ΠΑΣΟΚ: Η επόμενη μέρα στην Κεντροαριστερά - Πώς βλέπουν οι υποψήφιοι για την ηγεσία τις σχέσεις με ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά
∆ιχάζουν τα σενάρια της επόµενης µέρας
Ποιοι υποψήφιοι για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ θέλουν αυτόνοµη πορεία και ποιοι επιθυµούν συνεργασία µε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά για µια δυναµική κεντροαριστερή παράταξη
Tην ώρα που τα δηµοσκοπικά ποσοστά φέρουν το ΠΑΣΟΚ σε θέση αξιωµατικής αντιπολίτευσης, λόγω και των τεράστιων προβληµάτων στον ΣΥΡΙΖΑ, στην πορεία προς τις εσωκοµµατικές εκλογές ανοίγει στη Χαριλάου Τρικούπη η συζήτηση για την επόµενη µέρα και φαίνονται οι αποχρώσεις ή και οι διαφορές µεταξύ των υποψηφίων στο κοµβικό θέµα των συµµαχιών.
Το δίληµµα µοιάζει να είναι µεταξύ της αυτόνοµης πορείας του ΠΑΣΟΚ ή της ευρύτερης συνεργασίας µε τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, ακόµα και της κοινής προεκλογικής καθόδου. Η αλήθεια είναι πως από τους υποψηφίους ο µόνος που µιλάει ανοιχτά και καθαρά για τις συνεργασίες µε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Μιχάλης Κατρίνης.
Ο Χάρης ∆ούκας στην αρχή µιλούσε και αυτός για τις συµµαχίες στο πλαίσιο της Κεντροαριστεράς, ωστόσο φαίνεται πως για λόγους στρατηγικής ή ακόµα και ψηφοθηρικούς έχει εγκαταλείψει αυτήν τη ρητορική. Πάντως, στο παρασκήνιο διαφαίνεται πως έχει οικοδοµήσει συµµαχίες µε κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόµα και µε εν ενεργεία βουλευτές. Στον αντίποδα, η Αννα ∆ιαµαντοπούλου απορρίπτει κάθε συζήτηση για λαϊκά µέτωπα και αντίστοιχες συνεργασίες, θεωρώντας ότι οι πλατιές µάζες που µπορούν να ξανακάνουν το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόµµα κινούνται στον χώρο του Κέντρου.
Εξίσου σκληρή µε την πρώην υπουργό απέναντι στις δυνάµεις της Αριστεράς είναι η Νάντια Γιαννακοπούλου. Ο Παύλος Γερουλάνος δεν φαίνεται να έχει εµπλακεί σε αυτήν τη συζήτηση, τηρώντας ίσες αποστάσεις.
Στο διά ταύτα, ο κ. Ανδρουλάκης είναι ανοιχτός στις συνεργασίες, όµως θεωρεί ότι αυτό πρέπει να γίνει µε όρους αυτονοµίας του ΠΑΣΟΚ και όχι διάλυσης ή και διάχυσης των κοµµάτων. Από το βήµα της ∆ΕΘ προανήγγειλε µάλιστα, στην περίπτωση που επανεκλεγεί, ένα πλατύ Συνέδριο για τα ζητήµατα της Κεντροαριστεράς. Αυτό που απορρίπτει κατηγορηµατικά ο κ. Ανδρουλάκης είναι η επιστροφή στελεχών που έφυγαν, όπως θεωρεί, για «λόγους καρέκλας» και πλήγωσαν τη βάση του κόµµατος, αναφέροντας ως τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση τον κ. Ραγκούση.
Η σχετική παραφιλολογία περί επιστροφών φούντωσε στους διαδρόµους της Χαριλάου Τρικούπη µετά τη δήλωση-καταγγελία του στελέχους της Κουµουνδούρου Θανάση Οικονόµου, ο οποίος υποστήριξε (Action24) πως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάνει συµφωνία µε κάποιον από τους υποψήφιους προέδρους του κόµµατος στην περίπτωση που εκλεγεί να µετακοµίσουν στο ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση για τις συµµαχίες µόνο εύκολη δεν είναι λόγω των δύσκολων σχέσεων του παρελθόντος µεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της φόρτισης που κουβαλούν πολλά εµπλεκόµενα στελέχη.
Ταυτόχρονα, όµως, όπως προκύπτει από τα ποιοτικά στοιχεία των δηµοσκοπήσεων, είναι επιτακτική ανάγκη να δηµιουργηθεί ένας ισχυρός πόλος της Κεντροαριστεράς απέναντι στη Ν.∆. Εκ των πραγµάτων, λοιπόν, αυτή η συζήτηση θα αρχίσει αφότου ολοκληρωθούν οι εκλογικές διαδικασίες σε ΠΑΣΟΚ (6 και 13 Οκτωβρίου) και ΣΥΡΙΖΑ (24 Νοεµβρίου και 1η ∆εκεµβρίου).
* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
Το δίληµµα µοιάζει να είναι µεταξύ της αυτόνοµης πορείας του ΠΑΣΟΚ ή της ευρύτερης συνεργασίας µε τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, ακόµα και της κοινής προεκλογικής καθόδου. Η αλήθεια είναι πως από τους υποψηφίους ο µόνος που µιλάει ανοιχτά και καθαρά για τις συνεργασίες µε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Μιχάλης Κατρίνης.
Ο Χάρης ∆ούκας στην αρχή µιλούσε και αυτός για τις συµµαχίες στο πλαίσιο της Κεντροαριστεράς, ωστόσο φαίνεται πως για λόγους στρατηγικής ή ακόµα και ψηφοθηρικούς έχει εγκαταλείψει αυτήν τη ρητορική. Πάντως, στο παρασκήνιο διαφαίνεται πως έχει οικοδοµήσει συµµαχίες µε κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόµα και µε εν ενεργεία βουλευτές. Στον αντίποδα, η Αννα ∆ιαµαντοπούλου απορρίπτει κάθε συζήτηση για λαϊκά µέτωπα και αντίστοιχες συνεργασίες, θεωρώντας ότι οι πλατιές µάζες που µπορούν να ξανακάνουν το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόµµα κινούνται στον χώρο του Κέντρου.
Εξίσου σκληρή µε την πρώην υπουργό απέναντι στις δυνάµεις της Αριστεράς είναι η Νάντια Γιαννακοπούλου. Ο Παύλος Γερουλάνος δεν φαίνεται να έχει εµπλακεί σε αυτήν τη συζήτηση, τηρώντας ίσες αποστάσεις.
∆ίαυλοι επικοινωνίας
Το ενδιαφέρον, εκ των πραγµάτων, έγκειται στη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος από τοβράδυ των ευρωεκλογών είχε προαναγγείλει ότι θα αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες. Η αλλοπρόσαλλη κατάσταση, όµως, που επικράτησε στον ΣΥΡΙΖΑ δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο, την ίδια ώρα που µε την πλευρά της Νέας Αριστεράς έχει προσεκτικούς διαύλους επικοινωνίας.Στο διά ταύτα, ο κ. Ανδρουλάκης είναι ανοιχτός στις συνεργασίες, όµως θεωρεί ότι αυτό πρέπει να γίνει µε όρους αυτονοµίας του ΠΑΣΟΚ και όχι διάλυσης ή και διάχυσης των κοµµάτων. Από το βήµα της ∆ΕΘ προανήγγειλε µάλιστα, στην περίπτωση που επανεκλεγεί, ένα πλατύ Συνέδριο για τα ζητήµατα της Κεντροαριστεράς. Αυτό που απορρίπτει κατηγορηµατικά ο κ. Ανδρουλάκης είναι η επιστροφή στελεχών που έφυγαν, όπως θεωρεί, για «λόγους καρέκλας» και πλήγωσαν τη βάση του κόµµατος, αναφέροντας ως τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση τον κ. Ραγκούση.
Η σχετική παραφιλολογία περί επιστροφών φούντωσε στους διαδρόµους της Χαριλάου Τρικούπη µετά τη δήλωση-καταγγελία του στελέχους της Κουµουνδούρου Θανάση Οικονόµου, ο οποίος υποστήριξε (Action24) πως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάνει συµφωνία µε κάποιον από τους υποψήφιους προέδρους του κόµµατος στην περίπτωση που εκλεγεί να µετακοµίσουν στο ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση για τις συµµαχίες µόνο εύκολη δεν είναι λόγω των δύσκολων σχέσεων του παρελθόντος µεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της φόρτισης που κουβαλούν πολλά εµπλεκόµενα στελέχη.
Ταυτόχρονα, όµως, όπως προκύπτει από τα ποιοτικά στοιχεία των δηµοσκοπήσεων, είναι επιτακτική ανάγκη να δηµιουργηθεί ένας ισχυρός πόλος της Κεντροαριστεράς απέναντι στη Ν.∆. Εκ των πραγµάτων, λοιπόν, αυτή η συζήτηση θα αρχίσει αφότου ολοκληρωθούν οι εκλογικές διαδικασίες σε ΠΑΣΟΚ (6 και 13 Οκτωβρίου) και ΣΥΡΙΖΑ (24 Νοεµβρίου και 1η ∆εκεµβρίου).
* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής