Ιούλιο. Ταυτόχρονα εξήγγειλε καταστατικό συνέδριο για το φθινόπωρο, χωρίς να είναι απολύτως ξεκάθαρο ποιες αλλαγές θέλει να πραγµατοποιήσει. Ιδίως από τη στιγµή που το συνέδριο αυτό δεν έχει εκλογικά χαρακτηριστικά, που σηµαίνει πως δεν θα εκλεγούν νέα όργανα και πολύ περισσότερο νέα Κεντρική Επιτροπή και νέα Πολιτική Γραµµατεία.

Με όση αξία, πάντως, έχουν οι τωρινοί συσχετισµοί, υπολογίζεται ότι ο κ. Κασσελάκης ελέγχει περίπου το 45% των µελών της Κεντρικής Επιτροπής, ένα 15% επηρεάζει ο Νίκος
Παππάς, που συµµαχεί µε τον κ. Κασσελάκη, και το υπόλοιπο 40% ανήκει στην εσωκοµµατική µειοψηφία, δηλαδή την Ολγα Γεροβασίλη, τον Κώστα Ζαχαριάδη, τον Γιώργο Βασιλειάδη, την Κατερίνα Νοτοπούλου, τον Χρήστο Σπίρτζη, τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, τον Γιάννη Ραγκούση κ.ά.

Είναι σαφές, λοιπόν, ότι πλέον ο κ. Κασσελάκης αισθάνεται την έντονη πίεση των στελεχών του, που «καλύπτονται» και από την οµπρέλα του κ. Τσίπρα. Το
εκλογικό αποτέλεσµα δεν του έλυσε τα χέρια, όπως προφανώς περίµενε, αντιθέτως τον αναγκάζει να πάει σε συµβιβασµούς.

Με µεγαλύτερο από όλους τη συλλογικότητα στη λήψη των αποφάσεων. Είτε αφορά το κόµµα είτε τις συµµαχίες. Για παράδειγµα, ήθελε να στείλει τώρα επιστολή στον Νίκο Ανδρουλάκη, προτείνοντας να υπάρχει συνεργασία των δύο κοινοβουλευτικών οµάδων.

Τα στελέχη της µειοψηφίας τού εξήγησαν πως από τη στιγµή που είναι σε εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ η διαδικασία για την εκλογή προέδρου δεν έχει νόηµα µια τέτοια επιστολή και του πρότειναν να τη στείλει τον Οκτώβριο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να το καταλαβαίνει. Και όπως σχολίαζε στέλεχος της µειοψηφίας, «το επόµενο διάστηµα θα φανεί αν κατάλαβε και όλα τα υπόλοιπα που του είπαµε»