Η περασµένη Κυριακή ήταν µια ξεχωριστή µέρα, όχι µόνο για τη Γαλλία, αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Ολα τα φώτα ήταν στραµµένα στις γαλλικές εκλογές, πρωτίστως λόγω της απειλής της ακροδεξιάς. Εντέλει το αποτέλεσµα επέφερε ένα ανακουφιστικό «ουφ» σε κάθε προοδευτικό και δηµοκρατικό πολίτη.

Αυτό που οδήγησε στο «ουφ», δηλαδή η συνεργασία των αριστερών και κεντρώων δυνάµεων µέσα από τη συγκρότηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου, είχε αντίκτυπο και στην καθ' ηµάς Κεντροαριστερά, καθώς ήχησε µε κρότο στα αυτιά του Στέφανου Κασσελάκη, του Νίκου Ανδρουλάκη, του Αλέξη Χαρίτση, αλλά και του Αλέξη Τσίπρα. Ο τελευταίος, από το Παρίσι όπου βρισκόταν, έστειλε ένα σαφές µήνυµα υπέρ των συνεργασιών λέγοντας µε νόηµα: «Και ας µη γελιόµαστε, το γαλλικό µάθηµα δεν αφορά µόνο τη Γαλλία. Αφορά όλη την Ευρώπη. Και την Ελλάδα προφανώς».

Προφανώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει το φάντασµα της Ακροδεξιάς, υπάρχει όµως το ζήτηµα της µονιµότητας της κυριαρχίας της κεντροδεξιάς παράταξης υπό τον κ. Μητσοτάκη. Και εδώ έρχεται να κουµπώσει το «βρείτε τα», που είναι κυρίαρχο στα ποιοτικά στοιχεία των δηµοσκοπήσεων µεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς, αλλά και ενός σηµαντικού τµήµατος των ψηφοφόρων του ΚΚΕ.

Κάποιοι, ίσως απλουστευτικά, αλλά και παραγνωρίζοντας τις δυσκολίες, σηµείωσαν πως «η Γαλλία δείχνει τον δρόµο». Και ενδεχοµένως να τον δείχνει, αλλά µακροπρόθεσµα. Σύµφωνα µε απολύτως διασταυρωµένες πληροφορίες από τα επιτελεία και των τριών κοµµάτων, η ιδέα της προεκλογικής συνεργασίας είναι πλέον στο τραπέζι. Αυτό που δυσκολεύει, ωστόσο, την όποια συµφωνία είναι το ποιος/α θα ηγηθεί και, πολύ περισσότερο, το πρόσωπο που θα γίνει πρωθυπουργός στην περίπτωση που το συµµαχικό σχήµα κερδίσει τις εκλογές.

Επιβεβληµένη η συνεννόηση

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο κείµενο απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ αναγράφονται τα εξής: «Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι η κινητήρια και ηγέτιδα δύναµη για τη δηµιουργία µιας προοδευτικής εκλογικής συµµαχίας απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο επικεφαλής του, ως αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και του µεγαλύτερου κόµµατος του χώρου, οφείλει να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας συνεννόησης».

Κατά  συνέπεια, στον ΣΥΡΙΖΑ είναι επίσηµη πλέον η θέση για προεκλογική συνεργασία, έστω και αν είναι κάπως αµφίσηµο το θέµα του επικεφαλής. ∆ιότι στο κείµενο λέει ότι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο κ. Κασσελάκης, πρέπει να ηγηθεί της συνεννόησης.

Το ερώτηµα, ωστόσο, που προκύπτει είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως προϋπόθεση για τη συνεργασία να είναι ή όχι ο Στέφανος Κασσελάκης ο αρχηγός του σχήµατος.
Και στη Χαριλάου Τρικούπη έχει ανοίξει ο αντίστοιχος διάλογος και µάλιστα ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης από το βράδυ των ευρωεκλογών είχε εξαγγείλει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της συνεννόησης των προοδευτικών δυνάµεων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης γνωρίζει καλύτερα από όλους πως η λογική «ελάτε στο ΠΑΣΟΚ» δεν είναι ελκυστική ούτε για στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ούτε, πολύ περισσότερο, για τη Νέα Αριστερά. Αντιθέτως, αντιλαµβάνεται ότι πρέπει µε γενναιότητα να ανοίξει τον διάλογο και να πάρει συγκεκριµένες πρωτοβουλίες.

Το ίδιο ισχύει και για κάποιους από τους συνυποψηφίους του για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Παύλος Γερουλάνος, ο Χάρης ∆ούκας και ο Μιχάλης Κατρίνης, που µιλούν θετικά για τις συνεργασίες.

Πότε θα ξεκαθαρίσει το τοπίο

Βεβαίως, τα προαναφερθέντα µπορεί στην παρούσα φάση να θεωρηθούν αρκετά πρόωρα. Με την έννοια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε µια εξαιρετικά δύσκολη φάση, όπου κατά πολλούς επικρέµαται πάνω από την Κουµουνδούρου το φάντασµα της νέας διάσπασης. Την ίδια ώρα, το ΠΑΣΟΚ κινείται πάνω σε εκλογικές ράγες, καθώς τον Οκτώβριο θα γνωρίζουµε το πρόσωπο που θα είναι στην προεδρία του. Πιο εύκολα µοιάζουν τα πράγµατα στη Νέα Αριστερά, καθώς, σύµφωνα µε τις αποφάσεις και της τελευταίας Κεντρικής Επιτροπής, υπάρχει θετική διάθεση στο θέµα των προεκλογικών συνεργασιών.

Στο κόµµα του κ. Χαρίτση θεωρούν αφετηριακά ως προϋπόθεση για τις συνεργασίες τη συµµετοχή έστω ενός τµήµατος του ΣΥΡΙΖΑ στις διαδικασίες. Κοινώς, δεν θα ήθελαν να πάνε σε µια συνεργασία µόνο µε το ΠΑΣΟΚ. Σύµφωνα µε πληροφορίες, στη Νέα Αριστερά είναι σαφές πως δεν θεωρούν τον κ. Κασσελάκη ως συνοµιλητή τους, ωστόσο αναµένουν τις πρωτοβουλίες που µπορούν να αναληφθούν από την εσωκοµµατική αντιπολίτευση. Στο κόµµα του κ. Χαρίτση θεωρούν πως το ιδεατό θα ήταν η αποχώρηση της εσωκοµµατικής µειοψηφίας, προκειµένου να άνοιγε ένας συντεταγµένος διάλογος µε το µπλοκ αυτό και το ΠΑΣΟΚ.

Με βάση όλα τα προαναφερθέντα, διαφαίνεται ότι το σενάριο της προεκλογικής συνεργασίας είναι πλέον πάνω στο τραπέζι. Ολα, ωστόσο, θα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν από το φθινόπωρο και µετά, όταν θα έχει αποσαφηνιστεί το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ µετά το καταστατικό του συνέδριο, αλλά και όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες για την ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ.



* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής