Η βία αποτελεί το καταφύγιο των αδύναμων και των ψυχικά εύθραυστων. Και έξω από αυτό το καταφύγιο είναι που κυλά το δάκρυ όλων μας για τη χαμένη νιότη και την επόμενη γενιά που κολυμπάει ολοένα και περισσότερο μέσα σε αυτό το κύμα οργής. Στη Γλυφάδα είχαμε ένα ακόμη επεισόδιο βίας ανηλίκων και αυτόματα αναδύεται ένα μεγάλο «γιατί».

Γιατί κοπέλες ίδιας ηλικίας να φτάσουν στο σημείο να ξυλοκοπούν η μία την άλλη;

Γιατί τα χαρακτηριστικά συμμορίας να αποδίδονται τόσο εύκολα από τα μέσα ενημέρωσης;

Γιατί τα υπόλοιπα παιδιά που είδαν τη σκηνή να μένουν αμέτοχα και απλώς να την καταγράφουν για τα προσωπικά τους μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Η κοινωνία και το κράτος μας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που τους ενώνει σαν αόρατο νήμα. Δεν πρέπει να εγκαταλείπουν κανέναν. Δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν πίσω. Και δεν το κάνουν. Μέσα από τη δική τους παρέμβαση, μπορούν να επιστρέψουν στον ίσιο δρόμο παιδιά που ουσιαστικά στην πιο τρυφερή ηλικία χάθηκαν. Αλλά και να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία και την ισχύ θεσμών που υποχωρούν, όπως το σχολείο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σχολικός εκφοβισμός υπήρξε, επί σειρά ετών, ο καθρέφτης που διστάζαμε να κοιτάξουμε κατάματα.

Όμως η βία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται και ως ταξικό ή περιστασιακό φαινόμενο. Κάνει συχνά την εμφάνισή της και εκεί που δεν την περιμένεις.

Παρομοίως, δεν ενδημεί μόνο σε κακόφημες γειτονιές, όπως σπεύδουν κάποιοι να υπαινιχθούν, αλλά έχει το ίδιο πρόσωπο και στα εύπορα προάστια όπως η Γλυφάδα. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να αντιμετωπίζεται ως καρκίνωμα, ως μια κοινωνική παθογένεια που χρειάζεται ένα κράτος-γιατρό για να ιαθεί. Με σωστά φάρμακα-πολιτικές αλλά κυρίως με σωστή δοσολογία. Δεν χρειάζονται ακρότητες για να απαντάς σε ακρότητες. Ούτε και να μιθριδατίζεις τον κοινωνικό ιστό με λανθασμένες συνταγές.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια Εθνική Στρατηγική που να τοποθετεί σωστά τα κομμάτια του παζλ. Των κρατικών οργάνων, όπως η Αστυνομία, των θεσμικών εργαλείων, όπως το εκπαιδευτικό και επιστημονικό προσωπικό της χώρας με την ορθή εκπαίδευσή του, αλλά και του τεχνολογικού οπλοστασίου, όπως είναι οι γραμμές βοήθειας, η πλατφόρμα για το bullying και το panic button. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αποδείξει ότι και τη θέληση και την τεχνογνωσία διαθέτει για να το πετύχει.

Με εγρήγορση και οξυμένα αντανακλαστικά θα καταφέρουμε να διαμορφώσουμε τους όρους και τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες η βία των ανηλίκων θα ξεθωριάζει ως μακρινή ανάμνηση.

*Δικηγόρος και εκπρόσωπος Τύπου της ΟΝΝΕΔ