Πέπλο µυστηρίου φαίνεται να καλύπτει την αγωγή που άσκησε ο Στέφανος Κασσελάκης κατά της εταιρείας που διηύθυνε στις Ηνωµένες Πολιτείες και η οποία τελικά απορρίφθηκε από το οµοσπονδιακό δικαστήριο στο οποίο προσέφυγε.

*Διαβάστε εδώ: Η αναπόφευκτη νέα διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ, το ''άρωμα γυναίκας'' στο ΠΑΣΟΚ και η... παπανδρεϊκή τομή

Ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλης Καπνισάκης, υποστήριξε πως το έγγραφο που είδε το φως της δηµοσιότητας «επ' ουδενί συνιστά απόρριψη της αγωγής που κατέθεσε ο κ. Κασσελάκης» και ότι «παραπέµπεται η εκδίκαση της συγκεκριµένης υπόθεσης από το Οµοσπονδιακό ∆ικαστήριο στο Ανώτατο Πολιτειακό ∆ικαστήριο της Νέας Υόρκης. Πρόκειται δηλαδή για (προδικαστική) απόφαση σχετικά µε την αρµοδιότητα των δικαστηρίων».

Μια προσεκτική ανάγνωση του εγγράφου αυτού µπορεί να οδηγήσει, ωστόσο, σε ασφαλή και ακριβή συµπεράσµατα. Το ιστορικό της υπόθεσης το συνοψίζει ο δικαστής Γκρέγκορι Γουντς, στην αρχή κιόλας της αναλυτικά διατυπωµένης απόφασής του: «Ο Στέφανος Κασσελάκης», σηµειώνει ο Αµερικανός δικαστής, «ήταν πετυχηµένος ως διευθύνων σύµβουλος της Tiptree Marine LLC (“Tiptree Marine”), µια επιχείρηση που ο ίδιος εµπνεύστηκε και ανέπτυξε. Η Tiptree Marine ήταν θυγατρική της Tiptree Inc. Ο κ. Κασσελάκης συµφώνησε µε την Tiptree Inc. να υπηρετήσει ως διευθύνων σύµβουλος της Tiptree Marine. Στην πορεία της θητείας του, ο κ. Κασσελάκης συµφώνησε ότι τις υποχρεώσεις της Tiptree Inc., µε βάση τη σύµβαση εργασίας, θα τις αναλάµβανε µια θυγατρική της Tiptree Marine, η Tiptree Marine Florida LLC (“Tiptree Marine Florida”), η οποία και έγινε ο εργοδότης του κ. Κασσελάκη µε βάση τη σύµβαση εργασίας».

Γιατί, όµως, ενώ ισχύουν τα παραπάνω, ο κ. Κασσελάκης έκανε αγωγή ζητώντας την αποζηµίωση που καταγγέλλει ότι δικαιούται µόνο κατά της Tiptree Inc. και όχι κατά της Tiptree Marine Florida, που ήταν και ο εργοδότης του µε βάση τη σύµβαση; «Πιθανώς επέλεξε να µην το κάνει γιατί η Tiptree Marine Florida δεν είναι “διαφοροποιηµένη” (diverse) και, αν προσέθετε την Tiptree Marine Florida στην αγωγή, τότε θα στερούσε το δικαστήριο αυτό από την καθ’ ύλην αρµοδιότητά του (σ.σ.: δεν θα ήταν, δηλαδή, αρµόδιο να την εκδικάσει)», σηµειώνει το δικαστήριο στην απόφασή του.

Από την απόφαση προκύπτει ότι το οµοσπονδιακό δικαστήριο θα θεωρούσε πως είναι αρµόδιο για την αντιδικία µόνο αν κανένα από τα διάδικα µέρη δεν είχε έδρα στην ίδια πολιτεία, βασιζόµενο σε ειδική δωσιδικία του ∆ικαίου των ΗΠΑ (diversity jurisdiction).

Ο κ. Κασσελάκης, δηλαδή, επέλεξε αντίδικο από συγκεκριµένη πολιτεία και επιχείρησε ουσιαστικά µε ένα δικανικό τρικ να «ξεγελάσει» το δικαστήριο για να εκδικάσει την αγωγή του, καθώς θεωρούσε προφανώς ότι είχε περισσότερες πιθανότητες να πετύχει µια θετική για τον ίδιο απόφαση απ' ό,τι αν η αγωγή εκδικαζόταν από οµο σπονδιακό δικαστήριο.

Το δικαστήριο δεν αφήνει κανένα περιθώριο αµφιβολίας ως προς το τι συνέβη στην πράξη: «Παρόλο που ο κ. Κασσελάκης υπηρέτησε ως CEO της Tiptree Marine και η αγωγή αυτή εκκινεί από την φερόµενη αποτυχία της να τον αποζηµιώσει για τις υπηρεσίες του µε βάση τη σύµβαση εργασίας µε την Tiptree Marine Florida, ούτε η Tiptree Marine ούτε η Tiptree Marine Florida είναι µέρη αυτής της αγωγής».


Επιχειρήματα

Ενδιαφέρον έχει σίγουρα και ένα από τα επιχειρήµατα που χρησιµοποιεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Η Tiptree Marine Florida ήταν µια θυγατρική που ανήκε εξ ολοκλήρου στην Tiptree Marine, που ήταν το µόνο µέλος της Tiptree Marine Florida.

Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι τότε «η Tiptree Marine Florida δεν έκανε καµία άλλη δουλειά πέρα από το να διαχειρίζεται τη µισθοδοσία του κ. Κασσελάκη και ότι η εταιρεία δεν είχε ∆ιοικητικό Συµβούλιο, ούτε έκανε συνεδριάσεις».

Κοινώς, ο κ. Κασσελάκης άλλαξε τόπο διαµονής από τη Νέα Υόρκη στη Φλόριντα και φρόντισε να ιδρυθεί η εταιρεία εκεί που θα τον µισθοδοτούσε, για να αξιοποιήσει το πιο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς της πολιτείας και να πληρώνει ως επιχειρηµατίας λιγότερο φόρο.

Ας επιστρέψουµε, όµως, στην ουσία της αγωγής. Ο κ. Κασσελάκης διεκδικεί χρήµατα από πολλές πηγές: Σηµειώνει ότι ο ετήσιος µισθός του δεν αυξήθηκε το 2023 σε 390.000 δολάρια, από 350.000 δολάρια, όπως είχε συµφωνηθεί, ότι είχαν επίσης συµφωνήσει να λάβει ένα µπόνους σε µετρητά περίπου 900.000 δολάρια το 2021 και πως το 2022 έλαβε µπόνους ύψους 2.500.000 δολαρίων, ενώ έπρεπε να πάρει 3.600.000 δολάρια.

Συνολικά φέρεται να διεκδικεί ποσό άνω των 15.000.000 δολαρίων. Τι λέει, λοιπόν, για όλα αυτά το οµοσπονδιακό δικαστήριο; Λέει ότι δεν µπορεί να τα κρίνει, καθώς ο κ. Κασσελάκης έπρεπε να είχε συµπεριλάβει και τις τρεις εταιρείες στην αγωγή του.

«Ο κ. Κασσελάκης δεν µπορεί, µέσα από τις προτάσεις του, να εξουδετερώσει το σαφές κείµενο της τροποποίησης (της σύµβασης εργασίας)», σηµειώνει χαρακτηριστικά. Η δε κατακλεί δα είναι ακόµα πιο χαρακτηριστική για το πώς αντιµετώπισε ο δικαστής Γουντς την πρακτική του Στέφανου Κασσελάκη.

«Ο κ. Κασσελάκης φαίνεται πως δόµησε τις αξιώσεις του µε κάτι που γενναιόδωρα µπορεί να χαρακτηριστεί ως µπερδεµένος τρόπος, προκειµένου να φέρει αυτή την υπόθεση ενώπιον οµοσπονδιακού δικαστηρίου», αναφέρει, ενώ καταλήγει µε ακόµα ένα πιο σαρκαστικό σχόλιο: «Το να εκδικάσουµε αυτή την υπόθεση σε οµοσπονδιακό δικαστήριο προϋποθέτει έναν πολύπλοκο χορό γύρω από τα µέρη και τις συµβάσεις που βρίσκονται στην καρδιά της υπόθεσης»…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 20/07/2024