Την απόλυτη εξυπηρέτηση των στρατηγικών στοχεύσεων του Μεγάρου Μαξίμου σηματοδοτούν οι εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, με φόντο αφενός τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο άλλοτε κραταιό Κίνημα και αφετέρου την κωμικοτραγική κατάσταση που επικρατεί στο στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στη βάση των επιδιώξεων του στενού πρωθυπουργικού πυρήνα, αυτό το διάστημα, βρίσκεται η διατήρηση της αίσθησης ότι έστω και υπό καθεστώς «επιτήρησης» από την πλευρά των πολιτών (ενόψει της αντιμετώπισης των κρίσιμων ζητημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία στην καθημερινότητά της) και με πολύ διαφορετικά δεδομένα σε σχέση με το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθούν, πέραν πάσης αμφισβήτησης, να κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό.

Συστατικό στοιχείο αυτής της συνθήκης δεν είναι άλλο από την παρατεταμένη αδυναμία των κεντροαριστερών αντιπολιτευτικών πόλων να καταρτίσουν μια ολοκληρωμένη, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, η οποία σε συνδυασμό με τα μεγάλα εσωτερικά τους ζητήματα επί της ουσίας αφήνει την κυβέρνηση να αντιπαρατίθεται με τον... κακό της εαυτό.

Σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Κουμουνδούρου, οι αναλύσεις των «γαλάζιων» επιτελών συγκλίνουν στην άποψη ότι η οριστική ρήξη, και κατά συνέπεια η τελική διάλυση, είναι προ των πυλών, ανεξαρτήτως των επερχόμενων εξελίξεων και φυσικά του αποτελέσματος της κάλπης για την προεδρία, αν τελικώς καταστεί εφικτή εκ νέου προσφυγή στη βάση του κόμματος. «Είναι πια ξεκάθαρο ότι ούτε ο Κασσελάκης μπορεί να συμβαδίσει με την εσωκομματική αντιπολίτευση ούτε οι παλιοί μπορούν να βρουν κοινούς κώδικες με τον ίδιο και τους ανθρώπους του. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι το 15% του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα διασκορπιστεί στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, με κεντρικό διακύβευμα σε αυτή τη συγκυρία ποιος θα έχει στην κατοχή του τη... σφραγίδα της Κουμουνδούρου και θα διαχειρίζεται την κρατική επιχορήγηση», επισημαίνουν στα «Π» κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες, επιχειρώντας να προσεγγίσουν το περιεχόμενο των ζυμώσεων στο κόμμα που πριν από λίγα χρόνια κυβερνούσε τη χώρα. «Με αυτά τα δεδομένα είναι σαφές ότι όποιο πρόσωπο βγει μπροστά και ανεξαρτήτως προϋποθέσεων, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να δώσει στίγμα αναβάπτισης και ομαλής πορείας», προσθέτουν.

Στο μέτωπο της Χαριλάου Τρικούπη, το δίδυμο του δεύτερου γύρου δίνει στο Μαξίμου τη δυνατότητα να απαλλαγεί από τον πονοκέφαλο μιας πιθανής δυναμικής που θα δημιουργούσαν στον χώρο του Κέντρου είτε ο Παύλος Γερουλάνος είτε η Αννα Διαμαντοπούλου. Κατ' επέκταση, αποφεύχθηκαν το σενάριο ανακατέματος της τράπουλας σχετικά με την κυβερνητική τακτική και το άγχος της δημιουργίας ενός υπολογίσιμου πυλώνα στη δεξαμενή των κεντρώων ψηφοφόρων. Στον αντίποδα, ο μεν Νίκος Ανδρουλάκης ταυτίζεται από κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες με τη συνέχιση της υπάρχουσας κατάστασης και χωρίς την προοπτική να... σπάσει ταβάνι, ενώ ο Χάρης Δούκας από καιρό είχε ταυτιστεί με την παραδοσιακή επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο σε επίπεδο ρητορικής, αλλά και... προσωπικής πολιτικής παρακαταθήκης, παρουσιάζοντας τη νίκη του στον δήμο της Αθήνας ως ένα ισχυρό δείγμα των αποτελεσμάτων που μπορεί να επιφέρει μια συμπόρευση του συνόλου των κεντροαριστερών δυνάμεων.

Μάλιστα, στην περίπτωση τελικής νίκης του νυν προέδρου, στο πρωθυπουργικό περιβάλλον θεωρούν πως ακόμα και η αξιοποίηση Γερουλάνου και Διαμαντοπούλου δεν θα επιφέρει παρά μια παροδική εικόνα συσπείρωσης του χώρου, η οποία, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά (ιδιαίτερα στο κομμάτι των πολιτικών προτάσεων της Χαριλάου Τρικούπη), δεν έχει ούτε την εμβέλεια ούτε τα περιθώρια να προκαλέσει σημαντική διαφοροποίηση των ισορροπιών.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και σε μια προσπάθεια να υπογραμμίσει εκ νέου ότι όσο οι απέναντι «ψάχνονται», εκείνος αφοσιώνεται αποκλειστικά και μόνο στα προβλήματα και στην υλοποίηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταπιάνεται με τα δύσκολα θέματα της καθημερινότητας, που έχουν δημιουργήσει και τη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια στην ελληνική κοινωνία. Ο λόγος για την ακρίβεια, την Υγεία, αλλά και μια σειρά παράπλευρων κρίσιμων ζητημάτων, με τον ίδιο να αναλαμβάνει δράση σημειολογικά και πρακτικά, εγκαινιάζοντας νέο γύρο παρεμβάσεων και σχετικών περιοδειών. Ενδεικτικό παράδειγμα η προχθεσινή επίσκεψή του στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», η οποία αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αντίστοιχη αλυσίδα. Ανάλογες πρωτοβουλίες με πρόσημο τις ανάγκες της κοινωνίας θα αναλάβει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης, που συνοδευόμενοι από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη θα κλιμακώσουν τις περιοδείες ανά την ελληνική επικράτεια.

Παράλληλα, από κυβερνητικής πλευράς, αναδεικνύεται περαιτέρω το διεθνές προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη, με άξονα αυτή τη φορά τη συνάντησή του με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην Πάφο και τις προσωπικές του τοποθετήσεις για τη διεθνούς ενδιαφέροντος ατζέντα, που όμως αγγίζει και την ελληνική πραγματικότητα, αρχής γενομένης από το Μεταναστευτικό και τις πιθανότητες νέας έξαρσης εξαιτίας της γεωστρατηγικής έντασης στην περιοχή μας.