Η αναθεώρηση του Συντάγµατος κατά τη γνώµη µου είναι επιβεβληµένη. Όχι γιατί υπάρχουν µείζονες θεσµικές εκκρεµότητες, όπως π.χ. υπήρχαν το 1985/86 ή το 2000 ή ακόµα και το 2019/20 (µε την ψήφο των αποδήµων και την εκλογή του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας), αλλά διότι υπάρχουν συνταγµατικές διατάξεις ή κενά στο Σύνταγµα που προκαλούν προβλήµατα στους πολίτες, στην οικονοµία της χώρας ή και στη φήµη της εκτός συνόρων.

Ως βασικός εισηγητής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην αναθεώρηση του 2019/20 θα µπορούσα να καταγράψω εδώ τις εκκρεµότητες που άφησε η τότε αναθεώρηση.

Προτιµώ, όµως, να µιλήσω για δύο από αυτές και τις υπόλοιπες να τις αναπτύξω όταν ξεκινήσει η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία. Συνεπώς αναφέρω ενδεικτικώς:

Α. Οφείλουµε να αναθεωρήσουµε το Αρθρο 51 §4 του Συντάγµατος για την ψήφο των εκτός της επικρατείας Ελλήνων πολιτών. Η απαιτούµενη πλειοψηφία των 200 βουλευτών πρέπει να περιοριστεί στους 180, δηλαδή στα τρία πέµπτα του όλου αριθµού της. Αυτή η ενισχυµένη πλειοψηφία είναι αρκετή.

Β. Οφείλουµε, επίσης, στα Τµήµατα Ε’ και Στ’ του Συντάγµατος περί δικαστικής εξουσίας και διοίκησης να προσθέσουµε τις προβλέψεις κατά τις οποίες οι νοµοθετικές προθεσµίες που θέτει ο νόµος στη διοίκηση και στη ∆ικαιοσύνη να είναι απολύτως δεσµευτικές και όχι ενδεικτικές. Ως γνωστόν, ακόµα και όταν ρητά ο νοµοθέτης ορίζει µία προθεσµία ως αποκλειστική, τα όργανα της διοίκησης και της ∆ικαιοσύνης την εκλαµβάνουν ως ενδεικτική.

*Ανδρέας Λοβέρδος: Συνταγματολόγος, Πρόεδρος των Δημοκρατών
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 28/09/2024