Με το ένα μάτι στραμμένο στις εσωτερικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και το άλλο στις δημοσκοπήσεις (κυρίως), για να ανιχνεύει την πορεία της απήχησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη φθορά της Ν.Δ., πορεύεται ο Αλέξης Τσίπρας. Κοινώς, προσπαθεί να ανιχνεύσει τις διαθέσεις της κοινωνίας, προκειμένου τα δικά του βήματα να έχουν αντιστοίχιση με το γενικότερο πολιτικό κλίμα.


Μετά την αποχώρηση Κασσελάκη έρχεται το νέο κόμμα Τσίπρα: Τον Μάρτιο το μανιφέστο του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ

Ο χρονικός ορίζοντας των αποφάσεων του πρώην πρωθυπουργού μοιάζει να είναι ο Μάρτιος. Οταν θα έχει αποσαφηνιστεί το τοπίο σε σχέση με την επιλογή του κ. Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας (σ.σ.: θεωρεί ότι θα προκύψουν εξελίξεις από την επιλογή που θα κάνει ο πρωθυπουργός). Οταν θα έχει φανεί η πραγματική δημοσκοπική εικόνα για το ΠΑΣΟΚ και δεν θα είναι απόρροια της εσωκομματικής εκλογής του κ. Ανδρουλάκη. Αλλά και όταν θα έχουν ξεκαθαρίσει οριστικά τα πράγματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του στην παρούσα φάση είναι η δυναμική του ΠΑΣΟΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη. Με την έννοια πως, αν σταθεροποιηθεί σε δημοσκοπικά ποσοστά πέριξ του 20% με συνεχόμενες τάσεις ανόδου, τότε είναι προφανές ότι θα περιοριστούν τα δικά του περιθώρια κινήσεων. Στη βάση αυτή, φαίνεται να «δίνει χρόνο» στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Στον αντίποδα, αν αρχίσει η πτωτική πορεία ή, τέλος πάντων, το κόμμα του κ. Ανδρουλάκη είναι πέριξ του 15%, ο πρώην πρωθυπουργός αυτομάτως θα ενεργοποιήσει το plan A, δηλαδή της δημιουργίας νέου φορέα, ο οποίος δεν θα έχει την παραμικρή σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γι' αυτό, άλλωστε, στις παρεμβάσεις του δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στο κόμμα του οποίου υπήρξε ηγέτης επί 15 χρόνια. Σύμφωνα με γνώστες των προθέσεων του πρώην πρωθυπουργού, δεν θέλει να ρίξει μια ευκαιριακή ζαριά, δηλαδή να κάνει ένα κόμμα όπως ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Εν προκειμένω, το παράδειγμα του ΚΙΔΗΣΟ λειτουργεί παραδειγματικά για τον κ. Τσίπρα, με την έννοια ότι έχει διατελέσει πρωθυπουργός, οπότε θα ήταν αστείο για τον ίδιο να κάνει ένα κόμμα που θα παλεύει να μπει στη Βουλή και να πιάσει το 3%.

Εως τον Μάρτιο, λοιπόν, οι πληροφορίες εμφανίζουν τον κ. Τσίπρα να περιμένει. Αυτό δεν σημαίνει πως θα μένει άπραγος. Αντιθέτως, αυτό που κάνει είναι η προγραμματική του θωράκιση. Να είναι, δηλαδή, έτοιμος, όταν –και αν– προκύψει πολιτικό κενό, να παρουσιάσει την πολιτική του πλατφόρμα, το «μανιφέστο Τσίπρα». Το οποίο είναι καρπός συνεργασίας πολλών ανθρώπων, κάποιοι εκ των οποίων είναι φρέσκες συνεργασίες και δεν είχαν καμία εμπλοκή με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσω του ινστιτούτου που φέρει το όνομά του έχουν γίνει δύο μεγάλες εκδηλώσεις: η μία για τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και το μέλλον της Ευρώπης και η άλλη γι' αυτά της οικονομίας, της ακρίβειας κ.λπ. Εντός των προσεχών εβδομάδων θα γίνει και η επόμενη εκδήλωση, που θα σχετίζεται με τα θέματα των θεσμών και της Δικαιοσύνης. Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής κινείται στην προωθημένη λογική της επίλυσης των διαφορών στα πρότυπα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έγκειται στις προτάσεις του για την οικονομία, καθώς είναι εμφανώς απελευθερωμένος από αγκυλώσεις και εμμονές.

Ο κ. Τσίπρας κάνει λόγο για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, στο οποίο το κράτος θα έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα. Κομβικό ζήτημα για τον πρώην πρωθυπουργό είναι η αναδιανομή με δικαιοσύνη, με στήριξη του κοινωνικού κράτους και προστασία της εργασίας, ώστε «οι καρποί της ανάπτυξης να διαχέονται στο σύνολο της κοινωνίας». Βασικό χαρακτηριστικό του Νέου Εθνικού Σχεδίου που προτείνει είναι η ανθεκτικότητα, «για να είναι σε θέση η χώρα να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που θέτει η γεωπολιτική αβεβαιότητα, η κλιματική κρίση, καθώς και νέες πιθανές διαταραχές στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού». Εξίσου σημαντικός πυλώνας είναι πλέον για τον κ. Τσίπρα και η ασφάλεια «απέναντι στην αυξημένη εγκληματικότητα, αλλά και απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, στις δημόσιες υποδομές και συγκοινωνίες».

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά