Ενώπιον σηµαντικών πολιτικών σταθµών ο Μητσοτάκης: Η στρατηγική έναντι του ΠΑΣΟΚ και το ενδεχόµενο ανασχηµατισµού στην ατζέντα του πρωθυπουργού

Ενώπιον σηµαντικών πολιτικών σταθµών και αποφάσεων, που θα καθορίσουν εν πολλοίς το πολιτικό περιβάλλον µέχρι και τις επόµενες εθνικές εκλογές, βρίσκονται το Μέγαρο Μαξίµου και ο πρωθυπουργός αυτό το διάστηµα, µε φόντο την επιχείρηση επαναπροσέγγισης της εκλογικής δεξαµενής που αποµακρύνθηκε από τη Ν.∆. στις πρόσφατες ευρωκάλπες.

Από τη µια, στο επίκεντρο των κυβερνητικών προτεραιοτήτων βρίσκεται φυσικά η µάχη της καθηµερινότητας, µε αιχµή του δόρατος την ακρίβεια, αλλά και µια σειρά κοµβικών ακόµη παραµέτρων, όπως η Υγεία και Ασφάλεια. Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι υποχρεωµένος να αντιµετωπίσει αποτελεσµατικά την πρώτη σοβαρή εσωκοµµατική κρίση της διακυβέρνησής του µε την αποστασιοποίηση του διδύµου Καραµανλή - Σαµαρά και τις ενστάσεις στελεχών της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Οµάδας για κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης, καθώς και τη δυναµική που προσωρινά τουλάχιστον φαίνεται να αναπτύσσει το ΠΑΣΟΚ, µετά την πρόσφατη επανεκλογή Ανδρουλάκη.

Στους κόλπους του πρωθυπουργικού επιτελείου υπάρχει ικανοποίηση 

Σε ό,τι αφορά το µέτωπο της επικαιρότητας, το Μαξίµου αναµένει να υπάρξει συνέχεια στον θετικό αντίκτυπο των κυβερνητικών πρωτοβουλιών σχετικά µε την αντιµετώπιση του πληθωρισµού, αφού ήδη στο κοµµάτι των τροφίµων και στα είδη πρώτης ανάγκης παρατηρούνται οι πρώτες µειώσεις.

Στους κόλπους του πρωθυπουργικού επιτελείου µάλιστα υπάρχει ικανοποίηση, δεδοµένης της επικοινωνιακής σύνδεσης της παραµέτρου αυτής µε ενέργειες και εξαγγελίες, όπως οι νέες παρεµβάσεις µε την αύξηση του κατώτατου µισθού, που θεωρείται ότι έστω και δειλά δηµιουργεί έναν νέο κύκλο προσδοκιών. Ενδεικτικό αυτού του στοιχείου, σύµφωνα µε τους εν λόγω κύκλους, είναι και το εύρηµα της περιορισµένης µεν, σηµαντικής όµως -µε φόντο τη δύσκολη οικονοµική συγκυρία- αύξησης των ποσοστών του κυβερνώντος κόµµατος στον δείκτη της πρόθεσης ψήφου. Σε κάθε περίπτωση, όπως συνοµολογούν άπαντες από την ατµόσφαιρα που θα δηµιουργηθεί το αµέσως επόµενο διάστηµα στο συγκεκριµένο κοµµάτι, αλλά και γενικότερα στην Οικονοµία, θα κριθεί όχι µόνο η προοπτική της επιστροφής της Ν.∆. σε ποσοστά εµφατικά άνω του 30%, αλλά και η διάθεση των πολιτών να αναζητήσουν εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Για τον λόγο αυτό, οι επόµενοι (λίγοι) µήνες που ακολουθούν θα διαµορφώσουν την τελική άποψη του πρωθυπουργού αναφορικά µε πιθανές βελτιωτικές κινήσεις που µπορεί να προωθηθούν στο κυβερνητικό σχήµα, µε αλλαγές προσώπων και χαρτοφυλακίων.

Νέα περίοδος σε κρίσιµες πτυχές του κυβερνητικού έργου

Το πλάνο αυτό, εάν τελικώς προκριθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους στενούς του συνεργάτες, αναµένεται να «τρέξει» αµέσως µετά την προεδρική εκλογή και οι όποιες κρίσεις θα αφορούν ακριβώς τα χαρτοφυλάκια που «αγγίζουν» κατά βάση την καθηµερινότητα των πολιτών, αλλά και ταυτόχρονα θα σηµατοδοτήσουν την απαρχή µιας νέας περιόδου σε κρίσιµες πτυχές του κυβερνητικού έργου.

Στο πεδίο της απόκρουσης της αντιπολιτευτικής ρητορικής Ανδρουλάκη, τον οποίο ο ίδιος ο πρωθυπουργός µε τη στάση του έχει αναγάγει σε αντίπαλο κοινοβουλευτικό του δέος, από την ηγεσία της κυβέρνησης επιχειρείται η ανάδειξη της προσπάθειας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ισορροπήσει σε δύο βάρκες, η µία εκ των οποίων είναι πιο κοντά στο Κέντρο και η άλλη κοιτάει προς την όχθη του... παλαιού ΣΥΡΙΖΑ.

Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη για... ήξεις αφήξεις της Χαριλάου Τρικούπη στο θέµα των διατάξεων για το ΑΣΕΠ, όπου όπως έλεγαν κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες θύµισε εν πολλοίς τα πισωγυρίσµατα του προέδρου του άλλοτε κραταιού Κινήµατος στο ζήτηµα των µη κρατικών Πανεπιστηµίων. Ως εκ τούτου, στόχος δεν είναι άλλος από την υπογράµµιση της έλλειψης συγκεκριµένου σχεδίου και άρα κυβερνητικής πρότασης. Πάντως, η τακτική αυτή κάθε άλλο παρά ισοδυναµεί µε πλήρη άρνηση της κυβέρνησης σε ό,τι έχει να κάνει µε τα περιθώρια συνεννόησης µε το ΠΑΣΟΚ.

∆εν είναι τυχαίο ότι ακόµη και σήµερα, σύµφωνα µε πληροφορίες, αναζητείται από το Μαξίµου ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής για το ύπατο πολιτειακό αξίωµα, γεγονός που έχει συντελέσει καθοριστικά στην καθυστέρηση του κλειδώµατος της πρότασης για τον Κώστα Τασούλα, ο οποίος εξακολουθεί να φαντάζει ως φαβορί, µε δεδοµένη τη δυσκολία του εγχειρήµατος εξεύρεσης µιας λύσης που θα καλύπτει και την Κεντροαριστερά. Παράλληλα, αφήνεται ανοιχτό παράθυρο για ζυµώσεις και στο ζήτηµα της συνταγµατικής αναθεώρησης.

Τέλος, αν και η όλη συζήτηση βρίσκεται στο στάδιο της παραφιλολογίας, πληθαίνουν οι εντός της Ν.∆. φωνές που µιλούν για την υιοθέτηση ενός νέου εκλογικού συστήµατος, το οποίο θα απαιτεί χαµηλότερο ποσοστό για την αυτοδυναµία και θα καθιστά πιο δύσκολη την είσοδο στη Βουλή των µικρότερων πολιτικών σχηµατισµών. Μια πρώτη γεύση κι ένα κλίµα για το αν αυτές οι εισηγήσεις θα µπορούσαν να µετρήσουν στο γενικότερο σκεπτικό του Κυριάκου Μητσοτάκη (που επανειληµµένως έχει εκφράσει την αντίθεσή του µε αυτές τις λογικές), θα µπορούσε να διαφανεί στην επερχόµενη διαδικασία για την επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές.