Άρθρο Ιωάννη Βαρβιτσιώτη στην "Κυριακάτικη Απογευματινή": Νέα Δημοκρατία, το κόµµα των µεγάλων αποφάσεων και των ιστορικά δικαιωµένων επιλογών
Για τα 50 χρόνια ΝΔ
Η Νέα Δημοκρατία «είναι συνδεδεµένη µε την αναγέννηση της ίδιας της δηµοκρατίας», σημειώνει ο Ιωάννης Βαρβιτισώτης
«Η Νέα ∆ηµοκρατία αποτελεί το κόµµα των µεγάλων αποφάσεων και των ιστορικά δικαιωµένων επιλογών», τονίζει ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης σε άρθρο του στην «Κυριακάτικη Απογευματινή» με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση της ΝΔ.
«Η µόνη ιδρυτική διακήρυξη κόµµατος που παραµένει επίκαιρη ακόµα και τώρα είναι της Νέας ∆ηµοκρατίας. Ενα µνηµείο πολιτικού λόγου που συντάξαµε πριν από 50 χρόνια, αποκρυσταλλώνοντας οράµατα και αξίες που παραµένουν διαχρονικά µέχρι σήµερα», σημειώνει, για να καταλήξει:
«Η παράταξή µας αποτελεί τον θεσµικό εγγυητή µιας εθνικής δηµοκρατικής πορείας πατριωτικής ενδυνάµωσης, οικονοµικής ευηµερίας και κοινωνικής οµαλότητας µισού αιώνα. Για τον λόγο αυτό πρόταγµα και αδιαπραγµάτευτη αποστολή της σήµερα είναι ένα: η προσήλωση στις ιδεολογικές της ρίζες».
Με τα λόγια αυτά ο Εθνάρχης προσέφερε στον ελληνικό λαό ένα κόµµα µε το σταθερό ιδεολογικό πρόταγµα που αποζητούσε: τη Νέα ∆ηµοκρατία. Ηταν η παράταξη που έθεσε τα θεµέλια του µακροβιότερου και πιο σταθερού δηµοκρατικού πολιτεύµατος που γνώρισε ο τόπος. Που έλυσε οριστικά το πολιτειακό ζήτηµα µε ένα αδιάβλητο δηµοψήφισµα. Η παράταξη που παρέδωσε ένα θεσµικό πλαίσιο που κατοχύρωνε δηµοκρατικές ελευθερίες και καταργούσε αποκλεισµούς, όπως το Σύνταγµα του 1975, που νοµιµοποίησε το ΚΚΕ. Που υπηρέτησε την Ελλάδα προσηλωµένη στον εκσυγχρονισµό της κοινωνίας, µακριά από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Η γέννηση της Νέας ∆ηµοκρατίας, εποµένως, δεν αποτελεί µεµονωµένο γεγονός. Είναι συνδεδεµένη µε την αναγέννηση της ίδιας της δηµοκρατίας. Γι’ αυτό τον λόγο µεταξύ τους διαµορφώθηκε εξαρχής µια άρρηκτη σχέση, που κατέστησε την πορεία τους κοινή και αλληλοεξαρτώµενη. Ετσι, κάθε φορά που η Ελλάδα και η δηµοκρατία βρίσκονταν σε κρίση, η Νέα ∆ηµοκρατία αναλάµβανε την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου. Αναλάµβανε το ιστορικό χρέος να ενώσει τους Ελληνες. Να οµαλοποιήσει καταστάσεις. Να προστατέψει από δυσάρεστες εξελίξεις. Οπως ο Κωνσταντίνος Καραµανλής το 1974, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου έπειτα από µια εθνική τραγωδία και µια µακρά περίοδο δικτατορίας. Σε όλες αυτές τις προκλήσεις η παράταξή µας ανταποκρινόταν και ανταποκρίνεται µε µια πρωτοφανή συνέπεια.
Γι’ αυτό και η Νέα ∆ηµοκρατία αποτελεί το κόµµα των µεγάλων αποφάσεων και των ιστορικά δικαιωµένων επιλογών. Το κόµµα που δυνάµωσε την Ελλάδα, οδηγώντας τη στη µεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Που ανέκοψε τη χρόνια εσωστρέφεια, κάνοντας πραγµατικότητα το όραµα της ισότιµης συµµετοχής στο ευρωπαϊκό εγχείρηµα. Που δηµιούργησε τη δυνατότητα να συνάπτουµε σήµερα διεθνείς συµµαχίες µε πολλαπλασιαστικά οφέλη.
Η µεγαλύτερη δικαίωση της παράταξης αυτής, άλλωστε, ήρθε από τους πολιτικούς αντιπάλους της. Γιατί κι εκείνοι, όταν ανελάµβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας, συνέχιζαν να υπηρετούν πιστά τις εθνικές επιλογές που είχε χαράξει. Ακολούθησαν κατά γράµµα τις στρατηγικές αποφάσεις του Εθνάρχη. Γι’ αυτό και η µόνη ιδρυτική διακήρυξη κόµµατος που παραµένει επίκαιρη ακόµα και τώρα είναι της Νέας ∆ηµοκρατίας. Ενα µνηµείο πολιτικού λόγου που συντάξαµε πριν από 50 χρόνια, αποκρυσταλλώνοντας οράµατα και αξίες που παραµένουν διαχρονικά µέχρι σήµερα.
Αυτά τα οράµατα αποτελούν, άλλωστε, τη µεγάλη παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραµανλή προς την πατρίδα. Η παρουσία, ο βίος και η εν γένει πορεία του (πρέπει να) αποτελούν σήµερα πολύτιµες διδαχές για τους νεότερους. Επειδή ήταν εκείνος που εισήγαγε τον πολιτικό πολιτισµό στη ζωή του τόπου. Επειδή η παράταξη που ίδρυσε αποτέλεσε το διαχρονικό ανάχωµα απέναντι στον λαϊκισµό. Με τον νηφάλιο και καθάριο πολιτικό του λόγο διαχειρίστηκε όλες τις µεγάλες κρίσεις αναίµακτα. ∆ίδαξε στην ίδια την πολιτική την αίσθηση του µέτρου. Υπήρξε πάντα ο υπηρέτης του ρεαλισµού και της πραγµατικότητας. ∆εν υπέκυψε στη γοητεία της δηµαγωγίας και τα εφήµερα οφέλη της. ∆εν άφησε τον λαϊκισµό να εµφιλοχωρήσει και προστάτεψε τον λαό από τους διχασµούς που προκαλεί.
Η παράταξή µας αποτελεί τον θεσµικό εγγυητή µιας εθνικής δηµοκρατικής πορείας πατριωτικής ενδυνάµωσης, οικονοµικής ευηµερίας και κοινωνικής οµαλότητας µισού αιώνα. Για τον λόγο αυτό πρόταγµα και αδιαπραγµάτευτη αποστολή της σήµερα είναι ένα: η προσήλωση στις ιδεολογικές της ρίζες. Χωρίς εκτροχιασµούς. Αγκαλιάζοντας ξανά τους νέους και τις δηµιουργικές δυνάµεις του τόπου. Αποκαθιστώντας τη σχέση εµπιστοσύνης των πολιτών µε την πολιτική. Εµπνέοντας και ενδυναµώνοντας ξανά τη συµµετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων. Ισχυρή είναι η δηµοκρατία που βασίζεται στην ενεργοποίηση των πολλών. Και µόνο µια ισχυρή Νέα ∆ηµοκρατία µπορεί σήµερα να το εγγυηθεί».
Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
«Η µόνη ιδρυτική διακήρυξη κόµµατος που παραµένει επίκαιρη ακόµα και τώρα είναι της Νέας ∆ηµοκρατίας. Ενα µνηµείο πολιτικού λόγου που συντάξαµε πριν από 50 χρόνια, αποκρυσταλλώνοντας οράµατα και αξίες που παραµένουν διαχρονικά µέχρι σήµερα», σημειώνει, για να καταλήξει:
«Η παράταξή µας αποτελεί τον θεσµικό εγγυητή µιας εθνικής δηµοκρατικής πορείας πατριωτικής ενδυνάµωσης, οικονοµικής ευηµερίας και κοινωνικής οµαλότητας µισού αιώνα. Για τον λόγο αυτό πρόταγµα και αδιαπραγµάτευτη αποστολή της σήµερα είναι ένα: η προσήλωση στις ιδεολογικές της ρίζες».
Ολόκληρο το άρθρο του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη
«Πριν από πέντε δεκαετίες, ο Κωνσταντίνος Καραµανλής έλεγε ότι η ιδεολογία της Νέας ∆ηµοκρατίας «θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως ριζοσπαστικός φιλελευθερισµός». Πολλοί, στο άκουσµα αυτής της έννοιας, απόρησαν. Αρκετοί δεν τη γνώριζαν καν. Ορισµένοι, µάλιστα, άσκησαν και κριτική.Με τα λόγια αυτά ο Εθνάρχης προσέφερε στον ελληνικό λαό ένα κόµµα µε το σταθερό ιδεολογικό πρόταγµα που αποζητούσε: τη Νέα ∆ηµοκρατία. Ηταν η παράταξη που έθεσε τα θεµέλια του µακροβιότερου και πιο σταθερού δηµοκρατικού πολιτεύµατος που γνώρισε ο τόπος. Που έλυσε οριστικά το πολιτειακό ζήτηµα µε ένα αδιάβλητο δηµοψήφισµα. Η παράταξη που παρέδωσε ένα θεσµικό πλαίσιο που κατοχύρωνε δηµοκρατικές ελευθερίες και καταργούσε αποκλεισµούς, όπως το Σύνταγµα του 1975, που νοµιµοποίησε το ΚΚΕ. Που υπηρέτησε την Ελλάδα προσηλωµένη στον εκσυγχρονισµό της κοινωνίας, µακριά από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος.
Η γέννηση της Νέας ∆ηµοκρατίας, εποµένως, δεν αποτελεί µεµονωµένο γεγονός. Είναι συνδεδεµένη µε την αναγέννηση της ίδιας της δηµοκρατίας. Γι’ αυτό τον λόγο µεταξύ τους διαµορφώθηκε εξαρχής µια άρρηκτη σχέση, που κατέστησε την πορεία τους κοινή και αλληλοεξαρτώµενη. Ετσι, κάθε φορά που η Ελλάδα και η δηµοκρατία βρίσκονταν σε κρίση, η Νέα ∆ηµοκρατία αναλάµβανε την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου. Αναλάµβανε το ιστορικό χρέος να ενώσει τους Ελληνες. Να οµαλοποιήσει καταστάσεις. Να προστατέψει από δυσάρεστες εξελίξεις. Οπως ο Κωνσταντίνος Καραµανλής το 1974, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου έπειτα από µια εθνική τραγωδία και µια µακρά περίοδο δικτατορίας. Σε όλες αυτές τις προκλήσεις η παράταξή µας ανταποκρινόταν και ανταποκρίνεται µε µια πρωτοφανή συνέπεια.
Κάθε φορά που η Ελλάδα και η δημοκρατία βρίσκονταν σε κρίση, η Νέα Δημοκρατία αναλάμβανε την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου. Αναλάμβανε το ιστορικό χρέος να ενώσει τους Ελληνες. Να ομαλοποιήσει καταστάσεις
Γι’ αυτό και η Νέα ∆ηµοκρατία αποτελεί το κόµµα των µεγάλων αποφάσεων και των ιστορικά δικαιωµένων επιλογών. Το κόµµα που δυνάµωσε την Ελλάδα, οδηγώντας τη στη µεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Που ανέκοψε τη χρόνια εσωστρέφεια, κάνοντας πραγµατικότητα το όραµα της ισότιµης συµµετοχής στο ευρωπαϊκό εγχείρηµα. Που δηµιούργησε τη δυνατότητα να συνάπτουµε σήµερα διεθνείς συµµαχίες µε πολλαπλασιαστικά οφέλη.
Η µεγαλύτερη δικαίωση της παράταξης αυτής, άλλωστε, ήρθε από τους πολιτικούς αντιπάλους της. Γιατί κι εκείνοι, όταν ανελάµβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας, συνέχιζαν να υπηρετούν πιστά τις εθνικές επιλογές που είχε χαράξει. Ακολούθησαν κατά γράµµα τις στρατηγικές αποφάσεις του Εθνάρχη. Γι’ αυτό και η µόνη ιδρυτική διακήρυξη κόµµατος που παραµένει επίκαιρη ακόµα και τώρα είναι της Νέας ∆ηµοκρατίας. Ενα µνηµείο πολιτικού λόγου που συντάξαµε πριν από 50 χρόνια, αποκρυσταλλώνοντας οράµατα και αξίες που παραµένουν διαχρονικά µέχρι σήµερα.
Αυτά τα οράµατα αποτελούν, άλλωστε, τη µεγάλη παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραµανλή προς την πατρίδα. Η παρουσία, ο βίος και η εν γένει πορεία του (πρέπει να) αποτελούν σήµερα πολύτιµες διδαχές για τους νεότερους. Επειδή ήταν εκείνος που εισήγαγε τον πολιτικό πολιτισµό στη ζωή του τόπου. Επειδή η παράταξη που ίδρυσε αποτέλεσε το διαχρονικό ανάχωµα απέναντι στον λαϊκισµό. Με τον νηφάλιο και καθάριο πολιτικό του λόγο διαχειρίστηκε όλες τις µεγάλες κρίσεις αναίµακτα. ∆ίδαξε στην ίδια την πολιτική την αίσθηση του µέτρου. Υπήρξε πάντα ο υπηρέτης του ρεαλισµού και της πραγµατικότητας. ∆εν υπέκυψε στη γοητεία της δηµαγωγίας και τα εφήµερα οφέλη της. ∆εν άφησε τον λαϊκισµό να εµφιλοχωρήσει και προστάτεψε τον λαό από τους διχασµούς που προκαλεί.
Η παράταξή µας αποτελεί τον θεσµικό εγγυητή µιας εθνικής δηµοκρατικής πορείας πατριωτικής ενδυνάµωσης, οικονοµικής ευηµερίας και κοινωνικής οµαλότητας µισού αιώνα. Για τον λόγο αυτό πρόταγµα και αδιαπραγµάτευτη αποστολή της σήµερα είναι ένα: η προσήλωση στις ιδεολογικές της ρίζες. Χωρίς εκτροχιασµούς. Αγκαλιάζοντας ξανά τους νέους και τις δηµιουργικές δυνάµεις του τόπου. Αποκαθιστώντας τη σχέση εµπιστοσύνης των πολιτών µε την πολιτική. Εµπνέοντας και ενδυναµώνοντας ξανά τη συµµετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων. Ισχυρή είναι η δηµοκρατία που βασίζεται στην ενεργοποίηση των πολλών. Και µόνο µια ισχυρή Νέα ∆ηµοκρατία µπορεί σήµερα να το εγγυηθεί».
Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
