Η υποψηφιότητα της Άννας Διαµαντοπούλου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συζητήθηκε περισσότερο από όλες. Η πρώην υπουργός απαντά στα «Παραπολιτικά» για το δυναµικό comeback που κάνει, χαρακτηρίζει αποτυχηµένη την κυβερνητική πολιτική και αποκλείει τα σενάρια προεκλογικών συνεργασιών µε κόµµατα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά. Η κυρία Διαµαντοπούλου µιλά για ένα µεγάλο και κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ.

Διαβάστε ακόμα: Άννα Διαμαντοπούλου: Αξεπέραστη η Τελετή της Αθήνας - Ο Ολυμπισμός δεν είναι ευκαιρία προσβολής θρησκευτικών πεποιθήσεων

Γιατί αποφασίσατε να θέσετε τώρα υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ;

Τώρα είναι η ώρα που οι πολιτικές συνθήκες και οι ανάγκες της χώρας απαιτούν ένα µεγάλο ΠΑΣΟΚ και αυτό έρχοµαι να υπηρετήσω. Η επιλογή να βγει µπροστά ένας πολιτικός µέσω µιας υποψηφιότητας συνδέεται απολύτως µε το «αν µπορεί» να κάνει πράξη ένα βασικό πολιτικό αίτηµα της εποχής. Το κρίσιµο, δε, ερώτηµα της ηγετικής εκλογής του Οκτώβρη είναι «ποια ή ποιος µπορεί;». Εκτιµώ, λοιπόν, ότι τώρα µπορώ και είναι η ώρα να ξαναενωθούµε, να ξανασυναντηθούµε και να κάνουµε πράξη την εναλλακτική προοδευτική πρόταση για την Ελλάδα του 21ου αιώνα µέσα από το µεγάλο και κυβερνών ΠΑΣΟΚ.

Θα έχετε ακούσει και εσείς την κριτική από συντρόφους σας πως «η Άννα πήγε δεξιά».

H ευθεία απάντησή µου είναι ότι «η Αννα παραµένει µε την πολιτική και κοινωνική δράση σταθερή στη σοσιαλδηµοκρατική της ταυτότητα». Η συνεργασία µου µε τα µεγαλύτερα πανεπιστήµια στον κόσµο, οι πολιτικές επεξεργασίες του «∆ικτύου» για την ψηφιακή εποχή, η ανάθεση από την Ε.Ε. της ευθύνης για την πρόταση για τη µεταρρύθµιση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη, η δράση µου για την ανάπτυξη στις φτωχότερες χώρες της Αφρικής και οι εµπειρίες µου στον ιδιωτικό τοµέα ενισχύουν τη σοσιαλδηµοκρατική µου ταυτότητα µε εµπειρία, γνώση και ρεαλισµό.

Το ΠΑΣΟΚ του µέλλοντος τι στοιχεία πρέπει να έχει; Πιο µεταρρυθµιστικό, πιο κοινωνικό;

Και, στο διά ταύτα, υπάρχουν κατά την άποψή σας σήµερα ιδεολογικές ταµπέλες; ∆εν υπάρχει στη δική µου πολιτική φιλοσοφία διάκριση µεταξύ µεταρρυθµιστικού και κοινωνικού. Για µένα οι µεταρρυθµίσεις αποτελούν προσπάθεια µετασχηµατισµού των κατεστηµένων δοµών, δηλαδή του κράτους, των θεσµών και της κοινωνικής οργάνωσης, µε γνώµονα την ανάπτυξη της παραγωγής, αλλά ταυτόχρονα διαρκή προσπάθεια για τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής. Το δηµόσιο συµφέρον και η κοινωνική αλληλεγγύη δίνουν περιεχόµενο στις προοδευτικές µεταρρυθµίσεις, που παραδοσιακά αποτελούσαν την πεµπτουσία της σοσιαλδηµοκρατίας και τώρα προσαρµόζονται στις νέες συνθήκες της παγκόσµιας γεωπολιτικής κατάστασης, της 4ης Βιοµηχανικής Επανάστασης, της κλιµατικής αλλαγής και των νέων συνθηκών εργασίας. Οι διαχωριστικές γραµµές υπάρχουν και σήµερα, αλλά ορίζονται µεταξύ µιας συντηρητικής πολιτικής των ανισοτήτων και µιας σοσιαλδηµοκρατικής, που υπηρετεί την κοινωνική κινητικότητα των µη ευνοηµένων προς το καλύτερο.

Θέλω ένα µεγάλο ΠΑΣΟΚ σε τροχιά εξουσίας. Εχουµε τρία χρόνια µπροστά µας για να δηµιουργήσουµε, µε θετικές παρεµβάσεις, το ΠΑΣΟΚ του 2030

Ακούω συνυποψηφίους σας να λένε προκαταβολικά «καµία συνεργασία µε τον Μητσοτάκη», αν είναι η Ν.∆. πρώτο κόµµα και δεν έχει αυτοδυναµία. Συµφωνείτε µε αυτήν τη θέση ή πρέπει πάντα το ΠΑΣΟΚ να είναι ανοιχτό στις κυβερνητικές συνεργασίες, ανεξάρτητα από το ιδεολογικό πρόσηµο που θα έχει η κυβέρνηση;

Η ερώτηση αυτή αφορά µια συζήτηση µικρών και µικροµεσαίων κοµµάτων. Επαναλαµβάνω, δεν θέλω το ΠΑΣΟΚ ούτε δεξιό ούτε αριστερό δεκανίκι. Θέλω ένα µεγάλο ΠΑΣΟΚ, σε τροχιά εξουσίας. Εχουµε τρία χρόνια µπροστά µας για να δηµιουργήσουµε, µε θετικές παρεµβάσεις και σαφή προγραµµατικό λόγο, τον νέο σοσιαλδηµοκρατικό φορέα της Ελλάδας, το ΠΑΣΟΚ του 2030. Μετά τις εκλογές, τα ερωτήµατα θα τίθενται σε όλα τα κόµµατα και το ΠΑΣΟΚ ενδεχοµένως να χρειαστεί να απαντήσει τελευταίο. Καλώ όλους τους συνυποψηφίους µου να θέσουµε σε κίνηση την ατζέντα του µεγάλου και κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας στην άκρη τα προκαταβολικά διλήµµατα των πολιτικών µας αντιπάλων για τον «ποιον θα συµπληρώσουµε κυβερνητικά ή όχι».

Τι βαθµό βάζετε στην κυβέρνηση; Πού τα πήγε καλά και πού όχι;

∆εν είµαι βαθµολογητής της κυβέρνησης, είµαι πολιτική κριτής και συνολικά εκτιµώ ότι απέτυχε. Εξάντλησε τη δυναµική της και πλέον οπισθοδροµεί χωρίς δυνατότητα επιστροφής. Την πρώτη τετραετία, µάλιστα, η κυβέρνηση είχε κάνει θετικά βήµατα στα κρίσιµα πεδία της εξωτερικής πολιτικής και της οικονοµίας. Ταυτόχρονα, κινήθηκε σχεδόν µόνη της στο πολιτικό σύστηµα, µε κόµµατα στην αντιπολίτευση των οποίων υπερείχε θηριωδώς δηµοσκοπικά. Γι’ αυτό, µάλιστα, στις εκλογές του 2023 επανεκλέχτηκε. Πέντε χρόνια διακυβέρνησης, όµως, είναι αρκετά για να κάνουν σαφές ότι όχι µόνο δεν προώθησε τις αλλαγές και τις µεταρρυθµίσεις στο βαθύ κράτος, στην οικονοµία και στην κοινωνία, που υποσχέθηκε, αλλά πλέον αποτυγχάνει παταγωδώς στην οικονοµική και κοινωνική της πολιτική, µε αιχµή την ακρίβεια και το σύνολο του κοινωνικού κράτους. Η κυβέρνηση της Ν.∆. και του κ. Μητσοτάκη έχει µπει σε ανεπίστρεπτη πορεία φθοράς και πολιτικής αδυναµίας, η οποία θα επιδεινώνεται όσο περνά ο χρόνος. Το πολιτικό και κοµµατικό σύστηµα, µε αφετηρία τις ευρωεκλογές, βρίσκεται σε κίνηση αλλαγής των πολιτικών συσχετισµών και η ανάγκη της προοδευτικής εναλλακτικής απέναντι στην ολοκλήρωση του κύκλου της Ν.∆. είναι επιτακτική. Το ΠΑΣΟΚ τώρα πρέπει να δηλώσει παρόν και να αναλάβει αυτή την ευθύνη, ανταποκρινόµενο µε επάρκεια και αποτελεσµατικότητα στον εθνικό και κοινωνικό του προορισµό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Νέα Αριστερά µπορούν να αποτελέσουν συνοµιλητές του ΠΑΣΟΚ ή ακόµα και δυνητικούς κυβερνητικούς εταίρους; Ηδη υπάρχουν σενάρια ακόµα και για κοινή προεκλογική κάθοδο...

Αυτά τα σενάρια δεν µε αφορούν καθόλου. Πολιτικές συνεργασίες µε τα κόµµατα της Αριστεράς σε συγκεκριµένα ζητήµατα στη Βουλή και στην κοινωνία, ναι. Εθνικές συναινέσεις µε τα κόµµατα του δηµοκρατικού τόξου, που προωθούν ευρύτερα συµφέροντα της χώρας, ναι. Ετερόκλητες συγκολλήσεις θολού προσανατολισµού, όχι. Να υπογραµµίσω, τέλος, σχετικά µε τα διάφορα σενάρια για κοινή προεκλογική κάθοδο των προοδευτικών δυνάµεων, για νέα λαϊκά µέτωπα και άλλες µη πραγµατικές λύσεις που ακούγονται και κυοφορούνται ότι η θέση µου είναι καθαρή. Ο πιο γρήγορος και ο µόνος εφικτός δρόµος µιας νέας προοδευτικής λύσης και προοπτικής για την ελληνική κοινωνία είναι ο σύγχρονος και ρεαλιστικός δρόµος του µεγάλου και κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»